Kendimi guzel bulmuyorum.

Değersizlik duygusu çocukken oluşan bir durum. Sizi sürekli eleştiren bir aile bireyiniz mi vardı? Travmatik bir olay mı yaşadınız?
 
Bunun bir duygu olduğunu söyleyen arkadaşlara katılıyorum . Topuklu giyince kendimi otomatikman güzel buluyorum ya da bazı renkler var sevdiğim mesela turuncu giyinince kendimi güzel buluyorum . Kapalıyım bazen şalımı beğenmezsem gün boyu kendimi çirkin hissedip mutsuz oluyorum. Bazen diyorum ben aynı ben nasıl böyle hissedebilirim. Bugün mesela sabah kot üstüne scrubs üstü giydim altına spor ayakkabı ( hasta bakacaktım ) . Sonra sıcak bastı öğlen eve gelip duş aldım güzel kumaş pantolon babet hoş bir gömlek giydim bir anda havam değişti . Sabah öğrenci gibi hissediyordum öğleden sonra doktor gibi hissetmeye başladım. Dışardakilere göre ben aynı bendim ama duruşum bile değişmişti güzel bir koku güzel bir kıyafetle . Yani olay cidden içimizde bitiyor
 
Buraya vaktini ayırıp yazan arkadaşlarıma teşekkür ederim. Herkese cevap yazıp konuyu çok gündemde tutmak istemiyorum. Sebebi de şu burada yazılan şeylerden sonra bu kezde hayatımı, iliskilerimi didiklemeye başladım. Sorunun bende olduğunu düşünürken daha rahatmışım. Şuan eşimin,ailemin,yakın arkadaşlarimin hareketlerini sorguluyorum. Geçmişimi sorguluyorum ve işin içinden çıkamıyorum. İlk evlendigimizde eşime buldun benim gibisini kaybetme diye takılan ben şuan yanına yakıştıramıyorum kendimi.
Yakında tekrar çalışmaya başlayacağım çocuktan, evden bunaldım sanırım birazda kendime odaklanıp bakim yapacağım hala daha aynaya baktığımda "çirkinsin, vasifsizsin, kötüsün " diye bağıran bir iç sesle karsilasirsam gerçekten psikolojik destek alacağım. Şimdilik plan bu şekilde tekrar teşekkürler.
 
Duzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.


Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?
Bende de özgüven sorunu var maalesef. Üstelik çirkin de, beceriksiz de, aptal da değilim. Güzel olduğumu insanlar söylediği için ve erkeklerin bakışlarından biliyorum, becerikli olduğumu yaptığım işlere aldığım yorumlardan, zeki olduğumu başardığım şeylerden… Ama bunlara asla içtenlikle inanmıyorum. İçimden bir ses bana hep bu olumsuz kelimeleri tekrarlıyor. Günlük hayatıma çok büyük bir etkisi yok. İşim gereği çok fazla insanla bir aradayım ve sürekli özgüvenli taklidi yapıyorum. Bazen çok yorucu oluyor. Hayatımda kendimle gurur duyduğum çok nadirdir. Aynaya baktığımda kendimi eli yüzü düzgün buluyorum ama hepsi bu. Herhalde “yapamazsın, edemezsin” denilerek büyütülmemle ve ergenlikten itibaren dış çevreden aşırı sakınılmamla ilgilidir benimkisi ve 33 yaşıma geldim, çözemedim hala tam olarak. İkili ilişkilerde de kötü etkileniyorum bundan biraz, ben de eşimi kendimden ”daha iyi” buluyorum. Bana karşı bu kadar nazik, tutkulu ve verici olması sırtıma yük oluyor, ben bunu haketmiyorum hissine kapılıyorum sık sık. Pek kıskançlığım yok üçüncü kişilere, çok bariz bir olay yaşanmadıkça. Biz bunu nasıl çözeceğiz hiç bilmiyorum.
 
Öz güven eksikliğiniz var belli olduğu üzere. Günlük hayatınızda bakımlı mısınız ? Çünkü Türk kadınları genelde aşırı bakımlı oluyorlar. Eğer siz öyle değilseniz kendinizi herkesin en bakımlı haliyle kıyaslayıp çirkin de hissediyor olabilirsiniz.
 
X