- 15 Ekim 2013
- 1.213
- 2.308
- 34
-
- Konu Sahibi Sardunya21
- #101
Size şununla cevap vermek isterimYarama tuz bastın yengeç gerçekten her ailede var bu ben nasibimi her aile üyesinden aldım nerdeyse. Konu sahibi gibi boşanamam anam üzülür, boşanamam çocugum babasız kalır insanlarına çok sinirleniyorum ya. Aman kocası başında dursunda cocugun ağzına ede ede büyütülsede olur
Hastanede çalışıyorumDisari neden cikamiyorsunuz? Cocukla en kolay disarda vakit geciyor
Evlat acisini 2 kez yasadim . Deli hale de geldim merak etmeyin.Ya cidden arkadaşlar siz ne yaşıyorsunuz? B.k gibi olan bir evliliğe b.k gibi bir adama ısrarla çocuk diye diretmek neden? Nesiniz siz ya? Bu hakkı kendinizde nasıl buluyorsunuz? Ya siz o çocuklara neden bu eziyeti yapıyorsunuz?
Hiç başlamayın babam öldü anam hasta başım şöyle böyle diye! Patronunuza ses çıkarabiliyor musunuz peki merak ettim? Hani bu kadar gerginsiniz ya 7 aylık bebeye bağıracak kadar? Ama yok iş size iyi geliyor , neden peki? çocuğu düşünen yok, kaçış var demek ki çocuk yapmamalıydınız!
Bu kaçıncı konu ya eşş.k kadar kocalarınızın her pisliğini çekip de minicik yavrulara kıymanız? Ne biçim bir m.nyaklık bu?
Ben ilk doğumumda psikoz geçirdim. Dünyanın en ağır olayı. Ama yavruma kıymak bir yana dursun ondan güç aldım, eşim beni desteklemeseydi asla affetmezdim direk ayrılırdım. 2 ay sadece su içtim, 40 kilo verdim. Abimi kaybettim, şimdi tekrar doğum yapacağım çok az kaldı ve halamın ölümünü bekliyoruz. Yani şimdi ben kalkıp çocuklarımı döveyim mi?
Her şey insanlar için, ölüm de var bunu bilerek asıl çocuklarınıza çok iyi davranmalısınız!
Evlat acısı anne baba acısına benzemez, kor olur da deli eder insanı.. Allah kimseye göstermesin o yüzden kendinize gelin ya!
Çok sinirlerimi bozdu bu konu!
Bakar sanirimm. Amanruh halimi bahane edip elimden alırlar mı onu bilmiyrmBoşansanız eşiniz kızınıza bakar mı mesela ilgilenir mi?
Ben anne babası 3 yaşında boşanmış biriyim buna ragmen toksiklikten nasibimi fazlasiyla aldim 0-3 yaş travmalari cabası. Sizin gibi bahane üreten bir annem olmadigi icin şanslıyım güclü bir annem var. Babasız kalmadım, annem babam bosandi diye yanlıs hicbir sey yapmadim. Ben eş olmak ne demek baba olmak ne demek eşimde gördüm. Sizin derdiniz hala koca. 7 aylik kiziniz ilerde yalnış koca seçer derdine düşmüşsünüz. Önce bir büyütün sağlikli sevgi dolu bir ailede büyüsün hata yapsada arkasında dag gibi annesini olduğunu bilsin. Kocanda baba olacak çap yoksa ayni evdede babalık yapamaz, sende anne olacak cap varsa tedavi olursun bu kadar.Size şununla cevap vermek isterim
Eşim basumda olsun , aman eşim, biricik kocam cümleleri içeren bir konum var da ben mi göremedim.
Şu nedenle çekindim diyorum.babasiz büyüyen kızlar yasli , baba sevgisini dışarıda arayan birilerine dönüşüyor. Yurt arkadaşlarımdan biliyorum. 45 yasinda adamla sevgili olup hayatını kararttı. Eşimle kavga nedenlerimiz uzakta olup özleme bağlı kavgalar idi
Uzakta kalan her bireyde olur bunlar.bu cocuk düşünmemeye engel mi?
Zaman zaman temizlik takintilari oluyor.bunaliyorum. ama bu birikmisligi verdiği bisey. Hic mi zor zamanınız olmadı Allah aşkına?!
Aynen öyle. İnsanın başına her şey gelebilir ve bunlarla basetmenin türlü yolları vardır. Psikolojisini bozan evliliği işe bosanabilir, yorgunsa tatile gidebilir (ki çocuk bakmak çalışmaktan ikisini de yapan biri olarak bence daha yorucu) kendisini iyi hissettiren şeyler yapabilir hobiler edinebilir evde yapabilir. Çocuğu ile Şifa bulabilir. Onunla mutlu kaliteli zamanlar geçirebilir gülüşü ile mutlu olabilir ki bu dönem benim en büyük serotonin kaynağım bu. Ancak bunlari yapmak acısını daha zayıf ve kendini savunamayan birinden çıkarmaktan daha zordur. Emek ister çünkü. Değişim ister. Kötü gittiği her halinden belli olmaz evliliğine ille de çocuk istemek de zaten bu bencilliğin parçasıdır. Koca ile problemleri çözmek ya da boşanmak ya da evliliğim kötü çocuk yapmayayım demek de bir seçenek ancak konu sahibi 7 aylık bebeğinin sadece bebek olduğu için yaptığı şeyler sebebi ile onda kalıcı travmalar yaratmsxi seçmiş. Asla acımıyorum kendisine acınacak kişi o değil bu konuda çünkü. Zaten cevaplardan işine gelmeyenlere gösterdiği tepkilerden kafasının nasıl işlediği anlaşılabilir. Yazık ya kesinlikle ilaç kullanmalı çocukların en önemli dönemi 0-2 yaş. Terapi de bu kadar kısa sürede sonuç vermeh çünkü. İkisini birden alsa en guzeli o da çocuk icin. Temel güven duygusu kazanacağı zamanda çocuğun gördüğü muameleye bak.Ya cidden arkadaşlar siz ne yaşıyorsunuz? B.k gibi olan bir evliliğe b.k gibi bir adama ısrarla çocuk diye diretmek neden? Nesiniz siz ya? Bu hakkı kendinizde nasıl buluyorsunuz? Ya siz o çocuklara neden bu eziyeti yapıyorsunuz?
Hiç başlamayın babam öldü anam hasta başım şöyle böyle diye! Patronunuza ses çıkarabiliyor musunuz peki merak ettim? Hani bu kadar gerginsiniz ya 7 aylık bebeye bağıracak kadar? Ama yok iş size iyi geliyor , neden peki? çocuğu düşünen yok, kaçış var demek ki çocuk yapmamalıydınız!
Bu kaçıncı konu ya eşş.k kadar kocalarınızın her pisliğini çekip de minicik yavrulara kıymanız? Ne biçim bir m.nyaklık bu?
Ben ilk doğumumda psikoz geçirdim. Dünyanın en ağır olayı. Ama yavruma kıymak bir yana dursun ondan güç aldım, eşim beni desteklemeseydi asla affetmezdim direk ayrılırdım. 2 ay sadece su içtim, 40 kilo verdim. Abimi kaybettim, şimdi tekrar doğum yapacağım çok az kaldı ve halamın ölümünü bekliyoruz. Yani şimdi ben kalkıp çocuklarımı döveyim mi?
Her şey insanlar için, ölüm de var bunu bilerek asıl çocuklarınıza çok iyi davranmalısınız!
Evlat acısı anne baba acısına benzemez, kor olur da deli eder insanı.. Allah kimseye göstermesin o yüzden kendinize gelin ya!
Çok sinirlerimi bozdu bu konu!
Klişe olacak ama mutsuz bir evliliğe neden mutsuz bir bebek daha eklenir ki ?
Babanızın ölümü etkilemiştir sizi muakkak ama ondan önce de evliliğinizin kötü gittiğini yazmıssınız.
Psikolojik destek alın bence , daha fazla stresinizi küçücük bebekten çıkartmayın.
Depresyondasın mutlaka bir hekime görün kendiliğinden iyileşmenin mümkün değilMerhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Empati yapamayan birine vereceğim tepkiyi sen belirleyemezsin.Aynen öyle. İnsanın başına her şey gelebilir ve bunlarla basetmenin türlü yolları vardır. Psikolojisini bozan evliliği işe bosanabilir, yorgunsa tatile gidebilir (ki çocuk bakmak çalışmaktan ikisini de yapan biri olarak bence daha yorucu) kendisini iyi hissettiren şeyler yapabilir hobiler edinebilir evde yapabilir. Çocuğu ile Şifa bulabilir. Onunla mutlu kaliteli zamanlar geçirebilir gülüşü ile mutlu olabilir ki bu dönem benim en büyük serotonin kaynağım bu. Ancak bunlari yapmak acısını daha zayıf ve kendini savunamayan birinden çıkarmaktan daha zordur. Emek ister çünkü. Değişim ister. Kötü gittiği her halinden belli olmaz evliliğine ille de çocuk istemek de zaten bu bencilliğin parçasıdır. Koca ile problemleri çözmek ya da boşanmak ya da evliliğim kötü çocuk yapmayayım demek de bir seçenek ancak konu sahibi 7 aylık bebeğinin sadece bebek olduğu için yaptığı şeyler sebebi ile onda kalıcı travmalar yaratmsxi seçmiş. Asla acımıyorum kendisine acınacak kişi o değil bu konuda çünkü. Zaten cevaplardan işine gelmeyenlere gösterdiği tepkilerden kafasının nasıl işlediği anlaşılabilir. Yazık ya kesinlikle ilaç kullanmalı çocukların en önemli dönemi 0-2 yaş. Terapi de bu kadar kısa sürede sonuç vermeh çünkü. İkisini birden alsa en guzeli o da çocuk icin. Temel güven duygusu kazanacağı zamanda çocuğun gördüğü muameleye bak.
Empatiye zorlamaya gerek yok. Acı yaristirscsk da değilim. Herkes anne burda. Herkesin evladı var ve herkesin hayatında zor zamanlar oldu. Bunların hiçbiri çocuğunuza yaptığınız mualeme için sizi haklı çıkarmaz. Çocuğunu kaybetti diye kimse eşinden boşanmaz zaten. Evliliğinin kötü olduğunu söyleyen sizsiniz. Daha fazla size kelime israf etmek istemiyorum belli ki anlayışınız normal değil. İlaç kullanın. O çocuga yazık. Günahına girmeyin.Empati yapamayan birine vereceğim tepkiyi sen belirleyemezsin.
Gören de çocuğun hiç sesini yükseltmemiş biri var karşımda sanacak .
Cidden soruyorum ya
Hiç mı hayir demedin çocuğuna
Ben sadece bir miktar sesimi yukselttim
Ne dövdüm ne de vurdum bir yerine . Sesimi yukselltiim ve pişmanlığını fazlasıyla duydum.
Koca diye delirmiyorum. Şu halde iken sağlıklı düşünemez iken boşanıp da sonra keşke demek istemedim.
Bir ayrı illerde yasadk 4.5 sene . Özleme bağlı idi kavgalarımız. Snra çocuk kayıplarımız oldu. Çocuğunu kaybetti diye kaç kişi eşinden boşanıyor Allah aşkına?
Neyse . Allaha havale ediyorum sizi
Dilerim zor zamanlar geçirmezsiniz.
rabbim yardımcınız olsun .zor tabii ,üstesinden gilmiye çalışarak kendinizi bir kapana kapatmışsınız giibi.Merhaba hanimlar ;
9 senelik evli ve 7 aylik tüp bebekle sahip olduğum bir kızım var
Evliligim hiçbir zaman güllük gülistanlık olmadı. 3 gün dargın 4 gün iyi şeklinde iki ileri bir geri devam etti şuana kadar. Zaman zaman hatalar da yaptım.
Bunun dışında 2 defa gebeligim kötü sonuçlandı. 1 si kendisi vefat etti karnında 22 haftalikken
Diğeri anomali nedeniyle 23 haftada sonlandı( acısını hala atamadım icimden)
Sonra tüp bebekle kızıma hamile kaldim. 7 aylıkken babamı aniden kaybettim
Başım bile ağrıyor demezdi. O kadar sağlıklıydi babam
Anı olum oldu. Hamileyken toparlayamadım.
Üzerinden 9 ay gecti ama ben hala diplerdeyim. Toparlayamıyorum. Dipsiz kuyudayim adeta. Boğuluyorum. Hamileyken ilaç kullanamadım. Şimdi de emziriyorum diye kullanamıyorum. . Evliligim zaten vasat otesi. İş e gitmek bile bana ödül gbi geliyor. Bir nebze kafam dağılıyor. Annem bakiyor o süreçte kızıma .
Ama ben en ufak şeyde bile patlayan birine dönüştüm. Babami çok ozluyorum .hergun 3 kez konusan, sesini duymayinca uyuyamıyorum diyen babamı kaybettim
Zor zamanlarımda arardım onu akıl alırdım. Şimdi kimsesiz kaldım
Bu depresif halim her hareketine yansıyor. Kızım a ek gıda surecindeyiz . Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek.
Of bile demek istemediğim anneme bile bagiriyorum. Çok kırıyorum onu. 1 dk snra özür diliyorum ama nafile. )
Babamın emaneti halbuki o bana
İlaç kullanmak istyrm kullanamıyorum.terapi ücretleri maksimum derecede uçmuş. Evden çıkamıyorum kızım nedeniyle ( işten gelince mecalim de kalmiuor)
Ev zaten mezarlık gbi. Annemin yanında bile kavga ediyoruz. Bencil olup hatasını görmeyen, özür dilemeyen, kendi obsesif takıntılarıni bana da empoze edip beni de obsesif hale dönüştüren bir eşim var. Şimdi o normale döndü ama ben bu haldeyim.dusunun, bisey döküldü diye 7 aylık kizima tahammül edemiyorum.
Zaman zaman boşanmak çok geçiyor aklımdan.ama kızım ziyan olur, babasizligi nedeniyle ileride yanlış kararlar alir diye çok korkuyorum.
Böyle bir haldeyim.boguluyorum kızlar.ne yapacağımı bilemiyorum. Belki bana akıl verirsiniz
Emin olun her insanın sesini yükselttigi zamanlar olmuştur . Ben inanmam yani bugüne kadar hep bir melektim asla sesim yukselmedi diyene . Sorun bu değil ama ses yükseltmek ayrı ben bazen geceleri yeter artık uyu yahu diyorum çocuk çünkü bir yıldır uyumuyor geceleri . Düşünün bir yıldır ben birkaç defa üç saat uyku uyumusumdur . Uykuya hasret geziyorum. Siz bagirmaktan bahsediyorsunuz ses yükseltmek ile arasında fark var. Bakın mesajınızdaEmpati yapamayan birine vereceğim tepkiyi sen belirleyemezsin.
Gören de çocuğun hiç sesini yükseltmemiş biri var karşımda sanacak .
Cidden soruyorum ya
Hiç mı hayir demedin çocuğuna
Ben sadece bir miktar sesimi yukselttim
Ne dövdüm ne de vurdum bir yerine . Sesimi yukselltiim ve pişmanlığını fazlasıyla duydum.
Koca diye delirmiyorum. Şu halde iken sağlıklı düşünemez iken boşanıp da sonra keşke demek istemedim.
Bir ayrı illerde yasadk 4.5 sene . Özleme bağlı idi kavgalarımız. Snra çocuk kayıplarımız oldu. Çocuğunu kaybetti diye kaç kişi eşinden boşanıyor Allah aşkına?
Neyse . Allaha havale ediyorum sizi
Dilerim zor zamanlar geçirmezsiniz.
Böyle demişsiniz . Siz saçma bir sebeple bagiriyorsunuz. Yeni öğreniyor çocuk benim mutfağımin şu anki halini görseniz çığlık atarsiniz. Çünkü kendi yemek istiyor. Her taraf kahvaltı oldu. E bu durumda ne yapacaksınız? Her an çocuğa bagrilmaz ki ? Kendi içinizde durumu çözüp ama babam öldü deyip içinden çıkmayın . Ama onu emzirmek için ilaç kullanmıyorum deyip içinden çıkmayın . Çocuk sizin çocuğunuzÜstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki. Yüzüme acı acı bakıp iç geçirerek ağladı yavrum. Biliyorum, bu bagirislarim onun ozguvenini de etkileyecek