Çok teşekkür ederim
Çok teşekkür ederimBdvdeki bi yorumunuzdan gördüm konunuzu
Hem tebrik etmek hem de konuyu güncellemek daha çok kişinin görmesini sağlamak için yazıyorum.
Gönülden tebrik ederim.
Gıpta edilesi bi kadınsınız. Allah ailenizle beraber sağlıklı huzurlu uzun ömürler versin inşallah..
Enerjinizin gücünüzün hiç bitmemesi dileğiyle..
gözlerim doldu.... Allah başarılarınızı daim etsin, evinizden huzur eksik olmasın...Merhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Çok teşekkür ederizgözlerim doldu.... Allah başarılarınızı daim etsin, evinizden huzur eksik olmasın...
Okurken gözlerim doldu hayatım boyunca unutmayacağım bir hikaye bana da umut olduMerhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Bu msjı cok geç gördüm ve şuan şoktayım gerçekten demekki zeki bir ınsansınız ben çalışıyorum olmuyor nedense matematik hiç yapamıyorum şuan evliyim 23 yaşındaym hayran kaldım azminize rabbim inşallah banada hayalimdeki sınıf öğretmenliğini nasip eder ama ben üniversite kazansm bile eşim göndermez açıktan bende ilahiyat okuyorumMerhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
İnşallah yaparsınız siz de. Ama eşim göndermez demeyin ben kayıt oluyorum uğraştım kazandım deyin ona. Sorumluluklarınızı yeniden düzenlersiniz. 5 yıl kızımın tüm programı ile ben ilgilendim son 3 yıldır da yüzde 80 eşim takip ediyor. İzin almıyoruz birbirimizden ama programları düzenledik. Bunun dışında ayrı ayrı sosyal hayatımız da var. Eşiniz sınırınız değil desteğiniz olsun inşallahBu msjı cok geç gördüm ve şuan şoktayım gerçekten demekki zeki bir ınsansınız ben çalışıyorum olmuyor nedense matematik hiç yapamıyorum şuan evliyim 23 yaşındaym hayran kaldım azminize rabbim inşallah banada hayalimdeki sınıf öğretmenliğini nasip eder ama ben üniversite kazansm bile eşim göndermez açıktan bende ilahiyat okuyorum
O zaman konu amacına ulaşmış. Yolunuz açık ve aydınlık olsunHayatıma sil baştan başlamayı kafaya takmışken ama hayalperest olduğumu düşünürken gördüm konunuzu. Beni gerçekten motive ettiniz, teşekkürler ve tebrikler :)
Hayranlıkla okudum yazınızıMerhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Güncelleme: 4 senede yüksek onur derecesi ile bitirdim okulu. Erken bitirmek istemedim nasıl olsa burs alıyorum diye. Kızım için çok iyi hocalarla tanışmış oldum. Bir de çevremde bir sürü özel gereksinimli çocuğu olan anne ile tanıştım. Çok güzel bir deneyim oldu. Biri özel biri yeni doğan çocukla zor da olsa bitti. Yeni maceralara devam..
Kocaman bir maşallah diyorum sizeMerhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Güncelleme: 4 senede yüksek onur derecesi ile bitirdim okulu. Erken bitirmek istemedim nasıl olsa burs alıyorum diye. Kızım için çok iyi hocalarla tanışmış oldum. Bir de çevremde bir sürü özel gereksinimli çocuğu olan anne ile tanıştım. Çok güzel bir deneyim oldu. Biri özel biri yeni doğan çocukla zor da olsa bitti. Yeni maceralara devam..
Çok teşekkür ederim gerçekten birilerine faydası olsun diye açtım konuyu. 5 senedir hala geç kaldım diyen kadınların gözü korkup kimseye bağlı olmasın diye cevap yazıyorum herkese. Bugün yarına göre daha avantajlı herkes.Blymanor'un konusunda yorumunuzu görüp geldim. Konuyu hortlatmak istedim, hatta keşke hep üstte kalsa,herkes okusa. Tek kelimeyle harikasınız . Düşünme biçiminiz, uygulamanız, hayatın size sunduklarina bakış açınız,azminiz...
Hayran kaldim
Azminiz, yaptıklarınız, başarılarınız takdire şsyan Allah gücünüzü kuvvetinizi arttırsın inşallah.yazınızı yeni gördüm okurmusunuz bilmem ana tebrik etmek istedim sadeceMerhaba arkadaşlar,
33 yaşındayım ve İstanbul'da yaşıyorum. 6.5 yaşında otizm ve cerablal palsy tanısı ile %87 oranında engelli bir kızım var. Yaklaşık 5 yıldır gece gündüz maddi manevi herşeyimi ona göre ayarlamaya çalıştım. Yaş büyüdükçe problemleri büyüyor ve rehabilasyonda geçirdiği zamanlar yetmemeye başlıyor. Bu düşünceler ile engelli bir çocuğa sahip olup kızıma nasıl faydalı olurum diye 15 yıl sonra 2.üniversitemi okumaya karar verdim ve sınava girdim. LYS de Türkiye 360. oldum ve Medipol Üniversitesi Özel Eğitim Öğretmenliğine Tam Burslu olarak yerleştim. Kızım için bu üniversiteyi seçtim çünkü ayda 3000 tl de burs verecek bana bu üniversite. Umarım kızım ve diğer melekler için iyi bir eğitimci olurum.
Neden bu konuyu açtın diyecek olanlar için cevabımı vereyim özellikle derdim var topiğinde 20 yaşlarında genç kızlarımız üniversite kazanamadım hayatım bitti ya da liseden sonra evlendim ayrılıyorum mesleğim yok diyorlar. Örnek olmak istedim ben 15 yıl sonra malesef çok yoğun bir iş hayatı ve kızımın koşturmaları arasında sınava çalışamadan girdim(hatta sınavdan bir hafta önce canım babamı kaybettim).
Allah ömür veriyorsa yorulmayın yılmayın kızlar. Atatürkümüz bize okuma hakkı vermiş babam da sen yeterki oku ben taş taşır seni okuturum diyerek beni okuttu ilk üniversitemde (boğaziçi matematik öğretmenliği mezunuyum bu arada). Bu sene eşim malesef çalışamadı ben hem gece 11lere kadar ders verdim hem sabah erkenden kalktım evimin işini yaptım. günlerce babamın başında hastanede bekledim, kızımı eşimle terapilere yetiştirdim hem de eşime moral olmaya çalıştım.
Yılmayın hayata dört elle sarılın lütfen..
Not:Eşim de sınava girdi o da çok güzel bir üni.ye yerleşti
Güncelleme: 4 senede yüksek onur derecesi ile bitirdim okulu. Erken bitirmek istemedim nasıl olsa burs alıyorum diye. Kızım için çok iyi hocalarla tanışmış oldum. Bir de çevremde bir sürü özel gereksinimli çocuğu olan anne ile tanıştım. Çok güzel bir deneyim oldu. Biri özel biri yeni doğan çocukla zor da olsa bitti. Yeni maceralara devam..
Çok teşekkür ederim. O kadar gencecik kızlar geç mi kaldım diye soruyor ki umut olmak istedim.Azminiz, yaptıklarınız, başarılarınız takdire şsyan Allah gücünüzü kuvvetinizi arttırsın inşallah.yazınızı yeni gördüm okurmusunuz bilmem ana tebrik etmek istedim sadece
Şu yazdıklarınızı okuyunca ne kadar boş zaman geçirdiğime, ne kadar aptal insanları kafamı taktığıma, onlar için geçen zamanıma yandım. Aklı başında hayatının iplerini ellerine almak isteyen büyük küçük herkese umut olabileceğinizden hiç şüpheniz olmasınÇok teşekkür ederim. O kadar gencecik kızlar geç mi kaldım diye soruyor ki umut olmak istedim.