Keşke Anne Olmasaydım ..

Benimde 2.çocuğum 11 aylık oldu.Tek çocuk gibi değilmiş.Gerçekten çok zor.Ama genede dünyanın en güzel şeyi.Senin sıkıntın yalnızlık aslında.Bir destek olanın yok.Belki hergün bir odada yarım saat yalnız kalıp kahve içsen o bile yetecek.
 
DenizinYosunKokusu .!.:
Ayy evet,depremden sonra,çocuklarını kaybedenler doktor kapısı aşındırdı yıllarca,kiminin oldu,kiminin olmadı,Allah göstermesin ama dünya hali belli mi olur...
Genişletmek için tıkla...
Aynen öyle ben çok korkarım Allah kimseye evlat acısı da hasreti de göstermesin.
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...
Sen iyi bir annesin ama ayni zamanda yorulmuş bir annesin. Allah yokluklarıni göstermesin. Eminim bu yazıyı yazarken bir tarafın şikayet ettiği için pişmanlık duymuştur. Çünkü annelik boyle birşey. Zamanı geri alamayacagimiza göre sizin evden biraz uzaklasmaniz gerekiyor. En iyi yolu işe girmek. Siz işe çocuklar kreşe. Varsın aldığınız paranın tamamı kreşe kurslara gitsin. Amacınız ilk bir kaç yıl para kazanmak değil hava almak sosyalleşmek olsun. Inanin size iyi gelecek

Bir ayrıntıya cevap vermek istiyorum Tv izletmek istemiyor ama önüne geçemiyorsanız komple tv.yi kaldirabilirsiniz
 
Konu sahibi herkesin tabiatı aynı değil.
Bende anaç bir insan değilim mesela bir kızım var.Büyütürken elbet zorlukları oldu ama geçecek.
Şu an için sizin derdinize derman tek şey yardımcı ayarlamanız olur :KK66:
 
Janet Jak Esim .!.:
Aynen öyle ben çok korkarım Allah kimseye evlat acısı da hasreti de göstermesin.
Genişletmek için tıkla...
Olayı niye evlat ile imtihan olmaya getirdiniz ki. Cocuk isteyenlerinki duaysa benimki de dua. Benimki de kazayla bi çocuğum daha olmasın diye dua. Zaten isteyen bir sürü insan var onlara nasip olsun ne var bunda.
 
Bibibella .!.:
Konu sahibi konuyu açtın gittin hiç sevmediğim olay :işsiz:
Genişletmek için tıkla...
Yaramazların döküntülerini topluyordur. :KK48:

Bazı konularda kural getirirseniz çocuklardan bu kadar bıkmazsınız. Mesala ben yemek yerken altına örtü sererim ve dolaşarak yemesine müsade etmedim. Kendi de alıştı şimdi dökülecek bir şey yediği zaman hemen örtüsünü serer. Ellerini benim dememe hiç gerek kalmadan kendi kalkar yıkar, bırak sağa sola sürmeyi öyle havada tutar ellerini yıkanana kadar. :) oyuncaklarını toplarken her şeyi yerli yerine koyar gerçi toplamayı sevmiyor ama. Banyodan çıktığında ayaklarını kurulamadan çıkmaz hayatta. Kıyafeti battıysa hele ıslandıysa hemen çıkarır ve sepete atar hiç ortaya atmaz. Maşallah diyim 4 yaşını yeni doldurdu oğlum. Öyle öğrettim yaptığı bana öğrendiği kendine diye anne atasözüyle bitireyim. :KK48::KK48:

Edit: bunu yazdım içeri geçtim ve bingo bütün yastıkları dağıtmış eşek sıpası. :işsiz::işsiz:

Bi daha edit: bak benim çocuğum şöyledir böyledir demek için yazmadım. Her çocuğun zorluğu var. Bazı şeyler öğretilebilir. Bazı davranışlar düzeltilebilir. Bunların üzerinde çalışmak lazım.
 
Son düzenleme:
Sivilhulk .!.:
Bu kadarr cocuk sahibi olmak isteyen o kadar gozyasi doken warken kadin keske anne olmasaydim keske cocugum olmasaydi diyo vala pess.kendinden emin degilsen ne diye iki cocuk yapiyorsun o cocuklara nasil duzgun anne olcaksin.allh bagislarsa iki cocugum var ucuncuye hamileyim.cocularim karnindaki kardesimiz buyusun diye bal yediriyorlar bna dun aksam. iyiki dogurmusum vala benim sirtim yere gelmez
Genişletmek için tıkla...
Herkesin tabiatı farklıdır illa şükürcü mü olması lazım?!
Kadın derdini yazmış,nispetçi tayfa onlayn.:KK9:
 
nese24 .!.:
Olayı niye evlat ile imtihan olmaya getirdiniz ki. Cocuk isteyenlerinki duaysa benimki de dua. Benimki de kazayla bi çocuğum daha olmasın diye dua. Zaten isteyen bir sürü insan var onlara nasip olsun ne var bunda.
Genişletmek için tıkla...
Tamam işte ben de diyorum ki en net korunma yöntemini seçin. Ne bileyim böyle dua bana kötü şeyler çağrıştırıyor.
 
Bu dünyaya çocuk getirmeyi ben istemiyorum...evlenmekte istemiyorum ama toplumsal baskı yüzünden , eksikmişsin gibi davranildigindan bazen acaba mı diyorum... cidden evlenmiyormusun yaşın geçiyor sorusundan bıktım ... beni anlayan, seven, saygı duyan biri olursa evlenirim .. ama toplumsal baskıdan yılıyorum..ben kendim bu dünyaya sığamıyorum keşke ölsem diyorum... sizi anliyorum belki sizde baskidan yaptınız ... evlenip cocugu herseyin sorumlulugunu bana atan biriyle niye hayatimi birlestireyim ki?
 
sevde_ .!.:
Çocuğum yok ve iyi ki yok diyorum. Keyfime, özgürlüğüme düşkünüm.

Arkadaşımla çıktığımız tatilde biz huzur içinde yemeklerimizi yerken ettaftaki bir çok ebeveynden " kızım dur ayakkabısız koşma, oraya gitme, otur yemeğimizi yiyelim, oğlum dur ketçap kafaya dökülmez" vs vs çığlıkları, yanında çocuk mızmızlanmaları... O sahnelere şahit olunca halime az şükretmedim.

Çocuk diye ölen ebeveynler bile saçını bile tarayamadıktan, çocuğu doğduğundan beri keyifle bir banyo yapamadığından bahsediyor zaten. Ha ama laflarının sonuna " ama olsun, yavrumun gülüşüne anne kurban" yazıyorlar ki taşlanmasınlar. Doğruya doğru. Çocuk sahibi olmanın hiç bir özendirici yanı yok bence. Sevme, sevilme duygunu ayyuka çıkarıyor, biraz da toplum baskısı.

Size Allah sabır versin. Çocukları emanet edin, çıkın kendiniz için bir şeyler yapın, kendinize gelin bir. Çocuğunuz oldu diye sizin insanlığınız bitmiyor ki, siz bakmayın yurdumun çocuğu için kendini bırakan arabesk annelerine. Mutsuz, huzursuz kadından mutlu çocuk çıkmıyor. Siz mutlu olacaksınız ki çocuklarınız da mutlu, huzurlu olsun. En zor yılları geride bırakmışsınız yaramazlık olarak zaten.
Genişletmek için tıkla...

Evet annelik zor fakat 'Türk tipi' annelik cekilmezdir. Bu sitede gördüm, annelerin üzerine inanilmaz bir baski var. Cocuk 24/7 sürekli annesine bagli yasamak zorunda yoksa baglanmazmis annesine. Burda biri konu acmisti, esi isten eve geldiginde sadece yarim saat, 1 saat saat cocuk ile oynayip uyuyordu ve burdakiler kocayi hakli buluyorlardi. Ama calisan anne öyle mi? Yoo o eve gelince yemek yapmali, cocuk ile zaman gecirmeli, temizlik felan hepsini..

Türk kültüründe cocuktan sonra bireysillikte bitiyor, evlilikte. 2 yildir cocugu ile uyuyup, kocasi salonda uyuyanlar var. Kocasi ile yanliz tatile gidenler burda taslaniyor, cocukta büyük travma yaratiyormus diye.

Ve annelik bu degil. Cidden degil.

Ben esim ile yanliz tatile gidiyorum kizim 5 aylik olduktan beri. Kizim hafta ici kres'e gidiyor ve esimde kizima benim ile esit düzeyde bakiyor. Yani onun banyosunu yapar, bezini degistirir,.. Arada sinema, restoran keyfi yapariz esim ile.

Ben eger cocuguma iyi bir alt yapi sunamazsam, iyi bir evlilik, mutlu bir anne o zaman bu cocugum icinde iyi birsey degil.
 
Keşke anne olmasaydım bana çok ağır geliyor. Anaç değilseniz, çocuklarınızla vakit geçirmeyi sevmiyorsanız, onlarla oynamıyorsanız, ayak bağı olarak görüyorsanız, nasıl mutlu olabilirler? Nasıl sakin çocuklar olabilirler?

Ben Türkiye'de yaşamaya başladığımdan beri evli anne babaların sosyalleşme anlayışına şaşırıyorum resmen. Hayatta herşeyin bir zamanı vardır. Evet elbette anne baba tek başına da zaman geçirecek. AMA artık anne ve babasınız. Çocukları durmadan bir yere "atmayı" düşünmekten vazgeçmek lazım. Eğer restorana gidecekseniz oyunlu biyer seçeceksiniz. Bebeğiniz daha zor bir bebekse kanguruyla gezeceksiniz. Ne bileyim.. alternatif üretmek zorundasınız. Oraya yolladım olmadı buraya yolladım olmadı. Siz ne yaptınız?

O babalar ne yapıyor mesela?

Hep mutsuz bir anne, sonra çocuğum neden böyle.
 
Öncelikle anneni suçlama. Satır aralarında ona da bir kızgınlık var gibi.

Bir bakıcı tutun bununla beraber büyüğü kreşe gönderin. Hatta mümkün ise küçüğü de kreşe gönderin. Siz de tekrar çalışmaya başlarsınız böylece. Biraz masraflı olacak ama akıl sağlığınıza değer diye dunuyorum
 
Arya_Stark01 .!.:
Evet annelik zor fakat 'Türk tipi' annelik cekilmezdir. Bu sitede gördüm, annelerin üzerine inanilmaz bir baski var. Cocuk 24/7 sürekli annesine bagli yasamak zorunda yoksa baglanmazmis annesine. Burda biri konu acmisti, esi isten eve geldiginde sadece yarim saat, 1 saat saat cocuk ile oynayip uyuyordu ve burdakiler kocayi hakli buluyorlardi. Ama calisan anne öyle mi? Yoo o eve gelince yemek yapmali, cocuk ile zaman gecirmeli, temizlik felan hepsini..

Türk kültüründe cocuktan sonra bireysillikte bitiyor, evlilikte. 2 yildir cocugu ile uyuyup, kocasi salonda uyuyanlar var. Kocasi ile yanliz tatile gidenler burda taslaniyor, cocukta büyük travma yaratiyormus diye.

Ve annelik bu degil. Cidden degil.

Ben esim ile yanliz tatile gidiyorum kizim 5 aylik olduktan beri. Kizim hafta ici kres'e gidiyor ve esimde kizima benim ile esit düzeyde bakiyor. Yani onun banyosunu yapar, bezini degistirir,.. Arada sinema, restoran keyfi yapariz esim ile.

Ben eger cocuguma iyi bir alt yapi sunamazsam, iyi bir evlilik, mutlu bir anne o zaman bu cocugum icinde iyi birsey degil.
Genişletmek için tıkla...

Valla ben acıyorum kadınlara ... yazık kocasi bekar gibi geziyor , kadin cocuguna eve yetisiyor ..sonra aksam oluyor adam butun gun evde ne yaptin diyor..teşekkur etmek yerine hesap veriliyor
 
Destek mi alsanız acaba? Bu şekilde mutlu olamazsınız, çocuklarınızında davranış sorunları düzelmez. Siz kendinizi iyi mutlu hissedeceksiniz ki aileniz de iyi olsun. Eşiniz destek olmuyor mu? Erkek çocuklarıniz varmış, alsin disari çıkarsın üçü beraber takılsın siz de kendinize biraz vakit ayırın.
 
inFlamess .!.:
O kadar pişmanım ki anne olduğum için...5,5 senedir kapana sıkışmış cebelleşiyorum.Bekarlıgımda ağlayan zırlayan çocuklara bakıp anneleri hakkın da “bi kadın neden çocuk yapar ki hayatını mahvetmek için mi?”diye düşünür çocuk yapmalarına hayret ederdim.Çünkü özgürlük kelimesinden oluşuyordum ben.Evliliğimden 2,5 sene sonra çocuk sahibi olmaya karar verdim fıtrat gereği sanırım.O dönem net hatırlayamıyorum nasıl karar verip nasıl cesaret ettim hiç bilemiyorum .İkincisi ise kazara oldu ...

5,5 senedir ben diye birşey yok .7/24 bakıcı olarak kiralanmışım.Sosyallik şöyle dursun bi banyo/wc ye bile insan gibi girip çıkamıyorum.

Annem destek olmadı hiç bir zaman sadece bir ben vardım .7 ay baktı hergin oğlum oraya bırakırken yalvarıyordu bırakmamam için.Ve her hafta beni twl de rahatsız ediyordu su gün izin al günüm var su gün izin al gezim var vs saçma sapan sepeblerden .Sanırım anaç olmamam ondan gelen bi kalıntı .Ama ondan daha çok sevgi verdiğimi düşünüyorum evlatlarıma .

Çocuklarımı kaybetsem dünya basıma yıkılır onları çok seviyorum ama onlar doğmamış olsaydı onları hiç tanımamış hiç sevmemiş olacaktım.O zaman olmayan bişeyin yokluğu için ağlamayacaktım .

İş hayatım bittikten sonra çocuklar daha ağır gelmeye başladı.Ve durmadan kavga eden iki erkek çocuk .Büyüdüler iş kolaylaşacak diye beklerken gün ve gün benim isyanım artıyor .Onlara yapabildiğim tek şey avazım çıktığı kadar “yeter “diye bağırmak oluyor .Anlamıyorlar tatlı tatlı anlatsam da beş dakika sonra herşey yine aynı.Büyük oğlum doğduğundan bu yana zor bi çocuktu hala öyle .Küçük nispeten daha sakindi artık o da ön teker arka teker misali abisinden geri kalır yanı kalmadı .

Büyük oğlumu cimnastik,yüzme futbol aktivitelerine gönderdim yaz okullarına gitti hiç bir fayda göremedim ,enerjisi yine hiç tükenmedi .

Evin her yerine yiyecek taşıyorlar şeftali ile duvar kapı pencere siliyorlar .Birbirlerini meyve suyu ile yıkıyorlar.Birbirleri ile çoğu zaman kavga halindeler küçük canı hep acıtılan taraf .Tv den nefret ederim hiç açmam ;büyük oğlum çizgi film bagımlısı ev de gün boyu tv bangır bangır.Şöyle rahat rahatı elime kitap ,telefon alıp keyif yapamıyorum .Yani yazacak çok sey var ama şimdi öyle aklıma gelenler .

Ben anaç bi kadın değilmişim .Keşke hiç evlenmeseydim keşke hiç çocuk sahibi olmasaydım boguluyorum.Anne olmak böyle birşey mi yoksa benim çocuklarım mı böyle bilmiyorum çok daralıyorum .

İlk oğlum doğduğundan 2 yaşınadek mükemmel besledim 2 sene mememde uyudu resmen emme refleksi çok güçlüydü çok düşkündü sütüm çok güzeldi .Sabahlara kadar emerdi.Özellikle hayatımda ki o 1 yıl sadece meme vermek üzerine kurulu idi hayatım .Banyo için bile 1 saat hazırlık yapardım .Cocuklarıma bir kez emzik dahi vermedim emmelerini etkilemesin diye .

Büyük oğlumu büyütürken kardeşi doğmadan önce bi kere kızıp bağırmadım .Suan ise evde her gün sesi göklerde bi anne olmaktan bitap düştüm yıldım arkadaşlar ben ....
Genişletmek için tıkla...
Anne olmak çok güzel ama kendinden vazgeçmek değil. Siz burada hata yapmışsınız. Annenize de kabahat bulmayın. Siz bıkmışken o sizi büyütüp kurtulmuşken neden bir de torun baksın. Tabii ki gezecek. Hayatın tadını çıkaracak. Aslında bunu siz de yapabilirsiniz. Kendinize ne olursa olsun zaman ayırın. Kreş, okul, oyun grubu gibi imkanlarin tumunu kullanin. Bazi gunler sadece eainiz ilgilensin çocuklarla. Ev de gerekirse kirli olsun. Bir yardımcı bulun ekonomik durumunuz uygunsa. Bu arada kesinlikle psikolojik destek alın . Yazdiklariniz beş çocuk annesi gibi.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
İkiz Hamilelik yalnızlık ruhsal bunalım dertleşmek istedim varsa tavsiye isterim
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
10K
bsr536
B
H
Keske benimde dag gibi bi babam olsaydi
Yorumlar
6
Görüntüleme
2K
ZemheriPoyraz
ZemheriPoyraz
B
Annesiyle arası kötü olan varmı
7 8 9
Yorumlar
176
Görüntüleme
16K
ema1
ema1
Dert bende derman sende
Keske her insan anne baba olmasa!!!
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
4K
Dert bende derman sende
Dert bende derman sende
A
keşke bu kadar güçlü durmaya çalışmasaydım....
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
3K
account
A
X