Eş ve aile arasında denge kuramayan kardeş

Ben soyle dusunuyorum bagzi insanlar eslerini laf soz hic birsey soyleyemiyorlar cunku zeytin yag gibi uste cikiyorlar yada dinlermiyorlar. Kardesiniz bu durumda olabilir hatta manipule bile edilebilir. Bagzen insanlarin evlenince aile arkadas kimseyi gozu gormemesi beni Cok Cok sasirtiyordu kuzenlerimde gordumustum artik mesefe koydum eskisi gibi degiliz. Tabi degisikler olabilir ama kimseyi tanimamak sanki buyu yapilmis gibi… kardesinizle yanliz gorusun mumkun degilse kociskosuyla ne hali varsa gorsun surekli sizi istemeyen insanin pesinde kosmak sacma…
 
Tamamen farklı kültürler, mezhepler, yaşam tarzları. Daha evlenmeden bunla ilgili sorunlar çıktı zaten damadın ailesinden. Bizim kültürümüzü hor görüp bir kendileri doğruymuş gibi davranıyorlar. Detay veremiyorum burda pek. İşi, kazancı iyi, büyük bir şirkette çalışıyor.
Anladım, sakince siz kardeşinizle konussaniz
 
Günaydın öncelikle hepinize güzel bir pazartesi sabahı diliyorum. Kardeşim ve eşiyle ile yaşadığımız sorunlar ile ilgili bir kaç kez konu açmıştım burda. Kısaca özetleyip, güncel durumu yazıp sizden öneriler almak istiyorum. Kardeşim anne babamın onaylamadığı bir evlilik yaptı ama anne babam seviyorlar diye kabullendiler, evlendirdiler. Anne babam kardeşlerim ben hepimiz ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Birbirimizi sene de ya bir ya da iki kez görüyoruz. Eşimin kardeşi onda bile sorun çıkarıyor; yalnız zaten görüşemiyoruz, evine gidince de bir şekilde huzursuzluk çıkarıp bizi gitmek zorunda bırakıyor. En son yeğenimle birlikte banyoda yanlışlıkla traş losyonunu devirdik diye olay çıkarmıştı. O bahane zaten ne zaman gitsek surat asıyor ve bizi istemediğini belli ediyor. Mesela dışarda yemek yemeye gideriz, kendisi yemeğini yer masadan kalkar, daha biz yerken hadi kalkalım artık diye tutturur (kardeşim bu durumlarda sesini hiç çıkarmıyor)

Neyse güncel soruna geleyim. Annem kısa bir süre önce çok ciddi bir hastalık atlattı, daha tam toparlanamadan, kardeşim annemi yeğenime bakmaya çağırdı. Farklı şehirlerde yaşadıkları için annem komple düzenini bıraktı onların yanına gitti. Ben bunu onaylamadım; çocuk bakmak zor bir olay ve annem daha yeni bir hastalıktan çıktı, daha toparlanamadan bir de bu yükün altına girsin istemedim. Hem de evladın da olsa onların evinde kalmasının sorunlara yol açacağını biliyordum ama annem dinlemedi gitti. Maalesef orda çok zor günler geçirdi, 6 kilo verdi. Hem çocuk hem de kardeşimin eşi onu çok strese soktu. Sürekli her şeye karışan didikleyen biri, annemin orda babamla telefon etmesine bile karışıyor. Burası benim evim, benim kurallarım; çok telefonla konuşulmasını istemiyorum gibi. Annemle en sonunda tartışmışlar ve anneme sen en iyisi git burdan demiş. Kardeşim bu durumlarda yine hiç sesini çıkarmıyor; kocam da kocam diyor. Annem çıktı geldi; o günden beri de kardeşim ne beni ne annemleri bir daha aramadı. Bayramda babalar gününde bile telefon etmedi. Kusura bakmayın çok uzun olmasın diye mümkün olduğunca kısaltmaya çalışıyorum. Sorularınız olursa cevaplarım. Kısacası eş ve aile arasında denge kuramayan, yanlışta olsa o benim kocam diyen ve bize tamamen sırtını dönen bir kardeşim var. Anne babam bu duruma çok üzülüyorlar, kırgın oldukları için de aramak istemiyorlar, o da aramıyor. Ben de ne yapacağımı şaşırdım, size danışmak istedim. Siz bu durumda ne yapardınız? Şimdiden teşekkürler.
Daha önce de yazmıştık, kardeşinizin tercihi bu.Öküz kocasına kul köle olmak,onun için yaşamak hayat gayesi sizi de buna karıştırıyor,el pençe divan durmanızı istiyor.Ne derseniz ne yaparsanız olmaz kendi farkındalık yaşamadığı sürece böyle yaşayacak.Zor ama doğru tercih,uzak durmak, öldü saymak,onu kendi başına bırakmak,siz etrafında fır dönüp, sınır koymadıkca daha çok ezilir,asagilanir, yaşlı insanları mutsuz edersiniz .
 
Günaydın öncelikle hepinize güzel bir pazartesi sabahı diliyorum. Kardeşim ve eşiyle ile yaşadığımız sorunlar ile ilgili bir kaç kez konu açmıştım burda. Kısaca özetleyip, güncel durumu yazıp sizden öneriler almak istiyorum. Kardeşim anne babamın onaylamadığı bir evlilik yaptı ama anne babam seviyorlar diye kabullendiler, evlendirdiler. Anne babam kardeşlerim ben hepimiz ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Birbirimizi sene de ya bir ya da iki kez görüyoruz. Eşimin kardeşi onda bile sorun çıkarıyor; yalnız zaten görüşemiyoruz, evine gidince de bir şekilde huzursuzluk çıkarıp bizi gitmek zorunda bırakıyor. En son yeğenimle birlikte banyoda yanlışlıkla traş losyonunu devirdik diye olay çıkarmıştı. O bahane zaten ne zaman gitsek surat asıyor ve bizi istemediğini belli ediyor. Mesela dışarda yemek yemeye gideriz, kendisi yemeğini yer masadan kalkar, daha biz yerken hadi kalkalım artık diye tutturur (kardeşim bu durumlarda sesini hiç çıkarmıyor)

Neyse güncel soruna geleyim. Annem kısa bir süre önce çok ciddi bir hastalık atlattı, daha tam toparlanamadan, kardeşim annemi yeğenime bakmaya çağırdı. Farklı şehirlerde yaşadıkları için annem komple düzenini bıraktı onların yanına gitti. Ben bunu onaylamadım; çocuk bakmak zor bir olay ve annem daha yeni bir hastalıktan çıktı, daha toparlanamadan bir de bu yükün altına girsin istemedim. Hem de evladın da olsa onların evinde kalmasının sorunlara yol açacağını biliyordum ama annem dinlemedi gitti. Maalesef orda çok zor günler geçirdi, 6 kilo verdi. Hem çocuk hem de kardeşimin eşi onu çok strese soktu. Sürekli her şeye karışan didikleyen biri, annemin orda babamla telefon etmesine bile karışıyor. Burası benim evim, benim kurallarım; çok telefonla konuşulmasını istemiyorum gibi. Annemle en sonunda tartışmışlar ve anneme sen en iyisi git burdan demiş. Kardeşim bu durumlarda yine hiç sesini çıkarmıyor; kocam da kocam diyor. Annem çıktı geldi; o günden beri de kardeşim ne beni ne annemleri bir daha aramadı. Bayramda babalar gününde bile telefon etmedi. Kusura bakmayın çok uzun olmasın diye mümkün olduğunca kısaltmaya çalışıyorum. Sorularınız olursa cevaplarım. Kısacası eş ve aile arasında denge kuramayan, yanlışta olsa o benim kocam diyen ve bize tamamen sırtını dönen bir kardeşim var. Anne babam bu duruma çok üzülüyorlar, kırgın oldukları için de aramak istemiyorlar, o da aramıyor. Ben de ne yapacağımı şaşırdım, size danışmak istedim. Siz bu durumda ne yapardınız? Şimdiden teşekkürler.
Bazı insanlar evlendikten sonra eşine karşı o kadar pasif ve buldumcuk oluyor ki...
Bu evliliklerin sağlıklı olduğunu pek görmedim.
Baştan kendini karşındaki kişinin insafına teslim ettiğinde ne aile biliyorlar ne arkadaş.
Eğer bu durumdan dolayı bir şey yapmak istiyorsanız, kardeşinizle yüz yüze konuşabilirseniz görüşüp konuşun ve anlatın, onu da dinleyin.
Başka da bir şey yapamazsınız bana göre.
Benim kardeşimde de benzer durumlar vardı.
Konuşmayı denedim olmadı ve uzaklaştım ondan. Sonunda kardeşim boşandı.
 
Öyle mi dersiniz? 3,5 yıldır evliler:) Dönerse bizim kapımız her zaman açık sonuçta. Annemler ömür boyu küs kalacaklar diye korkuyorlar işte. Bir de torun var.
Ömür boyu kalmazlar korkmasınlar. Peşine düşüp iyice kıymetli etmeyin. Salın biraz.
 
Bizde de aynı işte. Tamamen birbirine zıt kültürler, farklı hayat görüşleri; ailem bu yüzden karşı çıktı ama seviyorum, istiyorum diye tutturdu. Peki sizin ve ailenizin ilişkisi nasıl şimdi kardeşinizle ?
Kız kardeşim ailem ile görüşüyor . Yaz tatilinde kocası ile gelmek istiyor . Ailemin yaşadığı şehre . Babam istemiyor damatı kadın ne hale geldi doğumdan sonra diyor . Kız kardeşimede kapımız herkese açık diyorlar . İstemeselerde dile getirmiyorlar bilmiyorum napacaklar . Kız kardeşim bir ara ailemle ilgili birşeyler dedi karışmıyorum ben aranızdaki muhabbete dedim . Ama kız kardeşim susturamadı kocasını . Sus dedi adam susmadı . Ama kız kardeşim aileme siz yanlış anlıyorsunuz diyor . Maddeden yaratılmadık birisi ile iletişim halinde ilen o kişinin sizi sevip , sevmediğini hissederiz
 
Ben de iki taraflı olduğuna inanırım hep ama bu sefer kardeşim de daha fazla kabahat buluyorum. Evliliği her şeyi alttan almak, idare etmek, susarak yürüyebilecek bir kurum gibi görüyor. Bizi bile eşinin yanında arayamaz, aşağı iner ya da bir yere gidip öyle arar. Umarım annenizle sorununuz bir an önce düzelir.
O zaman hakettiği hayatı yaşıyor, aramayın sormayın naparsa yapsın
 
Benim kardeşim de suan benzer durumda. Yeni evli ve anneme babama karşı çok öfkeli. Sebebide şu, kardeşim evleneceği zaman bizimkiler çok karşı çıktılar, istemediler. Yüzükler takıldıktan sonrada bu isteksizlik devam etti. Sürekli tartıştılar evde. Şimdi kardeşim diyorki ben söz nişan dönemlerini ağlayarak geçirdim sizin yüzünüzden, herşey burnumdan geldi. Millet nişanlısıyla gezdi tozdu ben annemi babamı ikna etmeye çalıştımm... Şuan da o zamanların intikamını alır gibi davranıyor. Annemin damat hakkinda söylediği kırıcı sözler, hakaretlerde var tabi. O yüzden araları çok açık. Belki kardeşinizde öfkelidir, kocası da sürekli bana şunu dediler bana bunu yaptılar diyorsa onu haklı görüyor olabilir.
Sizin olayınızla bu olay çok farklı. Sizin olayda aileniz hakaret falan derken çizgiyi aşmış. Karşı çıkmak onaylamamak farklı işi ileri boyuta taşımak farklı ne yazıkki sizde ileri boyuta taşınmış.
Konu sahibinde ise olay tamamen denge kuramayan kardeşten bitiyor.
 
Günaydın öncelikle hepinize güzel bir pazartesi sabahı diliyorum. Kardeşim ve eşiyle ile yaşadığımız sorunlar ile ilgili bir kaç kez konu açmıştım burda. Kısaca özetleyip, güncel durumu yazıp sizden öneriler almak istiyorum. Kardeşim anne babamın onaylamadığı bir evlilik yaptı ama anne babam seviyorlar diye kabullendiler, evlendirdiler. Anne babam kardeşlerim ben hepimiz ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Birbirimizi sene de ya bir ya da iki kez görüyoruz. Eşimin kardeşi onda bile sorun çıkarıyor; yalnız zaten görüşemiyoruz, evine gidince de bir şekilde huzursuzluk çıkarıp bizi gitmek zorunda bırakıyor. En son yeğenimle birlikte banyoda yanlışlıkla traş losyonunu devirdik diye olay çıkarmıştı. O bahane zaten ne zaman gitsek surat asıyor ve bizi istemediğini belli ediyor. Mesela dışarda yemek yemeye gideriz, kendisi yemeğini yer masadan kalkar, daha biz yerken hadi kalkalım artık diye tutturur (kardeşim bu durumlarda sesini hiç çıkarmıyor)

Neyse güncel soruna geleyim. Annem kısa bir süre önce çok ciddi bir hastalık atlattı, daha tam toparlanamadan, kardeşim annemi yeğenime bakmaya çağırdı. Farklı şehirlerde yaşadıkları için annem komple düzenini bıraktı onların yanına gitti. Ben bunu onaylamadım; çocuk bakmak zor bir olay ve annem daha yeni bir hastalıktan çıktı, daha toparlanamadan bir de bu yükün altına girsin istemedim. Hem de evladın da olsa onların evinde kalmasının sorunlara yol açacağını biliyordum ama annem dinlemedi gitti. Maalesef orda çok zor günler geçirdi, 6 kilo verdi. Hem çocuk hem de kardeşimin eşi onu çok strese soktu. Sürekli her şeye karışan didikleyen biri, annemin orda babamla telefon etmesine bile karışıyor. Burası benim evim, benim kurallarım; çok telefonla konuşulmasını istemiyorum gibi. Annemle en sonunda tartışmışlar ve anneme sen en iyisi git burdan demiş. Kardeşim bu durumlarda yine hiç sesini çıkarmıyor; kocam da kocam diyor. Annem çıktı geldi; o günden beri de kardeşim ne beni ne annemleri bir daha aramadı. Bayramda babalar gününde bile telefon etmedi. Kusura bakmayın çok uzun olmasın diye mümkün olduğunca kısaltmaya çalışıyorum. Sorularınız olursa cevaplarım. Kısacası eş ve aile arasında denge kuramayan, yanlışta olsa o benim kocam diyen ve bize tamamen sırtını dönen bir kardeşim var. Anne babam bu duruma çok üzülüyorlar, kırgın oldukları için de aramak istemiyorlar, o da aramıyor. Ben de ne yapacağımı şaşırdım, size danışmak istedim. Siz bu durumda ne yapardınız? Şimdiden teşekkürler.
Acaba kardeşiniz kocasından korkuyor olabilir mi? Kocası tehdit ediyor vururum kırarrım tarzında kardeşinizde bu yüzden sessiz kalmak zorunda kalıyor olmasın? Aklıma başka birşey gelmiyor mantıken.
 
Günaydın öncelikle hepinize güzel bir pazartesi sabahı diliyorum. Kardeşim ve eşiyle ile yaşadığımız sorunlar ile ilgili bir kaç kez konu açmıştım burda. Kısaca özetleyip, güncel durumu yazıp sizden öneriler almak istiyorum. Kardeşim anne babamın onaylamadığı bir evlilik yaptı ama anne babam seviyorlar diye kabullendiler, evlendirdiler. Anne babam kardeşlerim ben hepimiz ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Birbirimizi sene de ya bir ya da iki kez görüyoruz. Eşimin kardeşi onda bile sorun çıkarıyor; yalnız zaten görüşemiyoruz, evine gidince de bir şekilde huzursuzluk çıkarıp bizi gitmek zorunda bırakıyor. En son yeğenimle birlikte banyoda yanlışlıkla traş losyonunu devirdik diye olay çıkarmıştı. O bahane zaten ne zaman gitsek surat asıyor ve bizi istemediğini belli ediyor. Mesela dışarda yemek yemeye gideriz, kendisi yemeğini yer masadan kalkar, daha biz yerken hadi kalkalım artık diye tutturur (kardeşim bu durumlarda sesini hiç çıkarmıyor)

Neyse güncel soruna geleyim. Annem kısa bir süre önce çok ciddi bir hastalık atlattı, daha tam toparlanamadan, kardeşim annemi yeğenime bakmaya çağırdı. Farklı şehirlerde yaşadıkları için annem komple düzenini bıraktı onların yanına gitti. Ben bunu onaylamadım; çocuk bakmak zor bir olay ve annem daha yeni bir hastalıktan çıktı, daha toparlanamadan bir de bu yükün altına girsin istemedim. Hem de evladın da olsa onların evinde kalmasının sorunlara yol açacağını biliyordum ama annem dinlemedi gitti. Maalesef orda çok zor günler geçirdi, 6 kilo verdi. Hem çocuk hem de kardeşimin eşi onu çok strese soktu. Sürekli her şeye karışan didikleyen biri, annemin orda babamla telefon etmesine bile karışıyor. Burası benim evim, benim kurallarım; çok telefonla konuşulmasını istemiyorum gibi. Annemle en sonunda tartışmışlar ve anneme sen en iyisi git burdan demiş. Kardeşim bu durumlarda yine hiç sesini çıkarmıyor; kocam da kocam diyor. Annem çıktı geldi; o günden beri de kardeşim ne beni ne annemleri bir daha aramadı. Bayramda babalar gününde bile telefon etmedi. Kusura bakmayın çok uzun olmasın diye mümkün olduğunca kısaltmaya çalışıyorum. Sorularınız olursa cevaplarım. Kısacası eş ve aile arasında denge kuramayan, yanlışta olsa o benim kocam diyen ve bize tamamen sırtını dönen bir kardeşim var. Anne babam bu duruma çok üzülüyorlar, kırgın oldukları için de aramak istemiyorlar, o da aramıyor. Ben de ne yapacağımı şaşırdım, size danışmak istedim. Siz bu durumda ne yapardınız? Şimdiden teşekkürler.
Anne baba üzülüyor olabilir ama evlat da olsa bazen silmek gerekir.
 
Ben de iki taraflı olduğuna inanırım hep ama bu sefer kardeşim de daha fazla kabahat buluyorum. Evliliği her şeyi alttan almak, idare etmek, susarak yürüyebilecek bir kurum gibi görüyor. Bizi bile eşinin yanında arayamaz, aşağı iner ya da bir yere gidip öyle arar. Umarım annenizle sorununuz bir an önce düzelir.
Bakın burda çok dikkat etmeniz gerekiyor.
Kardeşinize sırtınızı cevirmeyin ,
Belliki psikolojik şiddet görüyor ve cesaret edemiyordur herşeyi bırakmayı .
O evde ne oluyor kimse bilmiyor .
Kardeşiniz anlattamadiğina göre çok zor konular.
Siz yine onu arayın sorun ,her zaman yardım isteyebileceğini bilsin .
Eşini eleştirmeyin kardeşinize yoksa daha çok bağlanir .
Neden bilmiyorum ama kardeşinize üzüldüm
 
Kardeşiniz eşiyle mutluysa iyi bir eş ve iyi bir babaysa bağrınıza maalesef taş basacaksınız.ama kardeşiniz aman çocuğum ortada kalmasın, bekar anne olmak zor diye kendisi de birşeylere tahammül ediyorsa yine onun hazır olmasını bekleyeceksiniz suçlu olmamak için.bu yaşananlar kardeşinizin suçu değil bence ailesiyle eşi arasında sağlıklı bir iletişim kurması eşine bağlı aslında, adam istemiyorsa feriştahı gelse yaptıramaz.
 
Kardeşimizle adam akıllı sakince bi konuşun bu iş böyle olmaz annemi evden kovmuş resmen deyin , derdi ne deyin noluyor deyin . Gerekirse damat denen gereksizle de konuşun arada kopacak bişey kalmamış zaten . Herkes haddini bilecek . Alttan alırsınız ama yine sizden kötüsü olmaz , sizi düşünmeyeni sizde düşünmeyin . Konulun bakalım kocam da kocam canım kocam modundaysa yapacak bişey yok bırakın çeksin cezasını , kendi düşen ağlamaz .
 
X