• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

kendi hayatını kurmamak sizce bir eksiklik mi?

eğer maaşınız müsaitse kendi zevkinize göre 1+1 ev kiralayıp kendi başınıza yasamayı deneyebilirsiniz.
Annenize yakın bir ev olur
Yapmak istediğiniz herseyi de kendiniz yapabilirsiniz.
Anneniz de zaten olgun ve durumları olağan karşılayan biriyse anlayışlı olacaktır.
Bir yaştan sonra insan özgür olmak istiyor
28-30 yasına gelip hala annene anne amca bilmem ne otoritesinde yasamak istemezdim.
Bence tek basına yasamayı herkes hayatında en az bir kez denemeli
Zaten İnan’ın sonrasında kimseyle yaşayamayacaksınız. Daha doğrusu yasamak istemeyeceksiniz.
 
Wurstria .!.:
estağfurullah kaale almamak olur mu :) kaale almak için konu açtım zaten bakalım hangi farklı sesler çıkacak bu düşüncem hakkında diye.
şöyle ifade edeyim.
son 6-7 ay içinde tam 3 kez taşınmış olduk. önce mevcut düzenimizden ilk ayrı evimize. sonra orada bazı sorunlar yaşayıp, apartmandan memnun kalmayıp şu an oturduğumuz yere taşınmış olduk. toplam 3 taşınma. çok yorucu ve masraflı. bu zaten negatif bişey olarak cepte.
ben o rezidanslara baktığım zaman kafedir spor salonudur bunlardan ziyade güvenlik kısmını düşünüyorum. zira bizim bundan 2 ay önce oturduğumuz apartmanda daire 1+1'di, üstelik konumu fena değildi toplu taşımaya 2 dk falan, hastaneye vs yakın, etrafta yığınla fırın, market vs dükkan dolu. ama apartman kötüydü, giren çıkan belirsizdi ve güvensiz bir ortam vardı. taşındığımız ilk gece kapı önündeki ayakkabılarım çalındı :KK70: zaten aileler değil öğrenciler ve tek başına yaşayan bekarlar oturuyordu. bizim için yanlış tercihti ama kirası uygundu. mesela şimdi baktığım zaman bir daha asla öyle bir yerde oturmak istemem. alt kat komşum madde bağımlısıydı çünkü. gecenin bir yarısı kafayı çekip sağı solu yumruklayıp resmen deprem etkisi yaratıyordu. sabaha kadar sürekli birileri birilerine gidiyor, birilerinin zili çalıyor, kapalı olması gereken apartman kapısı hep açık. şimdi insan böyle bir ortamda korkmaz mı? ben korktum. birkaç kez zilimize basıldı mesela, açmadık kargo vs kimseyi beklemediğimiz için. bir keresinde gecenin 2sinde birisi kapımıza geldi, bir kez zile bastı açmadık, kimdir nedir niçin geldi, niye açalım... o yüzden rezidans örneğini aslında güvenlik sebebiyle verdim. yoksa 1+0 afedersiniz k.ç kadar yer yani arkadaşlarımın kaldıkları :)

sanırım ben hep vasat semtlerde, mahallelerde oturmaktan bıktım. ya da vasat apartmanlarda. şu anki apartman iyi gibi şimdilik ama bimiyorum...
Genişletmek için tıkla...

kayle alma derken gençlerin isteklerinden uzağım diyorum :)))

işte mesela bana bu kötü semtte yaşamak vs koymuyor, çoluk çocuk olmadıktan sonra

bir dönem görümcem bir yerde yaşıyordu eee hayat kadınları da varmış aynı sitede, eskort işte

bana hiç sorun gibi gelmedi, yani sabah eteğime bakıp cık cık diyen yaşlı amca yerine kendi hayatındaki eskort daha makul gelir

güvenlik güvenlik diyoruz da onlar da çoğu zaman göstermelik

bu şehirdeki X güvenlikli sitesinin güvenlikleri sitenin boş dairesini Suriyelilere vermiş, kadın kız muhabbeti çevirmişler vs

yani o güvenlikli siteyi çocuğum bahçede rahatça oynasın diye isterim ama arkadaşım 10 yaşındaki çocuğunu dahi bırakamıyor ki bahçeye yalnız

uyuşturucu partileri olan, birilerinin intihar ettiği, sözde güvenliği olan ama içerisindeki yaşamın kalitesi düşük devasa sitede

sen yorulmuşsun, o keşmekeşten kaçıyorsun anlıyorum seni, ama beklediğin hazzı alamayabilirsin
 
Ben hep ailemle yaşadım W Wurstria hatta üniversiteyi de kendi şehrimde okudum. Yetmedi aynı ilin köyüne atandım. Derken evlilik göründü. Evlenince biraz bu "kendi başına kalmış olma" hissiyatı nüksetti ama çocuktan sonra ise dönülmez bir yoldayım. Şu an en büyük pişmanlığım resti çekip başka ilde okumamış olmak yahut başka ile atanmamış olmak. Bence her insan evlenmeden önce imkanı varsa bir kendi başına kalıp bunu deneyimlemeli.
 
Sorun sadece ailenle aynı evde yaşamak mı sence? Kendine ait özel alan sadece dört duvarla tanımlanan bir şey değil ki. Keyif aldığın şeyleri yapmak, hobiler edinmek, sevdiğin arkadaşlarınla keyif aldığın ortamlar, tatiller vs vs. Hayatına renk katmadığın sürece tek başına da yaşasan yine keyif alamayacak ve arayış içinde olacaksın.
 
abet .!.:
Farklı bir eve çıkıp ‘kendiniz’ olacaksınız. Annenizin yanına gelince yine aynı cici kız mı olacaksınız ? Eğer öyleyse bu değişmek değil kaçmaktır. Değişmek, birşeyleri değiştirmek mi istiyorsunuz? Annenizin yanında değişin, gelişin. Ona bunu kabul ettirin. Ayrı bir eve çıkınca ne olacak ki? Sizi siz yapan ne olacak ? Yemekleri, temizliği yalnız sizin yapmanız, faturaları ödemeniz mi? En geç gece yarısı yine eve gelecek, yalnız uyuyacaksınız. Kendiniz olmanıza anneniz engel değil. Anne direnir kızar bağırır çağırır evlat deyip susar kabullenir. Yanlış çözüm yılları aradığınızı düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Kendi düzenini kurmak, tüm sorumluluğu kendin almak gibisi var mı ya. Bence aileden ayrı yaşamanın çok çok farklı artıları var karaktere. Aile ile yaşamak büyümeye, olgunlaşmaya, birey olmaya, kendini geliştirmeye çok büyük bir engel.
 
Ben de annem ve kardeşimle yaşıyorum ama daha çalışmıyorum bu sene mezun olucam. Evet ayrı evde yaşamak, kendi başına hayat kurmak çok güzel ve bir ihtiyaç. Pandemiden önce okuduğum şehirde evde kalıyordum oradan biliyorum. Ama şimdi düşününce mezun olduktan sonra işe girince annemi ve kardeşimi yalnız bırakamam sanırım. Ne kadar istesem de yapamam gibi geliyor bana.
 
ben orta okulda ailemin yanindan ayrilmistim yurtta kalmaya baslamistim, lisede de yurttaydim. lise bitince de direkt ayri eve ciktim. ve cidden su an babamin evine gitsem ucuncu gun tamam abi yeterli diyip evime donuyorum. yurt disinda master yapiyorum ama turkiyedeki evimi asla bozmam bozmadim da cunku turkiyeye sik sik gelip gidiyorum, hic olmadi yazin iki uc ay geliyorum o surecte babamin evinde asla kalamam. cunku ben cevremde benim istedigim insanlarin olmasini seviyorum. veya bir sey yapacagimda bana hesap sorulmasa dahi birilerine haber verme sorumlulugunu sevmiyorum. gece saat 12de beni arkadasim hadi surda iciyoruz diye arasa ben cikar giderim, babamin evinde olsam babama “baba arkadaslar aradi cikiyorum” veya “cikabilir miyim” demem gerekecekti. bunlar beni gerer her zaman.

yani o gun canim kimseyi gormek istemeyebilir babami dahi, cikip evimde tek basima takilma luksum olmali. veya eve babamin bir arkadasi gelebilir, istemeyebilirim odamda olsam dahi. ya da ne bileyim kendi kurallarimi isterim en basitinden. adapte olamiyorum yani bu kalabalik yasam isine ve hatta sevgilimle bile surekli tartisma halindeyim. ev bana kafa dinleme, dinlenme yeri olarak geliyor ve icinde benim canim istediginde hadi cik diyemeyecegim birileri olunca huzursuz oluyorum.

aileniz eger siz olmadiginiz zaman kendilerini cevirebileceklerse, yani evin masraflarinin buyuk cogunlugu sizde degilse bence ayrilin. bu ayip degil suc degil, vicdan meselesi de degil. size uygun olacagini dusunuyorum ama hadi uymadi diyelim geri donersiniz zor degil ya. sevmediginiz evde, semtte oturmak iskence resmen.
 
Bu tamamen sizin kisisel zevkinize kalmis bir sey. Bir de zorunluluklariniza. Ben 30 yasinda evlendim, evlenecegim zamana kadar aralarda sevgilimle kaldigim donemler haric,annemle yasadim. Bundaki zorunlulugum annemin yalniz olmasiydi. Babam hayatta olsaydi rahatca ayri eve cikabilirdim.
 
Bence duygularin çok normal. Kültür anormal. 27 yasindaki bir insan tabiki yanliz yasamali. Tabiki insan kendi düzenini ister. Evliler içinde ev, ev üstüne olmuyor diyoruz, bekarlar için niye aynisi geçerli degil?

Aldigin maas, annenin ihtiyaci olan parayi.. hepsini hesap et ve ona göre para biriktir ve tasinmaya bak. En azindan kafanda bir plan olursa, bir zamanlama, onun ile bile rahatlarsin. Bunlarida annen ile paylas. Karsi gelirsede hep tartisma, onun yerine ara ara evinden bahs et. Atiyorum bir tabak seti görüyorsun "aa kendi evim içinde güzel olur" gibi laflar et. Beyninde fark etmeden normalessin bu ev durumu.

Sende ayni zamanda planlarina devam et. Para biriktirmek olsun, ev arama olsun. Pes etme. Insanin tek basina yasayabilmesi çok büyük bir nimet. Helede evlenmeden önce aslinda herkesin yapmasi gereken bisey.
 
yenGEnC .!.:
Neler kaçırdığını bir bilsen...
Genişletmek için tıkla...
bilemedim ama şu saatten sonra özellikle yeni tanıştığım birinin evinde kalmak ya da onun bana gelmesi pek güvenli sayılmaz, her gün haberleri okuyoruz. o maddeleri bişeyler kaçırıyorum manasında söylemedim, misal olarak demek istedim :)
 
Wurstria .!.:
o tamir işi beni baydı zaten. pandemi zamanı, yasaklar da var diye evin mobilya ihtiyaçlarını internetten aldık tabii demonte şekilde geliyor siz kurmak zorundasınız kendiniz. kitaplık aldık, masa falan aldık. kurana kadar canımız çıktı üstelik elimizde şarjlı tornavida falan da olmasına rağmen. kardeşimin masası hala yarım mesela, benim kitaplık istediğim gibi olmadı. sırf kurulumla uğraşmamak için tv ünitesini mağazadan aldık adamlar gelip kursunlar diye, herhalde internettekinden 2-3 kat daha pahalıya patladı.

kendime baza almam lazım alamıyorum. yasaklardan sonra gezip dolaşıp bakacağım ve ben kurmayacağım, aldığım yerden teslim eden ekip kuracak. attım yatağı yere, yerde yatıyorum :)
Genişletmek için tıkla...
Bazayı ben internetten aldım yalnızca ayaklarını ve yatak başını monte etmek gerekiyor baza kurulu şekilde geliyor ben de sipariş ettikten sonra bayağı korkmuştum demonte gelse nasıl yapcam diye :süslü:
 
Bence çok önemli bir tecrübe bu...

Seni çook iyi anlıyorum çünkü ben de aynı hislere kapılıyordum evimi ayırmadan önce.

Üniversite hayatım boyunca uzun mesafeler gidip geldim ailemin evinden, maddi olarak onları zora sokmamak adına eve çıkmadım. Ama hayatımı da, 25 yaşından sonra yaşayabildim diyebilirim. Üniversiteye dair belirgin bir gençlik anım neredeyse yok.

Artık çalışmaya başladığımda en yakın arkadaşımla bir anda karar verdik, üç gün içinde eve çıktık. Gittik bütçemize göre bir ev baktık, tamam dedik. Düzenli maaş var ama birikmiş para filan yok, o ailesinden eşyalar getirdi, duvarları birlikte sıvaladık boyadık. Kuzenden borç alıp 2-3 ay taksitle ödedim :KK70:

Annemlere dedim, ben eve çıkıyorum. Aramızda en ufak bir problem yok ailemle, çok iyi anlaşıyoruz. Ama bu birlikte yasarken bunalmama hiç engel değildi. İkisi farklı şeyler bence.

Annem "2 aya eve dönersin" dedi :) hiç de öyle bir şey olmadı. Belirli yaşa gelmiş insanların bir evin sorumluluğunu almayı becerebiliyor olması lazım, niye döneyim, çamaşırımı yıkasın veya yemeğimi yapsın diye mi? Ona da yazık. Aramız filan da bozulmadı, niye bozulsun.

Erkek arkadaşım vardı o sırada ve evlenmeyi de düşünüyorduk. "Aaa neden eve çıkıyorsun ki, yakında evlenirsiniz" zaten dedi çok insan, "Tam da o sebepten eve çıkıyorum" dedim. Evlenene kadar ailemle yaşayıp sonra da eşimle yaşamış olmak, hep birine angaje şekilde yaşamış olmak, istemedim. Ayrı ev hayatım 1 sene sürdü. 1 sene sonra evlendim. Hayatımda aldığım en doğru karardı. Keşke daha önce başlasaydı veya daha uzun sürebilseydi :)
 
-ebi- .!.:
Bazayı ben internetten aldım yalnızca ayaklarını ve yatak başını monte etmek gerekiyor baza kurulu şekilde geliyor ben de sipariş ettikten sonra bayağı korkmuştum demonte gelse nasıl yapcam diye :süslü:
Genişletmek için tıkla...
öyle mi, nereden aldınız peki yani hangi siteden ve nasıl monte ettiniz? zor muydu? :)
 
Ben genç yaşta tek başıma yurtdışına çıktım, başka şehirlere gittim, yapmak istediğim çoğu şeyi yaptım. Ama şimdi sorsalar tek yaşamak ister misin diye, asla istemem... Çünkü tek kaldım, ki kendimle vakit geçirmeyi çok severim, haftada iki gün dışarı çıksam üçüncü gün tek kalmak, kendime vakit ayırmak, sessiz ortamda durmak isterim. Ama tek yaşamak bana zor geliyor, yorucu, sıkıcı. Biriyle birlikte yaşamak, (bu eş, anne, baba, arkadaş olabilir) bana çok daha cazip ve eğlenceli geliyor.

Yani demem o ki eve çıkmakla bence özgür hissetmeyebilirsiniz, ama bazı şeyleri tek başınıza tecrübe edebilirsiniz.
 
Wurstria .!.:
öyle mi, nereden aldınız peki yani hangi siteden ve nasıl monte ettiniz? zor muydu? :)
Genişletmek için tıkla...
Vivenseden sipariş verdim gelmesi bayağı uzun sürdü 15-20 gün gibi. Bazanın kapağı fırlayabildiği için çok dikkatli açmak gerekiyor ayaklarını takmak çok basitti. Bazayı yerleştirirken iki kişi olunsa daha rahat olur ama zor değildi. Başlık için de iki üç tane vida vardı yanlış hatırlamıyorsam. Yerini ayarlayıp onları takıyorsunuz. Ben diğer mobilyalarımı da demonte alıp şarjlı tornavida ile kendim monte ettim. Severim uğraşmayı ama baza gerçekten kolay olanlardandı.
 
Anne ve evlât olmanın zaten dinamikleri farklı, evlât büyüdükçe, ilişkinin yapısında buna uygun değişiklikler yapamıyor ebeveynler pek.
Bir de bunun yanı sıra, zaten her halükârda, bir evin bir sahibi oluyor genellikle. Malum; "Benim evim, benim kurallarım."
Bu iki çemberin dışına çıkmanın, evi ayırmaktan başka yolu yok.
Ayrıca, belli bir yaştan sonra sizin de artık kendi tercihleriniz oluşmaya başlıyor; örneğin, anneniz öncelikle işe yakın olmayı tercih ediyor, semtin dokusunu o kadar önemsemiyor. Oysa sizin birinci tercihiniz semtin dokusu. Bu farklılıklar da mutsuz etmeye başlıyor ister istemez.

Bu tip şeyler, hayatı zenginleştiren deneyimlerdir, hiçbiri geri dönüşsüz de değildir.
Herhangi bir nedenle, aslında temelde sadece ana-baba evinden ayrılmak isteyen, ama evini ayırmaya maddi ve/veya manevi olarak gücü yetmediği için, gidip evlenmiş çok kadın var.
Sizinki daha kolay, daha doğru ve daha zararsız bir tecrübe olur. Size çok şey katar.
Deneyin, deneyimleyin, tadını çıkartın, sonra olmadı, dönersiniz annenizin yanına.
 
subkortikal .!.:
Anne ve evlât olmanın zaten dinamikleri farklı, evlât büyüdükçe, ilişkinin yapısında buna uygun değişiklikler yapamıyor ebeveynler pek.
Bir de bunun yanı sıra, zaten her halükârda, bir evin bir sahibi oluyor genellikle. Malum; "Benim evim, benim kurallarım."
Bu iki çemberin dışına çıkmanın, evi ayırmaktan başka yolu yok.
Ayrıca, belli bir yaştan sonra sizin de artık kendi tercihleriniz oluşmaya başlıyor; örneğin, anneniz öncelikle işe yakın olmayı tercih ediyor, semtin dokusunu o kadar önemsemiyor. Oysa sizin birinci tercihiniz semtin dokusu. Bu farklılıklar da mutsuz etmeye başlıyor ister istemez.

Bu tip şeyler, hayatı zenginleştiren deneyimlerdir, hiçbiri geri dönüşsüz de değildir.
Herhangi bir nedenle, aslında temelde sadece ana-baba evinden ayrılmak isteyen, ama evini ayırmaya maddi ve/veya manevi olarak gücü yetmediği için, gidip evlenmiş çok kadın var.
Sizinki daha kolay, daha doğru ve daha zararsız bir tecrübe olur. Size çok şey katar.
Deneyin, deneyimleyin, tadını çıkartın, sonra olmadı, dönersiniz annenizin yanına.
Genişletmek için tıkla...
evet, ben mesela 2 otobüsle atıyorum işe gidebilirim, dokunmaz bana ama annem çekemez artık. enerjimiz farklı doğal olarak. kaldı ki şu an ben evden çalışıyorum.
 
Üniversite zamanında ailemden ayrı yaşadım sonra da evlendim. Kendi evimi çok seviyorum bazı durumlarda ailemin yanında 1-2 ay kalıyorum. O zamanlarda kendi evimi özlüyorum ama yalnız yaşasaydım tek başıma bir evde yaşamak istemezdim. Ev arkadaşı kafa dengi birileri olursa olur ama yalnız yaşamak sanıldığı kadar güzel değil. En azından bir noktadan sonra sıkıyor.
 
Tek yaşadım ben. Annemden 1 saat uzakta bir yere taşındım. İlk günler muhteşemdi yalan yok,ama sonradan o yanlızlık bana hitap etmemeye başladı. Birde ben ailemi,tüm arkadaş çevremi geride bırakmıştım,hiç bilmediğim bir yerde kurdum hayatımı. Evden işe işten eve durumu oldu,ailemle yaşarken oluştuduğum bir çevre oluşturamadım zira çok daha temkinli yaklaşıyorsun insanlara tek yaşıyorsan.
Belki arkadaş çevrem yakınımda olsaydi daha eğlenceli olabilirdi benim için,bu denli yanlız kalmazdım bilemiyorum.
Bir zaman sonra yemek yapmamaya başladım,yememeye,sanırım hayatımda en zayıf olduğum dönemdi tek yaşadığım.
Ben aile seviyorum,kalabalık sofralarda yediğim yemekten tat alıyorum,tek başıma zevk alamıyorum bununda etkisi olabilir. Hala tek yemek yenmiyor evde,eşimle,çocuklarımla yemek istiyorum,herkes masada olsun. Aileyi aile yapan birşey bu bence, babamdan yadigar buda,rahmetli işte değilse hep beraber sofraya oturmamızı isterdi,o zaman niye yahu bu ısrar derken şu an anlıyorum babamı. Belkide yaşlanıyorumdur bilemedim.
Canım sıkılınca alışverişe çıkardım o dönem,sanırım böyle bastırdım yanlızlığımı.
Hala çok bunalınca alışverişe gitme isteği doğuyor bende,sanırım o günlerden yadigar kaldı.
Benim için böyle bir deneyimdi. Çok tat aldım,eğlendim diyemiyorum. Sizin de yorumlarınızdan anladığım kadarıyla,mesafeli belki biraz fazla mesafeli olduğunuzu,kolayca bir sosyal cevre kurmayacağınızı ,temkinli davranacağınızı düşünüyorum benim gibi,bu sebeple sıkılma ihtimaliniz yüksek gibi.
Öte yandan hemen böyle kocaman bir adım atmak yerine,ilk etapta bir tatil planlayın derim tek başınıza kendinizi denemiş olursunuz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Ailem erkek arkadaşımla evlenmeme razı değil
8 9 10
Yorumlar
181
Görüntüleme
4K
mermad-
mermad-
S
Aglamak istiyorum
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
1K
sonundaoldu
sonundaoldu
G
Eş ailesi yüzünden boşanma düşüncesi gitmiyor
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
4K
monalisa34
monalisa34
H
Evden Ayrılmak
2
Yorumlar
22
Görüntüleme
607
Hzza
H
ezmagila
Eşim Şizofrenmi yoksa aldatılan bir saf mıyım
6 7 8
Yorumlar
145
Görüntüleme
5K
soe
soe
Back