Kendime pahalı hiçbir şey alamıyorum

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.

Genişletmek için tıkla...

Halleyyyyyyyyy .!.:

Tabi ki kendinize alışveriş yapın ama bana çok anormal gelmedi, bende öyleyim neredeyse.
Saçımı hep kendim boyarım, kuaföre fön lazım olursa, özel bi şey olursa yada kesim için giderim. Orada harcadığım parada zamanda israf gibi geliyor bana. Kıyafet ise önceden alırdım, hala dolapta etiketi üstünde kaç tane kıyafet var, ama ben hep aynı kombineleri giyip giyip çıkıyorum. ( ütü derdi olmayan hep elimin altında olan) özenmek istediğim zaman bile boşa vakit harcıyorum gibi geliyor. Onun için ihtiyaç dahilinde değilse almıyorum artık.
Bende ki problem ben kendime zaman bile ayıramıyorum onu bile kendime çok görüyorum sanki, örneğin kuaföre gitsem orada harcadığım para ile çocukların bi ihtiyaçlarını alırım, o kadar zamanda çocuklara şunu yaparım bunu yaparım gibi. Onun için bana normal geldi

Genişletmek için tıkla...

AnkaEnerjisi .!.:

Kıtlık bilincine mi sahipsiniz nedir? Yoksa kendinizi değersiz mi hissediyorsunuz?

Asıl çocuğa pahalı bir şey almak tuhaf. Hemen büyüyorlar ömürlük değil ki onların kıyafetleri?

Genişletmek için tıkla...

kikelomo .!.:

Ben bunu asla yapmam, çocuk zaten kaç ay giyiyor ki kıyafetlerini hemen küçülüyor, onu nextten giydirip kendime ucuz alamam pahalısını kendime alırım. Önce kendim kimse kusura bakmasın. İsteyin yani eşinizden de ben de çalışmıyorum ama aldırıyorum istediğim şeyleri pahalı da olsa tatlı tatlı istiyorum çünkü neden istemeyeyim ya. Kendinize bakın her anlamda

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Ben nene olmuşum çocuğumuda nexten giydiriyordum artık alamıyorum artmış vergileri

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Zolax68 .!.:

Ekonomi belimizi büktü. Ben çalışıyorum bende aynı eskiden aldığım şeyleri su an alamıyorum ha bide cocuklar olunca kendinden feragat ediyorsun. Ne bileyim ya insan dusundukce canı sıkılıyor ilk memuriyete başladığımda daha güzeldi herşey hem para biriktirip hem gezebiliyordum. Şimdi dışarda yemeğe gitmeye düşünür olduk

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Benzer durumdayım. Her ay kendime şunu alacağım bunu alacağım diyorum bir bakmışım çocuklara yığınla para harcayip kendime hiç birşey almamışım. En son gecen sene kendime kıyafet aldım birde geçen gün kendimi zorlaya zorlaya iç çamaşırı ve bir tayt aldım. Online sitelerde sepeti doldurup tekrar bosaltiyorum Şeytanin bacağını kırıp kendime harcama yapmam lazım ama yapamıyorum bir türlü.

Genişletmek için tıkla...

pisekar .!.:

bu zamana kadar cimri olup da ben cimriyim diyen bir kisi gormedim ben

Genişletmek için tıkla...

Toyumvar .!.:

Bu durum yavaş yavaş Ceyiz serüvenimle birlikte başladı. İndirim kovalamaya bir başladım ki durduramıyorum kendimi. Diyelim ki bir şeye ihtiyacım var onu almaya gittim zaten fiyatlar çok hızlı artıyor. Etiketlere bakıp çok pahalı çok pahalı diyerek gezerken indirimde hiç ihtiyacımız olmayan yedek şeyler alıyorum. Eşim hep kendine marka ve pahalı kıyafetler alır bir de beni görün sosyete pazarına giderim ya da geceleri indirim yakalar öyle bir kaç parça alırım. Genelde kıyafet almıyorum artık ama bu paraya kıyamama değilde sanırım ben çalışmadığım için masraf yapmayı kendime hak görmüyorum. Örneğin dikey süpürge almaya gittik normalde ben onu aldırmadan eve geri dönmezdim eşim pahalı dediği anda elinden tuttum eve geri geldik. Hep böyle oluyor. Şimdi işe başlayacağım için bi kaç takım almam lazım bi fiyatlarına bakayım dedim sepet oluşturdum sonra yok ya gerek yok evdekileri giyerim diyip hepsini sildim. İçim içimi yiyor bana para gidince. bazı arkadaşlarım cimrisin diyo ama öyle değil işte giderim çocuguma büyük markalardan alışveriş yaparım.
Bir de şöyle bir durum var ya ben aldıktan sonra indirime girerse. Mesela geçen evde bi kaç şey eksikti aldım. Bir saat sonra girdim bakiyim dedim 50₺ daha düşmüş hemen gititm iptal etitm yeniden sipariş verdim. Böyle huylarım var 50₺ büyük bir para değil uğraşmaya üşenir başkası. ben aman ben kazıklanmış olmayayım diye diye böyle bi hale geldim. Bi butikten pantolon bulduysam etiketini çekip online fiyatına bakıyorum. Ona göre alıyorum.
Bundan dolayı artık eskisi kadar iyi gözükmediğimin farkındayım. Saçıma başıma harcama yapmıyorum giymim kuşam komple gitti. Zaten yeni anneyim ne giysem göbek pırtlıyo ucuz ucuz şeyler giyiniyorum. Ve belli yani ucuz oldukları. Bundan kurtulup eski halime dönmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...