• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendime eşimin sırtında bir kambur gibi hissediyorum. Ne yapmalıyım?

Herkese merhaba

Direkt konuya gireyim sizi yormadan. Evlenmeden önce özel sektörde haftada 45 saat (bazen 53 kadar çıkıyordu) çalışan bir hemşireydim. Gün aşırı 16 saat nöbet tutardım. Lojmanda kalırdım. Lojmanda hastanenin bahçesindeydi maksimum 5 dk işte olurdum. 3 yıl böyle çalıştım. Evlenince işi bıraktım. Ama evlendiğim için değil işte yaşadığım bir mevzu yüzünden. Yaklaşık 1.5 yıldır da çalışmıyorum. Eşimin geliri iyi. Evimiz kendimizin, araba da var. Ama eşim bulunduğumuz şehirde çakılı kalabilmesi için benim 3 yıl bir yerde sigortalı çalışmam gerektiğini söylüyor. Kendince haklı. Zaten eski işimden ayrılmasam çalışırdım ama şimdi öyle İyi maaşlı bir iş bulmam zor. Ve zaten gece vardiyasında 16-14 saat uykusuzlukla evliliği yürütebileceğime inanmıyorum. Bekarken bile ağır geliyordu bu çalışma saati bir sosyal hayatım yoktu şimdi evliyken daha zor geliyor. İşten çıkıp 8 saat uyuyup sonra yemek ev işi yapıp ertesi gün tekrar işe gidip birde üstüne bir gece evde olup bir gece olmayıp, haftada bir gün tatil ile evliliği yürütmek bana zor ve sıkıcı geliyor. Ama eşim bana oturduğun yerden yiyorsun, ben eşşek gibi çalışıyorum. Vasıfsızsın, ne işe yarıyorsun ki falan diyor kavga esnasında. Harcamalarım onu zora sokmuyor ama o istiyor ki biriksin. Harcamalarımdan rahatsız. Bunun yanı sıra annesi ve kardeşinin oturduğu evin kredisini ödüyor, annesine ayrı kardeşine ayrı bir bütçe ayırıyor her ay. Ama benim harcamalarım ona gereksiz geliyor. Git çalış kendi paranı çıkar diyor. Kapıyı çarpıp gitmek istiyorum. Bende çalışmak istiyorum ama eski çalışma sistemim ile bu evliliği yürütemem. Memur gibi sabah 8 akşam 5 işini bulmak da bizim sektör de çok zor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime durumu izah ettim ama madem yürüyemiyorsın evlenmeseydin demeye getiriyor. Millet nasıl yürütüyor. Birsürü paramı yedin ve yiyorsun diyor. Kendimi çok eksik ve zayıf hissediyorum.
Eşler birbirinin sırtına kambur değil, yanına yoldaştir. Eşinizin tavırlarına gerçekten çok üzüldüm. ALLAH yardımcınız olsun. Yerinizde olsam hemen bir iş bulur, yakın gelecekte kendim için planlar yapmaya başlardım. Zira bu tavırlarla çok Üzgünüm ama bu evlilik çok uzun sürmez gibi :(
 
Konunuzun son kısımlarındaki cümleleri eşim bana kullansa,çalışmaya başlar,eşimi de boşardım.
Evin geçimini sağlamak zorunda bir erkek.
Kadın da çalışırsa ne âlâ, güzel olur elbette.
Ama çalışmıyor diye bu lafları söylemeye hakkı yok,zinhar yok!

Boş yapmıyorum.
Mesleğim var,çalışmıyorum ben de.
Eşimden hiç bunun lafını duymadım,hatta çalışmamamdan memnun.
Ama ters bir laf etse, benim param senin paran olayına girerse kapıyı gösteririm.
Net,gösteririm.
 
Eşiniz de evliliği bu şekilde yürütmek istemiyor farkındaysanız.Böyle bir lafı bir kez duymanız hemen bir işe girmeniz için yeterli olmalıydı. Nasıl dayanıyorsunuz bu muameleye,çok alçaltıcı.Ne güzel mesleğiniz var kendinize bunu yapmayın.Acilen çalışın,gözünüzde büyütmeyin.Çalıştığınızda ev işlerini ev hanımı gibi yapmanıza gerek yok,ütüsünü kendisi yapsın,ayda bi kadın alırsınız, yemekle uğraşmayın hep pratik şeyler yersiniz. Eğer eşiniz şikayet ederse k.bakma dersiniz.
 
Neden yürümesinki evlilik,zamanla oturur düzeniniz,bu adama böyle dayanamazsınız,ailesine para konusunda cömert,size dedimlerine bak,ben olsam çalisirdim,galiba sizde evde olmaya ,hazır para gelmesine alıştınız,hakkinizda hayirlisi
 
Herkese merhaba

Direkt konuya gireyim sizi yormadan. Evlenmeden önce özel sektörde haftada 45 saat (bazen 53 kadar çıkıyordu) çalışan bir hemşireydim. Gün aşırı 16 saat nöbet tutardım. Lojmanda kalırdım. Lojmanda hastanenin bahçesindeydi maksimum 5 dk işte olurdum. 3 yıl böyle çalıştım. Evlenince işi bıraktım. Ama evlendiğim için değil işte yaşadığım bir mevzu yüzünden. Yaklaşık 1.5 yıldır da çalışmıyorum. Eşimin geliri iyi. Evimiz kendimizin, araba da var. Ama eşim bulunduğumuz şehirde çakılı kalabilmesi için benim 3 yıl bir yerde sigortalı çalışmam gerektiğini söylüyor. Kendince haklı. Zaten eski işimden ayrılmasam çalışırdım ama şimdi öyle İyi maaşlı bir iş bulmam zor. Ve zaten gece vardiyasında 16-14 saat uykusuzlukla evliliği yürütebileceğime inanmıyorum. Bekarken bile ağır geliyordu bu çalışma saati bir sosyal hayatım yoktu şimdi evliyken daha zor geliyor. İşten çıkıp 8 saat uyuyup sonra yemek ev işi yapıp ertesi gün tekrar işe gidip birde üstüne bir gece evde olup bir gece olmayıp, haftada bir gün tatil ile evliliği yürütmek bana zor ve sıkıcı geliyor. Ama eşim bana oturduğun yerden yiyorsun, ben eşşek gibi çalışıyorum. Vasıfsızsın, ne işe yarıyorsun ki falan diyor kavga esnasında. Harcamalarım onu zora sokmuyor ama o istiyor ki biriksin. Harcamalarımdan rahatsız. Bunun yanı sıra annesi ve kardeşinin oturduğu evin kredisini ödüyor, annesine ayrı kardeşine ayrı bir bütçe ayırıyor her ay. Ama benim harcamalarım ona gereksiz geliyor. Git çalış kendi paranı çıkar diyor. Kapıyı çarpıp gitmek istiyorum. Bende çalışmak istiyorum ama eski çalışma sistemim ile bu evliliği yürütemem. Memur gibi sabah 8 akşam 5 işini bulmak da bizim sektör de çok zor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime durumu izah ettim ama madem yürüyemiyorsın evlenmeseydin demeye getiriyor. Millet nasıl yürütüyor. Birsürü paramı yedin ve yiyorsun diyor. Kendimi çok eksik ve zayıf hissediyorum.
Ayy eşiniz çok kötü. Sevgi evliliği, aşk evliliği yapmış biri böyle konuşmaz.O böyle konuştuktan sonra çalışsan ne olur çalışmasan ne olur
Söyledikleri hep canınızı sıkar.
 
Eşiniz en başından beri sorunlu bir kişilikmiş.
Ya onu ya da maddi gücünü sevdiniz bilemem.

Sanırım 20 yaşında erkenden evlenmeniz de ev hayatında rahat edeceğinizi sanmanız.

Ama hem işinizden oldunuz hem benliğinizi yitirdiniz.

Kötü huylarına, aldattığına dair iftiralarına rağmen işi bırakmanız, bir bebeğin günahına girmeniz vs.
Ektiğinizi biçiyorsunuz.

Bebek konusunu kaçırmışım ben, çok kötü ya =(
 
Çocuk yok bende uzun bir süre istemiyorum. Bunu bile dile getirdiğim de “ ben çocuk istiyor muyum ki” sen istemiyorum diyorsun falan diyor
Neden düsmanıymıssın gibi davranıyo? Kusura bakma ama aşırı itici,sinir bozan bi tip. Cocuk yok, okumussun meslek edinme sansın varsa ne diye cekiyosun? Bi daha gelmicez dünyaya ,kendi kiymetini bil (firsat varken)

Hic bi cikis yolun olmasa bunu söylemezdim ama bu kadar firsatin sansin varken arkana bile bakma.sanada yazık yahu!
 
Aslında anlamadıgım bişi var anlattıgınızda. Psikolog parası olarak 600tl veriyormus ve toplamda 1500 size veriyormuş...psikologu bırakmışsınız ama aynı parayı vermeye devam ediyormuş..madem şikayetçi durumdan gitmediğiniz psikolog parasını vermeye neden devam ediyor..

İkincisi 1500 cok değil mi? Harcamak içimden gelmiyor diyorsunuz o zaman neden harclıgımı azalt demiyorsunuz
Dedim hatta kendisi de azaltıcam dedi ama yine hesabıma o kadar gönderdi. Psikolog olmasaydı başta o kadar vermezdi zaten 500-600 verirdi.
 
Ona kapıyı göstermedim çünkü ev onun ben kendim kapıyı çekip çıktım. Bundan sonrası Allah Kerim. Bir süre İzmir de yaşayan bir arkadaşım da kalacağım sonra da dönüp eski iş yerime ve başka yerlere başvuru yapacağım.
 
Ama eşim bana oturduğun yerden yiyorsun, ben eşşek gibi çalışıyorum. Vasıfsızsın, ne işe yarıyorsun ki falan diyor kavga esnasında

madem yürüyemiyorsın evlenmeseydin

Bu kadar mide bulandırıcı bi adama sarılıp uyuyabiliyor musunuz geceleri gerçekten. Allah yardımcınız olsun.

Size kötü örnek olmak istemem ama ben çok ağır şeyler yapardım.
Ek olarak bu hakareti unutmayın ve kendinizi hırslandırın lütfen, eşiniz için değil kendiniz için ayaklarınız yere bassın. Zira evliliğiniz ve eşiniz çok umut verici gelmiyor.
 
Kalbimin bir yanı hatasını anlamasından yana. Ama psikoloğunda bana dediği gibi adam benimle sidik yarıştırma derdinde...
 
eşim bana oturduğun yerden yiyorsun, ben eşşek gibi çalışıyorum. Vasıfsızsın, ne işe yarıyorsun ki falan diyor kavga esnasında.

Birsürü paramı yedin ve yiyorsun diyor.
Bu ne terbiyesizlik?
Paran için mi evlenmiş seninle. Bu söyledikleri yenilir yutulur değil valla allah kolaylık versin :/

Eşim okumuş falan ama şırnaklı. Ataerkil bir toplumun meyvesi.
Eşin ataerkil olsaydı zaten sen çalışma ben çalışırım derdi. Bana göre terbiyesiz ve kadına değer vermeyen biri. Evliliği de benimseyememiş.
Eşin dedi diye değil evliliğinin sonu belli olmadığı için kendi ayaklarının üstünde durmalı ve çalışmalısın üzgünüm :(
 
Bu şekilde düşünen erkekler var me yazık ki,eşi çalışmadığı için evde “dana” besliyorum diyen bi iş arkadaşımız var ki bu adam da 5bin bandında maaş alan bi adam,velhasıl böyle düşünen aşağılayan bi eşle olmak cidden çok yıpratıcı olur o yüzden bi iş bulup çalışsanız dahi bu adamla devam etmek cidden çok zor,bunları hep hatırlıcaksınız çünkü ne diyeyim Allah yardımcınız olsun
Allahım ne öküzler var ya :oha:
 
Bu kadar mide bulandırıcı bi adama sarılıp uyuyabiliyor musunuz geceleri gerçekten. Allah yardımcınız olsun.

Size kötü örnek olmak istemem ama ben çok ağır şeyler yapardım.
Ek olarak bu hakareti unutmayın ve kendinizi hırslandırın lütfen, eşiniz için değil kendiniz için ayaklarınız yere bassın. Zira evliliğiniz ve eşiniz çok umut verici gelmiyor.
Ne yaptıysam ben hep kendime yapıyorum başkasına yapamıyorum. Ya saçımı başımı yoluyorum yada kendi tırnaklarım ile etimi koparıyorum. Ben başkasına zarar veremem. Veremiyorum. Zamanında annemde benim gibi bir evladı olduğu için utandığını söylerdi şimdi de eşim söylüyor. Galiba yalnız kalıp kimseye minnet etmemek en iyisi. Annemde çalışıp varımı yoğumu ona vermemi isterdi keza verdim de ama veremediğim zaman da ne ahlakım kaldı ne hayırsızlığım. İnsan istiyor ki eşi hep yanında olsun bunun için evleniyor. Bazıları erken yaşta evlenmemi rahata kavuşmak adına zannetmiş ben evlenmeden önce de rahattım. 17 yaşımdan 22 yaşıma kadar çalıştım.
 
Biliyorum. Çok iyi biliyorum bunları. Ama özgüvenim çok kırıldı. İnsan içine çıkmaya bile korkuyorum. Dışlanırım,beceremem diye. Keza bana boşanırsam boşanmış kadınlara ne gözle bakarlar biliyorsun, kötü yola düşersin, tutumsuzun parasız kalırsın diyor ona cevabını veriyorum ama içten içe çok korkuyorum
Saçmalamayın Allah aşkına, aptal cahil bi adam var karşınızda. Hihi evet hepimiz kötü yola düştük zaten
 
Herkese merhaba

Direkt konuya gireyim sizi yormadan. Evlenmeden önce özel sektörde haftada 45 saat (bazen 53 kadar çıkıyordu) çalışan bir hemşireydim. Gün aşırı 16 saat nöbet tutardım. Lojmanda kalırdım. Lojmanda hastanenin bahçesindeydi maksimum 5 dk işte olurdum. 3 yıl böyle çalıştım. Evlenince işi bıraktım. Ama evlendiğim için değil işte yaşadığım bir mevzu yüzünden. Yaklaşık 1.5 yıldır da çalışmıyorum. Eşimin geliri iyi. Evimiz kendimizin, araba da var. Ama eşim bulunduğumuz şehirde çakılı kalabilmesi için benim 3 yıl bir yerde sigortalı çalışmam gerektiğini söylüyor. Kendince haklı. Zaten eski işimden ayrılmasam çalışırdım ama şimdi öyle İyi maaşlı bir iş bulmam zor. Ve zaten gece vardiyasında 16-14 saat uykusuzlukla evliliği yürütebileceğime inanmıyorum. Bekarken bile ağır geliyordu bu çalışma saati bir sosyal hayatım yoktu şimdi evliyken daha zor geliyor. İşten çıkıp 8 saat uyuyup sonra yemek ev işi yapıp ertesi gün tekrar işe gidip birde üstüne bir gece evde olup bir gece olmayıp, haftada bir gün tatil ile evliliği yürütmek bana zor ve sıkıcı geliyor. Ama eşim bana oturduğun yerden yiyorsun, ben eşşek gibi çalışıyorum. Vasıfsızsın, ne işe yarıyorsun ki falan diyor kavga esnasında. Harcamalarım onu zora sokmuyor ama o istiyor ki biriksin. Harcamalarımdan rahatsız. Bunun yanı sıra annesi ve kardeşinin oturduğu evin kredisini ödüyor, annesine ayrı kardeşine ayrı bir bütçe ayırıyor her ay. Ama benim harcamalarım ona gereksiz geliyor. Git çalış kendi paranı çıkar diyor. Kapıyı çarpıp gitmek istiyorum. Bende çalışmak istiyorum ama eski çalışma sistemim ile bu evliliği yürütemem. Memur gibi sabah 8 akşam 5 işini bulmak da bizim sektör de çok zor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Eşime durumu izah ettim ama madem yürüyemiyorsın evlenmeseydin demeye getiriyor. Millet nasıl yürütüyor. Birsürü paramı yedin ve yiyorsun diyor. Kendimi çok eksik ve zayıf hissediyorum.
Evlilik fedakarlık ister, eşe destek olmak gerektiğine inanıyorum, daha doğrusu bir kadının herzaman ayakları üzerinde durabil.esine . Ta ki eşinizin birsürü paramı yedin diyene kadar. Çok kırıcı. İncitici.
 
Bu şekilde düşünen erkekler var me yazık ki,eşi çalışmadığı için evde “dana” besliyorum diyen bi iş arkadaşımız var ki bu adam da 5bin bandında maaş alan bi adam,velhasıl böyle düşünen aşağılayan bi eşle olmak cidden çok yıpratıcı olur o yüzden bi iş bulup çalışsanız dahi bu adamla devam etmek cidden çok zor,bunları hep hatırlıcaksınız çünkü ne diyeyim Allah yardımcınız olsun
Tam bir öküzmüş..keşke bu tarz okuzlerle kimse muhattap olmasa da , evdeki dananın yoldasligina mahkum kalsa..
 
Back