Kızım uyumayınca çok sinirleniyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Vaco

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Mayıs 2017
45
-2
Merhaba ben 27 yaşında daha önce cok fazla ailevi problem yaşamış genç bir anneyim. Eşimle 22 yaşında evlendik eşim cok sinirlendiği zaman bana vurduğu olur ve çokça kufur eder. Kendi ailemden kurtulmak için erken yaşta bir evlilik yaptım eşimi seviyorum ama sinirlenince bambaşka bir insan oluyor ve artık yorulduğum için iyice yıpranmış durumdayım. 21 aylık bir kızım var bu hayattaki tek varlığım o. Bir tanecik yavrumu meleğimi çok seviyorum ama doğduğundan beri çok ciddi uyku problemi var. Gündüz uykusunda sıkıntı yoktur ama bir gece uyusa iki gece uyumaz 7 saat uyusun diye beşik salladığımı bilirim. Eşim hiçbir zaman kızımı uyutmadı yemek yedirmekte uğraşmadı 21 aydır hep tek basımayim evden dışarı bile çok nadir çıkarım çünkü dışarda sürekli ağlardı şimdi büyüdü yerinde hiç durmuyor ve inanın peşinden koşacak halim yok bu arada tıp 1 diyabet hastasıyım doğum süreci hastalığıma bağlı olarak gözlerimde gorme kaybına neden oldu. Açıkçası çocuk beni çok çok çok yıprattı. Geçen hafta saydım 7 gün içinde tam 23 saatimi kızımı uyutmaya çalışarak geçirmişim ve bu 21 aylık hali doğduğundan beri sürekli böyle. Her gün her gece saatlerce onu uyutmakta uğraşıyorum ve artık çok sinirleniyorum kızımın ayaklarına poposuna vuruyorum. Kendimi tutamıyorum kucağıma alıyorum yatağa neredeyse atarak bırakıyorum sonra çok pişman oluyorum pişmanlıktan dizlerimi dovmekten dizlerim mosmor oldu. Psikolojim çok bozuldu beni uyumuyor diye sinirlenmiş gören eşim beni sakinleştirip bırak ben uyutayım diyeceğine bana bağırıyor sen başlamıyorsun sen uyutamıyorsun benim annem 3 çocuğu nasıl büyüttü bilmem ne. Gece kızıma öyle vurduğum için gündüz çok moralim bozuluyor ve haliyle 21 ayın verdiği uykusuzlukla kizimla ilgilenemiyorum bile vakit geçsin diye sürekli ev temizliyorum o da benim peşimden dolanıp duruyor. Bir de bunların üzerine eşim beni cinsel yönden çok zayıf buluyormuş hiçbir cazibem kalmamış yatakta bir şey yaşamıyormuşum. Yapmaya hal kalmıyor ki bi günde toplam iki saat uyumuşum çocuk uyuyunca bende yatmak istiyorum yorgunum yapamayacağım diyorum eşime ne yaptın da yoruldun ki bütün gün evde yatıyorsun diyor. Annelik çok çok stresliymiş geçer diye hep bekliyorum ama sürekli yeni bir şey çıkıyor ne yapacağımı bilemez haldeyim isyan etmiyorum haşa Rabbime şükürler olsun kızım sağlıklı ama ona zihinsel olarak travma yaratacak bir şeyler yapmış olmaktan çok korkuyorum kendi travmalarım aklıma geliyor ve çok üzülüyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim çünkü bunları eşim dahil hiç kimseyle konuşamıyorum
 
Yapmayın ben de cok üzüldüm şuanda vurmayın o çocuğa, o bu dünyaya gelmeyi secmedi ,siz seçtiniz istediniz yaptınız. Kimleyse sorununuz onla çözün el kadar anlamayan çocuğa yetmesin gücünüz. Eşinize yapabilir misiniz bu vurmaları ona yapın küçücük Yavrucağa yapacağınıza
 
Merhaba ben 27 yaşında daha önce cok fazla ailevi problem yaşamış genç bir anneyim. Eşimle 22 yaşında evlendik eşim cok sinirlendiği zaman bana vurduğu olur ve çokça kufur eder. Kendi ailemden kurtulmak için erken yaşta bir evlilik yaptım eşimi seviyorum ama sinirlenince bambaşka bir insan oluyor ve artık yorulduğum için iyice yıpranmış durumdayım. 21 aylık bir kızım var bu hayattaki tek varlığım o. Bir tanecik yavrumu meleğimi çok seviyorum ama doğduğundan beri çok ciddi uyku problemi var. Gündüz uykusunda sıkıntı yoktur ama bir gece uyusa iki gece uyumaz 7 saat uyusun diye beşik salladığımı bilirim. Eşim hiçbir zaman kızımı uyutmadı yemek yedirmekte uğraşmadı 21 aydır hep tek basımayim evden dışarı bile çok nadir çıkarım çünkü dışarda sürekli ağlardı şimdi büyüdü yerinde hiç durmuyor ve inanın peşinden koşacak halim yok bu arada tıp 1 diyabet hastasıyım doğum süreci hastalığıma bağlı olarak gözlerimde gorme kaybına neden oldu. Açıkçası çocuk beni çok çok çok yıprattı. Geçen hafta saydım 7 gün içinde tam 23 saatimi kızımı uyutmaya çalışarak geçirmişim ve bu 21 aylık hali doğduğundan beri sürekli böyle. Her gün her gece saatlerce onu uyutmakta uğraşıyorum ve artık çok sinirleniyorum kızımın ayaklarına poposuna vuruyorum. Kendimi tutamıyorum kucağıma alıyorum yatağa neredeyse atarak bırakıyorum sonra çok pişman oluyorum pişmanlıktan dizlerimi dovmekten dizlerim mosmor oldu. Psikolojim çok bozuldu beni uyumuyor diye sinirlenmiş gören eşim beni sakinleştirip bırak ben uyutayım diyeceğine bana bağırıyor sen başlamıyorsun sen uyutamıyorsun benim annem 3 çocuğu nasıl büyüttü bilmem ne. Gece kızıma öyle vurduğum için gündüz çok moralim bozuluyor ve haliyle 21 ayın verdiği uykusuzlukla kizimla ilgilenemiyorum bile vakit geçsin diye sürekli ev temizliyorum o da benim peşimden dolanıp duruyor. Bir de bunların üzerine eşim beni cinsel yönden çok zayıf buluyormuş hiçbir cazibem kalmamış yatakta bir şey yaşamıyormuşum. Yapmaya hal kalmıyor ki bi günde toplam iki saat uyumuşum çocuk uyuyunca bende yatmak istiyorum yorgunum yapamayacağım diyorum eşime ne yaptın da yoruldun ki bütün gün evde yatıyorsun diyor. Annelik çok çok stresliymiş geçer diye hep bekliyorum ama sürekli yeni bir şey çıkıyor ne yapacağımı bilemez haldeyim isyan etmiyorum haşa Rabbime şükürler olsun kızım sağlıklı ama ona zihinsel olarak travma yaratacak bir şeyler yapmış olmaktan çok korkuyorum kendi travmalarım aklıma geliyor ve çok üzülüyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim çünkü bunları eşim dahil hiç kimseyle konuşamıyorum
Benimde oglum 17 aylık olucak aynı doğduğundan beri uyku problemi var. Benim eşim evdeyken yardımcı olur ama cok yogun valisiyo. Günün 12 saati evde değil zaten. Çocukla 1-2 saat ilgilenebiliyor. Bitek pazar günleri daha fazla. Ama ona rağmen uyumadığında benimde çok sinirlendigim oldu. İnsansınız uykusuzluk sizde sinir yapıyor doğal olarak. Ama siz sinirlendikce o bebek uyucagi varsa da uyumuyo. O yüzden ben mümkün olduğunca sakin kalmaya çalışıyorum. Uyumadi mi peki tamam diyorum dışarı cikiyotum. Anneme gidiyorum. Ne bileyim parka bahceye avm ye goturuyorum onu. Çünkü stres ne bana ne ona yariyo. Bazen gunduz 15 dk uyudugu olur bidaha da uyumaz mesela. Ama disarda arabada oto koltukta uyut rget çıkarırsam. Öyle çözümler bulmaya calisiyorum. Çünkü bağırınca bile cocuklar hemen agliyo insan vicdan yapıyor. Hele ki vurmak sizde daha cok vicdan yaptiriyodur. Ama buna bi dur demezseniz bu sizde alışkanlık yapar. Benim tavsiyem eşinizden ya da annenizden vs destek alamiyorsaniz. En azindan gunduzleri disari da daha fazla vakit gecirin. Bütün gun ev temizligi yaparak cocugunuzla gecireceginiz vakitten calmayin
 
Merhaba ben 27 yaşında daha önce cok fazla ailevi problem yaşamış genç bir anneyim. Eşimle 22 yaşında evlendik eşim cok sinirlendiği zaman bana vurduğu olur ve çokça kufur eder. Kendi ailemden kurtulmak için erken yaşta bir evlilik yaptım eşimi seviyorum ama sinirlenince bambaşka bir insan oluyor ve artık yorulduğum için iyice yıpranmış durumdayım. 21 aylık bir kızım var bu hayattaki tek varlığım o. Bir tanecik yavrumu meleğimi çok seviyorum ama doğduğundan beri çok ciddi uyku problemi var. Gündüz uykusunda sıkıntı yoktur ama bir gece uyusa iki gece uyumaz 7 saat uyusun diye beşik salladığımı bilirim. Eşim hiçbir zaman kızımı uyutmadı yemek yedirmekte uğraşmadı 21 aydır hep tek basımayim evden dışarı bile çok nadir çıkarım çünkü dışarda sürekli ağlardı şimdi büyüdü yerinde hiç durmuyor ve inanın peşinden koşacak halim yok bu arada tıp 1 diyabet hastasıyım doğum süreci hastalığıma bağlı olarak gözlerimde gorme kaybına neden oldu. Açıkçası çocuk beni çok çok çok yıprattı. Geçen hafta saydım 7 gün içinde tam 23 saatimi kızımı uyutmaya çalışarak geçirmişim ve bu 21 aylık hali doğduğundan beri sürekli böyle. Her gün her gece saatlerce onu uyutmakta uğraşıyorum ve artık çok sinirleniyorum kızımın ayaklarına poposuna vuruyorum. Kendimi tutamıyorum kucağıma alıyorum yatağa neredeyse atarak bırakıyorum sonra çok pişman oluyorum pişmanlıktan dizlerimi dovmekten dizlerim mosmor oldu. Psikolojim çok bozuldu beni uyumuyor diye sinirlenmiş gören eşim beni sakinleştirip bırak ben uyutayım diyeceğine bana bağırıyor sen başlamıyorsun sen uyutamıyorsun benim annem 3 çocuğu nasıl büyüttü bilmem ne. Gece kızıma öyle vurduğum için gündüz çok moralim bozuluyor ve haliyle 21 ayın verdiği uykusuzlukla kizimla ilgilenemiyorum bile vakit geçsin diye sürekli ev temizliyorum o da benim peşimden dolanıp duruyor. Bir de bunların üzerine eşim beni cinsel yönden çok zayıf buluyormuş hiçbir cazibem kalmamış yatakta bir şey yaşamıyormuşum. Yapmaya hal kalmıyor ki bi günde toplam iki saat uyumuşum çocuk uyuyunca bende yatmak istiyorum yorgunum yapamayacağım diyorum eşime ne yaptın da yoruldun ki bütün gün evde yatıyorsun diyor. Annelik çok çok stresliymiş geçer diye hep bekliyorum ama sürekli yeni bir şey çıkıyor ne yapacağımı bilemez haldeyim isyan etmiyorum haşa Rabbime şükürler olsun kızım sağlıklı ama ona zihinsel olarak travma yaratacak bir şeyler yapmış olmaktan çok korkuyorum kendi travmalarım aklıma geliyor ve çok üzülüyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim çünkü bunları eşim dahil hiç kimseyle konuşamıyorum
Sen esini bırak bir köşeye kızına odaklan bak ev işi kalırsa kalsın yemek yapmazsan yapma ama çocuğunu dışarıya alıştır sanada çok iyi gelecek çocuğuna da ayrıca psikoloğa git demiyorum çünkü Allah varken psikologlar boşa otur namazını kıl Rabbim sabır ver bana iç huzur ver diye hep dua et sen Allaha teslim oldun mu eşinin ne dediği umrunda olmayacak , kızının uykusu kendiliginden düzene girecek belki de senin huzursuzlugundan kaynaklı öyle yapıyordur sen rahat oldun mu emin ol çocuğunda rahat olacak aynisini yaşıyorum seninle esimin şiddeti yoktur ama tam eski kafalı idare ediyorum artık çünkü ben mutluluğu kendimde arıyorum cocugumda arıyorum onu taksam kafaya olan cocuguma ve bana olacak önce sen iyi ol unutma yolun sonunda tek başına olacaksın Rabbim ferahlık nasip etsin❤
 
Benimde oglum 17 aylık olucak aynı doğduğundan beri uyku problemi var. Benim eşim evdeyken yardımcı olur ama cok yogun valisiyo. Günün 12 saati evde değil zaten. Çocukla 1-2 saat ilgilenebiliyor. Bitek pazar günleri daha fazla. Ama ona rağmen uyumadığında benimde çok sinirlendigim oldu. İnsansınız uykusuzluk sizde sinir yapıyor doğal olarak. Ama siz sinirlendikce o bebek uyucagi varsa da uyumuyo. O yüzden ben mümkün olduğunca sakin kalmaya çalışıyorum. Uyumadi mi peki tamam diyorum dışarı cikiyotum. Anneme gidiyorum. Ne bileyim parka bahceye avm ye goturuyorum onu. Çünkü stres ne bana ne ona yariyo. Bazen gunduz 15 dk uyudugu olur bidaha da uyumaz mesela. Ama disarda arabada oto koltukta uyut rget çıkarırsam. Öyle çözümler bulmaya calisiyorum. Çünkü bağırınca bile cocuklar hemen agliyo insan vicdan yapıyor. Hele ki vurmak sizde daha cok vicdan yaptiriyodur. Ama buna bi dur demezseniz bu sizde alışkanlık yapar. Benim tavsiyem eşinizden ya da annenizden vs destek alamiyorsaniz. En azindan gunduzleri disari da daha fazla vakit gecirin. Bütün gun ev temizligi yaparak cocugunuzla gecireceginiz vakitten calmayin
Yapmayın ben de cok üzüldüm şuanda vurmayın o çocuğa, o bu dünyaya gelmeyi secmedi ,siz seçtiniz istediniz yaptınız. Kimleyse sorununuz onla çözün el kadar anlamayan çocuğa yetmesin gücünüz. Eşinize yapabilir misiniz bu vurmaları ona yapın küçücük Yavrucağa yapacağınıza
Eşime de vuruyorum bana kufur ediyor ben ona vurunca o bana daha çok vuruyor çocuğun gözünün önünde
 
Benimde oglum 17 aylık olucak aynı doğduğundan beri uyku problemi var. Benim eşim evdeyken yardımcı olur ama cok yogun valisiyo. Günün 12 saati evde değil zaten. Çocukla 1-2 saat ilgilenebiliyor. Bitek pazar günleri daha fazla. Ama ona rağmen uyumadığında benimde çok sinirlendigim oldu. İnsansınız uykusuzluk sizde sinir yapıyor doğal olarak. Ama siz sinirlendikce o bebek uyucagi varsa da uyumuyo. O yüzden ben mümkün olduğunca sakin kalmaya çalışıyorum. Uyumadi mi peki tamam diyorum dışarı cikiyotum. Anneme gidiyorum. Ne bileyim parka bahceye avm ye goturuyorum onu. Çünkü stres ne bana ne ona yariyo. Bazen gunduz 15 dk uyudugu olur bidaha da uyumaz mesela. Ama disarda arabada oto koltukta uyut rget çıkarırsam. Öyle çözümler bulmaya calisiyorum. Çünkü bağırınca bile cocuklar hemen agliyo insan vicdan yapıyor. Hele ki vurmak sizde daha cok vicdan yaptiriyodur. Ama buna bi dur demezseniz bu sizde alışkanlık yapar. Benim tavsiyem eşinizden ya da annenizden vs destek alamiyorsaniz. En azindan gunduzleri disari da daha fazla vakit gecirin. Bütün gun ev temizligi yaparak cocugunuzla gecireceginiz vakitten calmayin
Gündüz uykusunda bi sıkıntı yok ama gece bir uyanırsa en az 3 saat uyumuyor ve ben önce sabırla uyutmaya uğraşıyorum konnusuyorum yüzünü karnını oksuyorum bir saat iki saat geçiyor gözleri kapanıyor uykusuzluktan zorla tekrar açıyor görünce çok sinirleniyorum üst üste sürekli aynı şey olunca maalesef sabrım kalmıyor asla yaptığım şeyi savunmuyorum yanlış anlaşılmasın
 
Uyumayınca bence her anne sinirleniyordur ben de çalıştığım için sadece akşamları uyutuyorum ortalama bir saatte uyuyor madem bir saatimi alıyor ben de öperek sarılarak uyutayım dedim ve ona alıştırdım böylelikle kazan kazan oluyor😂 Ayrıca eşiniz berbat bir insan şiddet uygulamak eşe sürekli mobbing yapmak nedir ya bence ilk işiniz eşinizle karşılıklı oturup sorunu çözmeniz ve onu daha fazla destek vermesi için ikna etmeniz , vermediği her gün için hayatı onun burnundan getireceğinizi sert bir dille ifade etmeniz lazım huzur öyle kadının susup herşeye ok demesiyle olmuyor annelerinin paşaları da o elini taşın altına koyacak
 
Eşime de vuruyorum bana kufur ediyor ben ona vurunca o bana daha çok vuruyor çocuğun gözünün önünde
Ya sacmalamayin lütfen boşanın o zaman yazık değil mi o çocuğa bu iğrenç hareketleri yaşatıyorsunuZ. O kadar üzüldüm ki keşke girip okumasaydim su konuyu. Allah aşkına bebeğinize bunu yapmayın boşanın madem ya
 
Sen esini bırak bir köşeye kızına odaklan bak ev işi kalırsa kalsın yemek yapmazsan yapma ama çocuğunu dışarıya alıştır sanada çok iyi gelecek çocuğuna da ayrıca psikoloğa git demiyorum çünkü Allah varken psikologlar boşa otur namazını kıl Rabbim sabır ver bana iç huzur ver diye hep dua et sen Allaha teslim oldun mu eşinin ne dediği umrunda olmayacak , kızının uykusu kendiliginden düzene girecek belki de senin huzursuzlugundan kaynaklı öyle yapıyordur sen rahat oldun mu emin ol çocuğunda rahat olacak aynisini yaşıyorum seninle esimin şiddeti yoktur ama tam eski kafalı idare ediyorum artık çünkü ben mutluluğu kendimde arıyorum cocugumda arıyorum onu taksam kafaya olan cocuguma ve bana olacak önce sen iyi ol unutma yolun sonunda tek başına olacaksın Rabbim ferahlık nasip etsin❤
Çok şükür beş vakit namazini kılan bir insanım Allah’a çok dua ettim Rabbim insaalah kabul eder teşekkür ederim sizlere de Allah kolaylık versin
 
Ya sacmalamayin lütfen boşanın o zaman yazık değil mi o çocuğa bu iğrenç hareketleri yaşatıyorsunuZ. O kadar üzüldüm ki keşke girip okumasaydim su konuyu. Allah aşkına bebeğinize bunu yapmayın boşanın madem ya
Annem babam yok nereye gideceğim boşanma konusunu eşime açtım çocuğu anneme bırak bir daha da gözüme gözükme o zaman dedi
 
İlk önce tedavi olun. O çocuğa da yazık. Kocanız olacak eşek size vuruyor, siz çocuğa, yarın bir gün o çocuk evlendiğinde biri ona vurunca normal karşılayacak. Yazıklar olsun. Cinsel hayattan önce ilk probleminiz o andaval kocanız olmalı. Acilen boşanın şikayetçi olun. Çocuğa da kötü davranacaksanız sosyal hizmetlere verin bari sevgiyle-ilgiyle büyüsün, devleti baksın. İnanılmaz öfke doldum.
 
Ya sacmalamayin lütfen boşanın o zaman yazık değil mi o çocuğa bu iğrenç hareketleri yaşatıyorsunuZ. O kadar üzüldüm ki keşke girip okumasaydim su konuyu. Allah aşkına bebeğinize bunu yapmayın boşanın madem ya
Ben buraya biraz destek almak için yazdım igrenc hareket yaşatıyorsunuz diyorsunuz Allah rızası için kötü bir laf söylemeyin ben böyle bir şey ister miyim
 
Uyumayınca bence her anne sinirleniyordur ben de çalıştığım için sadece akşamları uyutuyorum ortalama bir saatte uyuyor madem bir saatimi alıyor ben de öperek sarılarak uyutayım dedim ve ona alıştırdım böylelikle kazan kazan oluyor😂 Ayrıca eşiniz berbat bir insan şiddet uygulamak eşe sürekli mobbing yapmak nedir ya bence ilk işiniz eşinizle karşılıklı oturup sorunu çözmeniz ve onu daha fazla destek vermesi için ikna etmeniz , vermediği her gün için hayatı onun burnundan getireceğinizi sert bir dille ifade etmeniz lazım huzur öyle kadının susup herşeye ok demesiyle olmuyor annelerinin paşaları da o elini taşın altına koyacak
Sağolun teşekkür ederim ama eşimle sizin dediğiniz yoldan başa çıkabilecek bir yeterliliğe sahip değilim maalesef
 
Ben buraya biraz destek almak için yazdım igrenc hareket yaşatıyorsunuz diyorsunuz Allah rızası için kötü bir laf söylemeyin ben böyle bir şey ister miyim
Destek mi peki çocuğunu dövme, esine vurma kendine vurdurma. Ya çocuğun karşısinda birbirinize vuruyorsunuz o çocuk simdi anlamiyor ya yarin ne olacak. Böyle vuruyorsunuz eşinize birden sizi öldürse ya anlayamıyorum destek nasil verilir. Anne ve babanız hayatta değil mi?
 
Gece uykusu bizde de problem. Rahat bıraktım ben istediği kadar uyanık kalsın karışmıyorum. Yanına uzanıyorum hem ben de dinlenmiş oluyorum uyumasam da. Benim artım uykuyla pek aram yok. Sizi eleştirmek istemiyorum zaten o vicdan azabını yaşıyorsunuz. Yanına uzanın ve o ne yapmak istiyorsa yapsın hareketli bir çocuksa tehlike oluşturacak şeyleri uzaklastirin. Allah yardım etsin hepimize. Herkesin tahammül eşiği farklı ama şunu unutmayin yaptığı hiçbir şey elinde değil ve dayaktan da anlamaz boşuna vicdanınızla cebeleşirsiniz.
 
Çok üzüldüm. Bir annenin bir çocuğun böyle şeyler yaşamasına görmesine. Siz eşinize olan öfkenizi o masumdan çıkarıyorsunuz. Aslında ihtiyacınız olan şey kendinize biraz vakit ayırabilmek ve anlayışlı bir eş bunlar mümkün değil gibi gözüküyor. Eşinizin öfke problemi hem sizi hem de kızınızı etkiliyor. Bu konuda destek almalısınız. 21 aylık kızınızla bir gün neler yaptığınızı anlatmanızı istiyorum. Kaçta kalkarsınız? Kaçta kahvaltı edersiniz? Oyun oynarsınız? 2 uyku mu yapıyor? Tek mi? Saat kaç ve kaç arasında? Çocuklar sünger gibidir bütün duyguları emerler dolayısıyla bu şiddetin içerisinde çocuk kendini güvende hissetmediği için de uyumuyor olabilir. Bana söyleyeceğiniz saatlere göre size yapabilecekleriniz açısından fikir verip yardımcı olmak isterim.
 
Çok üzüldüm. Bir annenin bir çocuğun böyle şeyler yaşamasına görmesine. Siz eşinize olan öfkenizi o masumdan çıkarıyorsunuz. Aslında ihtiyacınız olan şey kendinize biraz vakit ayırabilmek ve anlayışlı bir eş bunlar mümkün değil gibi gözüküyor. Eşinizin öfke problemi hem sizi hem de kızınızı etkiliyor. Bu konuda destek almalısınız. 21 aylık kızınızla bir gün neler yaptığınızı anlatmanızı istiyorum. Kaçta kalkarsınız? Kaçta kahvaltı edersiniz? Oyun oynarsınız? 2 uyku mu yapıyor? Tek mi? Saat kaç ve kaç arasında? Çocuklar sünger gibidir bütün duyguları emerler dolayısıyla bu şiddetin içerisinde çocuk kendini güvende hissetmediği için de uyumuyor olabilir. Bana söyleyeceğiniz saatlere göre size yapabilecekleriniz açısından fikir verip yardımcı olmak isterim.
Allah sizden razı olsun çok teşekkür ederim ilginiz için. Kızımı 6 aylık olduğundan itibaren beşiğinde saat en geç dokuzda yatagina götürürüm uyuması bazan bir iki saati bulur akşam yemeğini en geç 7 de yer yatmadan yarım saat önce sütünü veririm. Su an gündüz tek uyku uyuyor en fazla 2 saat. Gece hiç uyanmazsa ( çok nadir olur) sabah 6 7 gibi kalkar gece uyanırsa saat 9 u bulur. Uyanır uyanmaz mamasını içer. Bir saat sonra kahvaltısını yaptırırım. Babası vardiyalı çalışıyor bir hafta oglen ikide ise gider bir hafta sabah altıda eğer ise oglen gidecekse beraber ailecek kahvaltı yapalım diye onu kaldırmaya uğraşırım uyandırdım diye bana sinirlenir ekmek almaya git derim ona da sinirlenir gün öyle bi gergin başlar zaten neyse güç bela kahvaltı yaparız. Evi toparlamaya eşime yemek yetiştirmeye çalışırken o ise gidene kadar çocukla pek ilgilenemiyorum saat 12 olunca oglen uykusuna yatırırım saat 2 de uyanır tekrar mama yediririm televizyona bakmak için sürekli bana kumandayı getiriyor açmayınca çok ağlıyor biraz izlemesine müsaade ediyorum sonra oturup oyuncaklariyla beraber oynayalım diye teklif ederim biraz oynar sıkılır evde koşuşturmaya başlar mutfakta dolapları karıştırır ne varsa asagi indirir döker hiç karışmam keşfetsin diye arada meyve yediririm akşam yemeğini yedirir otururum onunla beraber dışarı çıkarmaya cesaret edemiyorum korkuyorum çünkü hiç yerinde durmuyor düşe araba çarpar bir şey olur diye babasına diyorum biraz parka çıkar gezdir diye o çıkıp gezdiriyor arada. Aksam yemeğini beraber yeriz sonra uyku vakti yaklaşınca ninni falan söylerim kucağımda gezdiririm uykusu geldiğini anlasın diye ama o anlayınca daha çok hiysuzlasir yatağına güç bela yatırırım saat 9 da bazen bir saat iki saat uykuya direnir. Buraya kadar gün benim için normal geçer ama gece de uyanınca çok stres oluyorum saatlerce saatlerce uğraşıyorum o kadar çok direniyor ki sabrım kalmıyor.
 
Destek mi peki çocuğunu dövme, esine vurma kendine vurdurma. Ya çocuğun karşısinda birbirinize vuruyorsunuz o çocuk simdi anlamiyor ya yarin ne olacak. Böyle vuruyorsunuz eşinize birden sizi öldürse ya anlayamıyorum destek nasil verilir. Anne ve babanız hayatta değil mi?
Bir tavsiye belki ya da sadece anlatmak istediğim için yazdım çünkü çok yalnızım babam ben çocukken vefat etti annem de çocuklarından ayrı bu hayat yaşamaya tercih ettiği için görüşmüyoruz
 
Merhaba ben 27 yaşında daha önce cok fazla ailevi problem yaşamış genç bir anneyim. Eşimle 22 yaşında evlendik eşim cok sinirlendiği zaman bana vurduğu olur ve çokça kufur eder. Kendi ailemden kurtulmak için erken yaşta bir evlilik yaptım eşimi seviyorum ama sinirlenince bambaşka bir insan oluyor ve artık yorulduğum için iyice yıpranmış durumdayım. 21 aylık bir kızım var bu hayattaki tek varlığım o. Bir tanecik yavrumu meleğimi çok seviyorum ama doğduğundan beri çok ciddi uyku problemi var. Gündüz uykusunda sıkıntı yoktur ama bir gece uyusa iki gece uyumaz 7 saat uyusun diye beşik salladığımı bilirim. Eşim hiçbir zaman kızımı uyutmadı yemek yedirmekte uğraşmadı 21 aydır hep tek basımayim evden dışarı bile çok nadir çıkarım çünkü dışarda sürekli ağlardı şimdi büyüdü yerinde hiç durmuyor ve inanın peşinden koşacak halim yok bu arada tıp 1 diyabet hastasıyım doğum süreci hastalığıma bağlı olarak gözlerimde gorme kaybına neden oldu. Açıkçası çocuk beni çok çok çok yıprattı. Geçen hafta saydım 7 gün içinde tam 23 saatimi kızımı uyutmaya çalışarak geçirmişim ve bu 21 aylık hali doğduğundan beri sürekli böyle. Her gün her gece saatlerce onu uyutmakta uğraşıyorum ve artık çok sinirleniyorum kızımın ayaklarına poposuna vuruyorum. Kendimi tutamıyorum kucağıma alıyorum yatağa neredeyse atarak bırakıyorum sonra çok pişman oluyorum pişmanlıktan dizlerimi dovmekten dizlerim mosmor oldu. Psikolojim çok bozuldu beni uyumuyor diye sinirlenmiş gören eşim beni sakinleştirip bırak ben uyutayım diyeceğine bana bağırıyor sen başlamıyorsun sen uyutamıyorsun benim annem 3 çocuğu nasıl büyüttü bilmem ne. Gece kızıma öyle vurduğum için gündüz çok moralim bozuluyor ve haliyle 21 ayın verdiği uykusuzlukla kizimla ilgilenemiyorum bile vakit geçsin diye sürekli ev temizliyorum o da benim peşimden dolanıp duruyor. Bir de bunların üzerine eşim beni cinsel yönden çok zayıf buluyormuş hiçbir cazibem kalmamış yatakta bir şey yaşamıyormuşum. Yapmaya hal kalmıyor ki bi günde toplam iki saat uyumuşum çocuk uyuyunca bende yatmak istiyorum yorgunum yapamayacağım diyorum eşime ne yaptın da yoruldun ki bütün gün evde yatıyorsun diyor. Annelik çok çok stresliymiş geçer diye hep bekliyorum ama sürekli yeni bir şey çıkıyor ne yapacağımı bilemez haldeyim isyan etmiyorum haşa Rabbime şükürler olsun kızım sağlıklı ama ona zihinsel olarak travma yaratacak bir şeyler yapmış olmaktan çok korkuyorum kendi travmalarım aklıma geliyor ve çok üzülüyorum buraya yazıp içimi dökmek istedim çünkü bunları eşim dahil hiç kimseyle konuşamıyorum
Üzülerek söylüyorum tabii ki bebeğinize vurmanız doğru değil, lütfen kendinize hakim olun. Ancak sizi anlıyorum. Hiç kolay bir süreç değil. Benim bebeğimde de doğduğundan beri uyku sorunları vardı. Hala %100 düzelmedi ama geçmişe oranla çok daha iyi. Evde sürekli aynı cenderede olmak, kendi hayatının bitmiş olması neredeyse sizi bu psikolojiye sokuyor. Yaşadım, biliyorum. Dışarıda zaptetmek çok yorucu ama çocuğa da siZr de iyi gelir. Bence çıkmayı deneyin. Biz mahallede sıkıntıdan herkesle sohbet eder olduk. Bunlar iyi geliyor bana. Çıkarken güzel de giyinmeye çalışıyorum, sırf kendimi iyi hissetmek için.
Uyku sorununa gelirsek bebeğiniz nasıl uykuya geçiyor bilmiyorum. Ancak öncelikle yoksa uyku düzeni oluşturmalısını. Bu yaşta tek uyku yapıyor bebekler. Ortalama 5-6 saat uyanıklık süreleri. Sizde bu düzen nasıl? Bu oturunca desteksiz uyutmaya alıştırmak gerekiyor. Uyku eğitimi gibi değil de nir süreç olarak. Geçen sene hayatım bebek uyutmakla mı geçecek diye ağladığımı biliyorum. Eğer uyku konusunda fikir almak isterseniz kendi yaşadıklarımızı seve seve paylaşırım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X