Duzenleme: Aslında öğrenmek istediğim şey herkesin veya bazılarınızın da böyle hissettiği, kendini küçümsediği bir dönem var mi? Geçici mi? Buraya fotoğraf atmadım sonuçta güzel miyim ? Çirkin miyim? Diye sormaktan ziyade bu geçici birseyse iyi yok geçmez veya sadece bana olan birseyse cidden psikiyatriste gitmeyi düşünmeli miyim? İsterse dünya sizi çok beğensin başınıza taç taksın aynaya bakınca "çirkinsin, vasifsizsin vs " diye bağıran bir iç sesiniz varsa hiçbir şeyin önemi olmuyor. Benim suanki durumum bu yoksa eşimin veya başka birinin beni asagiladigi ,kötü hissettirdiği bir durum yok.
Herkes her konuyu açıyor buraya garip gelecek ama bende kendi sorunumu paylasmak istedim. Belki psikolojiden anlayan birileri bana bilinc altımda neler yattigini yorumlayabilir. Şimdi konuma gelirsem yüzümde veya vücudumda bariz kusur olarak göze çarpan hicbirsey yok ama güzel bir kadın da değilim. Mesela kendimi bazen aynada görünce yahu eşim bana nasıl katlanıyor diye düşünüyorum. Hatta bazen bosansakta bu yükten (yük olan benim) kurtulsa diyorum. Esimde dünya yakışıklısı değil kabul ama bir türlü yakıştıramıyorum kendimi yanına. Ben ortada birsey yokken çok tipsizim ayrılalım diyemem ama sanki o benden ayrilip guzel bir kadinla evlense benim uzerimden de cirkin olmanin yuku kalkacak gibi. Sacma gelebilir ,bu da dert mi de diyebilirsiniz ama yeterli olmadığım hissi cok kötü. Garip bir ruh hali içerisindeyim bilmiyorum benim gibi düşünen var mı?