- 24 Şubat 2020
- 2.812
- 7.679
-
- Konu Sahibi Kimimkibennn
- #41
Ya da taciz/tecavüz ederse, di mi
Ya da taciz/tecavüz ederse, di mine zaman güzel hissedersin : biri sana o an iltifat ederse ya da beğendiğini belli eden bir bakış atarsa... bu yani.
Ben asla çirkin olduğunu düşünmüyorum biraz bakımsız olabilir misin ki . Mesela benim saçlarım çok kabarık kocamandir eşim düz saç seviyor diye takma saç aldım düz bı özgüven geldi resmen . Sonra bazen makyaj yaparım giysiler giyerim şort, etek , elbise falan giyerim evin içinde . Dışarda zaten örtülüym sadece evin içinde çeşit çeşit giyinirim parfümler sıkarım ve ben kendimi sevmez beğenmezsem beni zaten kimse sevmez değil mi . Önce sen kendini sevip begenmelisin . Senden bir tane daha yok bunu unutmaDuzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.
Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?
Yarin ilk iş kuaföre gideceğimBen de bazen kendimi çirkin hissediyorum, sonra güzellik merkezine gidiyorum. Mesela bugün de gittim. Kırık fön çektirdim, saçlarımı kestirdim, kaş bıyık aldırdım, lazer seansıma katıldım ve şu an kendimi şerın ston gibi hissediyorum. Eşime de kuaförden fotograf attım, izin alıp gelsem mi diye sordu mesela
Ama sizin eşinize kendinizi layık görmemeniz, bu enerjiyi ona da geçirir ve bir gün çıkar ve "daha güzel bulduğu bir kadına tutulur" ise, inanın ki sebebi sizin ona yansıttığınız enerji olacaktır.
Nasil yani @Ferhans oyle birsey ima etmemiş ki.Ya da taciz/tecavüz ederse, di mi
Önceden başka başlıkta demişliği var, epey olay olmuştu, ona gönderme yaptımNasil yani @Ferhans oyle birsey ima etmemiş ki.
Aslinda tam olarak bu evet. Gerçekten çok yorucu ,yıpratıcı bir süreç ama çözümsüz burada arkadaşlar yazdıktan sonra ufak bir iki denemem oldu değişiklik yapmakla ilgili ki daha öncede denemiştim ama olmuyor.Arkadasla konuşmaya gelince kendimi ezik gibi göstermek istemediğim için reelde bir arkadaşımla konuşmaya cesaretim yok. Biraz daha deneyeceğim olmazsa gerçekten yardım almak istiyorum. Yorumunuz ve tavsiyeniz için teşekkürler..Yorumları biraz okudum da kadını kimse anlamamışbaşkasıyla evlense kendimi yanına yakismamamin yükünden kurtulacak gibi hissediyorum cumleniz bana şunu düşündürdü: Sanki sizin gibi biriyle (haddinden fazla kendinize yoğunlaştığınızı ve sadece kusurlarınızı kendiniz için vuguladiginizi düşündüm. Ben kendimi beğenirim ama şuram kötü başlıklı bir liste cikarmami isteseniz yemin ederim bir A4 kağıdı doldururum) birlikte olması yüzünden ona borcluymussunuz gibi. Sizinle yaşadığı hayat size minnet borcu gibi birsey hissettiriyor sanırım. Ve aklınızı sürekli bir borçlu gibi meşgul eden bu durumdan eşinizin daha güzel bir kadını size tercih etmesi sizi borçlu olmaktan dolayısıyla bu kadar yorulmaktan kurtaracak gibi hissediyorsunuz. Ben böyle hissettim. Ve evet bu bakış açısı bence terapiye muhtaç. Ama bence farkındalığı yüksek bir kadinsiniz ve sizi anlayacak bir arkadasinizla minik minik konuşarak da bu sorunun üstesinden gelebilirsiniz. Terapi şart kadar ciddi bir mesele değil ama gündeminizi ne derece meşgul ettiği de önemli.
Hayır bu mesele bir saç bakımı yaptırmakla düzelecek bir mesele değil. Öncelikle kendinizde beğendiğiniz, çevrenizden olumlu donusler aldığınız özelliklerinizi düşünün. Ornegin çözüm odaklı biri olabilirsiniz, sürekli gülümsüyor olabilirsiniz, fazlaca merhametli biri olarak tanınabilirsiniz. Sizin çevrenize ve eşinize kattiginiz şeyleri listeleyin. Bu bir borç ise eğer, bir şekilde odesmek zorundasınız. Sizin bakış açınızla söylüyorum, eşiniz güzel olmayan karısıyla yaşamaya devam ederek sizi borclandiriyor ise siz de onun kimi huylarina katlandığıniz yahut sizin kimi huy ve özellikleriniz esinizde olmadığı ve bu özelliklere sahip bir eşe sahip olduğu için eşiniz size borclanmis oluyor. Ciddiyim elinize kağıt kalem alın fonda sakin bir müzik eşliğinde yazın. Çünkü kağıda yazacaklariniza önce kendiniz inanmalisiniz. O listeyi elinizin altında tutun ve siz değişip geliştikçe listeyi de güncelleyin. Eğer çocukluk travması yaşamıyor iseniz size kendinizi değersiz hissettiren şeyler yaşıyor olmalısınız. Eşinize karşı hissettiğiniz bu duyguyu gün içinde size yaşatan kisi yahut durumları listeleyip kendinizi tanımak adına kategorilendirin. Hangi durumlar ya da kişiler karşısında bu duygu tetikleniyor. Duygunun kaynağını arayın. Öz sayginizi arttırmanın yollarına bakın. Öncelikle birşey başarın. Yeniden okumaya başlayın, bir konu hakkında uzmanlaşmaya başlayın, dil ogrenin, enstrüman kursuna gidin. Toplum size hak ettiğiniz saygıyı göstermiyorsa siz onu çekip alın. Öz saygı düşüklüğünün de sizi tetikledigini düşünüyorum. Durumunuz çözümsüz değil sadece sakince doğru adımları atmanız yeterli bana göre.Aslinda tam olarak bu evet. Gerçekten çok yorucu ,yıpratıcı bir süreç ama çözümsüz burada arkadaşlar yazdıktan sonra ufak bir iki denemem oldu değişiklik yapmakla ilgili ki daha öncede denemiştim ama olmuyor.Arkadasla konuşmaya gelince kendimi ezik gibi göstermek istemediğim için reelde bir arkadaşımla konuşmaya cesaretim yok. Biraz daha deneyeceğim olmazsa gerçekten yardım almak istiyorum. Yorumunuz ve tavsiyeniz için teşekkürler..
Bunu düşündüğünüze göre mutlaka birileri size çirkinsin imasinda bulundu. Ya da akran zorbaligi falan yasadiniz. Çirkin olduğunuza inanmiyorum. Eğer gerçekten yüzünüzde bir kusur varsa estetik yaptırabilirsinuz çok abartmamak kaydıyla. Tabi psikolojik destek de şart.Duzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.
Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?
Bence zaman zaman herkesin kendini beğenmediği bir dönem vardır ben böyle bir dönemimde dolgu yaptırdım mutluyum ve neden bu yaşa kadar beklemişim diyorumDuzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.
Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?