Ahahahahah. Millet de kızınızı bekliyor zaten gitsin satsın bakalım, elin oğlu gelsin popo kadar kokuşuk dükkanda beraber dondurma satalım tatlı tatlı yaşayalım diye atmış kancayı sanki. 31 yaşında koca kadına göre fazla hayalci kızınız, şimdiki 20likler bile böyle pembe hayaller peşinde koşmuyor.Yaş konusunda haklısınız ama benim için hala küçük bir kız. Evde kapatmıyoruz sonuçta, etraftan arkadaşlarından görüyor neyin doğru neyin yanlış olduğunu çok çaresiz kaldım. Çok uzak bir yer gidip oraya yerleşecek dondurma satacakmış. homeoficce çalışacakmış.
Ben de aynı düşüncedeyim. Benim kızımın 23 yaşı ile 31 yaşı arasında dağlar kadar fark var. Tek çocuk olduğu için kızımla çok zaman geçirdim.
Ona “ Kızlar annelerinin kaderini yaşarmış” atasözünü anımsatır, “sen benim gibi olma, kendini ezdirme, bundan sonraki hayatın en az bugünkü şartlarına eşit olmalı bugünü nü aratmamalı vs.” şeklinde nasihat veririm.
Sizce kim kime kancayı takmış? Daha öncede yazmıştım ben üvey anne elinde büyüdüğüm için kızımı yetiştirirken çok korumacı oldum bu konuda kendimi eleştiriyorum. Kızım 31 yaşında olmasına rağmen herkesi kendi gibi zannediyor. Çünkü kendisi asla kimseyi kırmaz, diğere ilişkilerinden birinde erkek sürekli tirip atardı, kızımda hep çocuğun ağına düşerdi o kadar akıl vermeye çalıştım " yok O öyle değil, yanlış anlamıştır. Benim mutlaka düzeltmem lazım" diyerek kendini harap ederdi. 31 yaş evet haklısın koca kadın, ben o yaşta hem çalışıp hem evime hem de kızıma bakıyordum. 31 yaşındaki kızım olunca aynı şekilde olaylara bakamıyorumAhahahahah. Millet de kızınızı bekliyor zaten gitsin satsın bakalım, elin oğlu gelsin popo kadar kokuşuk dükkanda beraber dondurma satalım tatlı tatlı yaşayalım diye atmış kancayı sanki. 31 yaşında koca kadına göre fazla hayalci kızınız, şimdiki 20likler bile böyle pembe hayaller peşinde koşmuyor.
Anne olarak kızınızın iyi olmasını istemeniz en doğal hakkınız.Uzun süredir sayfayı takip ediyorum. Özellikle “bir derdim var” konu başlığı altındaki; olaylar, yorumlar, eleştiriler beni çok etkiliyor ve değer veriyorum. Ben de üye olup, kızım ile kendisinden 8 yaş küçük erkek arkadaşı hakkında görüşlerinizi almak istedim.
31 yaşında mühendislik eğitimi almış, iyi bir yerde çalışan bir kızım var. 4 sene önce, 3 yıllık erkek arkadaşı ile aileler birbirini tanıdıktan ve isteme yapıldıktan sonra ayrılmak zorunda kaldılar. Bu olay kızımı çok etkiledi “artık ben evlenmek istemiyorum”, “hem kendi kafama göre birini bulacağım hem de ailesini mi seçeceğim” şeklinde serzenişlerde bulundu.
Kızım bu ayrılık sonrası arkadaşları ile yaz tatiline gitti. Orada akşam oturdukları bir cafede, arkadaşlarıyla dertleşirken bu konuların açılması üzerine ağlamaya başlamış. İlerleyen saatlerde, orada çalışan ve şu an 23 yaşında olan bir çalışan kızıma 1 kap dondurma ile jest yapmış sonrasında da hep beraber oturup muhabbet etmişler. Kızım da bu çocuktan çok etkilenmiş ve arkadaşlarıyla yaz tatillerini 2 senedir aynı yerde yapmışlar, tatilleri kızım planlamış. Bu süreç içinde toplamda 20 gün yüz yüze görüşmüşlerdir. Onun dışında uzak mesafe ilişkisi olduğu için telefon ile iletişim kuruyorlar. Kızım bu çocuk ile ciddi olduklarını ve evlenmeyi düşündüğünü söyledi. Oysaki ben, geçici bir durum diye düşünüp pek ilgilenmemiştim. Zaten nasihat vermekten başka ne yapabilirim ki?
Tatile birlikte gittiği arkadaşlarından, çocukluk arkadaşı bana ulaşarak olayı anlatmıştı. Kızımın yanlış seçim yaptığını, kendi değerini hiç bilmediğini çocuğu da gördükleri ve yakıştıramadıklarından, vaz geçirmek için çok uğraştıklarını ancak başaramadıklarını söyledi. Artık onlar da tepkisiz kalmayı seçmişler belki de kızımı kaybetmemek için bilemiyorum.
Çocuk, 23 yaşında lise mezunu, turistik bir şehirde yaşıyor ve bir dondurmacıda çalışıyormuş. 2 yıllık elektronik teknikerliği eğitimi alıyormuş ancak başarısız olduğu için bırakmış. Şimdi de kızım istediği için üniversite diploması olsun diye açık öğretimde kayıtlı ama büyük bir ihtimal orayı da bırakacak.
Kızıma, çocuğu “niye zorladın” diye sorduğumda “sen pürüz çıkarma diye” cevap verdi. Oysaki yaşı gereği, artık kendi hayatından kendinin sorumlu olduğunu, seçimlerinde özgür olduğunu ama mümkünse yanlış seçim yapmaması gerektiğini her zaman kendisine söylemişimdir.
Bu noktada kendimden bahsetmem lazım sanki kızım bazı şeyleri bana inadına yapıyor. Ben 58 yaşında kamuda mühendis olarak çalışıyorum ve emekli olmak üzereyim. Benim eşim lise mezunu bu evliliğin mimarı üvey annemdir. Eşim ile ilk başlarda anlaşıyor gibiydik, ben kızıma hamile kalıp işten ayrıldığımda (o zamanlar özel sektörde çalışıyordum) adamın huyu değişti. “Senin diploman var da ne işe yarıyor, bak benim elime bakıyorsun” gibi sözler ile beni çok kırdı. İnsanı okuduğuna pişman edecek sözler sarf ederdi. Kızıma bakacak kimse olmadığı için 4 sene evde kaldım daha sonra sınavlara girerek bir kamu kurumuna girdim. Kızımın eğitim masrafları, ev kirası, faturalar gibi bütün ihtiyaçları ben karşıladım hala bütün yük benim üstümdedir. Eşim şu anda emekli sadece kendi ihtiyaçlarının bir kısmını karşılar. Kızım da bütün bunları bilir. Ona “ Kızlar annelerinin kaderini yaşarmış” atasözünü anımsatır, “sen benim gibi olma, kendini ezdirme, bundan sonraki hayatın en az bugünkü şartlarına eşit olmalı bugünü nü aratmamalı vs.” şeklinde nasihat veririm. Asla onun kötülüğünü istemem aksine kendi çocukluğumda, gençliğimde sahip olamadığım, yapmak isteyip de yapamadığım çok şeyi yapması için fedakârlığı yaparım.
Çok şükür, kızım güzel bir eğitim aldı, bir meslek sahibi oldu ve ayakları üzerinde durabiliyor, bundan sonra mümkün olduğunca doğru bir seçim yapsın ve mutlu bir yuva kursun istiyorum. Ama seçimine anlam veremiyorum, onun için endişeleniyorum. Şöyle ki;
Kızım çocuktan 8 yaş büyük. Eğitim durumu denk değil. Uzak ilişki olduğu için kızımın onu tam tanıyamadığına inanıyorum çünkü diğer erkek arkadaşları ile haftada 2-3 defa buluştuğunu hatırlıyorum. Dolayısıyla, eksilerini artılarını daha iyi görüyor, anlaşamadıkları noktaları tartışarak birbirlerini daha iyi tanıma imkanı buluyorlardı. Bu çocuk hakkında doğru dürüst bir şey bilmiyor, O ne derse ona inanıyor. Kızımın, çocuk hakkında bilgi alabileceği ortak arkadaşı bile yok.
Kızım ne yapmaya çalışıyor? Bu çocuk kendinden 8 yaş büyük kızdan ne bekliyor, neden kendi yaşıtı bir kız seçmiyor? Sizce sağlıklı bir ilişki olur mu? Boşuna mı endişeleniyorum sizlerin de fikirlerini almak istiyorum. Şimdiden teşekkür ederim.
Çocuk takmış kancayı, bakmış yetenekli, mesleği olan, elinden her iş gelen bir kadın; bi de çok afedersiniz duygusal zeka 18 lerde falan, bi dondurmaya yılların aşkını unutuyor, azcık ilgiye kanıp gidiyor. Kolay yönetilir. Mis gibi. 1 yılda iş kuracağı yalanına da 31 yaşında bir kadını inandırmak büyük beceri. 23 yaşına bakmayın oğlan çocuğunun siz yaşından büyük aklı var. Dondurmacı açacakmış he 1 yıla? Maşallah.Sizce kim kime kancayı takmış? Daha öncede yazmıştım ben üvey anne elinde büyüdüğüm için kızımı yetiştirirken çok korumacı oldum bu konuda kendimi eleştiriyorum. Kızım 31 yaşında olmasına rağmen herkesi kendi gibi zannediyor. Çünkü kendisi asla kimseyi kırmaz, diğere ilişkilerinden birinde erkek sürekli tirip atardı, kızımda hep çocuğun ağına düşerdi o kadar akıl vermeye çalıştım " yok O öyle değil, yanlış anlamıştır. Benim mutlaka düzeltmem lazım" diyerek kendini harap ederdi. 31 yaş evet haklısın koca kadın, ben o yaşta hem çalışıp hem evime hem de kızıma bakıyordum. 31 yaşındaki kızım olunca aynı şekilde olaylara bakamıyorum
Kendisini dükkan için finanse edecek bir kız arkadaşı olunca neden olmasın Katip? Evet çocuk uyanık ama onun da ticari zekası sıfır, yazlık yerlerde dondurma dükkanı sezonda para yapar ama geri kalan 7-8 ay kapalı durur, ki dükkan açarsa kiralar uçtu, kirası, elektriği suyu elemanı vergisi stopajı muhasebecisi vs derken kazancı dükkanı ancak döndürür tabii çocuk sosyal medyada bile nam yapmış Dubai’ye bile çağırılan çılgın dondurmacı gibiyse başka.Çocuk takmış kancayı, bakmış yetenekli, mesleği olan, elinden her iş gelen bir kadın; bi de çok afedersiniz duygusal zeka 18 lerde falan, bi dondurmaya yılların aşkını unutuyor, azcık ilgiye kanıp gidiyor. Kolay yönetilir. Mis gibi. 1 yılda iş kuracağı yalanına da 31 yaşında bir kadını inandırmak büyük beceri. 23 yaşına bakmayın oğlan çocuğunun siz yaşından büyük aklı var. Dondurmacı açacakmış he 1 yıla? Maşallah.
İnşallah. Ben çocuğu görmedim ama araştırırken çocuğun sosyal medyası açıktı, kızım ile birlikte deniz kenarından mayolu bir resim paylaşmış. Kaynar sular tepemden aşağı döküldü. Kızıma , seni seven erkek ilk resim olarak bu resmimi paylaşmalı dedim. Çocuğa söylemiş annem resmi görmüş diye çocuk beni engellemiş. Eğer ilerde aranızda bir ciddi ilişki olursa, nasıl çıkacak karşıma beni engellemiş ben olsam öylece kalırdım dedim.
Bi dükkanda çalışan vasıfsız bir genç çocuk, oralı değilse elde yok avuçta yoktur, benim arkadaşlarımdan da çok giden oldu tatil beldelerine; babasının parası olan, okuyabilen bi iş tutturan gitmedi mesela, yapacak bi şey bulamayınca gittiler. Bence de konu sahibinin kızına güveniyor, bikaç ay sonra görürler çocuk mık mık etmeye başlayacak, her şey tamam ah şu kadar para olsa, parayı verirsin eee noldu inek içti dağa kaçtı falan, konu sahibi endişelenmekte haklı bence, öyle aman bırak nasılsa evlenmez denecek bi durum yok, o çocuk evlenebilmek için her şeyi yapar, satmadığı hayal kalmaz.Kendisini dükkan için finanse edecek bir kız arkadaşı olunca neden olmasın Katip? Evet çocuk uyanık ama onun da ticari zekası sıfır, yazlık yerlerde dondurma dükkanı sezonda para yapar ama geri kalan 7-8 ay kapalı durur, ki dükkan açarsa kiralar uçtu, kirası, elektriği suyu elemanı vergisi stopajı muhasebecisi vs derken kazancı dükkanı ancak döndürür tabii çocuk sosyal medyada bile nam yapmış Dubai’ye bile çağırılan çılgın dondurmacı gibiyse başka.
8 ay yatar eşi bakar, kayınvalide yanlarına taşınır gelin hizmet eder, hepsinin masraflarını karşılar, bekar görümce kayınbirader varsa onların da yükü kızın üzerine biner, hikaye belli.
Erkek memur değil ama!! Bunu memur erkekler memur kızlar için düşünür.Devir değişti artık memur olmayan kızla evlenmek istemiyor erkekler .kızınız bu çocukla evlenirse sizinle aynı kaderi yaşayacak bile bile kendini ateşe atmak bu .ger şey dengi dengine
Kesinlikle haklısın ama 31 yaşındaki birini yanlış bir tercih yapıyor diye eve kapatamazsın, inatlaşmak alttan alta laf sokmak veya oğlanı küçümsemek işe yaramaz, eğitimi denk değil hadi onu pas geçtim diyelim, çocuk kendini geliştirmiştir o farkı kapatıyordur vs lakin arada yaş farkı olması yanısıra kültür farkı da var, şunu da dipnot düşeyim kesinlikle genellemiyorum ama memleketini bırakıp tatil beldelerine gidip çalışan erkeklerin yabana atılmayacak kadar kısmı arkadaşlarının ballandıra ballandıra anlatması sonucu gidiyor oraya, kendisinden önce giden arkadaşları olmuştur ve bizim arkadaş bir İngiliz düşürdü, bir Rus buldu of of her gece kızla bardalar arkadaş kızın paralarını eziyor, iyice tava getirirse evlenip ingilitereye gidecek hayatını kurtaracak geyikleri yapıyorlardır.Bi dükkanda çalışan vasıfsız bir genç çocuk, oralı değilse elde yok avuçta yoktur, benim arkadaşlarımdan da çok giden oldu tatil beldelerine; babasının parası olan, okuyabilen bi iş tutturan gitmedi mesela, yapacak bi şey bulamayınca gittiler. Bence de konu sahibinin kızına güveniyor, bikaç ay sonra görürler çocuk mık mık etmeye başlayacak, her şey tamam ah şu kadar para olsa, parayı verirsin eee noldu inek içti dağa kaçtı falan, konu sahibi endişelenmekte haklı bence, öyle aman bırak nasılsa evlenmez denecek bi durum yok, o çocuk evlenebilmek için her şeyi yapar, satmadığı hayal kalmaz.
Ne güzel bir annesin sen ❤ Tahminimce Çocuk bedavadan kızınızın maddiyatı ile geçinip gitmek istiyor ( yeni nesil böyle) kızınız da başka adamlarla uğraşmak istemiyor bu çocuğu eğitip istediği şekle sokabilecegini düşündüğü için bu ilişkiyi benimsiyor, yani iki tarafın farklı çıkarları var , Çocuk maddiyat Kızınız ise güvenli bir ilişki istiyor...Uzun süredir sayfayı takip ediyorum. Özellikle “bir derdim var” konu başlığı altındaki; olaylar, yorumlar, eleştiriler beni çok etkiliyor ve değer veriyorum. Ben de üye olup, kızım ile kendisinden 8 yaş küçük erkek arkadaşı hakkında görüşlerinizi almak istedim.
31 yaşında mühendislik eğitimi almış, iyi bir yerde çalışan bir kızım var. 4 sene önce, 3 yıllık erkek arkadaşı ile aileler birbirini tanıdıktan ve isteme yapıldıktan sonra ayrılmak zorunda kaldılar. Bu olay kızımı çok etkiledi “artık ben evlenmek istemiyorum”, “hem kendi kafama göre birini bulacağım hem de ailesini mi seçeceğim” şeklinde serzenişlerde bulundu.
Kızım bu ayrılık sonrası arkadaşları ile yaz tatiline gitti. Orada akşam oturdukları bir cafede, arkadaşlarıyla dertleşirken bu konuların açılması üzerine ağlamaya başlamış. İlerleyen saatlerde, orada çalışan ve şu an 23 yaşında olan bir çalışan kızıma 1 kap dondurma ile jest yapmış sonrasında da hep beraber oturup muhabbet etmişler. Kızım da bu çocuktan çok etkilenmiş ve arkadaşlarıyla yaz tatillerini 2 senedir aynı yerde yapmışlar, tatilleri kızım planlamış. Bu süreç içinde toplamda 20 gün yüz yüze görüşmüşlerdir. Onun dışında uzak mesafe ilişkisi olduğu için telefon ile iletişim kuruyorlar. Kızım bu çocuk ile ciddi olduklarını ve evlenmeyi düşündüğünü söyledi. Oysaki ben, geçici bir durum diye düşünüp pek ilgilenmemiştim. Zaten nasihat vermekten başka ne yapabilirim ki?
Tatile birlikte gittiği arkadaşlarından, çocukluk arkadaşı bana ulaşarak olayı anlatmıştı. Kızımın yanlış seçim yaptığını, kendi değerini hiç bilmediğini çocuğu da gördükleri ve yakıştıramadıklarından, vaz geçirmek için çok uğraştıklarını ancak başaramadıklarını söyledi. Artık onlar da tepkisiz kalmayı seçmişler belki de kızımı kaybetmemek için bilemiyorum.
Çocuk, 23 yaşında lise mezunu, turistik bir şehirde yaşıyor ve bir dondurmacıda çalışıyormuş. 2 yıllık elektronik teknikerliği eğitimi alıyormuş ancak başarısız olduğu için bırakmış. Şimdi de kızım istediği için üniversite diploması olsun diye açık öğretimde kayıtlı ama büyük bir ihtimal orayı da bırakacak.
Kızıma, çocuğu “niye zorladın” diye sorduğumda “sen pürüz çıkarma diye” cevap verdi. Oysaki yaşı gereği, artık kendi hayatından kendinin sorumlu olduğunu, seçimlerinde özgür olduğunu ama mümkünse yanlış seçim yapmaması gerektiğini her zaman kendisine söylemişimdir.
Bu noktada kendimden bahsetmem lazım sanki kızım bazı şeyleri bana inadına yapıyor. Ben 58 yaşında kamuda mühendis olarak çalışıyorum ve emekli olmak üzereyim. Benim eşim lise mezunu bu evliliğin mimarı üvey annemdir. Eşim ile ilk başlarda anlaşıyor gibiydik, ben kızıma hamile kalıp işten ayrıldığımda (o zamanlar özel sektörde çalışıyordum) adamın huyu değişti. “Senin diploman var da ne işe yarıyor, bak benim elime bakıyorsun” gibi sözler ile beni çok kırdı. İnsanı okuduğuna pişman edecek sözler sarf ederdi. Kızıma bakacak kimse olmadığı için 4 sene evde kaldım daha sonra sınavlara girerek bir kamu kurumuna girdim. Kızımın eğitim masrafları, ev kirası, faturalar gibi bütün ihtiyaçları ben karşıladım hala bütün yük benim üstümdedir. Eşim şu anda emekli sadece kendi ihtiyaçlarının bir kısmını karşılar. Kızım da bütün bunları bilir. Ona “ Kızlar annelerinin kaderini yaşarmış” atasözünü anımsatır, “sen benim gibi olma, kendini ezdirme, bundan sonraki hayatın en az bugünkü şartlarına eşit olmalı bugünü nü aratmamalı vs.” şeklinde nasihat veririm. Asla onun kötülüğünü istemem aksine kendi çocukluğumda, gençliğimde sahip olamadığım, yapmak isteyip de yapamadığım çok şeyi yapması için fedakârlığı yaparım.
Çok şükür, kızım güzel bir eğitim aldı, bir meslek sahibi oldu ve ayakları üzerinde durabiliyor, bundan sonra mümkün olduğunca doğru bir seçim yapsın ve mutlu bir yuva kursun istiyorum. Ama seçimine anlam veremiyorum, onun için endişeleniyorum. Şöyle ki;
Kızım çocuktan 8 yaş büyük. Eğitim durumu denk değil. Uzak ilişki olduğu için kızımın onu tam tanıyamadığına inanıyorum çünkü diğer erkek arkadaşları ile haftada 2-3 defa buluştuğunu hatırlıyorum. Dolayısıyla, eksilerini artılarını daha iyi görüyor, anlaşamadıkları noktaları tartışarak birbirlerini daha iyi tanıma imkanı buluyorlardı. Bu çocuk hakkında doğru dürüst bir şey bilmiyor, O ne derse ona inanıyor. Kızımın, çocuk hakkında bilgi alabileceği ortak arkadaşı bile yok.
Kızım ne yapmaya çalışıyor? Bu çocuk kendinden 8 yaş büyük kızdan ne bekliyor, neden kendi yaşıtı bir kız seçmiyor? Sizce sağlıklı bir ilişki olur mu? Boşuna mı endişeleniyorum sizlerin de fikirlerini almak istiyorum. Şimdiden teşekkür ederim.
Ciddi olan çocuk engeller mi sevdiği değer verdiği kızın annesini. Peki bu engel olayını kızınıza anlattınız mı?İnşallah. Ben çocuğu görmedim ama araştırırken çocuğun sosyal medyası açıktı, kızım ile birlikte deniz kenarından mayolu bir resim paylaşmış. Kaynar sular tepemden aşağı döküldü. Kızıma , seni seven erkek ilk resim olarak bu resmimi paylaşmalı dedim. Çocuğa söylemiş annem resmi görmüş diye çocuk beni engellemiş. Eğer ilerde aranızda bir ciddi ilişki olursa, nasıl çıkacak karşıma beni engellemiş ben olsam öylece kalırdım dedim.
Doğru, yapacak çok bi şey yok, malesef saçının teline kıyamadığının kendi başını yakmasını böyle izletiyor hayat.Kesinlikle haklısın ama 31 yaşındaki birini yanlış bir tercih yapıyor diye eve kapatamazsın, inatlaşmak alttan alta laf sokmak veya oğlanı küçümsemek işe yaramaz, eğitimi denk değil hadi onu pas geçtim diyelim, çocuk kendini geliştirmiştir o farkı kapatıyordur vs lakin arada yaş farkı olması yanısıra kültür farkı da var, şunu da dipnot düşeyim kesinlikle genellemiyorum ama memleketini bırakıp tatil beldelerine gidip çalışan erkeklerin yabana atılmayacak kadar kısmı arkadaşlarının ballandıra ballandıra anlatması sonucu gidiyor oraya, kendisinden önce giden arkadaşları olmuştur ve bizim arkadaş bir İngiliz düşürdü, bir Rus buldu of of her gece kızla bardalar arkadaş kızın paralarını eziyor, iyice tava getirirse evlenip ingilitereye gidecek hayatını kurtaracak geyikleri yapıyorlardır.
Genç erkeklerin büyük kısmı bu hayalle gidiyor turistik bölgelere, Antalya Bodrum ilk tercihleri.
Maalesef öyle Katip, Allah hepinizin evlatlarını iyi insanlarla karşılaştırsın kaderleri güzel olsun inşallahDoğru, yapacak çok bi şey yok, malesef saçının teline kıyamadığının kendi başını yakmasını böyle izletiyor hayat.Gören görüyordur neyin ne olduğunu da, bu çocuk kesin öyle biri değildir.
Öncelikle yorum yaptığınız için teşekkür ediyorum. Daha öce kızımın evliliğe giden bir ilişkisi olmuştu o kısmı biraz üsten geçtim. O zaman da o kadar çaresiz kalmıştık ki, kızımdan sizlerden yardım almasını önermiştim.Konuda kızınızın daha önce evliliğe giden ilişkisi olduğunu ama bazı sebeplerle bittiğini yazmışsınız, sorun erkek arkadaşının ailesi, özellikle görümce adaylarından birinin yaptıkları mıydı? Sonrasında kızınız psikolojik destek almış mıydı?
Eşinizden bahsetmişsiniz, size davranışlarından söz etmişsiniz ve alıntıladığım mesajınızdaki boldladığım kısım dikkatimi çekti, kızınızla doğumundan itibaren tek ilgilenen ebeveyn siz miydiniz? Baba-kız ilişkileri nasıl? Babasından yeterli sevgiyi, ilgiyi görüyor mu?
Eşinizin sizi yeren sözlerine hareketlerine kızınız ne kadar şahit oldu? Ve kamuda çalışmaya başladıktan sonra neden eşinizden boşanmadınız?
Son soruyu haddim olmasa bile özellikle sordum çünkü kızınıza şu nasihati veriyormuşsunuz
Sizin ki evet evlenirken belki kadermiş ama aktif çalışma hayatına geri döndükten sonrası kader değil tercih, benim gibi olma demek hatalı bir nasihat belki tam kelime karşılığı hata da değildir bilemedim ama çocuklar anne babalarını rolmodel alır, anne babalar bir tercih yapıp sonra o tercihin yanlış olduğunu bile bile devam ettiklerinde çocuklarına da kabullenmeyi boyun eğmeyi öğretmiş olurlar, benim gibi olma demek yerine sizi yeren ezen eşinizi boşayıp kızınıza da asla kendini ezdirme, seni ezen ailen de eşin de çocuğun da olsa benim gibi yap hayatından çıkart demeliydiniz.
Hala evin bütün yükü benim üzerimde diyorsunuz, eylemlerimizle söylemlerimiz birbirini tutmazsa çocuklarımız da bu tutarsızlıklarla büyüyor.
Konunuzu okuduğum kadarıyla yaş farkı eğitim farkı hatta kültür farkı var, kızınız bu çocukla evlenirse çok çekecek maalesef.
Oysa eski erkek arkadaşıyla da aynı sebeplerle ayrılmış, kızınız sizin inadınıza yapmıyor, serbest bıraktık her imkanı sağladım diyorsunuz yapmışsınızdır da ama her şey maddiyatla olmuyor, kızınız manen doymamış, ben kızınızın babasının sevgisi, ilgisi, şefkatinden yana eksik büyüdüğünü düşünüyorum, kızınız bu eksikliği babasına benzeyen adamlarla gidermeye çalışıyor gibi geliyor bana.
Hayır yanlış değil, endişelenmeniz yanlış da demedim, yaşıt sayılırız ben de 51 yaşındayım 28 yaşında bir kızım var, ikimiz de tecrübeli kadınlarız hem evlilik hem hayat tecrübesi hem de çocuk yetiştirme bakımından.Şimdi bu kadar badireler atlatan biri olarak kızım hakkında endişelenmem yanlış mı?