- 19 Ekim 2018
- 668
- 567
Öncelikle hepinize merhabalar kızlar. Biraz uzun olacak ama şimdiden kusura bakmayın. Ben 1 yıl 2 ay oldu evleneli. Eşim asker bu arada. Biz eşimle tanıştık konuştuk görüştük ben uzun bir süre tanımak istedim onu ama eşim beni yüzüksüz okula göndermek istemediğini (üniv son sınıftaydım) bu yüzden okul bitene kadar nişanlı kalmamızı ve gizli gizli flört değilde aileninde onayıyla rahat görüşelim dedi. Babam çok karşıydı okul bitmeden böyle bir şey olmasına ama ben istediğimi sevdiğimi söyledim ve onlarda tanışmayı kabul etti. Aileler tanıştı gelindi gidildi. Ama benim ailem başından beri pek sıcak bakmadı sırf ben mutlu olayım diye ılımlı oldular. Daha sonra isteme söz nişan oldu nişanım olduğunda ektim 4 aylık evliydi daha. Kaynanam bana o kadar iyiydiki sarılmalar öpmeler canım kızım demeler eltimin suratına bakmıyordu ve eltim yeni hamileydi. Yani beni görünce onu unuttu. Neyse biz böyle bir sene nişanlı kaldık. Ablası beni hiç kabullenemedi nişanıma bile gelmedi. Eşim nişanlıyken hep beni savunurdu hep bana destek olurdu üzülmemi istemezdi gerek annesi olsun gerek ablası olsun gerekeni söyler beni savunurdu. Neyse biz evlendik işi dolayısıyla doğudayız. Uzaktayız. Kayınvalidem düğün bitince değişti bana ve aileme karşı. Sürekli eşimi evde değilde işteyken arama istekleri başladı. Beni arayıp eltimi bana atmaya başladı. Dertleşiyormuş gibi. Daha 2-3 aylık evliyken her aradığında bebek yok mu diye psikolojimi bozdu. En sonunda eşim anne yeter sorma olunca biz sana deriz dedi. Evliliğimizin başlarında da beni kollardı eşim. Ama sonra her şey yavaş yavaş değişmeye başladı. Eşim bekarken maaşını olduğu gibi ailesine gönderirmiş. Evlenince bu kesildi çünkü düğünü tamamen eşim yaptı ve borç ödüyorduk. Annesi para istiyordu eşim yok bendede diyordu. Beni arıyordu durumumuzu yokluyordu bizde anca yetiyoruz diyordum hep. Diğer oğlu kaynanam için vazgeçilmez biri. O oğlu için bütün çocuklarını harcar yani. Eşimi görüntülü arayıp onları gösterir çocuklarını gösterir oğlum bak şöyleler böyleler acıtasyon yapıyordu hep. Eşimde abisiyle görüşmüyordu evlendiğimizden beri ne aradı ne sordu diye. Neyse biz 1 sene hiç izin kullanmadık bu yaz bir ay izne gittik. Bu arada benim ailem iki sefer yanıma geldi 10-15 gün kalıp gittiler. Onun ailesini de çağırdık ama iş güç deyip gelemediler. Bende eşime dedim ki sen aileni hiç göremedin ben yine gördüm o yüzden sizde fazla kalabiliriz dedim iyilik yaptım yani. Sevindi oda. Neyse biz gittik memlekete annesi gilde kaldık. Babası köyde kalıyordu annesi yalnız. Neyse hiç isteği bitmedi annesinin oraya götür oğlum buraya gidelim oğlum bizim adımıza kendisi planlar yaptı hep ve ben sessiz kaldım bir süre öyle hareket ettik. Ben uzun bir süre aileme gidelim demedim ama baktım ben demeden eşimin götüreceği yok. Dedim artık babamgile gitmeyecek miyiz net bir cevap vermedi hep bende cevap alamadıkça sordum bu sefer kızdı yeter tamam gidicez falan diye bende bozuldum cevap ver o zaman sormayım dedim. Üzüldüm yani bu sefer annesi yüzü hiç gülmez ailene gitmedin diye oğluma surat yapıyorsun falan diye konuştu. Sustum. Neyse biz bizimkilere gidecekken tam kapıdan çıkıyoruz oğlumu fazla tutma sıkılıyor orda sen kalıyorsan kal oğlumu gönder dedi. Ben sinir oldum ağladım sen böyle deyince duracağı varsa da durmaz yaptığın ayıp dedim çıktım. Evlendikten sonra kaynanam oğlunu benim ailemden kesmek istedi kızın ailesiyle oğlunun samimi olmasını yediremiyor. Eltimi de öyle yapmış. Oğlunu doldurmuş doldurmuş abisi eltimin ailesinin evine bile çıkmıyor kapıdan alıp kapıya bırakıyor. Ve böyle olduğu için kaynanam çok mutlu. Benim eşiminde ailemle arası iyidir gelir kalır arar sorar bunu hazmedemedi. Neyse biz bir aylık izinde 5-6 gün kalabildik annemlerde onda da parça parça yani. Ama benim ailem yine bir şey demedi. Siz mutlu olun yeter dedi. Neyse biz bir gün eşimle tartışıyorduk kaynanam araya girmeyi çok sever yine girdi tabi bende anne lütfen bizim aramızda sen karışma dedim sonra bi başladı bağırmaya resmen içinde ne var ne yok kustu sanki bir yıldır bugünü bekliyormuş gibi. Sen bizi hiçbir zaman beğenmedinde siz lükssünüz biz fakirizde. Bizi hep hor gördünüzde daha neler neler. Ben şok oldum hiç böyle hissettirecek bir şey yapmadık çünkü. Kendi kendine kompleks yaptığı şeyleri kusuverdi. Eşimde o gün beni savunmadı hiç annesine destek verdi resmen ezildim o gün. Artık yeter dedim suratına yüzüğü fırlattım ve ailemi aradım gelin beni alın diye. Bir senedir benim ailemde şahit oluyor her şeye ama susuyorlardı. Neyse kaynanam gelsinler konuşuruz yaptıklarını anlatırım falan dedi bende ne anlatacaksın dedim. Benim babamda kalp,şeker ve tansiyon hastası. Neyse babamgil geldi beni aradı in aşağı biz çıkmıyoruz yukarıya diye ben tamam dedim ama ağlıyordum yani. Eşimle vedalaştım kendine iyi bak dedim ben seni çok sevdim ama senin tutumsuzluğun yüzünden bu haldeyiz dedim. Oda gitme dedi. Gidersen bitecek her şey bak dedi. Bende gitmeyim de ne yapayım dedim. Adamlar buraya kadar geldi dedim sende üstüne düşen görevi yap o zaman in aşağı konuşalım dedim. İndik biz babamın arabasına bindik bi kaç sokak ileri git baba dedim gitti. Tabi çok sinirlilerdi babamın tansiyonu çökmüş çok kötüydü. O sırada kaynanam annemi aradı babam meşgule attı. Konuştuk işte her şeyi eşimde söz verdi onlar gitti bizde arabayla dışarı çıktık eve dönmek istemedim. Neyse bu olay böyle geçti gitti. İzin bitti eşim geri döndü göreve gideceği için ben gelmeyim ailemle kalayım hiç duramadım zaten dedim oda tamam dedi. O gitti ben kaldım. Bu konuda kapanmıştı. Sonra ben hamile olduğumu öğrendim. Kaynanama söylemiş eşim beni aradı tebrik etti. Sonra bana bu kavga konusunu açtı. O nasıl bi anne baba nasıl bitirir çocuğunun yuvasını falan diye. Benimde öz annem öldü bu ikinci annem ama Özden farkı yoktur. Bende benim annemin anne babalığını sorgulayamazsın dedim. Çokta güzel anne baba dedim. Ben bu olayı kapattım seninle konuşuyorum açmıyorum dedim bana bu konuları geri açtırma dedim. İşte evime çıkmadılarda telefonumu meşgule attılarda çocuğumu kuytu köşeye çekip konuştularda falan dedi. O mutlu günümün içine etti. Bende kayınbabamı aradım bebek haberini verdim sonra kaynanamın yaptığını anlattım baba amacı ne yeter artık durmuyor susmuyor beni üzüyor en mutlu günümde ağlatıyor ne bu dedim. Babamda sen bakma ona ben konuşurum dedi ama onunda otoritesi yok. Kadın kimseyi dinlemiyor yani. Beni aşırı kıskanıyor. Neyse ben sürekli hastaneye gidiyorum tabi kan falan veriyorum. Beni arıyor gelmiyo musun hiç gelmeyecek misin falan dedim zaten 30 gündür sizdeydik ben ailemle hiç vakit geçiremedim dedim bide hastane işlerim var sürekli dedim. Yinede oğlunu kışkırtmış eşim arıyor annemlere neden gitmiyorsun diye. Onla da kavga ettik. Babam dedi ki kızım gitmeden bi gün önce köye gidelim kayınbabanın yanına dedi kaynanamda orda hem onları gör ellerini öp hem Mangal yakalım dedi malzemeleri aldık hep gittik. Kaynanam hiç o konuları açmadı konuşmadı heralde kayınbabam uyardı. Neyse sıkıntı çıkmadan döndük geri. Ama kadın kuduruyor diyemedi ya anneme içi içini yiyor. Ben döndüm eşimin yanına sonra 4-5 gün sonra babam evde yığılmış kalmış şeker komasına girmiş dişi dili kitlenmiş. Bana üzülmüş. Annemde bacağından ameliyat olmuştu. Ve bu süreçte ben hep doktora gittikçe kaynanamı da ailemi de aradım hep bilgi verdim merak etmesinler diye. Kayınbabamı sordum hep şurda burda dedi selam söyle o zaman dedim hep. Neyse kaynanam geçmişolsuna annemi aramış geçmiş olsun demiş sonra o kavgaya getirmiş konuyu annem kapatmaya çalıştıkça kaynanam ateş püskürüyormuş. Evime çakmadınız da şöyle böyle annemde demiş ki o gün çaksaydık o sinirle sen bir şey derdin biz bir şey derdik yüzyüze bakamazdık ama bir hafta sonra çıktık köye geldik o zaman öyle gerekti şimdi böyle demiş. Sürekli beni kötülemiş suratsız kızının suratını güldüremedik de burnumuzdan getirdi de falan filan. Annemde güldürmeyi denediniz mi demiş durup dururken hiç bi kadın bu noktaya gelmez demiş 1 senedir olan birikmişlikler var altı dolu demiş. Sonra kapatmışlar. Babamda sinir olmuş eli ayağı titremiş kayınbabamı aramış adam özür dilemiş napayım anlamıyor kadın demiş. Sonra babam iki gün sonra falan eşimi aradı. Oğlum sana demeyecektim ama farklı yansıtılır bize düşman olursun bak geçen annen aradı böyle böyle oldu dedi. Ben şok oldum. Benimde düşük riskim var ve bunu hepsi de biliyor. Eşimde yemeğe gelmişti geri çıkınca annesini aramış bağırmış çağırmış neden aradın madem aradın neden öyle söyledin insanlar hasta demiş. Madem evine çıkmadı telefonunu açmadı diye kırıldın arama hiç konuşma demiş. Annesi de tamam oğlum tamam sen ananı babanı seçmişsin demiş. Babası da neden seni arayıp anlatıyor babası demiş. Ama babam kaynanamın huyunu biliyor yani aileme düşman etmek istiyor ya olayı kendi haklı gibi anlatırdı yani. Neyse kayınbabam arkadan bağırmış karıyı savunur oldu buda savunduğu karısı beni hiç arayıp soruyor mu demiş. Sonra eşim beni aradı anlattı işte. Niye babamı aramadın hiç diye. Oysaki babasının köyde telefonu çekmiyor ya da karışı açıyor. Bende dedim annenle hep konuştum babanı sordum ya bahçede ya kuşlarla ilgileniyor dedi bende selam gönderdim dedim. Şu hamileliğimin sevincini gram yaşayamadım. Sonra kayınbabamı aradım ağladım ne bu ya ne dedim anlattım konuştum uzun uzun ama hiç beklemediğim bir tepkiyle karşılaştım benimle kavga eder gibi konuşma kapat şu telefonu dedi bende kapattım. Eşime söyledim. Eşimde bundan sonra sen benim ailemle konuşma bende senin ailenle dedi. Ben bundan sonra kendi evime yuvama bakcam yeter dedi. Ama birden böyle kesip atması beni çok üzdü sonuçta benim ailem ilk defa ona bir derdini söylemişti. Hiç arayıp huzur bozmaya çalışan bir aile olmadılar. Kendi oğulları gibi sevdiler hatalarını cahilliktir deyip yuttular. Bende aileler görüşmezse görüşmesin herkesin evi yolu ayrı dedim ama biz karı koca olarak bir yerde olmasa bir yerde mecburuz dedim ama eşim yok ben başka çözüm bulamıyorum diyor. İzne gidince de sen ailenle kalırsın ben ailemle diyor ama bu da benim zoruma gidiyor. Annemde kafana takma öyle yapın diyor ama şuanlık sinirle mi böyle düşünüyor bilmiyorum. Dün akşamda dışarı çıkmıştık uzun uzun anlattım dinledi sessiz kaldı. Sen dedim hiçbir zaman anne bu benim eşim bi sorun varsa sen söyleme bana söyle ben onu kırmadan söylerim dedin mi dedim hayır dedi. Ben anlattım o dinledi. Ama net bir yere varamadık. Bana çok iyi davranıyor bu kavga yüzünden bana tepki göstermedi ama aileleri bıçak gibi kesti. Ben gerçekten akıl istiyorum böyle olan oldu mu nasıl atlattınız? Ben ailesini sevmeye de çalıştım iyi de davrandım ama hep dışlandım. Kayınbabamdanda ilk defa böyle bi tepki gördüm. Ne yapmam lazım eşim zamanla düzelir mi sizce