- 11 Aralık 2018
- 40.090
- 248.682
-
- Konu Sahibi yumussweat
- #141
Hpv testi erkekte pipiye çubuk sokularak yapılıyor. Bunu kabul edecek bir erkek ben tanımadım, bulursanız ne ala...Ya ben tek gecelik olaylara bu sebeple karşıyım da. Sevgili olduğun biri zaten hastalığı varsa bilir söyler. Ama kondom korumadığı için özellikle hpv için muayene olmasını isterim.
Hpv testi erkekte pipiye çubuk sokularak yapılıyor. Bunu kabul edecek bir erkek ben tanımadım, bulursanız ne ala...
Her siğil hpv değil ki. Benim eşimde de bir ara siğil çıktı. Doktora gittik hpv ile alakası yokmuş bulaşıcı bişey de değilmiş. Kryoterapi miydi neydi bişey yaptı düştü gitti.Böööh içim ürperdi.
Valla şüpheli bir durum varsa yaptırsın. Sağlık raporsuz sevişmem diye bir çizgim yok dediğim gibi.
Ama istemek saçma da değil.
Çok özel konular ama benzer bir şey yaşadım. Bildiğin siğili gördüm. Sonra ya görmeseydim kendimi yedim bitirdim. Ya siğil yapan tür olmasaydı.
Ratinginiz bol olsunKonuyu bdv ya da cinselliğe açmıyorum. Derdim var bu görüşü paylaşmak için daha uygun geldi. Ama istenirse taşınabilir tabii ki.
Benim sıkıntım evlilik öncesi cinselliği normal bulmam ama beynimin bunu yetiştirilme tarzım yüzünden kabul etmemesi. Bunu nasıl aşacağım bilmiyorum.
Burada çeşit çeşit insan var biraz tartışalım, bu konuda sohbet edelim istedim. Bunun zaten kesin bir doğrusu yok. Herkes kendininkini dile getirebilir.
//. Kısa kesmeye ve akışkan yazmaya çalışacağım. Emin olun okunabilir bir seviyede. Şimdiden teşekkürler. //
Evlenmeden cinsellik yaşanması ve o kişiyle uyuma bakılmasını doğru buluyorum ve öyle de yapacağım.
Yani gerdek gecesine bir şey saklama gibi bir düşüncem katiyen yok.
Şu anlık evlilik hayalleri kurduğum biri falan da yok. Ne zaman olur umrumda da değil. İster 25 ister 30 ister 40 da. Doğru insan gelince. Kısmet diye bakıyorum bu evlilik işlerine. Belki de hiç olmaz.
Çocuk hayalim olmadığı için biyolojik olarak geç de kalacağım bir durum yok. Ayrıca muhtemel eş adaylarımı azaltacak bir durum. Çoğu kişi çocuk istiyor.
(Değişir demeyin kendimi bu konuda emin olun çok iyi tanıyorum ve bu düşüncem sağlam temellere dayanıyor.)
Genel kişiliğimden sonra cinsellik hakkında görüşlerim aslında şu şekilde.
~Kızlık zarı hiççç umrumda değil. Hatta bazen orada öyle bir yapı olduğunu bile unutuyorum . İlk ilişkim de asla kan gelsin istemem. Hatta geleceğini düşününce moralim bozuluyor. Elimle bozsam falan zerre umrumda olmaz.
~Dini inancım yok. Günah, ayıp olarak görmüyorum. ( O yüzden dini tavsiyeye de gerek yok. )
~Karşımdaki insanın geçmişi hiçbir zaman umrumda olmadı. Çevremde de 20 yaşlarında cinsel hayatları olmuş arkadaşlarım var. (Zaten biraz onları görmek benim bakış açımı genişletti.)
~Kendimi daha bilmediğim, var mı ondan emin olmadığım bir erkek için saklamak oldukça saçma geliyor. Kendimi hediye paketi gibi hissediyorum. Sırf ilk o yapsın diye, egosu tatmin olsun diye kendi cinsel isteklerime saygı duymayacak ve yaşayamayacak olmak beni ezik ve kendime saygıdan yoksun hissettiriyor. Düşündüğüm gibi yaşayamıyorum. Birinin malı gibi hissediyorum.
~Karşımdaki insan bakir değilken bakire insan arıyorsa ondan anında soğuyorum. İsterse hayatımın aşkı olsun. Direkt saygı duyamayacağım, konuşmak dahi istemeyeceğim biri olarak görüyorum ve tiksiniyorum. (Yani böyle biriyle zaten yapamam.)
Bakir ise de kendi bilir. Bence takmamalı ama kendi içinde yetersiz hissedecekse falan saygı duyarım ve uymadığımız için üzülüp yollarımızı ayırırız.
~Bakireliği takan insanların genel olarak kadının da istekleri ve hayatı olabileceğini yok saydığı onları bir nesne olarak gördüğünü düşünüyorum. Kişiliğinden çok, ona sahip olma ve bedensel bir varlık olarak baktığını yani insan olarak görmediğini düşünüyorum.
~Bana değer verdiğini hissetmediğim, ona değer vermediğim ve belli süre geçirmediğim kısaca sevgilim olmayan biriyle cinsellik yaşamak da istemiyorum. Ama sevgiliyle de yaşanabilmesi gerektiğine inanıyorum. Zaten öyle hop diyince sevgili değiştiren bir kız da değilim. Karakterim o yönde değil. İstesem de yapamam. Yoksa öyle olan arkadaşlarım da var ama benim için cinsellik için belli koşullar sağlanmalı.
Genel fikirlerim bu yönde. Şimdi ben pişman olur muyum? Hiç sanmıyorum. Yani düşüncelerime göre olmam gibi geliyor.
Ama daha gencim yani belki de sağlıksız düşünüyorum ya da aksine oldukça olgun. Emin değilim. O yüzden deneyimleriniz ve fikirleriniz önemli.
Siz benim hakkımda ne düşünüyorsunuz? Burada evlenmeden cinsellik yaşayan kişiler siz bu aşamalardan geçtiniz mi, nasıl bir düşünceyle cinsellik yaşamaya bu gibi bir toplumda adım atabildiniz?
Fazla kafaya takmışsın diyebilirsiniz. Kk de konu açmayı ve böyle toplumsal konuları konuşmayı, kendimi gözlemlemeyi seviyorum. O yüzden bu konuyu açıyorum. Yoksa eninde sonunda kendi kararımı kendim vereceğimi biliyorum.
Her siğil hpv değil ki. Benim eşimde de bir ara siğil çıktı. Doktora gittik hpv ile alakası yokmuş bulaşıcı bişey de değilmiş. Kryoterapi miydi neydi bişey yaptı düştü gitti.
Bu soruyu uzun uzun düşündüm ve bir paradoks olduğuna karar verdimBen evlenmeden önce cinsellik yaşamadım.
Ancak hic üzerine böyle uzun uzun düşünmedim de..
Şimdi aklimdan gecen ise şu:
Bekaret sizin için mi daha önemli yoksa benim icin mi?
Harika bir yorum teşekkürlerSiz umursamadığınızı söyleseniz de umursuyorsunuz bu konuyu. Cinsel ilişki yaşamasına rağmen(!) evlenebilmiş(!) kadınları görüp içinizi rahatlatmak istiyor gibisiniz.
Bu konu üzerine bu kadar düşünmüş, bunları belli bir mantığa oturtmuş, herhangi bir dini inancı olmayan insan bunu soruyorsa tek derdi "ya kimse beni almazsa" korkusudur bence.
Pişman olur musunuz olmaz mısınız bunu biz bilemeyiz. Ben pişman olmadım. Pişman olur muyum diye de düşünmedim.
Kafa yapıma uymayan insalara aşık olmamak gibi çok mantıklı bir özelliğim olduğu için de hayatıma giren kimseyle bu konuda problem yaşamadım.
Yaşasaydım da en fazla 15 saniyelik bir problem olurdu bu. Çünkü o andan sonra o kişi eski sevgilim olurdu.
Toplum baskısı dediğiniz şey karşınızdaki erkeğin sizin hakkınızdaki düşünceleri aslında.
Bir erkeğin sizinle ilgili düşüncelerini bu kadar önemserseniz sadece bu konuda değil hiçbir konuda mutlu ve kendiniz gibi olamazsınız.
üzerine felsefe yapacak konu mu kalmadıKonuyu bdv ya da cinselliğe açmıyorum. Derdim var bu görüşü paylaşmak için daha uygun geldi. Ama istenirse taşınabilir tabii ki.
Benim sıkıntım evlilik öncesi cinselliği normal bulmam ama beynimin bunu yetiştirilme tarzım yüzünden kabul etmemesi. Bunu nasıl aşacağım bilmiyorum.
Burada çeşit çeşit insan var biraz tartışalım, bu konuda sohbet edelim istedim. Bunun zaten kesin bir doğrusu yok. Herkes kendininkini dile getirebilir.
//. Kısa kesmeye ve akışkan yazmaya çalışacağım. Emin olun okunabilir bir seviyede. Şimdiden teşekkürler. //
Evlenmeden cinsellik yaşanması ve o kişiyle uyuma bakılmasını doğru buluyorum ve öyle de yapacağım.
Yani gerdek gecesine bir şey saklama gibi bir düşüncem katiyen yok.
Şu anlık evlilik hayalleri kurduğum biri falan da yok. Ne zaman olur umrumda da değil. İster 25 ister 30 ister 40 da. Doğru insan gelince. Kısmet diye bakıyorum bu evlilik işlerine. Belki de hiç olmaz.
Çocuk hayalim olmadığı için biyolojik olarak geç de kalacağım bir durum yok. Ayrıca muhtemel eş adaylarımı azaltacak bir durum. Çoğu kişi çocuk istiyor.
(Değişir demeyin kendimi bu konuda emin olun çok iyi tanıyorum ve bu düşüncem sağlam temellere dayanıyor.)
Genel kişiliğimden sonra cinsellik hakkında görüşlerim aslında şu şekilde.
~Kızlık zarı hiççç umrumda değil. Hatta bazen orada öyle bir yapı olduğunu bile unutuyorum . İlk ilişkim de asla kan gelsin istemem. Hatta geleceğini düşününce moralim bozuluyor. Elimle bozsam falan zerre umrumda olmaz.
~Dini inancım yok. Günah, ayıp olarak görmüyorum. ( O yüzden dini tavsiyeye de gerek yok. )
~Karşımdaki insanın geçmişi hiçbir zaman umrumda olmadı. Çevremde de 20 yaşlarında cinsel hayatları olmuş arkadaşlarım var. (Zaten biraz onları görmek benim bakış açımı genişletti.)
~Kendimi daha bilmediğim, var mı ondan emin olmadığım bir erkek için saklamak oldukça saçma geliyor. Kendimi hediye paketi gibi hissediyorum. Sırf ilk o yapsın diye, egosu tatmin olsun diye kendi cinsel isteklerime saygı duymayacak ve yaşayamayacak olmak beni ezik ve kendime saygıdan yoksun hissettiriyor. Düşündüğüm gibi yaşayamıyorum. Birinin malı gibi hissediyorum.
~Karşımdaki insan bakir değilken bakire insan arıyorsa ondan anında soğuyorum. İsterse hayatımın aşkı olsun. Direkt saygı duyamayacağım, konuşmak dahi istemeyeceğim biri olarak görüyorum ve tiksiniyorum. (Yani böyle biriyle zaten yapamam.)
Bakir ise de kendi bilir. Bence takmamalı ama kendi içinde yetersiz hissedecekse falan saygı duyarım ve uymadığımız için üzülüp yollarımızı ayırırız.
~Bakireliği takan insanların genel olarak kadının da istekleri ve hayatı olabileceğini yok saydığı onları bir nesne olarak gördüğünü düşünüyorum. Kişiliğinden çok, ona sahip olma ve bedensel bir varlık olarak baktığını yani insan olarak görmediğini düşünüyorum.
~Bana değer verdiğini hissetmediğim, ona değer vermediğim ve belli süre geçirmediğim kısaca sevgilim olmayan biriyle cinsellik yaşamak da istemiyorum. Ama sevgiliyle de yaşanabilmesi gerektiğine inanıyorum. Zaten öyle hop diyince sevgili değiştiren bir kız da değilim. Karakterim o yönde değil. İstesem de yapamam. Yoksa öyle olan arkadaşlarım da var ama benim için cinsellik için belli koşullar sağlanmalı.
Genel fikirlerim bu yönde. Şimdi ben pişman olur muyum? Hiç sanmıyorum. Yani düşüncelerime göre olmam gibi geliyor.
Ama daha gencim yani belki de sağlıksız düşünüyorum ya da aksine oldukça olgun. Emin değilim. O yüzden deneyimleriniz ve fikirleriniz önemli.
Siz benim hakkımda ne düşünüyorsunuz? Burada evlenmeden cinsellik yaşayan kişiler siz bu aşamalardan geçtiniz mi, nasıl bir düşünceyle cinsellik yaşamaya bu gibi bir toplumda adım atabildiniz?
Fazla kafaya takmışsın diyebilirsiniz. Kk de konu açmayı ve böyle toplumsal konuları konuşmayı, kendimi gözlemlemeyi seviyorum. O yüzden bu konuyu açıyorum. Yoksa eninde sonunda kendi kararımı kendim vereceğimi biliyorum.
Kimseye tavsiye vermek bana dusmez. O yuzden tavsiye degil de kendi gorusumu soyleyeyim. Ben 26 yaşinda evlendim. O zamana kadar kimseyle birlikteligim olmadi. Iyi ki de olmadi. Bu kendimi nesne gibi başkasina sakladim anlamina gelmiyor. Kendimi Kimsenin 3-5 dakikalik cinsel hazzi olarak gormedigim için oldu. Nitekim ben de bundan sonra belki gormeyeceyim, belki ayrilacagim biri için bu guzel duygularimi harcamak istemedim. Sonuçta her cinsel ilişkide karşi tarafla guçlu bir bağ yaraniyor. Sekse sadece boşalmak gibi bakmayan herkes bundan etkilenir. Sonra evlendigimde eşimde oyleydi eski sevgilimde boyleydi diye dusunmek çok ağirima giderdi. Dini inanciniza karişmam ama benim dini jnancimin yani sira elleriyle bir erkeyin kucağina itselerdi yine de yapmazdim. Çunki benim için cinsellik ön planda degil. Aşk ön planda. Ve aşik olduğum insanin yaninda olmak bile bana yetiyor. Onceleri eşimle ya da başkasiyle oyle bir anim olmadigi için çok mutluyum. Baskasiyla sevismeyen birini nesne, eşya adlandirmak da çok çok yalniş. Çunki konu zar değil. Bazilari zari koruyor anal yoldan oluyor. Ya da burda çokca konu okumuşsundur belki sevgilimle birlikde oldum azacik ilişki oldu zarim bozuldu mu diye dizine doven. O insanlar bakire değil ki. Bakirelik kafada olur. Dusuncede olur. Agizdan, analdan olup zari koruyan sadece zara onem veren, dediginiz gibi nesne grubuna giren insanlar.Konuyu bdv ya da cinselliğe açmıyorum. Derdim var bu görüşü paylaşmak için daha uygun geldi. Ama istenirse taşınabilir tabii ki.
Benim sıkıntım evlilik öncesi cinselliği normal bulmam ama beynimin bunu yetiştirilme tarzım yüzünden kabul etmemesi. Bunu nasıl aşacağım bilmiyorum.
Burada çeşit çeşit insan var biraz tartışalım, bu konuda sohbet edelim istedim. Bunun zaten kesin bir doğrusu yok. Herkes kendininkini dile getirebilir.
//. Kısa kesmeye ve akışkan yazmaya çalışacağım. Emin olun okunabilir bir seviyede. Şimdiden teşekkürler. //
Evlenmeden cinsellik yaşanması ve o kişiyle uyuma bakılmasını doğru buluyorum ve öyle de yapacağım.
Yani gerdek gecesine bir şey saklama gibi bir düşüncem katiyen yok.
Şu anlık evlilik hayalleri kurduğum biri falan da yok. Ne zaman olur umrumda da değil. İster 25 ister 30 ister 40 da. Doğru insan gelince. Kısmet diye bakıyorum bu evlilik işlerine. Belki de hiç olmaz.
Çocuk hayalim olmadığı için biyolojik olarak geç de kalacağım bir durum yok. Ayrıca muhtemel eş adaylarımı azaltacak bir durum. Çoğu kişi çocuk istiyor.
(Değişir demeyin kendimi bu konuda emin olun çok iyi tanıyorum ve bu düşüncem sağlam temellere dayanıyor.)
Genel kişiliğimden sonra cinsellik hakkında görüşlerim aslında şu şekilde.
~Kızlık zarı hiççç umrumda değil. Hatta bazen orada öyle bir yapı olduğunu bile unutuyorum . İlk ilişkim de asla kan gelsin istemem. Hatta geleceğini düşününce moralim bozuluyor. Elimle bozsam falan zerre umrumda olmaz.
~Dini inancım yok. Günah, ayıp olarak görmüyorum. ( O yüzden dini tavsiyeye de gerek yok. )
~Karşımdaki insanın geçmişi hiçbir zaman umrumda olmadı. Çevremde de 20 yaşlarında cinsel hayatları olmuş arkadaşlarım var. (Zaten biraz onları görmek benim bakış açımı genişletti.)
~Kendimi daha bilmediğim, var mı ondan emin olmadığım bir erkek için saklamak oldukça saçma geliyor. Kendimi hediye paketi gibi hissediyorum. Sırf ilk o yapsın diye, egosu tatmin olsun diye kendi cinsel isteklerime saygı duymayacak ve yaşayamayacak olmak beni ezik ve kendime saygıdan yoksun hissettiriyor. Düşündüğüm gibi yaşayamıyorum. Birinin malı gibi hissediyorum.
~Karşımdaki insan bakir değilken bakire insan arıyorsa ondan anında soğuyorum. İsterse hayatımın aşkı olsun. Direkt saygı duyamayacağım, konuşmak dahi istemeyeceğim biri olarak görüyorum ve tiksiniyorum. (Yani böyle biriyle zaten yapamam.)
Bakir ise de kendi bilir. Bence takmamalı ama kendi içinde yetersiz hissedecekse falan saygı duyarım ve uymadığımız için üzülüp yollarımızı ayırırız.
~Bakireliği takan insanların genel olarak kadının da istekleri ve hayatı olabileceğini yok saydığı onları bir nesne olarak gördüğünü düşünüyorum. Kişiliğinden çok, ona sahip olma ve bedensel bir varlık olarak baktığını yani insan olarak görmediğini düşünüyorum.
~Bana değer verdiğini hissetmediğim, ona değer vermediğim ve belli süre geçirmediğim kısaca sevgilim olmayan biriyle cinsellik yaşamak da istemiyorum. Ama sevgiliyle de yaşanabilmesi gerektiğine inanıyorum. Zaten öyle hop diyince sevgili değiştiren bir kız da değilim. Karakterim o yönde değil. İstesem de yapamam. Yoksa öyle olan arkadaşlarım da var ama benim için cinsellik için belli koşullar sağlanmalı.
Genel fikirlerim bu yönde. Şimdi ben pişman olur muyum? Hiç sanmıyorum. Yani düşüncelerime göre olmam gibi geliyor.
Ama daha gencim yani belki de sağlıksız düşünüyorum ya da aksine oldukça olgun. Emin değilim. O yüzden deneyimleriniz ve fikirleriniz önemli.
Siz benim hakkımda ne düşünüyorsunuz? Burada evlenmeden cinsellik yaşayan kişiler siz bu aşamalardan geçtiniz mi, nasıl bir düşünceyle cinsellik yaşamaya bu gibi bir toplumda adım atabildiniz?
Fazla kafaya takmışsın diyebilirsiniz. Kk de konu açmayı ve böyle toplumsal konuları konuşmayı, kendimi gözlemlemeyi seviyorum. O yüzden bu konuyu açıyorum. Yoksa eninde sonunda kendi kararımı kendim vereceğimi biliyorum.
Ben de site ayarları değişti sanıyorumNeden herkes italik yazmışn'oluyo ayol.
Ay ben de öyle sandım kafam karıştıBen de site ayarları değişti sanıyorum