Herkese iyi günler arkadaşlar. Son konumun üzerinden yıllar geçti ama biz bir arpa boyu yol alamadık malesef. Eşimin cinsellikten bir türlü memnun olmayışı, uyku düzenini oturtmaması derken yine uçurumun kenarına yaklaştık. Artık klasikleşen yılda bir uyumsuzluk kavgamızı dün ettik. Ve ben artık bu durumdan çok sıkıldım.
5 yıl önceki konumda da bahsetmiştim, eşim ilişki sıklığından ve temas sevmeyişimden şikayet eder genelde. Ama artık düzene oturmuş gibiydi, yada ben öyle sanıyordum. Ortalama iki haftada bir, iş seyahat yorgunluk gibi durumlarda ayda bir cinselliğimiz vardı. Yaşlarımız 37-38, haliyle bana normal geliyordu. Geçen gün cinsellik için yaklaştığımda kibarca reddetti. İki gün sabrettikten sonra dün gece patladım. Özür diledi kırmak istememiştim dedi, bense sebebiyle ilgilendiğimi çünkü normal şartlarda reddetmeyeceğini söyledim. Bu sefer o döküldü, cinsel sıklığın az olmasına (tabi ona göre) geçmişte kızdığını, kırıldığını ama artık hissiz olduğunu söyledi. Yani artık arzulamıyormuş beni. Cinsellikle ilgili bir sıkıntısı yok anladığım kadarıyla.Evet çok işveli cilveli değilim ama arzulanmayacak bir kadın da asla değilim.
Dünden beri bu sözlere kırgınlık bir yandan, ne yapacağıma karar verememek bir yandan çökmüş durumdayım. Asla boşanmak istemediğini söyledi ama biliyorum ki benim için değil. Kızlarından ayrı yaşamayı asla göze alamaz, gerçi kızlarım da öyle babasız bir saati zor doldururlar. Açıkçası ev işleri, çocuklarla ilgilenme konusunda beni çok fazla rahatlattığı için ayrılık durumunda ben de sudan çıkmış balığa dönerim. Ama arzulanmadığını bilerek evli kalmak da gururumu kırıyor. Siz olsanız napardınız?
5 yıl önceki konumda da bahsetmiştim, eşim ilişki sıklığından ve temas sevmeyişimden şikayet eder genelde. Ama artık düzene oturmuş gibiydi, yada ben öyle sanıyordum. Ortalama iki haftada bir, iş seyahat yorgunluk gibi durumlarda ayda bir cinselliğimiz vardı. Yaşlarımız 37-38, haliyle bana normal geliyordu. Geçen gün cinsellik için yaklaştığımda kibarca reddetti. İki gün sabrettikten sonra dün gece patladım. Özür diledi kırmak istememiştim dedi, bense sebebiyle ilgilendiğimi çünkü normal şartlarda reddetmeyeceğini söyledim. Bu sefer o döküldü, cinsel sıklığın az olmasına (tabi ona göre) geçmişte kızdığını, kırıldığını ama artık hissiz olduğunu söyledi. Yani artık arzulamıyormuş beni. Cinsellikle ilgili bir sıkıntısı yok anladığım kadarıyla.Evet çok işveli cilveli değilim ama arzulanmayacak bir kadın da asla değilim.
Dünden beri bu sözlere kırgınlık bir yandan, ne yapacağıma karar verememek bir yandan çökmüş durumdayım. Asla boşanmak istemediğini söyledi ama biliyorum ki benim için değil. Kızlarından ayrı yaşamayı asla göze alamaz, gerçi kızlarım da öyle babasız bir saati zor doldururlar. Açıkçası ev işleri, çocuklarla ilgilenme konusunda beni çok fazla rahatlattığı için ayrılık durumunda ben de sudan çıkmış balığa dönerim. Ama arzulanmadığını bilerek evli kalmak da gururumu kırıyor. Siz olsanız napardınız?