eşim annesiyle birbirlerine çok bağlılar kaynanam tapıyor diyebilirim yani oğlum artık çıkın evinize demez cıkacagımız zaman bazen yeni konular açılır biz yine otururuz oturduğumuz yerde....
konuşmayı çok denedim sakince konuştuğumda ama canım yalnız kalıyorlar zaten annemde can sıkıntısı var falan diyor yada konuyu değiştiriyor aslında sebep ortada eşim dengeyi kurmasını bilecek yada kaynanam oğlum artık çıkın diyecek bunu diyeceğini sanmıyorum iş eşimde bitecek... tartışma şeklinde isyan ettiğimde ise beni susturuyor eleştiriyor savunmaya geçiyor ister beğen ister beğenme diyor hepte genelde aynı konular.. yoksa biz eşimle yalnızken ve ben sakinken herşey çok güzel oluyor yani eşimin bana karşı şiddeti hiç yok aileme karşıda çok saygılı birbirimizi sevdiğimizede inanıyorum biz kavuşmak için çok bekledik gözlerindende anlıyorum.. gerçi sebebi bumu bilmiyorum kaynanam kendisine hep ben yalnız kalınca aklıma kötü şeyler geliyor canım sıkılıyor yalnızlık kötü diyor galiba oda annesine kıyamıyor...
birde dışardan mükemmel bir evlat göründüğü için takdir edildiği için hayatında memnun galiba.... çıldıracak gibiyim aileyle tartışma küslük huzursuzluk yok ev çok şükür bizim sorun yok cinsel yönden herşey yolunda gel gelelim yalnız kalmaya yokkkk
yani bizim evliliğimiz 4 kişilk eşim ben kv, kb
(((