Arkadaşlar çok dertlendim yazmak istedim 6 senelik evliyim kaynanmlarla aynı binada oturuyoruz yurtdışındayom türkiyeden gelin geldim kocamdan çok memnunum şükür bide oğlum var 8 aylık geldiğim günden beri hep kaynanamın etrafında pervane oldum annemi erken yaşta kaybettim o kızım kızım dedikçe ben fır döndüm etrafında bu zamana kadar hep böyleydi kayınpederim işten gelecek diye kendi evimin işini erken kalkıp yapardım sonra giderdim oraya kaynanam uyuyo olurdu zaten hep geç kalkar gece uyumaz oturur gider yemek hazırlar kaldırırdım kahvaltı bile gider hazırlar kaldırırdım hep iyiydi bana karşı çocuğum oldu benim yaşımda ilerledi artık yapamıyorum kendi evime zor yetiyorum bidd evimde kocamla çocuğumla vakit geçirmek istiyırum haliyle durum böyle olunca tavurlar başladı kahvaltıyı yemeği ayırdım bazen çok yemek yapıyorum diyorum sen yapma ben yaptım yok ben yemicem bilmem ne birsürü yemeğim kalıyo artık yapmicam eskisi gibi etrafında dönmediğim için surat yapıyo çocuğuma anne şunu verme gece rahatsız oluyo dediğim zamanda surat çekiyo ya ben onun annesiyim bişey demicemmi yemin ederim anneliğimi bile yaşayamıyorum sürekli çocuğumu kucağında gezdiriyo alıştırdı haliyle çocuk ona gitmek istiyo gezdiriyo kucakta bu seferde aaaa bu çocuk annesinden çok bana gelmek istiyo diyo sinir oluyorum benle yarışıyo resmen annelik hakkıma giriyo