Kaynanam ve kocam arasında iğrenç muhabbet

Yalandır o polisler ilk kadına sorarlar şikayetçimisiniz diye kadın değilim derse giderler. Bizim mahallede birisi çagırdı polis ve kadının kocası bagırdı defolun gidin dıye polis eve kadar çıktı aldı kadını. Ayrıca jandarma bölgesinde oturuyor konu sahibi hayatta kadını bırakıp gitmezler. Bu kadar korkmayınn şunlardan ben o insanların yanında kalmaktansa ölmeyi tercih ederim. Kaçıp gitmek bu kadar zor değill korkutmayın kimsenın gözünü cesarettt verinn ki daha çok kadınımız ezilmesinn
 
Ailem dursa bile bidaha beni evlendireceklerini sanmıyorum
Canım benim bende çok gel gitler yaşadım ilk evliliğimde herkesin lafı sözü ailem ne der şu bu ya herşey birde benim ailem çok anlayışlı olmasına rağmen hep karşı tarafı savunurlardı aman yuvam yıkılmasın diye bende kendimi şuçlaaar dururdum ama en sonunda boşandım 10 yıllık sevgilim vardı ilk lise aşkım hala vazgeçmedi benden çok çabalarla ikna etti evlendim çok şükür ki mutluyum İnan ki zaman çok çabuk geçiyor ve herkes herşeye alışıyor elbette ailen arkanda şuan bunu hissetmezsin
 
Merhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben

20 gun sonra temmeli donun ailenizin evine oyleyse
 
Öncelikle mutlaka kendinize güvenin. Siz bir bireysiniz. Birilerinin varlığını hayat amacınız olarak görmeyin. Aileniz rest çekerse onlara da rest çekin. Gidin bir iş bulun ve çalışın. Eğer aileniz kabul etmezse kadın sığınma evlerine sığınabilirsiniz. Orada iş bulana kadar da imkan sağlanıyor. Zor günler geçirirsiniz ama geçici olduğunu bilir katlanırsınız sonra kendi ayaklarınızın üstünde durunca hayatınızın iplerini elinize aldığınızda her şey geçer. Bu yaşadıklarınız şiddet. Şiddet sadece dövmek değil. Psikolojik şiddet sizi içten içe öldürür. Korunmamak da sadece erkeğin karar verebileceği bir durum değil. Her aile kızının iyiliğini ister. Ben de aileme eşimle ilgili bir şey desem hemen savunurlar, yuvası yıkılmasın derler ama böyle bi durum olsa bir dakika eyvallahları olmaz kimseye. Eşiniz de ailenizin bu özelliğini bildiği için sanırım size git diyor, aileniz bir kere rest çekse belki cesaret dahi edemez. Kv bana her şeyi ailene anlatma dedi beni ağlatıp ben de beni de leylekler getirmedi ailem var benim dedim ki babamda hemen sana para gönderiyorum gel dedi sonra bir o oldu. Ailemin arkamda olduğunu eşim de ailesi de biliyor. Bana da onun güveni dahi yetiyor.
 
Ayrılıp nereye gideyim. İşim yok evim yok ne yapayım ben. Bilsen dakika durmam zatem. Ama önümde ki hayatımda güvenceye almam lazım
Aileniz son durumu bilmiyor neticede. Her şeyi bilip de sizin eziyet çekmenize izin verecek baba o kadar sarılıp ağlamaz sizinle. Önünüzdeki hayatı güvenceye almak için dağ başında ne imkanınız ne de zamanınız var. Beklediğiniz her dakika çocuğunuz olma ihtimalini arttırıyor çünkü. Ve hamile kaldığınız an ya kurtulusunuz olmayacak ya da çok çok geç olacak.
 
Merhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
Baya uzun ama okudum. Sakın cocuk yapma. Kendin ılac kullan kı ne olur ne olmaz cocuk yaparsan hayatın hepten maf olur. Cok terbiyesiz bir adammıs. Annesı de kendı gıbı rezil. Allah ıslah etsin.once ses kaydı delil olsun kaydet flasa falan. Sonra esine de yolla yada dinlet. Hatta kaynananın yanında ama annen de olabilir yanında. 2 si bır olursa ustune gelebılırler. Rezilliklerini yuzlerini vur. Hemen bosan demiyorum bunu demek cok kolay da oyle kolay degıl iste. Ama gıt annenin evıne. Ayrı kal.
 
Ses kaydı dursun kaydet annene falan gönder ben bosaniyorum de bosan bacım yoksa cook çekersin
 
ailen mazoşist mi acaba?
kendilerine hakaret küfür eden adamın yanında mı tutacaklar seni?
Bilmiyorum işte. Ya kabul etmezlerse. Ya olsun kzıım sen bizi düşünme yuvanı yıkma derlerse. O zaman da boşuna üzülmüş olacaklar. Ve o zaman aileme söylediğim için kocamda beni almaayacak. Zaten almasında özürlü. Hala kocam dediğim içinde utanıyorum
 
Bilmiyorum işte. Ya kabul etmezlerse. Ya olsun kzıım sen bizi düşünme yuvanı yıkma derlerse. O zaman da boşuna üzülmüş olacaklar. Ve o zaman aileme söylediğim için kocamda beni almaayacak. Zaten almasında özürlü. Hala kocam dediğim içinde utanıyorum

ahh ahh.. bence esas teyit gerektiren konu burada. hayırlısı bakalım çıkar kokusu.

aynen bu sefer de kocan almazsa seni imamın kayığına binersin Allah korusun dimi.

iyisi mi sen yap bir çocuk, sen sağ imam selamet.. kolay gelsin canım. :KK14:
 
ahh ahh.. bence esas teyit gerektiren konu burada. hayırlısı bakalım çıkar kokusu.

aynen bu sefer de kocan almazsa seni imamın kayığına binersin Allah korusun dimi.

iyisi mi sen yap bir çocuk, sen sağ imam selamet.. kolay gelsin canım. :KK14:
Şuan burda herkese kolay geliyo sanırım. Herkes boşan yazdı. Ben olsam ben de boşan derim ki ben de zaten kendi olayım ve boşanmak istiyorum. Ama yapamıyorum diye suçlamalar ağır oluyo. Ailem almasın ben nereye gidicem napcam bunu diyen yok. Sadece birisi sağolsun sığınma evini tavsiye etmiş bu
 
Boşan demek çok kolay amaa... Aması var işte. Daha 22 yaşındasın kaç yıl daha katlanabilirsin? 😔
 
Merhaba. Biliyorum burda her biriniz çok çok fazla belki benden de büyük sıkıntıları var. Hatta bazılarınız bu mu yani diyeceksiniz. Ama ben yine d içimi dökmek ve büyüklerinden akıl almak istiyorum. Ben şuan 22 yaşındayım. Evleneli 4 ay oldu. Ama sanki 4 yıllık evliyiz. Kayın validemle beraber oturuyorum. Eşim imam. Bi dağın başında, hiç bir hayat belirtisi olmayan bi yerde yaşıyoruz. Daha 2 haftalık evliyken tartışmalarımız başladı. (kayın validen istanbulda. Yeni olduğumuz için bizi 2 ay yalnız bıraktılar.) daha 2 haftalıkken her tartışmamızın sonu ayrılığa geliyordu. Yapamıyorsan babanın evine gidebilirsin. Asla dur demem. Yalvarmam. Nazını çekmem bilmem ne falan.. (bu arada eşim yetim kalmış 2 yaşında. Ve bu yüzden hem ailem hem ben her türlü kolaylığı sağladık. Bekar evinde yaşıyorum suan onun. Bi oda dolusu çeyizim var hiçbirini kullanamıyorum. Hepsi istanbulda.) neyse. 2 ay böyle kavga gürültü devam etti. Tabi ben diyorum li belki annesi burda olsa böyle kavga etmeyiz. O yüzden her annesiyle konuşmamda çağırıyorum anne gel diue. (2 ay boyunca her gün aradım konuştuk. Şimdiki aklım olsa ne aricam banane.) en sonunda bayram geldi ve gittik istanbula. Annesi falan üçümüz yaşıyoruz. Ama annesi çok her şeye karışan bi kadın. Yaptığı her şeyi söyleyen, kendi başına iş yapamayan bi kadın. Şunu söyle mi yapsan bunu böyle mı koysan vsvs. Sürekli başımda. He naptın oldu mu cart curt. Bende fazla baskıyı sevmem. Kocama dedim ki annen sürekli yanımda ben de kendi başıma bi iş yapayım. Sonuçta kendi evim evliyim artık. Her şeyi sorarak hesap vererek yapmak istemiyorum dedim. Vay efendim sen daha bir hafta oldu annemle yapamıyorsun falan. Ama neyse annesine söyledi anne kız rahat olmak istiyor diye. (ya gece kocamla dışarı çıkıyoruz biraz yürüyelimde annem uyusun diye. Hatta bir gün dedim ki anne sen uyu biz geç geliriz anahtarı aldım dedim. Sonuçta evliyiz dimi. Yat uyu. Yok. Saat 4 oldu. Bi geldik gözlerinden uyku akıyo ama yine de uyumamış.) sonra görev yerine geldik. Ama tabi Anne sorjnu başladı. Anneme niye böyle baktın niye söyle yaptın. Sürekli böyle. Her gün saatlerce nutuk çekiyor. Anneme söyle davran. Böyle davran. O 1 kere alttan alıyorsa sen 30 kere alacaksın. Bana giden yol annemden geçer. Annemi sevmiyorsan beni hiç sevme. Sen annemi istemiyosan ben seni hiç istemiyorum vsvs. Artık o kadar bunaldım ki daha yer kalmadı bende. Sonra baya bi tartıştık annesiyle falan. O tartışmadan 4 5 gün sonra annem babam geldi o dağın başına 1 haftalığına. Ama hiç bişeyden haberleri yok ben söylemem öyle onlara üzülmesinler diye. Bi gün ben annemle mutfakta konuşurken kaynanam duymuş. Demiştim ki her şeyime karışıyor. O kadar da kısık sesle söyledim ki. Bide diyoki ben hiç bişe duymuyorum. Külahıma anlat. Neyse gitmiş oğluna söylemiş. Baktım suratı asık. çektim kenara. Neyin var deidm sen daha iyi bilirsin dedi. Dedim 4 gün sabret babamlar gitsin sonra ne olacaksa olsun dedim. Ama hala bana diyoki annemle anlaşamıyorsan cehennemin dibine kadar yolun var diyo. Tbai bne kendimi odadan dışarı zor attım. Gittim mutfakta ağladım. Babaların yanına gittim. Anladılar sanırım. Ne oldu dediler yok bişe dedim. Baya zorladılar ve ben dhaa tutamadım kendimi başladım ağlamaya. Sonra çok tartışıldı. Falan. Kavga gürültü yine benim ailem alttan aldı o an kapandı. Hatta babam dediki bunları unutuyoruz sıfırdan başlıyoruz. Kim bidhaa bu konuyu açarsa onu hakkım hiç bi şekilde helal değil dedi. Ama kocam akşamına başladı. Babamlar hala bizdeyken. Niye yaptın niye ettin. Bidhaa babanlar bizim sorunlarımızı duyarsa biter bu iş. İstersen şimdi git. Yine diyorum cehennemin dibine kadar yolun var diye. Neyse ben hep sustum. Babamlar gitti. Ama annem babam ben ağlıyoruz normal olarak ayrıldığımız için. Gittiler. Hemen başladılar. Ne ağlıyorsun 20 gün sora gitcen bilmem ne.. Şuan aradan 1 2 hafta geçti. Kocam her akşam beni odaya yolluyo sen git ben gelcem diyo. Sabah namazına kadar annesiyle konuşuyorlar fısır fısır. (bu olaylardan öncede böyle oluyodu. Yani kaynanam ilk geldiği günden beri. Bu sorunlar olmadan) 3 gün önce sordum kocama ne konuşuypsunuz o kadar diye. Kapıyıda kapatıyorsunuz. Senin hakkında konuşmuyoruz. Seni kötülemiuoruz merak etme. Havadan sudan muhabbet açılıyor işte dedi. Ama tabi inanmadım. En sonunda telefonumu yanlarında bıraktım. Ses kaydını açıp. Dün gece dinledim. Allahım bu nasıl bi rezillik. Nasıl sövüyor kocam. O annesi nasıl dolduruyor. Teee nişanlıyken çerez meselesini bile konuşuyorlar. Ve bi yerde kanım dondu. Babama şerefsiz bilmem ne daha ağzıma alamadığım neler. Ya anneme. Nasıl küfürler ediyo. İnsan kendi annesinin yanında o kelimeleri nasıl kullanır. Ya da sen benim anama babama o küfürleri nasıl edersin. Hem bana diyo anneme saygılı ol diye hem kendi ne yapıyo. Benim arkamdan da anne takma şu kızı otur üstüne ne derse desin. Hikaya onlar. Ben takmıyorum falan diyo. Yani daha anlatamam. Neler neler.. Ama sabah uyanınca her şey çok normal. Sanki gece o küfürleri hiç etmemiş. O konuşmalar hiö olmamış. Ben ne yapcam. Dayanamıyorm. Şunları duyana kadar yine de seviyodm. Kocamın evi ne olursa olsun diyodum. Annesi haklıdır diyordum. Ama anneme babama saydıkları artık bana dur dedittiriyor.ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi şaşırdım. Geliyo arada sarılınca midem bulanıyor.. Bugun ağzıma bi lokma attım. Kocaman oldu yutamadım. Ne olr bana bi akıl verin. Ne yapayım ben
İnan başıma ağrı girdi keşke şu adamı bi elime alabilsem rezil herif git diyeceği sahip cikamayacagi kızı niye almış bir de imam yüz karası hele anası gelinin daha çocuk be...Sakin çocuk yapma ailen de var madem ayrıl bunu kolay kolay demem ama bu işin gideri yok kanser verem olursun söyle okkalı say söv terk et o adamı anasını şimdi olmasa bir gün zaten olacak düzelir falan deme kurulmuş gelmiş adam
 
Şuan burda herkese kolay geliyo sanırım. Herkes boşan yazdı. Ben olsam ben de boşan derim ki ben de zaten kendi olayım ve boşanmak istiyorum. Ama yapamıyorum diye suçlamalar ağır oluyo. Ailem almasın ben nereye gidicem napcam bunu diyen yok. Sadece birisi sağolsun sığınma evini tavsiye etmiş bu

sana herkes ailenin yanına git, ailene haber ver diyor.
sen daha onlarla konuşmadan etmeden sığınma evi planlıyorsun.
sana herkes korun, çocuk yapma diyor. sen ben istemesem de o yapar diyorsun.

kim ne desin ki sana daha ?

bu yasa gelmissin, sığınma evine gidebileceğini biliyorsundur herhalde az cok.

evlenmeyi akıl ediyor herkes ama sığınma evini akil edemiyor.
 
Son düzenleme:
Şuan burda herkese kolay geliyo sanırım. Herkes boşan yazdı. Ben olsam ben de boşan derim ki ben de zaten kendi olayım ve boşanmak istiyorum. Ama yapamıyorum diye suçlamalar ağır oluyo. Ailem almasın ben nereye gidicem napcam bunu diyen yok. Sadece birisi sağolsun sığınma evini tavsiye etmiş bu
Ailene gideceksin sen dünyaya köle olmaya mı geldin?Konularıma bak 2 çocuk elimde biri karnımda çıktım evimden eşim bana köleliği layık görünce burda ağladım sızladım başta ama sonra yorumlar zaman beni kendime getirdi geçtim çocuklarımın başına çalışmaya başladım hamileydim kardeşimde kalıyordum annem babam vefat etti kimsem yoktu ama ben vardim elalemin elinde öleceğime ayakta öleyim dedim noldu peki adam baktı ki ben dimdik duruyorum çıktı geldi peşime bana boşanma davası açan adam barışınca ayağımın altını öptü laf değil gerçekten yaptı.Eksigin yok fazlan var boşanma ama dik ol gerekirse bir ders ver yap bir şeyler
 
Haklısınız . Sizin durumunuz için söylememiştim zaten. Çaresiz olunca gerçekleri öğrenmek için dinlemek zorunda kalmışsınız.
 
Boşanma gibi bir şansınız olmadığını düşünüyorsanız bile kendinizi savunmaya devam edin. Davranışlarını düzeltmesi için Konuşun. Elinizden geldiğince kavga etmeden . Size bir zarar gelmesin. Ben insanlardan korkarım.bazı insanlar İşlerine gelmeyince tehlikeli olmaya başlıyorlar.
O yüzden annenizin yanına gitmenizi önerdim. Eşiniz Daha ilk günlerden nefret dolu tavırlara başlamış.
Sonunuz hayır olsun.
 
Okuduktan 4 saat sonra aklımdan cikartamayip cevap yazıyorum...
Size kimse kendinizi değersiz hissettirmez. İstersen çek git diyen birinin yanında bir saniye durmayin zaten. Olabilecek herşey onun yanında olmaktan iyidir ki zaten aileniz sizden yana olacak gibi duruyor.
Yerinizde olsam değer görmediğim yerde dakika durmam. Anne babanız bilse bunları Allah bilir ne kadar üzülür.
Siz hemen yarın bir eczaneye gidip ya doğum kontrol hapı alın ya da sağlık ocağında doktorla görüşüp bir korunma yöntemi belirleyin. Ondan sonra sakın kafa planinizi yapıp bir dahaki gidersen git denildiği anda da planinizi uygulayın. Ailenizi hiçe sayıp kendi anasını nasıl saydiracak acaba. Çok sinir oldum .cok.
 
Şuan burda herkese kolay geliyo sanırım. Herkes boşan yazdı. Ben olsam ben de boşan derim ki ben de zaten kendi olayım ve boşanmak istiyorum. Ama yapamıyorum diye suçlamalar ağır oluyo. Ailem almasın ben nereye gidicem napcam bunu diyen yok. Sadece birisi sağolsun sığınma evini tavsiye etmiş bu

Ya yaşınız daha 22.
Boşuna ''ne yapacağım'' ben diye karamsarlığa düşmeyin.Sizin yaşınızda hem okuyup hem çalışan insanlar var artık,küçük çocuk değilsiniz,annem babam destek olmazsa ben ne yapacağım diye düşünecek bir durum yok.Anne babanız olmasaydı bu adam size ne yaparsa yapsın oturup çekecek miydiniz ? Biraz güçlü olun ya.Kendinize güvenin.
 
Şuan burda herkese kolay geliyo sanırım. Herkes boşan yazdı. Ben olsam ben de boşan derim ki ben de zaten kendi olayım ve boşanmak istiyorum. Ama yapamıyorum diye suçlamalar ağır oluyo. Ailem almasın ben nereye gidicem napcam bunu diyen yok. Sadece birisi sağolsun sığınma evini tavsiye etmiş bu
E o zaman boşanma !
Ne yapalım yani.
Toplanıp adamı mı dövelim
Çek o zaman.
 
X