İndirimden almak çok zevk veriyor insana ve bunu uzun süre yağınca tam da sizin geldiğiniz noktaya gelmek kaçınılmaz oluyor.Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
Bir kere alın, iyi düşünün, tam alın.bunu birkaç ayda bir tekrarlayın.zaten yeteri kadar kaliteli kıyafetiniz olacaktır.Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
Konu maddi değil öncelikle kendinize değer vermiyorsunuz konu duygusal . Bunu yenmek sizin elinizde tutumlu olmakla kendine cimri olmak aynı şeyler değilBu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
Aynen öyle mesela 4 ruj değil en kaliteli 1 tane alınsa zaten o bitene kadar uzun bir zaman geçiyor.Kıtlık bilinciniz var sanırım ve kendinize yeterince değer vermiyorsunuz
Günlük makyaj bakım ürünü maliyeti aylık 500 ancak eder çünkü bir kez alınca çok uzun süre kullanıyorsunuz, her ay kendinize 1 tane kaliteli giyim alsanız zaten zamanla çok güzel bi dolabınız olur
Maalesef bazen böyle insanlara imreniyorum. Geçenlerde maviden yüklü bi alışveriş yaptım. Birinin bedeni istediğim gibi olmadı ertesi gün bir gittim ki büyük kampanya var. Yani dün değil bugün yapsam yarı yarıya inecek fiyatlar. 6-7 binlik bi alışverişti. Dedim hiç uğraşamam kalsın iade tekrar al vs. Eşimde bu kafada olduğu için hep kazık yiyoruz her yerdenBu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
İkisi arasindaki farki cok iyi anliyorum ama her halukarda cimrisiniz. Ben cocuklara burs olsun diye kirmizi olduysam da (anlamazsiniz yine de ama) maviysem de siz cimrisiniz.Cimri olmak , insanın ihtiyacı olandan çok daha az harcama yapma davranışıdır
Yaniii bu benim yaptıgım bir saat önce neden bi ürüne 50₺ fazla vereyim kafadıyla ben bunu almam buna para vermem kafası arasında fark var anlamadıysan daha detaylı anlatamam çünkü yine anlamazsın. Kırmızının kırmızı oldugunu kanıtlamakla aynı şey bu
zamanında parasızlık mı çektiniz ?? O tarz durumlarda para bitme korkusu yaşayan insanlarda oluyo bu durumlarBu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
Ah ahh o kadar doğru ki. Bebeğim var ve kendime eskisi gibi odaklanamıyorum.Yetişemiyorum her şeye.Her şeye yetişeceğim diye uğraşınca da sağlığım bozuluyor.Dengelemeye çalışıyorum ve dengeleyemiyorum.Kendime de eskisi gibi bakamıyorum saçım hep toplu ancak tarayabiliyorum.Günlük bakımlarımı yıllardır hiç aksatmam ama öyle makyaj falan da hiç yapamıyorum saçıma şekil bile veremiyorum.Ne olacak böyle de bilmiyorum siz böyle yazınca yine kendimi sorguladımİkisi arasindaki farki cok iyi anliyorum ama her halukarda cimrisiniz. Ben cocuklara burs olsun diye kirmizi olduysam da (anlamazsiniz yine de ama) maviysem de siz cimrisiniz.
Bu sekilde bakimsiz ve paspal dolasirsaniz esiniz bir gun bakimli kadinlari illa ki farkedecek ne yazik ki.
Hicbir erkek asiri tutumlu, evinin isleri icin sacibi supurge etmekten bakimini, guzelligini ihmal eden kadin tercih etmez, bunun yerine ev daginik olsun ya da hesabi ekside olsun ama yaninda super bakimli, guzel bir kadin olsun ister
Ev islerinin uzerinde cok durmayip kendinizi kuafore atinAh ahh o kadar doğru ki. Bebeğim var ve kendime eskisi gibi odaklanamıyorum.Yetişemiyorum her şeye.Her şeye yetişeceğim diye uğraşınca da sağlığım bozuluyor.Dengelemeye çalışıyorum ve dengeleyemiyorum.Kendime de eskisi gibi bakamıyorum saçım hep toplu ancak tarayabiliyorum.Günlük bakımlarımı yıllardır hiç aksatmam ama öyle makyaj falan da hiç yapamıyorum saçıma şekil bile veremiyorum.Ne olacak böyle de bilmiyorum siz böyle yazınca yine kendimi sorguladım
Ay konu ile alakası yokÇalışmaya başlarsanız görüntünüzden daha fazla rahatsız olursunuz. Bu da teşvik olur size, kendinize bir ayar verirsiniz mutlaka. Bende öyle olmuştu.
Ev islerinin uzerinde cok durmayip kendinizi kuafore atinbir arkadasim 2 yil once dogum yapti, 3 aylik bebegiyle manikur pedikure giderdi. Sonrasinda da bakimlarini ihmal etmedi hic. Yani demem o ki, kendinizi birakmayin. Bunu esiniz icin degil, oncelikle kendiniz icin yapin
kendime çok benzettim anlattığınız şeyleri. bu psikolojik aslında. ben de eşimin maaşından kendime bir şey almaya imtina ederdim. halbuki o en pahalısını iyisini alırdı ve ona alırken rahatsız olmazdım ama kendime pahalı şeyi hak görmezdim. Bana harcanan şey lüzumsuz gelirdi zaten işe de gitmiyorum ihtiyacım yok onun yerine parayı kenara koyalım derdim. Onun tarafından cimri olmakla bile suçlandım bunun küçükken yaşadığım şeylerden kaynaklı olduğunu şimdi anlıyorum. Ben sadece kendimi, bizi garantiye almak istiyordum. Çok harcamayalım olur ya işten çıkar da bende çalışmıyorum maazallah birilerinden bir şey istemek zorunda kalırız diye ödüm kopuyordu. Şimdi düşününce kendi değerimi de kendim böyle belirlemiş olmuşum farkına varmadan ne acı. İşe de başlayınca çok şükür ki düzeldi bu durum. Her şeyin en güzelini de alıyorum aman almayım demiyorum kendimden kıymetli değil. Ayrıca hiç bir zaman eşinizi önceliğe koymayın bu hayatı birlikte yaşıyorsunuz zorlayın ihtiyacınızsa alın beğendiyseniz alın. Ben idare ederim demeyin.Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince.bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum
Aynen oyle illa para harcasin da demiyorum tabi ki ama imkani varsa her turlu bakimini yaptirmali insan. İmkan yoksa da evde kendisi yapabilir elinden geldigince. Asla kendini salmayi dogru bulmuyorumBenim de arkadaslarimim cogu oyle hatta bu konuda en basarili buldugum kuzenimdir o da dogurdu sadece ilk 1 hafta annesinden destek aldi sonra esiyle birlikte buyuttuler cocugu. Kocasi calisiyordu ama cocuga da bakiyordu ha kendisi yetemedigi yerde maddi olarak kuzeni rahatlatcak her seyi serdi adam. Kuzenimi de bi kere bile perişan halde görmedim ne süsü eksildi ne tirnaginda ojesi dogum yapmamis gibi 34 bedendir hala.
Ama tabi ki booolca fedakarlik yapildi cocuk zor bir sey.
Herkesin boyle imkanlari olmayabilir oldugu kadar yaparsin cebinde para varken baskalarina rahat harcarken kendini perişan etmenin alemi yok.
Aynen oyle illa para harcasin da demiyorum tabi ki ama imkani varsa her turlu bakimini yaptirmali insan. İmkan yoksa da evde kendisi yapabilir elinden geldigince. Asla kendini salmayi dogru bulmuyorum