Kızlar 6 aylık bir bebeğim var çok şükür bebeğim ev temizliği yemek hatta günlük makyaj vs. Herseye yetebiliyorum aslında. Ama illa her gün annemi çağırıyorum farkındayım söylemese de evlerimiz uzak ve her gün gelmekten rahatsız oluyor yoruluyor. Ayrıca annemde olsa herkesin kendi evi düzeni var. Ama yok illa her gün annem annem değilse bir başka yakınımı çağırıyorum. Eve bir ekmek alsam annemle paylaşıyorum tamamen kendi alışkanlıgım olarak. Sanki evli değil de hala aynı evde yaşayan küçük kız gibi hissediyorum kendimi. Böylece bende kendimi hala küçük çocuk gibi görüp başka şeylere sarıyorum özgüvenim azalıyor. Yani yaptığım yemekten tutun nevresim degistirdigime kadar söylüyorum saçma bir alışkanlık haline geldi bende. Yanlış anlamayın tabiki annem ama yok yani ben istiyorum ki kendi halimde olayım annemle haftada 1 görürsem de olur yani bağımlı olmayayim kendimi çekip cevirebileyim. Artık böyle olmak istiyorum ama bana fikir verin yani ben kendimi hala küçük çocuk gibi hissediyorum ben artık evli çocuklu kadın olmanın sorumluluğunu alıp bu şekilde davranmak istiyorum