Kizima olan tahammulsuzlugum

Sardunya21 .!.:

Empati yapamayan birine vereceğim tepkiyi sen belirleyemezsin.
Gören de çocuğun hiç sesini yükseltmemiş biri var karşımda sanacak .
Cidden soruyorum ya
Hiç mı hayir demedin çocuğuna
Ben sadece bir miktar sesimi yukselttim
Ne dövdüm ne de vurdum bir yerine . Sesimi yukselltiim ve pişmanlığını fazlasıyla duydum.
Koca diye delirmiyorum. Şu halde iken sağlıklı düşünemez iken boşanıp da sonra keşke demek istemedim.
Bir ayrı illerde yasadk 4.5 sene . Özleme bağlı idi kavgalarımız. Snra çocuk kayıplarımız oldu. Çocuğunu kaybetti diye kaç kişi eşinden boşanıyor Allah aşkına?
Neyse . Allaha havale ediyorum sizi
Dilerim zor zamanlar geçirmezsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Özrü kabahatinden büyük diye buna derler
Niyeyse bu zor zaman bir el kadar çocuğa 7 aylık ayol konuşmayı bilmiyor bir an önce ilaç kullanın o çocuğa yazık etmeyin

anderunmastisi .!.:

Aynen öyle. İnsanın başına her şey gelebilir ve bunlarla basetmenin türlü yolları vardır. Psikolojisini bozan evliliği işe bosanabilir, yorgunsa tatile gidebilir (ki çocuk bakmak çalışmaktan ikisini de yapan biri olarak bence daha yorucu) kendisini iyi hissettiren şeyler yapabilir hobiler edinebilir evde yapabilir. Çocuğu ile Şifa bulabilir. Onunla mutlu kaliteli zamanlar geçirebilir gülüşü ile mutlu olabilir ki bu dönem benim en büyük serotonin kaynağım bu. Ancak bunlari yapmak acısını daha zayıf ve kendini savunamayan birinden çıkarmaktan daha zordur. Emek ister çünkü. Değişim ister. Kötü gittiği her halinden belli olmaz evliliğine ille de çocuk istemek de zaten bu bencilliğin parçasıdır. Koca ile problemleri çözmek ya da boşanmak ya da evliliğim kötü çocuk yapmayayım demek de bir seçenek ancak konu sahibi 7 aylık bebeğinin sadece bebek olduğu için yaptığı şeyler sebebi ile onda kalıcı travmalar yaratmsxi seçmiş. Asla acımıyorum kendisine acınacak kişi o değil bu konuda çünkü. Zaten cevaplardan işine gelmeyenlere gösterdiği tepkilerden kafasının nasıl işlediği anlaşılabilir. Yazık ya kesinlikle ilaç kullanmalı çocukların en önemli dönemi 0-2 yaş. Terapi de bu kadar kısa sürede sonuç vermeh çünkü. İkisini birden alsa en guzeli o da çocuk icin. Temel güven duygusu kazanacağı zamanda çocuğun gördüğü muameleye bak.

Genişletmek için tıkla...

Ki biz kızımla güzel zamanlar da geçiriyoruz. Acısını ondan çıkarmıyorum. Genelde yorgunluğa bagli agresifim ama bunu kızımdan hc çıkarmadım. Vurmadım. Dovmedim . 7 ay icinde ilk defa 3 hafta önce sesimi yukselttim.doktora başvurdum
. Emzirme döneminde ilaç veremiyorum dedi. Psikoterapi önerdi. Babam ilk olduğu zamanlarda aldım. Ama zerre kadar faydası olmadı. Dinledi sadece beni . Çözüm odaklı bisey sunmadi bana
7 ayda 2 kez sesimi yukselttim. Öyle dövecek şekilde değil. Hayır yapma tarzında. O ağlayınca da üzüldüm. Pişman olup konu actim

Sardunya21 .!.:

Ne dövdüm ne de vurdum bir yerine . Sesimi yukselltiim ve pişmanlığını fazlasıyla duydum.

Genişletmek için tıkla...

Acınızı yasadiginiz psikolojik durumu cok iyi anliyorum ve size sifalar diliyorum. .
Ama siz ne dövdüm ne vurdum derken yaptiginizi hafifletemezsiniz kendinizide bu şekilde avutmayın bence bir an once tedaviye başlayın şiddet sadece vurup dökmek değildir..

Ben de ikiz bebeklerime hamileyken babamı kaybetmiştim. Çok duskundum babama çok zorlanmistim. Ama bebeklerime büyük oğluma sarıldım. Anneme sarıldım. İşten ayrılmadım çünkü iyi geliyordu çalışmak. Uzuntunuzde yavrunuza sarilin. Allah sabır versin ama gececek bu günler. Ev için yardımcı tutun mutlaka

Ben empati yapamiyorum konu minicik bir cocuk olunca.
Tedavi olun biran once

candanileri59 .!.:

Acınızı yasadiginiz psikolojik durumu cok iyi anliyorum ve size sifalar diliyorum. .
Ama siz ne dövdüm ne vurdum derken yaptiginizi hafifletemezsiniz kendinizide bu şekilde avutmayın bence bir an once tedaviye başlayın şiddet sadece vurup dökmek değildir..

Genişletmek için tıkla...

Hafifletmek adina çabam yok arkadaşım. Yaptığımı da savunmuyorum.. pişman oldum diyorum. Ama tepkiler hiç çaba göstermemiş birine soylenenle aynısı
Doktor önermedi. Elbet yine başvuracağım izin dönüşü farklı bir doktora.
Abimin kredi borçları da bana kaldı. Ben biraz girdap içindeyim
Hepsi bu
Çaba da sarfettim.ama uygun görmedi doktor

Sardunya21 .!.:

Ki biz kızımla güzel zamanlar da geçiriyoruz. Acısını ondan çıkarmıyorum. Genelde yorgunluğa bagli agresifim ama bunu kızımdan hc çıkarmadım. Vurmadım. Dovmedim . 7 ay icinde ilk defa 3 hafta önce sesimi yukselttim.doktora başvurdum
. Emzirme döneminde ilaç veremiyorum dedi. Psikoterapi önerdi. Babam ilk olduğu zamanlarda aldım. Ama zerre kadar faydası olmadı. Dinledi sadece beni . Çözüm odaklı bisey sunmadi bana
7 ayda 2 kez sesimi yukselttim. Öyle dövecek şekilde değil. Hayır yapma tarzında. O ağlayınca da üzüldüm. Pişman olup konu actim

Genişletmek için tıkla...

Ustune yemek doksun bagiriyorum yuzume acı acı bakti demissiniz tahammulsuzum demissiniz hala dövmedim vurmadım diye kendinizi avutuyosunuz.. daha dünden bahsetmissiniz burda 2 kez demissiniz kafam karisti benim

Sardunya21 .!.:

Hastanede çalışıyorum
Fizyoterapistim . Çok ağır vakalar oluyor. Fiziken ve ruhen
Eve geldiğimde koltuğa zor atıyorum kendimi
143 kiloluk hastayı ayağa kaldırmaya çabalıyorum

Genişletmek için tıkla...

Sizin hayatiniz bahane ile dolu. Ayaga kaldirmaya calisiyorsunuz ama kendi gucunuz ile degil ki. Kolundan ,bacagindan tutup kaldirmiyorsunuz.
Herkesin is hayati kendine gore zor ve yogun. Yinede cocuguna vakit ayirmalidir.
Eve gelir gelmez koltuga atip geri kalan seyler ile ilgilenmiyor iseniz bu yine tedaviye ihtiyacimiz oldugunun belirtisidir.

Sardunya21 .!.:

Hafifletmek adina çabam yok arkadaşım. Yaptığımı da savunmuyorum.. pişman oldum diyorum. Ama tepkiler hiç çaba göstermemiş birine soylenenle aynısı
Doktor önermedi. Elbet yine başvuracağım izin dönüşü farklı bir doktora.
Abimin kredi borçları da bana kaldı. Ben biraz girdap içindeyim
Hepsi bu
Çaba da sarfettim.ama uygun görmedi doktor

Genişletmek için tıkla...

Hanimefendi hicbirimizin hayatı dort dortluk degil hepimizin sorunlari sıkıntıları var borçları var bende 14 yıl sonra tup bebek hamilesiyim şu anda ve cocuk acı acı yuzume bakti yazmissiniz vallahi gozumde canlandi çünkü ben bu konuda cok hassasım.... sizde tüp bebekle sahip olmussunuz evladiniza. Allah bagislasin ama biran once lutfen tedavi olun ilacla ayip degil annenizede yazik o kucucuk yavruyada yazık.

Sardunya21 .!.:

Hastanede çalışıyorum
Fizyoterapistim . Çok ağır vakalar oluyor. Fiziken ve ruhen
Eve geldiğimde koltuğa zor atıyorum kendimi
143 kiloluk hastayı ayağa kaldırmaya çabalıyorum

Genişletmek için tıkla...

Yapmasaydınız o zaman çocuk madem bakamayacaktınız neden yaptınız ? Böyle konulara çıldırıyorum ya 2senedir evdeyim çocuğuma kendim bakıyorum kimse bana madalya taksın diye söylemiyorum bunu 7/24 bakıyorum ve gerçekten inanılmaz sinirli ve tahammülü olmayan bir insanım ama konu çocuğum olunca asla sesimi yükseltmem sinirlenmem evi alt üst eder güler geçerim. Çok sinirlendilirse giderim eşime kızarım ağlarım farklı bir odada bağırıp çağırıp geri çocucuğumun yanına giderim. Siz günde en fazla 3 saat gördüğünüz bebeğinize nasıl tahammül edemezsiniz aklım almıyor. Annenizin zaten acısı var üstüne torun bakıyor bide sizin kahrınızı çekiyor. Umarım biranönce tedavi olursunuz

Sardunya21 .!.:

Boşanmama nedenim şuydu.annem kalp hastasiydi. Babam da sağlıklıydi ama içine atardı sanirim. Uzulurler ve anneme sebep olurum diye korktum. Annem küçücük şeyde bile büyük üzüntü duyan bir insan. Biri bisey dediğinde bile ağlar nur yüzlüm.

Genişletmek için tıkla...

Babanız ölmüş ama annenize bir şey olmamış bu da bir bahane...

Başınız sağolsun.
Ben de 3 aylık hamileyken babama 4. evre kanser teşhisi kondu. Tedavisi devam ediyor. Kendisi başlı başına zor bir insan olduğu için süreç bizim için kat be kat zorlu geçiyor. Kızım 3 aylıkken annem rahim kanseri oldu. O da 1 ay önce ameliyat oldu, iyileşmesini bekliyoruz. Ağır depresyon hastası kız kardeşim bütün yükü sırtladı, benim küçük bebeğim olduğu için anneme babama o bakıyor. Bu durum da beni ayrıca üzüyor. Geçen ay annem ameliyat olacağında yanlarına gittim yardımcı olmak için ve kızımın bütün uyku düzeni bozuldu.
Bugün 5 aylık olan kızım, diş çıkarma sürecinde ağrılı sancılı geçiyor. Bir de uyku düzeni bozulunca son 1 haftadır gece 11'de uyuyup 2 saatte bir uyanır oldu. Hem bedenen hem ruhen bittim. O yüzden sizi çok iyi anlıyorum.
Akşam 9dan sonra tansiyonum 8/5 e düşüyor, bayılacak gibi oluyorum. Yaşadığımız şehirde hiçkimsemiz yok. Bebeğimi 2 saat emanet edebileceğim kimse yok. Eşim işten geldikten sonra ilgilenebiliyor. Çok yoruldum. Dün hüngür hüngür ağlayarak uyuttum bebeğimi.
Sizin anneniz bebeğinize bakıyor, ne büyük nimet.
Annesinin kocasına, kaynanasına olan öfkesinin muhattabı olan bir çocuk olarak en büyük korkum evladıma aynısını yapmak. Evet bazen yorgunluktan dolayı istemediğim tepkiler veriyorum ama hemen toparlıyorum kendimi. Bunun bebeğime nasıl zarar verebileceğinin farkındayım.
Siz de çok yorgun, tahammülsüz hissettiğinizde başka bir odaya gidip sakinleşip geri gelin. "Işığın yolu" kitabını okumanızı da tavsiye ederim.
Ayrıca eşinizi ve annenizi karşınıza alıp konuşun. Desteğe ihtiyacınız olduğunu, size (sadece madden değil ruhen de) yardımcı olmalarını isteyin. Eşinizle aranız iyi olmasa da mevzu çocuğu olunca size destek olacağını tahmin ediyorum.

Sardunya21 .!.:

Üstüne yemek döksün bağırıyorum, yere bisey dökülsün bağırıyorum. Dün yine döküldü. Öyle sert bağırdım ki.

Genişletmek için tıkla...

7 ayda iki kez bağırdım yazdınız ama devamlı bağırıyorsunuz çocuğunuza. Siz bağırırken o işe yaramaz bencil kocanız tepki veriyor mu, bağırma çocuğa diyor mu? Veya zahmet edip de ben yediririm ben ilgilenirim diyor mu? Israrla uğraşa uğraşa yaptığınıza göre bir kıymeti vardır heralde çocuğunun. Ne işe yarıyor bu adam, ileride kızınız kötü yollara düşmesin diye mi besliyorsunuz? Her babasız kız çocuğu yaşlı erkek peşinde mi koşuyor? Çocuğum babasız büyümesin bahanesi de iyice sıktı artık. Babalı büyüsün siz de kocanızdan kopmayın, bebeğin ağlaması üzülmesi sorun değil. Bugün döktü diye çok bağırırsınız yarın da girişirsiniz.

Ben de kızım 1 yaşındayken babamı kaybettim. Herkesin yas süreci farklı olabiliyor evet ama bebeğin suçu var mı?

Annem kalp hastası boşanırsam çok üzülür yazdınız, geçti mi kalp hastalığı? Artık önünde kavga ettiğinize hatta kadına da bağırdığınıza göre iyileşmiş demek. Bebeğe bağırılıyor, anneye bağırılıyor ama işe yaramaz boş adama laf yok. Sizde genel olarak karşı cinse bir eziklik bir isyan edememe görüyorum, niye? Hayırdır, abinizin kredi borçlarını niye siz ödüyorsunuz?

Lütfen hemen tedaviye başlayın. İllaki özel olmasına gerek yok devletin de imkanları var. Kızına yaşattıklarınızın pişmanlığı hic geçmeyecek. Ben kızımı küçükken bir türlü uyutamadigim saatlerce kucağımda salladığım bir gün yatağına bırakırken biraz sesimi yükselttim yeter kızım uyu artık diye o an korktu ve o anki yüzü asla aklimdan çıkmıyor şuan bile 8 yaşına girdi gece uyurken yanına gidip bunun için özür diliyorum. Onlar o kadar aciz ve masumlar ki bizim sevgimize ve ilgimizi o kadar muhtaçlar ki. Sonradan bu pişmanlığı yaşamak istemiyorsanız lütfen bir uzmana başvurun.

Sardunya21 .!.:

Haklısın. Ama evliligim sorunlu olsa da ben mutluydum Babamın ölümüne kadar. Evliliği hayatımın 1. Merkezine oturmadim

Genişletmek için tıkla...

O bebeğin merkezinde siz varsınız ama. Anne babanızla ne güzel doya doya bir hayat yaşayıp yetişkin olmuşsunuz. Babası öldüğünde haklı olarak iyi ki öldü diyenler var. Başınız sağolsun ama artık gidenin yasını evladınız etkilenmeyecek şekilde çekin. O bebeğin de hakkı sevgi dolu bir anne baba. Herşeyin çözümü doktor değil, olsa iyi olur ama olmasa da yetişkin insanlar biraz hayatlarının kontrolünü ellerine almalı. Ne kadar yorgun olursanız olun, bebeğinizle yürüyüşe çıkın, vakit geçirin, sarılın. Eşiniz bunlara engelse de hayatınızın merkezinden ve evinizden çıkarın. O bebeğin bunların bedelini ödemesi büyük haksızlık.

bafelix .!.:

7 ayda iki kez bağırdım yazdınız ama devamlı bağırıyorsunuz çocuğunuza. Siz bağırırken o işe yaramaz bencil kocanız tepki veriyor mu, bağırma çocuğa diyor mu? Veya zahmet edip de ben yediririm ben ilgilenirim diyor mu? Israrla uğraşa uğraşa yaptığınıza göre bir kıymeti vardır heralde çocuğunun. Ne işe yarıyor bu adam, ileride kızınız kötü yollara düşmesin diye mi besliyorsunuz? Her babasız kız çocuğu yaşlı erkek peşinde mi koşuyor? Çocuğum babasız büyümesin bahanesi de iyice sıktı artık. Babalı büyüsün siz de kocanızdan kopmayın, bebeğin ağlaması üzülmesi sorun değil. Bugün döktü diye çok bağırırsınız yarın da girişirsiniz.

Ben de kızım 1 yaşındayken babamı kaybettim. Herkesin yas süreci farklı olabiliyor evet ama bebeğin suçu var mı?

Annem kalp hastası boşanırsam çok üzülür yazdınız, geçti mi kalp hastalığı? Artık önünde kavga ettiğinize hatta kadına da bağırdığınıza göre iyileşmiş demek. Bebeğe bağırılıyor, anneye bağırılıyor ama işe yaramaz boş adama laf yok. Sizde genel olarak karşı cinse bir eziklik bir isyan edememe görüyorum, niye? Hayırdır, abinizin kredi borçlarını niye siz ödüyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Komiksiniz ya . Eşim aktif şekilde çok rol almadığı için bunalıyorum zaten. Evet ona da bağırıyorum
Bana yardım etmelisin
Bunaldim diye . Bulaşık makinesini boşaltmak dışında bana çok faydası olmuyor
.
Evet
Annemin hastalığı gecti
Evimize haciz geldi o kredi borçları yüzünden. Evin tek memur cocugu ben olduğum için iş bana düştü
Annem üzülmesin diye ek hastaya gidiyorum

Zillidon .!.:

Başınız sağolsun.
Ben de 3 aylık hamileyken babama 4. evre kanser teşhisi kondu. Tedavisi devam ediyor. Kendisi başlı başına zor bir insan olduğu için süreç bizim için kat be kat zorlu geçiyor. Kızım 3 aylıkken annem rahim kanseri oldu. O da 1 ay önce ameliyat oldu, iyileşmesini bekliyoruz. Ağır depresyon hastası kız kardeşim bütün yükü sırtladı, benim küçük bebeğim olduğu için anneme babama o bakıyor. Bu durum da beni ayrıca üzüyor. Geçen ay annem ameliyat olacağında yanlarına gittim yardımcı olmak için ve kızımın bütün uyku düzeni bozuldu.
Bugün 5 aylık olan kızım, diş çıkarma sürecinde ağrılı sancılı geçiyor. Bir de uyku düzeni bozulunca son 1 haftadır gece 11'de uyuyup 2 saatte bir uyanır oldu. Hem bedenen hem ruhen bittim. O yüzden sizi çok iyi anlıyorum.
Akşam 9dan sonra tansiyonum 8/5 e düşüyor, bayılacak gibi oluyorum. Yaşadığımız şehirde hiçkimsemiz yok. Bebeğimi 2 saat emanet edebileceğim kimse yok. Eşim işten geldikten sonra ilgilenebiliyor. Çok yoruldum. Dün hüngür hüngür ağlayarak uyuttum bebeğimi.
Sizin anneniz bebeğinize bakıyor, ne büyük nimet.
Annesinin kocasına, kaynanasına olan öfkesinin muhattabı olan bir çocuk olarak en büyük korkum evladıma aynısını yapmak. Evet bazen yorgunluktan dolayı istemediğim tepkiler veriyorum ama hemen toparlıyorum kendimi. Bunun bebeğime nasıl zarar verebileceğinin farkındayım.
Siz de çok yorgun, tahammülsüz hissettiğinizde başka bir odaya gidip sakinleşip geri gelin. "Işığın yolu" kitabını okumanızı da tavsiye ederim.
Ayrıca eşinizi ve annenizi karşınıza alıp konuşun. Desteğe ihtiyacınız olduğunu, size (sadece madden değil ruhen de) yardımcı olmalarını isteyin. Eşinizle aranız iyi olmasa da mevzu çocuğu olunca size destek olacağını tahmin ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Halimden anladığınız icin teşekkür ederim
Ben mükemmelim demiyorum
Suan zor zamanlar geçiriyorum
Kapana kısılmış gbi hissediyorum. Hepsi bu.
Geçecek biliyorum
Ama yoruldum. Ruhum da bedenim de

Çalışıyorsunuz terapi ücreti yada gidip en azından kontrollü şekilde ilaca başlamanız çok mu zor? Yıpratıyorsunuz kendinizi de çevrenizi de ama en büyük sıkıntı eşiniz. Hasta bir adam sizi de hasta etmiş.

Öncelikle başınız sağ olsun. Zor bi süreçten geçiyorsunuz. Kayıplarınız, lohusalık vs derken henüz bir düzen rutin oluşturamadığınız için onun huzursuzluğu var sizde bence. Öncelikle şunu kendinize söyleyin : bu geçici bi süreç. Belirli bir zaman sonra herşey yoluna girecek düzelecek.

Bir de Evin modunu anne belirliyor gerçekten. Siz üzgün sinirli iseniz bu bütün ev halkına yansıyor bebek bunu hissediyor huzursuz bir ev oluyor o ortam sizi daha çok geriyor.

Yavaş yavaş pozitif olmaya başlayın. Güzel şeylere odaklanın güzel etkinlikler yapın ailenizle kaliteli vakit geçirin.

Eşinizle ciddi bi probleminiz yoksa boşanma fikrini kafanızdan atın ve eşinizle aranızı düzeltmek için adımlar atın.

Eşinizi annenizi karşınıza alın konuşun. Bize yazdıklarınızı onlara da anlatın. Biliyorum iyi değilim bu aralar yanlış hareketler yapıyorum ama bundan ben de memnun değilim ve düzelmeye çalışıyorum bana bu süreçte destek olun deyin.

Herşeyi tek başınıza halletmeye çalışmak sizi yoracaktır. İçinize atmayın. Gerekirse profesyonel destek alın. Eşinizle annenizle hep iletişim halinde olun. Mutsuz olduğunuzda bunu söyleyin bugün mutsuzum babamı özledim vs şeklinde. Bu bile sizi rahatlatacaktır.

Çocuğunuzla da iletişim kurun. Kalbinizi ona açın.sizin yaralarınızı bebişinizin sevgisi saracak bence. Sarılın ona. Onunla konuşun. Ben bu aralar üzgünüm ama seninle olunca mutlu oluyorum sen bana iyi geliyorsun senin sayende iyi olacağım minik kuşum diyin mesela. Oyunlar oynayın kitap okuyun ona. Bebişinizi mutlu etmek size de iyi hissettirecek dertlerinizi unutturacak.

Başınız sağ olsun... Çok büyük bir acı yaşadığınız, lakin geride kalanlar için kendinizi toparlamanız gerekiyor. Bebeğiniz yeterince emmiş sayılır. Lütfen bir psikiyatri doktoruna gidin size ilaç yazsın. Bu şekilde kendinizi yıpratmayın.