Kıskançlık mı Karakter mi?

aybi1825

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
26 Eylül 2020
23
-15
Merhabalar beni uzun süredir yiyip bitiren bir derdim var. 2,5 yıllık birlikteliğim var ben 25 o 27 yaşında nişanlanma süremiz yaklaştı ama ben Artık davranışlarından korkmaya başladım ben işi gücü olan arkadaşlarıyla takılan eğlenen bana baskı yapmayan Bir ailede büyüdüm bu kişiyle tanıştığımda her şey çok hızlı gelişti sürekli benim gözümün içine bakıyor aşırı ilgileniyordu açıkçası hala öyle elindeki imkanını hep bana kullanır nereye istesem oraya gideriz ben ne istesem onu yeriz yeter ki iste modunda hep. İlk zamanlar yavaş yavaş kıskançlık başladı ve ben malesef tamam dedim çünkü hak veriyordum dekolte giyme dedi tamam dedim erkek arkadaşları sil dedi tamam dedim bende kıskanç olduğum için işimede gelmişti karşılıklı yapıyorduk sonuç olarak ahhh şimdi olsa ben asla kıskanmam....Nasıl olduğunu anlamadan iyice arttı bu kısıtlamalar metrobüse binme taksiye bin öyle işe git parasını ben veririm, iş yerinde kimle konuştun ne konuştun işe gidene kadar telefonla konuşuyoruz işte konuşuyoruz eve dönene kadar yine konuşuyoruz...5 dk geç çıksam kıyamet kopuyor mesain bitti geç çıkmayacaksın şöyle böyle onu giyme bunu giyme derken paspal paspal giyinmeye başladım ama asla işe gidilcek kıyafetler değil gömlek bile yasak bol pantolon bol tşört gidip geliyorum en son baskılarıyla Resmen zorla işten ayrıldım tamamen zorla nasıl derseniz çok uzun kendisi çalışma arkadaşlarımı arayarak beni rezil etti...çalışma ben ne istersen alırım sıkıntı yok diyordu bende o zaman çok takmadım çünkü bende evlenince çalışmak istemiyordum ama şuan evde olmama rağmen sürekli kısıtlanıyorum beyaz tşört giyme, saçma sapan kızları takip etme birini takip edicekken bile önce ona söylüyorum yoksa kavga kıyamet engelliyor hemen sürekli benden izin Al diyip duruyor yani ailemle biyer giderken bile alıcakmışım o zaten tamam dermiş ama ona önceden söylemeliymişim çok uzun oldu ama daha sayısız örnek var malesef normalde hiç böyle biri değildim herkes şaşırıyor nasıl sabrettin diye ama bi şekilde onu seviyorum hep iyi anılarımız aklıma geliyor ve onu aptal gibi bırakamıyorum devam edincede korkuyorum evlenince büyük sorun yaşamaktan...Ayrıca kendisi son zamanlarda aniden sinirlenmeye başladı bide çok takıntılı evden çıkmadan aşırı bi kontrol eder ayakkabıları asla kirlensin istemez arabası zaten çocuğu gibi iner biner sağına soluna bakar...yani beni seviyor ediyor çok güzel ama korkuyorum evlenince zaten şöyle olmaz böyle olmaz biyere gidip gelirken haber verirsin bende sana veriyorum izin alıyorum gocunmuyorum diyor ben Artık salak gibi oldum nolur bi çıkar yol gösterin
 
Evlenince kapıyı kitleyip giderse şaşırma
Seninde haberlerini tv den almayiz umarim



Biraz kirici oldu ama daha yeni bir arkdasimin basina bunun tersi oldugu halde esi oldurmeye kalkti
Haklısınız banada birisi anlatsa direk uzak dur derim...Ama gerçekten anlayamıyorum çünkü bi yandan bana diyor ki akşam olmadığı sürece sabahtan çık ister arkadaşınla ister tek başına ben sana bişey demiyorum diyor evet ama bende istediğim gibi giyinmedikten sonra hiçbi isteğim kalmıyor
 
Evlenince büyük sorun yaşatmaktan bence de korkun, kaçınılmaz son bu çünkü. İleride karısının camdan bakmasına izin vermeyen perdeleri oynamış mı diye kontrol eden adamlardan birine dönüşecek siz de kendi karakterinizi bir kenara koyup o ne derse yapacaksınız. Bu ilişkiyi bitirmek için çok geç bile kalmışsınız
 
Merhabalar beni uzun süredir yiyip bitiren bir derdim var. 2,5 yıllık birlikteliğim var ben 25 o 27 yaşında nişanlanma süremiz yaklaştı ama ben Artık davranışlarından korkmaya başladım ben işi gücü olan arkadaşlarıyla takılan eğlenen bana baskı yapmayan Bir ailede büyüdüm bu kişiyle tanıştığımda her şey çok hızlı gelişti sürekli benim gözümün içine bakıyor aşırı ilgileniyordu açıkçası hala öyle elindeki imkanını hep bana kullanır nereye istesem oraya gideriz ben ne istesem onu yeriz yeter ki iste modunda hep. İlk zamanlar yavaş yavaş kıskançlık başladı ve ben malesef tamam dedim çünkü hak veriyordum dekolte giyme dedi tamam dedim erkek arkadaşları sil dedi tamam dedim bende kıskanç olduğum için işimede gelmişti karşılıklı yapıyorduk sonuç olarak ahhh şimdi olsa ben asla kıskanmam....Nasıl olduğunu anlamadan iyice arttı bu kısıtlamalar metrobüse binme taksiye bin öyle işe git parasını ben veririm, iş yerinde kimle konuştun ne konuştun işe gidene kadar telefonla konuşuyoruz işte konuşuyoruz eve dönene kadar yine konuşuyoruz...5 dk geç çıksam kıyamet kopuyor mesain bitti geç çıkmayacaksın şöyle böyle onu giyme bunu giyme derken paspal paspal giyinmeye başladım ama asla işe gidilcek kıyafetler değil gömlek bile yasak bol pantolon bol tşört gidip geliyorum en son baskılarıyla Resmen zorla işten ayrıldım tamamen zorla nasıl derseniz çok uzun kendisi çalışma arkadaşlarımı arayarak beni rezil etti...çalışma ben ne istersen alırım sıkıntı yok diyordu bende o zaman çok takmadım çünkü bende evlenince çalışmak istemiyordum ama şuan evde olmama rağmen sürekli kısıtlanıyorum beyaz tşört giyme, saçma sapan kızları takip etme birini takip edicekken bile önce ona söylüyorum yoksa kavga kıyamet engelliyor hemen sürekli benden izin Al diyip duruyor yani ailemle biyer giderken bile alıcakmışım o zaten tamam dermiş ama ona önceden söylemeliymişim çok uzun oldu ama daha sayısız örnek var malesef normalde hiç böyle biri değildim herkes şaşırıyor nasıl sabrettin diye ama bi şekilde onu seviyorum hep iyi anılarımız aklıma geliyor ve onu aptal gibi bırakamıyorum devam edincede korkuyorum evlenince büyük sorun yaşamaktan...Ayrıca kendisi son zamanlarda aniden sinirlenmeye başladı bide çok takıntılı evden çıkmadan aşırı bi kontrol eder ayakkabıları asla kirlensin istemez arabası zaten çocuğu gibi iner biner sağına soluna bakar...yani beni seviyor ediyor çok güzel ama korkuyorum evlenince zaten şöyle olmaz böyle olmaz biyere gidip gelirken haber verirsin bende sana veriyorum izin alıyorum gocunmuyorum diyor ben Artık salak gibi oldum nolur bi çıkar yol gösterin
Kölemisiniz siz, kusura bakmasın nişanlınızın istediği hayat arkadaşı değil evcil hayvan. Gerçi hayvana bile yapılmaz bu..
Siz yol yakınken gerçekten dönün
 
Haklısınız banada birisi anlatsa direk uzak dur derim...Ama gerçekten anlayamıyorum çünkü bi yandan bana diyor ki akşam olmadığı sürece sabahtan çık ister arkadaşınla ister tek başına ben sana bişey demiyorum diyor evet ama bende istediğim gibi giyinmedikten sonra hiçbi isteğim kalmıyor
Birakamam diyorsan da konus anlat boyle devam edersen olmayacak de baktin tepkisi cok kirip dokuyor uzaklas
Yok kendimi cekiduzen ederim der dusuneyim o zaman deyip bir kac ay tart
Ha su da var baba evindeki kiza kimse karisamaz burda kaybetti de
 
Bence hiç evlenmeye bulaşma derim. Benim eşim de böyle. Evleneli 1 yıl oldu. Düzgün bir kız arkadaşım yok. Dışarı kendim çıkamıyorum. Hastaneye işim düşse hep onunla gidiyorum. Yolda yürürken hep elini tutturur. Sevdiğinden de yapar ama ben kıskançlık boyutunun aşırı olduğunu farkettim. Hiç sosyal hayatın olmaz. Onun istediği şekilde giyinir, istediği yere gidersin.
 
Bence hiç evlenmeye bulaşma derim. Benim eşim de böyle. Evleneli 1 yıl oldu. Düzgün bir kız arkadaşım yok. Dışarı kendim çıkamıyorum. Hastaneye işim düşse hep onunla gidiyorum. Yolda yürürken hep elini tutturur. Sevdiğinden de yapar ama ben kıskançlık boyutunun aşırı olduğunu farkettim. Önceden de böyleydi. Uzak mesafe ilişkisiydi bizimkisi. Dedim herhalde uzaktayım diye böyle hep konuşmamızı istiyor düşünürdüm ama evlenince de aynı. Hiç sosyal hayatın olmaz. Onun istediği şekilde giyinir, istediği yere gidersin. bir de eşim gibi eve bağlı, oyunlarla vakit geçiriyorsa hiiiççç hayatın olmaz. İntihardan farksız inanki.
Oyun derken tlf
 
Birakamam diyorsan da konus anlat boyle devam edersen olmayacak de baktin tepkisi cok kirip dokuyor uzaklas
Yok kendimi cekiduzen ederim der dusuneyim o zaman deyip bir kac ay tart
Ha su da var baba evindeki kiza kimse karisamaz burda kaybetti de
bırakmayı düşündüm doğrusu zor geliyor ha böyle yaşamak daha mı iyi tabiki hayır farkındayım...ben çok inatçı ve dikbaşlı bi insanım sürekli anlatıyorum düzeltmeye çalışıyorum yani gerçeği görsün istiyorum hatta kendimi geçtim ona üzülüyorum 😂 çünkü sürekli bu düşüncelerle beynine yazık ediyor
 
Bence hiç evlenmeye bulaşma derim. Benim eşim de böyle. Evleneli 1 yıl oldu. Düzgün bir kız arkadaşım yok. Dışarı kendim çıkamıyorum. Hastaneye işim düşse hep onunla gidiyorum. Yolda yürürken hep elini tutturur. Sevdiğinden de yapar ama ben kıskançlık boyutunun aşırı olduğunu farkettim. Hiç sosyal hayatın olmaz. Onun istediği şekilde giyinir, istediği yere gidersin.
Çok üzüldüm gerçekten inşallah düzelir ne diyim benimkide elim hep tutar bazen bıkıyorum gerçekten...Öyle inanmak istediğimden sanırım içimde sanki iyi olacakmış gibi düşünüyorum yani gerçeği görüyorum Ama inanmak istemiyorum inanın çok zor yaşayan çok iyi anlar 😔
 
bırakmayı düşündüm doğrusu zor geliyor ha böyle yaşamak daha mı iyi tabiki hayır farkındayım...ben çok inatçı ve dikbaşlı bi insanım sürekli anlatıyorum düzeltmeye çalışıyorum yani gerçeği görsün istiyorum hatta kendimi geçtim ona üzülüyorum 😂 çünkü sürekli bu düşüncelerle beynine yazık ediyor
Ileride de kendine uzuldugunu yazarsin ortak bir arkadasiniz varsa bir araya gelip konusmayi deneyin
 
Böyle bir ilişki yasarken utanmıyor musunuz ya da ailenizin yüzüne nasıl bakıyorsunuz? Hiç yüzünüz kizarmiyor mu kendinizi düşündüğünüz durum için?
Karşımdaki insan sizin karşısınıza geçse size öyle bi kendini anlatır ki hak verirsiniz çünkü her şeye bi mantıklı açıklaması var sizi sanki büyülüyor ve hak veriyorsunuz... Dışardan bakıldığında çok kötü görünüyor biliyorum ama yaşadığım onca güzel huyuda var ve içimde sevgi var malesef yoksa bi insan neden sabreder ki bu kadar zaman lütfen anlamaya çalışın yargılanmak için değil kendimce bi çözüm bulmak fikir almak ne biliyim bu kötü durumdan çıkmak istiyorum ama inanın öyle Ayrıl gitsin demek yazarken kolay oluyor
 
X