Merhaba, annemle aram hiç bir zaman çok iyi olmadı hep bir iletişim kopukluğu oldu. Ama erkek kardeşim evlendikten sonraki dönemde , annem bana karşı çok değişti, en son evime geldiğinde hastaydım gece antibiyotik vs aldığım için uyanamamışım , annem “şu saate kadar yatılır mı kalk horantanın kahvaltısını hazırla “ diye tepemde bağırıyordu . Neyse dedim kalktım hazırladım , tansiyonum düştü deyip , ekmek arası peynir yedi benim hazırladığıma dokunmadı. Normalde ayrı şehirde yaşıyoruz ben hem ile gidip hem kızımla ilgileniyorum ve annem ben işten gelene kadar beklıyor , bir çorba dahi yapmıyor, rica ettim şurayı beş karış oldu. ben yemekleri de işten gelip yapmaya çalışıyorum . Kızıma hasret kaldım resmen annemi mutlu etmeye çalışırken , daha önce de bebeğim iki aylık iken , anne sütü arttırıyormuş, bi yarım saat uyuyayım diye vermiştim. beni dürterek zorla uyandırıp “şu kadar çocuğu olan kadın uyur muymuş kalk kalk “ deyip kaldırmıştı zaten bi o hareket çok ağır gelmişti birde hasta iken zorla kaldırıp kalk kahvaltı hazırla diye bağırması. Her neyse bu arada gelinine asla bu şekilde konuşamaz davranamaz , tabiri caizse ağzını dahi açamıyor , hatta gelinimiz onu sürekli eleştiriyor. Ona bişey demesini istemem konu bu değil , konu şu: bana gelince ağzına geleni sayabilmesi ve gelinine gelince sürekli bir yalakalık peşinde olması. Artk görüşmüyorum, zaten senede üç kere falan geliyor onda da ben en azından kızımla oynamasını , veya bir çorba yapmasını , en azından beni sürekli eleştirmeyip bana destek olmasını bekliyordum , o ise sürekli adeta kötü kayınvalide pozlarında, her yaptığımı eleştiriyor , çocuğa eve işe her yere yetiş ve dört dörtlük olsun , her seyı çayını kahvesini ayağına getireyım istiyor, Siz olsaydınız ne yapardınız .yani resmen gelinine sanki kızı , kızına geliniymiş gibi davranıyor
Son düzenleme:
bence bos ver salla
