Ev iş çocuklar kendim arasında çözemedigim kısır döngüm şu an bataklığa döndü bunu farkediyorum. Batacak olan da benim çıkacak olan da ama yine de konu açmak istedim.
Her gecen gün zaman daha yetersiz geliyor anlamadığım bir şekilde.
Uyku bana yetmiyor. Çünkü kan değerlerim iyi değil. Ferrritin 3 falan..B12 düşük, d düşük. Folat düşük.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece dişlerimi sıkıyorum. Uyandığımda üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor.
Uyku bana yetmiyor çünkü gece korkuları olan ve 7 yıldır her gece çok zorla uyuttugumuz bir oğlum var. Abisi 2 yaşından beri kendi kendine odasında kesintisiz uyurken bu çocuk böyle oldu. 2-3 saat uykuya geçiş süreci sürüyor. Korktuğu için uyumaya direniyor. Her hafta psikologa gidiyoruz.
Gece 2-3 gibi uyuduğum için sabah çok geç kalkıyorum. Daha erken ayilamiyorum. Eğer alarmla uyanirsam daha da sersem olduğum için alarmsiz uyanmaya çalışıyorum.
Eşim de ben de evden çalıştığım için yenilen içilen daha fazla. Bulaşık, çamaşır döngüsünü bir oturtamadim.
Haftalık kadın alacagim. Gelen kadınlar da ev çok pis olunca laf ediyor. O yüzden kabasini almak istiyorum. Oyuncak, kıyafet falan derken ben evin kabasini alana kadar kadın cagiramaz hale geliyorum. İsim ucu açık bir iş. Yani öyle 8 saat çalıştım bitti gibi bir iş değil. Dolayısı ile zihnimde sürekli yer tutuyor.
Çocukların sporu, psikologu, kendi psikologum, rahatlamak için aldığım masaj paketi, ve başka bir hobi kursu falan derken her gün evden bir şekilde çıkmış oluyorum. Temizlik işi ki kabasindan bahsediyorum bir türlü tamamlanmiyor.
Bu arada soracaklar için eşim yemekleri hallediyor. Çocukları okula götürüp getiriyor. Haftasonu kursa götürüyor. Yemeklerin tamamı onda. Çünkü ben yemek olayına yetisemiyorum.
Neye yetisiyorsun derseniz valla ben de bilmiyorum düşünme konusu sanırım daha çok. Artık ajanda tutuyorum daha terli toplu olayım diye. Kronometre falan tutuyorum. Kk da ethan başlığında görmüştüm sanirim.
Kendimle müthiş bir mucadele içindeyim. Fakat yok. Su an çıkmaya çalıştığım döngü adeta bir bataklık gibi geliyor.
Saat 23 e kadar ev işi yaptım. Güne çok geç basladim bu arada. Uyandigim saati söylesem şok olursunuz..bugün ben bile şok oldum.
O ara çocuklar henüz uyumamisti. Çünkü illa günü bitirin hadi yatın diye benim demem lazım. Ben diyince eşim büyüğü yatırdı. Ben küçüğü aldım. Şimdi saat oldu 2. Yarın çocuğun toplantısı var 11 de. Erken kalkmam lazim. Bu saatte yatınca asla dinlemiyorum. Uykusuz olunca da gözüm görmüyor. Bildiğiniz görmüyor. Böyle yazıyı okuyamama gibi değil de. Nasıl desem hafif flu gibi, yada böyle kafama bişi ile vurmuşlar da sersem olmuşum gibi. Ve sadece sabah değil. Gün icinde boyle oluyor. Ekrana falan bakamıyorum. TV izleyemiyorum . Ev işini yaparken böyle nasıl desem aktif olamıyorum.
Kan değerlerinden mi anksiyeteden mi sebep ne bilmiyorum. Göz doktoruna gittim birşey yok dedi. Detaylı da muayene etti.
Yarın belki bazısı için koca gün. Ama toplantı ile bir kısmı geçecek. İş yeriyle alakalı en az iki saat yarın bir çalışma yapmam lazım. Kalan süre içinde biliyorum ki evdeki işlerimi yetistiremeyecegim.
Çocuğun uyuma sürecinde zaten yeterince gerildim, artı bu yarınki stresle eminim gece yine dişlerimi sıkıcam.
Yani bilemiyorum nasıl cikicam bu döngüden.
Hepsinin kuyruğu birbirine bağlı. Birini duzeltsem diğerleri de düzelecek ama. Henüz basaramadim.
şimdi tekrar toplayacağım. Yaşanılan ev toplu olmuyor bir de, bu gerçeği kabul etmek önemli. Benim amacım minimum düzeyde dağılması 
burcunuzu da tahmin edebiliyorum. Mükemmeliyetçilik bela gibi biseydir insanı tüketir. 
