Bunu da yazmam artık demistim. Ama tutamadım kendimi. Konu uzun, aslında derdim de kişilerle değil, böyle durumlarla nasıl başa çıkılacağı ile ilgili. Sıkılanlar olabilir, haklılar.
Ben yeni evlendim. 1.5 Ay kadar oldu. Eşimle hicbir sorunum yok. Temiz güzel vicdanlı iyi bir adamdır. Ailesiyle hep bir sorunum vardı. Ama yukarıda Allah var hep korudu kolladı beni.
Annesi ve abisinden çok çektim ben. Özellikle abi. Biriyle sevgiliymis, yıllarca çıkmışlar kız cambridge de okumuş bu arkadaş ilkokul mezunu. Güya kızın ailesi para istedi altın istedi diye ayrılmışlar. Başta mal mal inandım. Sonra anladım ki öyle değil. İş resmiye dayanınca ailesi vazgeçirmiş belli.
Bu insana gerizekalı mal ben abi gözüyle baktım. Gözüyle bakmak az kalır. Gözümde o kadar saygın bir konumda ki. Ama Allah var o da çok iyi bana. Süperiz ya daha ne ister bi insan herşey rayında.
Değilmiş işte. Biz dedik ki artık kaç sene oldu. Biz ciddi adım atalım. Tamam dedi aileler. 1.5 Ay sonrası için istemeye gelecekler anlaştık. Hazırlıklar devam ediyor fakat bu abide bir surat var. Anlamadım ben. Neyse isteme gününe 1 haftadan az var, isteme cumartesi. Bu salı günü geldi annemin bana gösterdiği bir kız var ben onunla evlenicem pazar günü nisan yapıcaz. Ben şok. Cumartesi benim istemem var pazar günü isteme attı nişan yapacaklarmış! O zaman safın safi yada kurnaz ama görmek istemeyen erkek arkadaşım bana dönüp ne var sen böyle sasirdin sanki ayni gün mu olacak dedi! Ama herkes garipsiyor. Herkes bana soruyor gün mu bulamadılar diye.
Neyse olabilir gençler tabi denk geldi şans talih olur böyle şeyler dedik. Ama sonrasında içilen kahveleri kıyaslayıp sen niye şekerli kahve yaptın benimki bana tuzlu yaptı diye mi cemkirmedi. Neler etti. Artık görmek istemeyen erkek arkadaşım bile baya zorlandı. Hukuk okuyorum bana dönüp sende ne okuyodun ilahiyat miydi neydi dedi! Açık giyinir tatillere gider ederim bana dedi bunu. Neyse ben ve basiretim bağlandık.sustuk herşeye.
Tabi bunların hepsi de denk gelmiş olabilir yani kadar talih şans diyoruz di mi?
Evlenecekler nisan ayında. Kardeş dedim bak ağustos benim doğum günüm. Öğrenci halimle 6 aydır para biriktiriyorum bilet alacağım doğum gününde yurt dışına supriz tatile götüreceğim kardeşini dedim. Benim doğum günün 8 ağustos denk gelmez di mi dedim. Tabi dedi. Nisan nere ağustos nere tabi. Gittim öğrenci halimle ne paralar verdim bilet aldım 1 haftaya yemekteyiz gülerek dedi ki, aaa Fotosentez senin doğum gününde bizim düğün hihihihi ne tesadüf di mi.
Artık benim olanları görmek istemedikçe gözüne giren erkek arkadaşıma bunu anlatınca tamam dedi ben konuşayım. Neymiş? Istedikleri düğün salonu bir tek 8 ağustos 'ta boşmuş.
Ne dediniz? He bende ondan dedim tesadüf denk gelmiş şans talih....
3 sene oldu. Çocuk yapmadılar. Ama ben onlar evlenirken evlerini dizdim. Alışverişlerini yaptım. Kına gecesine yardim ettim. Çünkü evleneceği insan çok sessiz sakin iyi biri. Benim derdim adam kardeşim kızın ne suçu var dedim?
Düğüne 4 ay kala annesi rahatsızlandı. Bu dönemde hiç bir yardımı olmadı. Yardim bekledigim için yapmadım ben o iyilikleri. Ama insan bekliyor. Hani yardim edemedim kusura bakma diye. Ama tabi abartılı istek di mi bendeki sonuçta kız annesinin derdinde ? Hem zaten iyi de bir kız?
Bizim düğüne 3 hafta kala kızın annesi öldü. Cenazeye gittim. Hiç arkadaşı kuzeni birseyi yok. Bende yalnız bir insanımdır. Pek çevrem yoktur. Sabah 8 gece 2 yanındaydım. Kardeşim gibiydi.
Düğün dönemi abisini tanıdığım için, kendisini benimle yetiştirdiğini bildiğim için, arkadaş ortamında nişanlıma senin abinin çocuğu olmadi mi ya dediler. Ben atıldım. Olmak üzere valla 3 5 haftaya bekliyorum dedim.
Ordan çıktık ama ne kavga nişanlımla! Benim ne ayibim kaldı ne terbiyesizligim kaldı. Kız annesini toprağa vermiş bu söylenir miymiş. Çocuk olur muymuş hiç. Abisine olan 'nefretimi' anliyormus ama kiz oyle biri degilmis. Annesine asiri duskunmus.....
Haydi hep beraber söyleyelim!
Evlendik 3. Hafta. Saat 7 30. Eşim ise gitti. Abisi arıyor. 1 2 3 4 5 aramaları gördüm ama nasıl korktum. Uyuyorum dedim kesin birşey oldu eşime. Açtım telefonu. Ne oldu dedim. Bu haberi benden duy istedim, hala oluyorsun dedi.
3 haftalık hamileymiş.
3 hafta. Benim düğün günüm. Ağlamaktan içinin çıktığı,Benim de onla ilgilendigim, annesinin ölümü nedeniyle bana bir şeye ihtiyacın var mı diye soramayacak kadar derin üzülen kız eşiyle sevişmiş. Hamile kalmış.
Işte benim hikayem tam bu noktada başlıyor!
Bunu en yakınlarıma bile anlattığımda bana sanane dediler. Sanane. Kocası. Legal. Istediği zaman yatar. Sen kim kopek buna karisirsin!
Evet haklılar. Ama çıldırıyorum. Beni yavaş yavaş yavaş delirttiler. Ispat edemiyorum. Kanitlayamiyorum. Bu ilk o bana vurdu o suçlu diyebileceğim.bir durum değil. Yıllardır birşekilde ucu bana dokunuyor ama ben bir halt kanıtlaamıyorum.
Haberi alıp telefonu kapatınca çok ağladım. Bana yapılana, birine anlatsam başka türlü görürler diye içime atmama, kendim çocuk istememe ama adamın isteme ve düğünümden sonra bunu da berbat etmesine.... çok ağladım. Eşim geldi apar topar. Özür diledi anlıyorum dedi. Ben izin vermeyeceğim koru birşey olmasına dedi.
Oldu mu? Oldu.
Bundan 2 sene önce çok pahalı bir mağazayı gezerken bir alt değiştirme minderi gördük.o zamanın parası ile 1 450 tl idi. Minder ama. Yatak değil. Abisi eşi ben ve o sevgilim geziyorduk. Ya dedim, bu aşırı pahalı ama en büyük hayalim. 3 u de kızdılar. Sacmalama bu ne para mi verilir. Vs vs vs ya dedim haklisiniz. Ama benim hayalim. Bir gun cocugum olursa cok istiyorum almayi dedim. Sacmoama dedi. Ozellikle ikisi. Posetin uzerine yatar daha iyi bu oaraya minder mi plur dediler.
Tahmin edin ne oldu?
Eşim beni sakinleştirdi. Cünkü o da anladı artık abisinin kendisi ile yarıştığını. Evden gitti. Ve bir mesaj geldi bana.
"Cnm merhabaaaaaa biz eşimle hayalimiz olan minderi almaya gidiyoruz bu akşam:))) yeri nerdeydi ya sen bilirsin" abisinin karisi
Aaaa kötü niyetli olmayın ama di mi? Sonuçta kızın çocuğu olacak normal di mi istemiş almış bi bana mi üretiliyor o minder ya? Bu ne ayıp.
Çıldırıyorum. Ses çıkaramadığım için, icimdekileri soyleyemedigim icin, yüzlerine vuramadigim için, hiçbirşey yokmuş gibi 3 yıllık evliliklerinde beni eve 1 kere çağıran insanlar 1.5 ayda 8 kere cagirdigi ve bunun nedeninin bak siz evlendiniz ama biz bir adim one ciktik yine dedigi icin, boyle dusunmemin egitimime kariyerime bana yakismadigini bildigim icin cildiriyorum. Beni delirttiler ve ben birsey yapamiyorum.
Neden takıyorsunuz demeyin. Derdim ne çocuk ne ahmet ne ayşe. Benim derdim bu insanlar bu pisliği yapıyorlar ama ben çıkıp siz bunu yaptınız diyemiyorum.
Yakın bi arkadaşım o hamileyken çık gez dolaş çatlar ben hamileyken çok özenirdim süslü puslu gezenlere dedi. Tabiki yapmayacağım. Ben kötü bir insan değilim. Inşallah sağlık sıhhate mutlu mutlu dünyaya gelir o bebek.
Ama ben bu yasaidigiimi atlatamiyorum.
Bir nedeni de çocuk istememdi. Biz hiç korunmadik. Ama şimdi yapamam. Kıyaslar çocuğumu kendisininkiyle, bir sürü saçma şey yapar ki yapmasa bile. Buz oldum ben. Bebekten evlilikten...
Çok uzun çok karışık çok saçma oldu belki. Kusura bakmayın ben iyi değilim. Bir insanın beni bu kadar uzmesine izin verdiğim için kendimi affedemiyorum.
