Kardeşini dıştan gördüğü kadar tanıyabilir ama derinlemesine tanımıyor, bunu eleştiri olarak yazmıyorum ben de bir ablayım artık ergenlik çağlarında olmasak da abla-kardeş ikimiz de ergenlik dönemi geçirdik onun tecrübesini aktarıyorum.
Bir kere arada 8 yaş fark var ve konu sahibi anladığım kadarıyla başka bir şehirde üniversite okumuş, abla üniversiteye başladığında 18 yaşında kardeşse 10, 4 yıllık üniversite hayatı boyunca eve geldiği zamanlar iletişimleri olmuş, ki abla ister istemez eğitim hayatına kendi arkadaş çevresine daha çok ağırlık vermek zorunda kalmıştır, kızkardeş 10-14 yaş arası tam da ergenliğe girdiği dönemlerde ablayla kesik kesik iletişimde kalabilmiş, aynı evin içinde olmakla farklı şehirlerde olmak bu çağlardaki çocuklarda kardeşlik bağlarını zayıflatıyor, ki ergenlik dönemine girmiş çocuklar anne babayla da iletişimleri çok güçlü değilse abla/abiyle de kuramadığı bağı arkadaş çevresiyle kurmaya çalışıyor, 14 yaşından sonra, ki bu da konu sahibinin 22-23 yaşlarında olması demek, bir ergenle bir yetişkinin abla kardeş dahi olsalar aynı dili kullanmadıkları farklı dünyalarda oldukları dönem oluyor, konu sahibi şu an 26 yaşında evli bir kadın olduğuna göre 22-23 yaşlarındayken eşiyle flört ediyordur, gündemleri çok başka olmuştur.
Ayrıca aynı anne babanın çocukları da olsalar kardeşlerin karakterleri, aileye verdikleri tepkiler, ergenlikleri her şeyi çok farklı oluyor, ilaveten çocukların ailelerine yansıttıkları tavır, davranış, karakterle arkadaşlarına, okul çevrelerine yansıttıkları karakter başka olabiliyor, bazen duyarız çocuğum içine kapanık denir ama okulda sınıf öğretmeninden çok başka bir karakter dinleriz.
Dediğim gibi ben de ablayım benden 3,5 yaş küçük kızkardeşim var, ergenlik dönemlerimiz o kadar farklıydı ki, karakter olarak da aynı değiliz ve bebekliğimiz, çocukluk ve ergenliğimizi aynı evin içinde yaşamış olmamıza rağmen birbirimizin dilini anlamaya başladığımızda ben 18-19 yaşındaydım kardeşim 15-16.
Çocuklar arasındaki yaş farkı arttıkça ve de arada okul hayatını başka şehirde devam ettirme, abla/abinin ergenlik döneminde kardeşinden başka bir hayata geçmesi vb şeyler yaşanınca, aradaki bağ abla kardeş ilişkisinden ebeveyn çocuk ilişkisine evriliyor, şu süreçte kızkardeşin ablasına açılması güvenmesi pek mümkün değil çünkü sanırım abla başka şehirde evli, zaten 10-14 yaş arası eğitim için başka şehirdeymiş, şimdi de evlilik sebebiyle başka şehirde, kızkardeş artık kendine bir dünya kurmuş o dünyaya girmesine izin vermez, özel hayatının didiklendiğini öğrenirse eve ablasına daha da ketumlaşır, dış dünyadaki çevresine yakınlaşır, çözüm için sabır ve zaman gerekir, okul tatillerinde kardeşi yanına alıp sorgulamadan özel hayatını incelemeden, sadece gezip tozmak ve kardeşi daha iyi tanımak için vakit geçirmek gerekiyor bence.
tek bildiğim çocukların ergenlerin dünyalarına girmeyi başarmamız ve oyunu onların kurallarına göre oynayarak kötülüklerden korumamız gerektiği, tabularımız varsa yıkmak zorundayız, baskıyla zorla değil konuşarak, aradaki bağları ilmek ilmek örüp sağlamlaştırarak, çocuğum tehdit ediliyorsa, cinsellik tabumsa dahi bana cinsellik yaşadığını söyleyebilecek, bana beni memnun edecek vitrin görüntüsü olarak sunduğu arkadaş çevresinden değil sosyal medyadan dahi edindiği arkadaşlarından da bahsedebilecek, bunu başarırsak kötülükleri yok edemeyiz ama çocuklarımızı koruma şansımızı arttırırız.
