Herkese merhabalar. Bir önceki konumda da buna benzer bir şey yasamıştım ve saolun sunduğunuz önerilerle kısa süreli de olsa bir çözüm buldum derken son 1 2 aydır yeni bir sorun patlak verdi. Bilmeyenler için babam yurtdışında çalışıyor işleri orada biz de Türkiye'de yaşıyoruz. Babam aylık en az 6-7 bin lira civarı gönderiyor. Evimiz kendimizin kira falan yok. Ama annem sanki kıtlıktaymışız gibi herşeyden o kadar kısıtlıyor ki. Dolapta elimi neye atsam "yeme biter, çok yiyorsun yiyecekler bitiyor kalsın, bırak onu yeme boşuna para veriyorum israf oluyor (!) Diyor. İnanin yediğim şeyler peynir domates falan. Kadin bunlara takmış durumda. İhtiyacım oluyor bisey almam gerekse (ki babam benim ihtiyacım için ayriyeten gönderiyor ona ama vermiyor bana) paramiz yok alamayız diyor. AtıyorumBen 50 liralık kıyafet alsam çok pahalı diye kıziyor ama kendisi gidip 200 300 liralık şeyler alıyor. En iyi doktora gidip botoksunu yaptırıyor. Ama mevzu bana geldiğince evde 1 bardak süt içsem gözüne batıyor. Onun yüzünden evden çıkıp gidip dışarda yediğim bile oluyor rahat edemiyorum diye. Zaten üni sınavı stersim var bir de bununla uğraşıyorum. Üstelik kıyafetime haraketlerime çok karışıyor. Ona göre açıklar namussuz. Beni de öyle görüyor. Aćık olduğum halde zorla kapalı giydirmeye çalışıyor. Giymediğimde namussuz değersiz oluyorumuşum ona göre. Hatta geçenlerde "açıklar taciz edilsin bir şey olmaz onlar da açmasınlar" dedi ondan o kadar tiksindim ki. Evde şort giyiyorum diye bacağıma tiksintiyle bakıyor çıkar şunu diyor. (Ben biraz da kıskandığinı düşünüyorum) canı sıkılınca gelip dolabımdaki herşeyi yere atıp topla diyor. Sinir krizi geçireceğim neredeyse. Benden sacma sapan kötü şeyler istiyor yapmayınca şiddette başvuruyor. Sürekli tehdit ediyor. Kölesiymişim gibi davranıyor. Sürekli arkadaşlarıma çevreme rezil ediyor beni. Kendi isteği için beni kullanıyor onun için başımı belaya sokuyor. Kardeşlerime ve diğer tandıdiklarımıza beni kötülüyor. Cidden artık çıldırdım. Dayanacak gücim kalmadı. Bazen ölse de kurtulsam diyorum ama sonra ben vicdan azabı çekiyorum.
