Kaynanam ve kocam arasında iğrenç muhabbet

Merhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
Cehennemin dibine kadar gidebilirsinmiş!!!!Bu yaptıkları dedikodu ve kötü davranışlarından dolayı kendileri cehennemi boylarlar.Ayrıl tabi bunların kahrını mı çekeceksin.
 
Umarım eşin bi şekilde işinden atılır o göreve daha layık insanlar gelir.
Zerre kadar hak etmiyor aldığı maaşı.
Ses kaydı olmasa bile zaten yaptıkları yetmez mi ?
Özellikle ana babanın yanında 30 yaşında adamın yaptıkları boşanmak için yeterli bi sebep.
Muhtemelen kendimden küçük her dedigimi yapacak anama da bana da boyun eğecek biriyle evleneyim diye düşünmüş.
 
Ana sultan ve oğul şehzade seni kendilerine hizmet etsin ağzı olsun dili olmasın gerekirse de stresimizi atarız diye almışlar... Bu adam sana ilerleyen süreçte şiddet de uygular... 22 yaşındasın , genceciksin, üniversite okuma şansını kaçırmamışsın...Çocuğun da yok, çekme bunları...
 
Güzel kardeşim böyle ağzı bozuk biriyle bir ömür yaşanmaz. Ne kadar iyiniyetli düşünüp yaşamaya çalışsanda bu hep böyle gitmeyecek sabrın birgün elbet taşacak
Karşına al adamakıllı konuşun hesap sor hatta ailene ettiği küfürlerin hesabını versin önce ama veremez yine kendini savunur ve "Sen bizi mi dinliyorsun" diye üste çıkar...
Ben bu evliliğin sonunu iyi görmüyorum çünkü ağzı küfürlü birinden hayır gelmez. Allah hakkında hayırlısını nasip etsin. Çocuğun olmadan yapman gereken neyse onu yap çocuk olursa arada kaynar yazık olur
 
Bu saatten sonra boşanmazsanız yaşadığınız herşeyi hak ediyorsunuz demektir.
O kadar lafa, olaya.. yine annessidir haklıdır nasıl diyebiliyorsunuz?
Size her seferinde kapıyı gösteren bir adam için sevgi sözcüğü nasıl kullanabilirsiniz!

Sakın ama sakın düzelir diye çocuk yapmayın!
Ileride çocuğunun gözü önünde ezilen hakaretr uğrayan bir kadın olursunuz..!

Ayrıca babanız hakkını helal etmeyeceğine tutup kızının elinden oradan çıkarmalıydı!
 
Bilmiyorum işte. Ya kabul etmezlerse. Ya olsun kzıım sen bizi düşünme yuvanı yıkma derlerse. O zaman da boşuna üzülmüş olacaklar. Ve o zaman aileme söylediğim için kocamda beni almaayacak. Zaten almasında özürlü. Hala kocam dediğim içinde utanıyorum

Ya sen iyi misin? Yuva mı var ortada!!
Ne yuvasından bahsediyorsun.. evlilik, aşk, sevgi asla senin bu yaşadığın değil.. gerçekte o kadar güzel duygular ki seni bastırmışlar resmen!

Sen şuan psikolojik bir şiddet yaşıyorsun ve ailen bunu bile bile boşanma diyorsa.. o aileni de uzaklaştır kendinden! Unutma bu küfürler hakaretler ailene değil, sana yapılan bir saygısızlık!

Daha hayatın çok başındasın güzel bir işe girip kendine yeni bir hayat kurabilirsin.. elin ayağın tuttuğu ve sağlıkla nefes aldığın sürece bu hayatta ne anneye ne babaya ne de kocaya muhtaç olursun!
 
Başınızı koyup beraber ağladığınız babanız mi sizi evine almayacak. Okuduğum kadarıyla sizin babanız öyle bir baba değil. Lütfen kendinize bunu yapmayın. Eşiniz mesleği gereği insanlara anlattığı şeylerin tam tersini yapıyor. Yazık bulunduğu konuma nankörlük ediyor.
 
4 aylık henüz balayı günlerinizde bunları yaşatan bir adam ileride çiçeklerle karşılamaz sizi.
Zaten kişiliği belli.

Kendinizi bu kadar değersiz görmeyin.
Ya katlanacaksınız evde sığıntı, hizmetçi olmaya yada çekip gideceksiniz. Anne baba ne der diye düşünmeyeceksiniz. Ben ayrılmak istiyorum diyeceksiniz bu kadar basit. Net olun.

Ayrıca daha kaynana-koca ikilisine karşı gelecek güce ve psikolojiye sahip değilsiniz, yıllarının bu şekilde geçmesini asla kaldıramazsınız ve sorunlu, hasta bir kadın olup çıkarsınız.

Asla çocuk yapmayın. Bayramda açın konuşmayı anne-babanızın yanında, dinletin, kayıt bitince de git bu evden seni istemiyorum boşanalım diyeceksiniz. Güçlü, net, kararlı olmazsanız bahaneler üretirseniz hayat boyu bu evden çıkmazsınız.
 
Kocan denen adam çok karaktersiz pislik bir herif sakın ha sakın ondan çocuk doğurma sakın düzelir sanma herşey bin beter olur ölene kadar onların kölesi olursun.

Birlikte yaşamak başlı başına fiyasko böyle saçmalıkları niye kabul ediyorsunuz bu küçük yaşta aileniz niye izin verdi kaynanayla yaşama olayına aklım almıyor..

Yolun başındasın bu hayat böyle çekilmez babanın evine dön her ne bedel ödersen ode babanın evine dön bu evliliğin sonu yok.
 
Merhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
Bu adamın sıze saygısı yokkı annene babana mı olmasını beklıyorsun ?adam olcagını bılsemde evlılıgını kurtar desem ,her evlat annesıne duskundur benım eşimde duskundur ama benı kımseye ezdırmez bu bıldıgın dedıkodu yapmıs dedıkodu yaptıgı kısıde karısı ,hayat arkadası güyaaaa yazık bırde imam dıyorsun nutkum tutuldu..
 
konu tuhaf geldi bana konu sahibinin yazdıkları çok çelişiyor. ne önerilse bi bahanesi var sanki milletin sabrını sınıyor gibi

Tuhaf değil...tipik 22 yaşinda bir insanin düşünce karmaşaşaşı.
Ben o yaşlarda acaba hangi Unide yüksek lisans yapsam, hangi marka ayakkabi alsam, hangi Festivala katilsam diye beyin yoruyordum.
Daha gözünü açmamış bir kadin evcilik oynuyor işte...
Ayrica işi gücü yok, özgüveni kırık genc bir kadin kalkip kükreyemez zaten.
 
Bu adam gerçekten imam mı ? Yazıklar olsun ona Peygamberinin kadına verdiği değerden zırnık haberi olmayan amip beyinli herif. :kızgın:O belli ki kağıt üzerinde imam gerçekten imam olsa imanlı, merhametli, vicdanlı,hayalı, edepli olur bu adam da bu saydıklarımın baş harfleri bile yok terbiyesiz insan müsvettesi! :sopa: Tabi ki de ses kaydını bir güzel açacaksın ailene dinleteceksin küfür ettiği herkes de bir güzel ağzını yüzünü kıracak onun ki bir daha arkadan küfür etmemesi gerektiğini adamsa insanların yüzüne söyleyeceğini öğrenmiş olur! Pılınızı pırtınızı da alın biran önce kaçın o evden o insanların da bir daha size ve ailenize ulaşmasına izin vermeyin :cool:
 
Bence burada herkes boşuna yazıyor konu sahibinin o evden çekip gitmeye gücü yok gidecek yerim yok diyor ne yapıyım diyor o zaman buraya konu açmayın ben ne yapıyım diye madem sana yazılanları dinlemeyeceksiniz. Köle olmaya devam edin kocanız sizi gün aşırı evden kovsun kayınvalideniz oğlunu doldursun siz susup oturun o zaman ne diyelim. Sonuçta biz çekmiyoruz bu eziyeti siz çekiyorsunuz.
Daha çok gençsiniz çalışabilirsiniz bu kadar pasif olmayın Allah aşkına.
 
Annenle babanla oturup ağlıyorsun, ama ya kabul etmezlerse öyle mi?

Azıcık mantık ya, her lafın ayrı mantıksız.

Çünkü gitmek istemiyor ordan. Yakında hamile de kalır. Insan kendine ve ailesine öyle davranan bir adamla nasıl yatağa giriyor ayrı mesele de. Ama bir kaç aya "hamıleyım, ama eşim bana her gün" çocuğu al da defol git" diyor. Kayınvalide "çocuğu sana birakmayiz, ben büyütürüm, emziririrm de" diyor diye konu gelse hic şaşırmam
 
cehenneme kadar yolun diyen bir koca... bir dakika durmam o evde. Sırf evlenmek için mi evlendiniz bir de dağın başına kv ile yaşıyorsunuz. İstanbula dönün 22 yaşında yeniden okuyabilirsiniz de istemezseniz de girin bir işte çalışın istanbulda. Yani hadi senin hayat tecrüben yok diyelim ama internete giriyorsun ses kaydı almayı akıl ediyorsun ama o evden çekip gidemiyorsun. Umarım aklın başına gelir de kendine düzgün bir hayat kurarsın henüz çok gençsin.
 
Şuan burda herkese kolay geliyo sanırım. Herkes boşan yazdı. Ben olsam ben de boşan derim ki ben de zaten kendi olayım ve boşanmak istiyorum. Ama yapamıyorum diye suçlamalar ağır oluyo. Ailem almasın ben nereye gidicem napcam bunu diyen yok. Sadece birisi sağolsun sığınma evini tavsiye etmiş bu
Babaevine donsen seni neden istemeyecekler? Bosanmakta kararliysan sokaga mi atacaklar? Diyelim gidecek yerin kalmadi siginma evinden sonra evlenirken aldigin altinlari bozdurup apart tutarsin işe girersin. Bunlari yapamayacak degilsin istanbulda yasamis biri icin kolay bunlar
 
Merhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
Bir de imam dimi bu adam Allah böylelerinden korusun şimdi bu rezil adam fetvada veriyordur millete cidden mide bulandırıcı. Canım severek mi evlendi, hiç tanışma zamanınız oldu mu?
 
X