- 6 Aralık 2017
- 1.529
- 3.988
- 33
Benim de bir kızım var 7 aylik. İkinci cocugu kesinlikle düşünmüyorum. Hatta günah belki ama Allah bana ikinciyi nasip etmesin diyorum. İlki de kaza ile oldu çünkü. Çok iyi anlıyorum sizi. Eskiden arkadaşlarımla şehir şehir gezerdim şimdi gezdiğim yerler bebek mağazaları. Ama tabiki insan her koşula uyum sağlayabiliyor . Artık şehir şehir gezmenin imkansız olduğunu bildiğim için daha makul isteklerim var mesela çocuk erken uyusa biraz daha kitap okusam gibi.
Anneyle babanın eşit olmaması sadece türk kültürüne has bir şey değil. Anneyle baba eşit değil çünkü. İç güdülerle alakalı bu. Bakınız hamile olma emzirme vs sayesinde çocuk anneye emanet edilmiş. Doğada da bu böyledir. Erkek aslan ailesini koruyup avlanırken dişi aslan yavrularına bakıyor. Onlara da toplum öğretmemiş heralde.
Valla ben acıyorum kadınlara ... yazık kocasi bekar gibi geziyor , kadin cocuguna eve yetisiyor ..sonra aksam oluyor adam butun gun evde ne yaptin diyor..teşekkur etmek yerine hesap veriliyor
Anneyle babanın eşit olmaması sadece türk kültürüne has bir şey değil. Anneyle baba eşit değil çünkü. İç güdülerle alakalı bu. Bakınız hamile olma emzirme vs sayesinde çocuk anneye emanet edilmiş. Doğada da bu böyledir. Erkek aslan ailesini koruyup avlanırken dişi aslan yavrularına bakıyor. Onlara da toplum öğretmemiş heralde.
Penguenlerde de yanılmıyorsam dişi yumurtluyor erkek bakıyor ama. Bir babanin da çocuğunun bakımını üstlenmesi gerekiyor. Anne dogurup emziriyor diye bütün yük annenin üzerine yüklenemez.
Hiç çocukların babasın dan bahsedilmemis Hani nerde. Bence kocandan biraz destek görsen bukadar pişman olmazdin
Anneyle babanın eşit olmaması sadece türk kültürüne has bir şey değil. Anneyle baba eşit değil çünkü. İç güdülerle alakalı bu. Bakınız hamile olma emzirme vs sayesinde çocuk anneye emanet edilmiş. Doğada da bu böyledir. Erkek aslan ailesini koruyup avlanırken dişi aslan yavrularına bakıyor. Onlara da toplum öğretmemiş heralde.
Nasıl bir özgüven bu! Yavrulara erkek aslan bakar,diğer erkekler öldürmesin diye.
sorun anne olmanız degil, tek basınıza cok fazla sorumluluk almanız, tabi ki bogulmus gibi olursunuz, aileden destek olmazsa bakici vs olmazsa boyle hissedersiniz tabi ki..O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...
5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.
Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .
Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .
İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .
Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .
Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .
Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .
İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .
Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Adi ustunde onlar hayvan, icguduleriyle hareket ediyor. Bizse insaniz, akil, vicdan ve empati ile hareket ediyoruz. Eger evinde surekli evde oturmaktan kafayi yiyip tukenmis, cok yorgun bir insan varsa; empati yapip biraz yukunu hafifletmeyi teklif edersin eger insansan. Eger aslansan yavrulayacak baska disi aslanlar bulmaya gidersin. Eger hayvanlar aleminin kurallarini uygulayacaksak o zaman evlilik kurumunu kaldirmali ve erkek bireylerin onune gelen her kadinla cinsel iliski yasayip yapabildigi kadar cocuk yapmasini da kabul etmeliyiz. Hem apartman icinde modern yasayalim, hem de national geographic tadinda yasayalim olmuyor maalesef.
Ben yorumumda bütün yük anneye ait demedim. Ay yorumum çok farklı anlaşıldı şimdi uzun uzun herkese aynı açıklamayı yapamayacağım. Bizim evde baba çocuğuna bakar. Ama mesala boşanma gibi durumlarda ben çocuğumu babasına bırakmam ama eşim bana bırakır. Bu da toplumun öğrettiği bir şey değil. İçgüdüsel bence.Penguenlerde de yanılmıyorsam dişi yumurtluyor erkek bakıyor ama. Bir babanin da çocuğunun bakımını üstlenmesi gerekiyor. Anne dogurup emziriyor diye bütün yük annenin üzerine yüklenemez.
Evet erkek aslan sürüyü korumak için diğer sürünün erkekleriyle kapışırken dişi aslanlar yavrunun yanında kalır. Avlanma konusunda kafam karışmış olabilir. Tam emin değilim.,nasıl bi asabiyettir bu? :) genel olarak doğanın kanunundan bahsettim. Kadına çocuğuna bakmakta daha çok sorumluluk verilmiş. Emzirme doğurma kadına dişiye verilmiş vs. İstisnalar vardır. Bunu mu tartışalım şimdi?
İnsanlar için de erkek hiç bir iş yapmasın kadının sorumluluğu diye yapmadım bu yorumu. Türk toplumu diyip duruyorux ama bu işin iç güdüsel bi tarafı var diyorum. Ben hiç boşanıp çocuğunu başından atan anne görmedim ama baba gördüm. Bunun da istisnası vardır. Şimdi dayımın kızı öyle yaptı diye örnek vermeyin. :))
Ünlü bir Çin atasözü der ki "bunalmış anneyi, ancak bunalmış bir anne anlar. Yani dememişlerse bile bence ayıp etmişler.
Bende sendeki modellerden bir tane var. İkinci "kaza ile" olursa olur ancak. Kocamın "omo kordoş şort çocoğo" isteğini, "tabi ben çalışırım sen de evde çocuklara bakarsın. Ancak o şartla ikinciyi doğururum" cümlesi ile köreltiyorum.
Benim yaptığım hatayı yapıyorsun muhtemelen kardeşim. Her şeyi üstlenip, kimseye özelikle eşine sorumluluk vermiyorsun. Yapma. Erkeğin ebeveynlik görevi para getirip sperm vermekten ibaret değil. En azından haftanın bir günü birkaç saat kendine ayır. İnan yükün epey hafifleyecek. Durumun varsa büyük oğlanı kreşe ver.
Ve kabullen. Hayatının hiçbir döneminde artık tamamen özgür olmayacaksın. Çoluğu çocuğu evlendirdikten sonra memeler yer çekimine karşı savaşını kaybettiği yıllarda özgür olabilirsin ancak. Oturup mevcut durumuna üzüleceğine "çocukla ne kadar özgür olabilirim, bunun için ne yapabilirim" diye düşün mesela.
Buradaki önerileri de dikkate al. Ben öyle yaptım, şu an çay içiyorum benim sıpa da babasıyla dışarıda. Bak bir saat özgürüm mesela.