Kendimizi eleştiriyoruz

yaaaa inanmıyorum , ben konunun sizin olduğunuzu bilmeden yazdım. tesadüfe bakın..... :)
 
Konu sahibi benim,seni dinlemek isterim:)
evet sonradan farkettim...

beni dinlersen, hayattan soğursun :))))

iki programım oldu biri spotify biri de yotube da olacak, orda herşey yok ama enazından kadınların bana verdiği buyuk sınavlar, kendi annem dahil... esımın annesi, esımın kızı...

anne olamamak.

erken menopoz...

kilolu kadın olmak.

bodyshaming dahil bır cok yasadıgım sey var bunlarda ama asıl yasadıgım en buyuk olay yok.

ama kendımde hataları yuzeysel anlatmam gerekırse, haklıyken haksız duruma dusuyorum nıye dersen, cok bagırıyor ıcımı kusuyorum kavga esnasında. ve karsı taraf haksızken haklı duruma cıkıyor. ha benı buna ıten, alttakı anlasılamaa durumu. ayrıca yasadıgım travma. ve genel olarak konu sahıbı kım olursa olsun, haksızlıga gelemeyen bırı oldugum ıcın susamıyorum ama pamuk bır ınsanken bır canavara donusuyor gıbı oldugum kavga halımı hıc sevmıyorum ama bunu sadece esım ve aılesı ıle yasıyorum. 41 senelık hayatımda, kendımı bu anlamda suclamam dogru olmayacak cunku etken bellı ama hareketım , dogru degıl enazından benım acımdan
 
Orta yol bulmak için bir şeyler yaptınız mı
 
Orta yol bulmak için bir şeyler yaptınız mı
çok sey yaptım, onları tanıyan herkes bıle benı haklı buluyor benım hıkayem cok uzun. yazılacak gıbı de degıl ama ben ılımlı cozumcu bırıyım. sadece kendımı hatalı bulup bır ozellıgımden bahsetmek ıstedım yoksa benım yerımde kım olsa aynısını yapar durumu bendekı. hatta daha fazlasını bıle yapardı.
 
Aslında anlaşılamadığını düşündüğün için o fazla tepkiler.’Beni duy ve anla’ diyorsun bir nevi.
Eş ailesi çoğu kadının kanayan yarası maalesef,ben de çok yaşadım ama bir süre sonra daha hafifliyor sanki :)
 
Sizi anlıyorum ikinci evlilk ilk evliliğe göre daha zor daha meşakkatli
 
evet, sessizlik bir çığlık. farkedilme isteği aslında. yoksa tartışmak, hakaret etmek, bağırmak, tabiri caizse çirkeflik yapmak değil. zaten geçmişte ya da günlük hayatta başkasına böyle olmadığım için, kendimi analiz edebiliyorum rahatlıkla ama gel gör ki karşı taraf, bunu öyle göremiyor hatta anlatıyorsunuz, yine de böyle görmüyor
 
ben ilk evliliğimde 9 sene evli kaldım ve ailesi için hiç sorun yaşamadım halen de güzel hatırlarım. hatta şu anki eşimin ailesi ile kıyaslanamaz bile. o yüzden de aslında büyük bir şok yaşadım, ve kıyaslama içinde oldum hep halen de.

ama bu evliliğim de anladım ki ; eşinle sorunlarını çözebilirsin ya da çözemezsin. ona göre bir yol alırsın ilişkide. devam ya da bitiş ama evliliğin sorunlarını, onun ailesi tetikliyorsa ya da ana kaynaksa; bunu çözemiyorsun. ayrıca bu soruna ikna dahi edemiyorsun. ailem de ailem kafası var erkeklerin coğunda. asla toz kondurmasınlar... ve bir gözlemim daha var ki; aileden ya da ailelerden kaynaklanan sorunları, aşamıyorsun. ilişkini berbat hale getirebiliyor.
 
Sizi anlıyorum ikinci evlilk ilk evliliğe göre daha zor daha meşakkatli
kesinlikle çok daha zor.

istekler, beklentiler belli. hatalardan ders alıp bir yola çıkmışsınız. bilinç ve tecrübe üst seviyede. o yüzden de tolerans seviyeniz de, kendinize öz saygınız da farklı. daha önceki ilişkinizdeki siz değilsiniz, ben diyen bir siz var artık ama maalesef belki eş belki eşin ailesi derken, bu ilişkiniz geçmiş ilişkinizden daha da zor olabiliyor. üstelik boşanma konusunda hem daha güçlü bir siz varken artık, bir taraftan da ama 2. olacak düşüncesi ve baskısı da var.

yani aslında çok bilinçli güzel bir yolculuk da olabilir, tam tersi büyük bir kısır döngü de. 2. evlilik zor ama tavsiyem şudur ki: bu kez madem ki farkındalık yüksek. o halde kendimize vizyon, yaşam tarzı, beklentiler vb konularda benzer bir eş benzer bir yapıda ailesi olan birini seçelim. aşk evliliği olursa, harika ama aşk değil mantık demek lazım. o zaman daha huzurlu bir hayata adım atmanız daha mümkün.
 
görümcelerimi hiç sevmiyorum, evime gelmelerini istemiyorum, kızımla haşır neşir olmalarını istemiyorum, hatta bi tanesinden midem bulanıyor o derece, o kızımı öptüğünde gittikten sonra hemen banyoya sokuyorum kızı..

ve bunu eşime de belli ediyorum, bazen konuşarak bazen hareketlerimle.. tabii adam çok bozuluyor, zaman zaman tartışıyoruz da bu konuda..

keşke hislerimi belli etmesem, daha ılımlı bi insan olabilsem, çenemi biraz tutabilsem ama olmuyor be kardeşim, içim dışım çok bir...
 
Benim ki aşk evliliği oldu annesi pek sevmiyor eltiler burnu havada diyor ama olsun kimseye saygısızlık etmiyorum bu yüzden vicdanen rahatım çok zorlandığım zamanlar oluyor olacakta ama hiç birşey kolay değil ki
 
neden bu kadar nefret ya .ğrenme ? anlayamadım. öncelikle bunu

ama şu var, erkekler bızım kadar net değil siz mesela kendi kardeşinizi eleştirebilirsiniz rahatlıkla ama eminim eşiniz kendi kardeşinize böyle değil. yani o yüzden ortada ciddi bir sebep yokken, eşinize ailesinden dolayı böyle tepkiler vermeyin. herşeyden önce ailesi. ayrıca gururu incinir. ve en önemlisi, onun kardeşini sevmiyor oluşunuz onun kendisini de sevmiyor istemiyor beğenmiyor vs his ve düşünce uyandırıyor, erkeklerde. ki bu da ilişkiniz için en kötü şeylerden biri olur
 
aşk evliliği yaptım ama %30 eşimin yaşam tarzı, karakteri.... % 70 de kendi geçmişi, eski eşi, cocugu ve hatta kök ailesi dahil sorunlar yaşadım ve yaşıyorum.

aşk demeseydim bunların cogunu daha ıyı gorebılırdım onlem alırdım, ya da bu kadar fedakarlık yapmaz yıpranmazdım ya da en bastan yola cıkmazdım vs.

yani aşk şiirleri yazmış bırı olarak, artık aşk bana öncelik gelmiyor. uyum, benzerlik, sakin yaşam, empati, saygı, vizyon, ... hem hayatımdaki kişi hem ailesi diyince bunlar en önemli şeyler bence .
 
Haklısınız bende aynı sorunları yaşıyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…