Sanırım biz hepimiz burada boşuna yazıyoruz. Ben de kimsenin yuvası bozulsun istemem ama sizin eşiniz ben
ona yapacağımı bilirim diyor, sizinle saygısızca konuşuyor. İmam olan o, sizden büyük olanda o. Olgun davranıp ve insan olup size iyi davranacağına kötü davranıyor. Annesine yine düşkün olabilir ama size takındığı tavır çok yanlış.
Sakin kafa bir düşünün. Siz bu adamı ömür boyu sabredebilir, çekebilir misiniz? Önce bunun cevabını bir içinizde bulun çünkü değişmeme ihtimali yüksek. Anneside hak veriyor zaten, hani bir büyüğü olarak sen karına hangi hakla bunları yaparsın, söylersin diye biri de değil. Kararı verecek olan sizsiniz. Eğer eşinize şans verecekseniz (Şans isteyende yok ya neyse) en azından iki üç sene çocuk yapmayın. Önce bir evliliğiniz otursun ama çocuk olayına bile eşinizi takındığı tavır "ben istiyorum olacak" demek... Yani allah rızası için bari bir kaç sene çocuk yapmayın, kalacaksanız bile.
