sizde haklisiniz ama inanin. bir nisan sureci soz sureci falan insan anliyor comert mi yoksa cimri mi. cocuga gelince sans ha ilk ayda olmus 10 yil sonra canm benmm. degismeyen sey insanim karekteriBende sizin gibi düşünürdüm ama inanın kocada hayır yok.is yok güç yok hala 3 çocuk isteyen gördüm.. bu kadarinada pes..biraz mantık.. tabikii korunursun gene olursa amenna..ama artık iki kat tedbir alın.. iki tane küçük kızı olan bir tanıdığım eşi para getirmez değer vermez..yardıma muhtaç inanın 3 çocuğa isteyerek hamile kaldı.. erkek olacakmis..hâlâ bu cahiliyyet.. iş yok güç yok.zaten var iki gül gibi çocuğun.. artık bu çocuk konusunda bende kızıyorum yazıktır günahtır o masum yavrulara..
Valla alısverıse bırlıkte cık. Baska turlu kendıne cımbız alacak para kalmaz cebınde. Ev masrafı cok tutuyor. Bırlıkte yapım o da gorsunYani bazı şeyler eksik kalıyor. Kendimi bazen o eve ait hissetmiyorum. Ya da onun karısı gibi tam olarak oturmadı evliliğimiz. Ama şu ana kadar bir düzen olması gerekliydi. 3 aylık evliyim. Para konusunu pturtamadık. Sürekli eşimden parça parça para istemek zorunda kalıyorum. Üniversite mezunu insanım. İlkokul çocuğu gibi para lazım demek içime dokunuyor. Her istediğimde 50 lira 100 lira veriyor. Eğer eve bişey aldıysam zaten bitiyor geçen bir deterjan bir yağa zaten yüz lira gitti. Tekrar istiyorum iki üç gün sonra akbil yüklemek için ya da kazak almam gerekiyor veriyor yine 50 100 böyle dilenci gibi para istemek beni çok kırıyor ve sanki eşim parasını bana verirken sakınoyo gibi hissediyorum. Çok kırılıyorm. Toplu ver dedim ama 1250 ver işte hem mutfak hem kendi ihtiyacımı görürüm dedim. Napcan o kadar parayı 500 yeter diyor. Maaştan bize lira fatura gibi giderler hariç 2000 kalıyor niye böyle yapıyor bilmiyorum. Onun haricinde işteyken pek arayıp sormamaya başladı. İşi yoğun oluyor bazen onu anlayabilirim ama yine de soru işareti oluşturuyor kafamda. Hamileyim bebeğim için hiç doğru düzgün plan yapmadı. Para biriktirmemiz gerekiyor. Ama o hala geçen ay doğan yeğenine bileklik kıyafet alma derdinde kendi çocuğuna daha hiçbir şey almadı. Almak için daha erken 11 haftalık ama ilerde alıcaz bi fiyatlara bakalım ne lazım bir araştıralım bile olmadı. Bu kalbimi çok kırıyor. Hatta doğuma giderken yengesini aradı o çocuk benim yeğenimi taşıyor diyip konuştu bunu diyen adam ilk zamanlarında kavga edince bana evden git diyen adam. Çok emteresan. Bütün bunlar kafamı çok kurcalıyor. Almam gerekenler var yüzüm sivilce doldu. Temizleme jeli tarzı bişey almam lazım. Tüy dökücü krem alamadım pahalı diye jilet kullandım. Kalın kazak ihtiyacım var ama bir tane kalın kazağım var şu an onu da geçen hafta aldım. Kursta üşüyorum soğuk oluyor. Bi tane daha almak istiyorum. Ne biliyim bir tayt almak istiyorum evde giymdk için pijama ile karşılamıyım tayt giyeyim evde diyorum ama o kadar az para veriyor ki ne alacağımı bilemiyorum erteliyorum hep. Karnım kaşınıyor mesela çatlak kremi falan da almam gerek. Bilmiyorum evlenmeseydim keşke dediğim zamanlar çok oluyor
Yinede istediğinde harçlık veriyormuş vermeyenleride düşün :) ben gibi mesela istediğimde napıcaksın parayı diyor bekle zaten sıkışığız diyor aile işyerinde ortaklar oysaki durumları cok iyi görümcem gratislerden çıkmıyor dolu dolu alışverişler kıyafetler ama bana gelince yokmuş..bende 1 bucuk senedir evliyim 2 aylık bebegim var hamileliğinde hiçbir zaman ne eksik demedi kv demde oyle 5,6 aylık hamileydim alışveriş yapalım bebegimize dediğimde eşime annesi arayıp azarlardı birtek senmi doğuruyosun ne bu acele diye çünkü tüm gelir annede toplanıyor malesef ve harçlık veriyor oda isterse..evet keşke evlenmeseydik ben bunu cok diyorum..ama eşin yinede veriyormuşYani bazı şeyler eksik kalıyor. Kendimi bazen o eve ait hissetmiyorum. Ya da onun karısı gibi tam olarak oturmadı evliliğimiz. Ama şu ana kadar bir düzen olması gerekliydi. 3 aylık evliyim. Para konusunu pturtamadık. Sürekli eşimden parça parça para istemek zorunda kalıyorum. Üniversite mezunu insanım. İlkokul çocuğu gibi para lazım demek içime dokunuyor. Her istediğimde 50 lira 100 lira veriyor. Eğer eve bişey aldıysam zaten bitiyor geçen bir deterjan bir yağa zaten yüz lira gitti. Tekrar istiyorum iki üç gün sonra akbil yüklemek için ya da kazak almam gerekiyor veriyor yine 50 100 böyle dilenci gibi para istemek beni çok kırıyor ve sanki eşim parasını bana verirken sakınoyo gibi hissediyorum. Çok kırılıyorm. Toplu ver dedim ama 1250 ver işte hem mutfak hem kendi ihtiyacımı görürüm dedim. Napcan o kadar parayı 500 yeter diyor. Maaştan bize lira fatura gibi giderler hariç 2000 kalıyor niye böyle yapıyor bilmiyorum. Onun haricinde işteyken pek arayıp sormamaya başladı. İşi yoğun oluyor bazen onu anlayabilirim ama yine de soru işareti oluşturuyor kafamda. Hamileyim bebeğim için hiç doğru düzgün plan yapmadı. Para biriktirmemiz gerekiyor. Ama o hala geçen ay doğan yeğenine bileklik kıyafet alma derdinde kendi çocuğuna daha hiçbir şey almadı. Almak için daha erken 11 haftalık ama ilerde alıcaz bi fiyatlara bakalım ne lazım bir araştıralım bile olmadı. Bu kalbimi çok kırıyor. Hatta doğuma giderken yengesini aradı o çocuk benim yeğenimi taşıyor diyip konuştu bunu diyen adam ilk zamanlarında kavga edince bana evden git diyen adam. Çok emteresan. Bütün bunlar kafamı çok kurcalıyor. Almam gerekenler var yüzüm sivilce doldu. Temizleme jeli tarzı bişey almam lazım. Tüy dökücü krem alamadım pahalı diye jilet kullandım. Kalın kazak ihtiyacım var ama bir tane kalın kazağım var şu an onu da geçen hafta aldım. Kursta üşüyorum soğuk oluyor. Bi tane daha almak istiyorum. Ne biliyim bir tayt almak istiyorum evde giymdk için pijama ile karşılamıyım tayt giyeyim evde diyorum ama o kadar az para veriyor ki ne alacağımı bilemiyorum erteliyorum hep. Karnım kaşınıyor mesela çatlak kremi falan da almam gerek. Bilmiyorum evlenmeseydim keşke dediğim zamanlar çok oluyor
Yani bazı şeyler eksik kalıyor. Kendimi bazen o eve ait hissetmiyorum. Ya da onun karısı gibi tam olarak oturmadı evliliğimiz. Ama şu ana kadar bir düzen olması gerekliydi. 3 aylık evliyim. Para konusunu pturtamadık. Sürekli eşimden parça parça para istemek zorunda kalıyorum. Üniversite mezunu insanım. İlkokul çocuğu gibi para lazım demek içime dokunuyor. Her istediğimde 50 lira 100 lira veriyor. Eğer eve bişey aldıysam zaten bitiyor geçen bir deterjan bir yağa zaten yüz lira gitti. Tekrar istiyorum iki üç gün sonra akbil yüklemek için ya da kazak almam gerekiyor veriyor yine 50 100 böyle dilenci gibi para istemek beni çok kırıyor ve sanki eşim parasını bana verirken sakınoyo gibi hissediyorum. Çok kırılıyorm. Toplu ver dedim ama 1250 ver işte hem mutfak hem kendi ihtiyacımı görürüm dedim. Napcan o kadar parayı 500 yeter diyor. Maaştan bize lira fatura gibi giderler hariç 2000 kalıyor niye böyle yapıyor bilmiyorum. Onun haricinde işteyken pek arayıp sormamaya başladı. İşi yoğun oluyor bazen onu anlayabilirim ama yine de soru işareti oluşturuyor kafamda. Hamileyim bebeğim için hiç doğru düzgün plan yapmadı. Para biriktirmemiz gerekiyor. Ama o hala geçen ay doğan yeğenine bileklik kıyafet alma derdinde kendi çocuğuna daha hiçbir şey almadı. Almak için daha erken 11 haftalık ama ilerde alıcaz bi fiyatlara bakalım ne lazım bir araştıralım bile olmadı. Bu kalbimi çok kırıyor. Hatta doğuma giderken yengesini aradı o çocuk benim yeğenimi taşıyor diyip konuştu bunu diyen adam ilk zamanlarında kavga edince bana evden git diyen adam. Çok emteresan. Bütün bunlar kafamı çok kurcalıyor. Almam gerekenler var yüzüm sivilce doldu. Temizleme jeli tarzı bişey almam lazım. Tüy dökücü krem alamadım pahalı diye jilet kullandım. Kalın kazak ihtiyacım var ama bir tane kalın kazağım var şu an onu da geçen hafta aldım. Kursta üşüyorum soğuk oluyor. Bi tane daha almak istiyorum. Ne biliyim bir tayt almak istiyorum evde giymdk için pijama ile karşılamıyım tayt giyeyim evde diyorum ama o kadar az para veriyor ki ne alacağımı bilemiyorum erteliyorum hep. Karnım kaşınıyor mesela çatlak kremi falan da almam gerek. Bilmiyorum evlenmeseydim keşke dediğim zamanlar çok oluyor
Canım benim eşin çalışmana izin vermiyorsa ne yapabilirsin ? Bak üniversite mezunu olanlarda çalışmıyor hamile çünkü demekki şartlar veya durumun çalışmaya el vermiyor benim eşim istemiyor çalışmayı yoksa çok dedim çalışayım diye şimdide bebeğim var 2 aylık çalışabilirmiyim sence ? Hem eşim istemiyor yoksa inan ben varlık içinde yoksulluk yaşamaya meraklı değilimMelekmeleğim allah sana sabır versin çekilmez bir çilen varmış keşke çalışan bir kadın olmayı düşünsen kaynanadan harçlık vermiyor diye yakınmak yerine.Denize düşen yılana sarılırmış...
Peki demediğimi nerden biliyorsunuz ? Bekarken çalışan biriydim her imkanım vardı evlendikten sonra eşim istmedi tanıdıklarımız ekrem eşini çalıştırıyor dicek hem ihtiyacımız yok diyo ben karşılarım diyo ama fos.çok dedim benimde ihtiyaçlarım oluyor çalışıcam ihtiyaçlarımı görücem istemiyor çünkü geri görüşlü biri.ben çalışmaktan asla gocunmam korkmamda neden çalışmak istemiyormuşum gibi bahsettiniz anlamadım.burdaki hatalı en önce eşim ve sonra annesi çünkü evlendiler ama onlara cocuk muamelesi yapıyor sorumluluk nedir bilmiyorlar çünkü hep anne arkalarında.eşim alışveriş yapıcaz bebeğe dediğinde azarlıyor ne alışverişi diye boyle biri suçsuzmu sizce ? Birgün bunun tartışması oldu eşimle tartıştık nereye kadar boyle olucak gece yarılarına kadar çalışıyosun beş kuruş aldığın yok üstelik varlık içinde yoksulluk yaşıyoruz diye ki masraflı biride değilimdir annesi geldi eşim bu dediklerimi anlattı beni azarlıyor annesi bende birikecek paralar diye sizin için suç kv demde değil doğrudur siz bence bana gıcık olmuşsunuz oyle suçsuz görmek icin yazıosunz işteO zaman burda ekonomik problem kaynağı kocan ya da ona bu zihniyetini uygulama alanı tanıyan sensin kaynanan değil çocuk büyüyünce eşini ikna et iş ara kendine göre üniversite mezunları da işsiz diye de kendimizi kandırmayalım onların çoğu iş ücret beğenmemekten kaynaklı sizin çalışmanız ise mecburiyete dayalı yani arada baya büyük bir fark var.Hele bir de çocuk olunca işler iyice çirkinleşebilir kocana ya bana gereken miktarı sağla sağlayamıyorsan da ben çalışırım de bahane bahane.şikayet .. böyle yaşamayın çözüm odaklı olun para tatlıdır kolay kolay kimse paylaşmaz sürekli buna dayalı tartışmalar ilişkileri yıpratır.