- 30 Haziran 2022
- 1.399
- 1.237
- 63
- 26
- Konu Sahibi Bussraa1234
-
- #41
Altına imzamı atarımSevgiye bak,size ayrı hayat kuramıyor,eziyor ezilmenize izin veriyor.Bu sevgi değil"bedava sex,donlar yikansin anamın gönlü hoş edilsin birde yavru versin şanım yürüsün " bu kölelik.Ama siz bilirsiniz sevgi anlayışınız belki de bu?????
Ay okurken ıcım sıstı yemınle, bu ne ya bunlar kendını ne halt sanıyor kuzum sen o adamı bırak bosa nesir bu, madem kaynana cadısı ogluna duskun evlendırmeseydı salak mı bu kadın ruh hastası yaa elımde olsa bogmak ıcın gelecem oraya kımene, bosa o meymenetsiz kocayı ondan adam olmaz erkek kuruntusuÖncelikle merhaba. Ben 7 aylık evliyim henüz çocuk yok ama çox istiyoruz. Eşimle 2 ay sevgili olduktan sonra nişanlandık. Eşim beni yıllardır seviyordu. Bana açıldıktan 2 ay sonra nişan, nişandan 2 sy sonra da düğünümüz oldu. Sevgiliyken görümcemin boşandığını ve küçük kız çocuğunun olduğunu biliyordum. Eşim bana anne ve ablasının çok iyi insanlar olduğunu söylemişti. Aslında da öyleler. Neyse nişanlıyken eşim bana ayrı yaşayavağımızı sadece bi süreliğine annemlerle kalacağımızı söylemişti. Neyse bi, evlendik düğün falan. Evlendikten 10 gün sonra kayınvalidemin bana karşı tavırları değişti. Nişanlandıöımız günden itibaren bugüne kadar başkalarının gelinlerink bana misal çekiyor. Bunu eşime söylemiştim o da annesiyle konuşmuştu ama ne fayda. Yeni evliyken kendi odamı tezmiledikten sonra diğer odaları temizlemeğe keçerken kaynanam bana " yapma ben yaparım" diyordu. Bu böyle 3-4 ay çekti. Daha sonra ben de yalnızca kendi odamı temizlemeye başladım. Kayınvalidem köye gittiğinde eşimle dışarıya dolaşmaya çıktık kayınvalidem bana " bana neden söylemediniz? Bana neden teklif etmediniz? Onun gelini kaynanasını götürüyo bunun gelini napıyo falan filan" bu durum beni oldukça sıkmaya başladı. Ve ben istemsizce kaynanama karşı agresif olmaya başlsdım. Ve bunu herkes görüyordu. Kaynanam hiç durmuyordu yaptığım yemekleri kötülüyor, beni hiç beğenmiyordu. Kötü yemeklerimi anneme anlatıyordu. Görümcemse beni tutuyordu hep. Kaynanam daha sonra eşimle bana" bir yere giderken benden izin alın!" Dedi. Şimdi de diyor. Ama görümcem nereye giderse annesine söylemiyor. Göremcem temmuzda kavgamız olana kadar gözümde kötü biri değildi aslında. Temmuzun ilk günlerinde hiç birşey yapmadığım halde bana surat astı. Selamımı almadı. Bende evleri temizledim, çamaşır falan derken akşam oldu. Eşim geldi çamaşırları asarken görümcem eşimin yanına gitti ve beni çekiştirmeye başladı. İşte böyle yapıyor öyle yapıyor falan filan. Ben de kızdım hiçbirşey söylemeden odama bavulumu toplamaya başladım. Annemlere gidecektim. Eşim geldi izin vermedi. Kaynanam geldi görümcem geldi gitmememe izin vermediler. O an ayrı yaşamayı dile getirdim. Kaynanam " Neeee? Ben oğlumdan ayrı yaşayamam, oölumsuz kalamam oğlum oğlum oğlum falan filan. Eşimse hiçbirşey söylemedi. Kayınvalidem olur olmaz yerler herkesin yanında evimizin sözlerini söyleyor. İnsanlsr da bana o senin kaynanan böyle yap öule yap diyor. Eşime " evimizin sözünü neden heryerde söyleyor?" Dediğimde eşim annesini tutuyor. İlk başlarda ne söylersem, " tamam hall edicem sen sıkma canını" falan diyordu. Ama son 5 ayda falan hiç benim sözlerimi umursamıyor. Sen yanlışsın, sen böylesin, sen öylesin diyor. Beni hiç anlamamasız artık kalbimi kırmaya başladı. Bu az gibi dışarıya falan da çıkartmıyo beni. Nişanlandığımız zamandan sayarsak 9 ayda 6 defa ikimi, dışarı gezmeye çıkmışlığımız var. Arkadaşlarla buluşuyoruz onu da arkadaşlar davet ediyor. Eşimden olsa hiç çıkarmaz yani. Kendisi her gün arkadaşlarıyla zaman geçiriyor. Her defasında eşime bana zaman ayır demekten dilimde tüy bitti. 27 temmuz tanışlığımızın 1 yılıydı. İşten vana tebrik mesajı attı. Bu kadar. Özel gün diye 1 çiçek ya da 1 çikolata bile almadı. Çalışıyorum kendim. Eşimin boeçları var. Düğünden bu yana çalışıp eşimin borçlarını ödemekte yardım ediyorum. Her zaman yanında olmaya çalışıyorum. O da ne istersem alıp getiriyor. Ama annesi ablası artık bunalttı. Diğer ablasının ailesi bile bize " kaynanadan izinsiz hiç bir yere gitme!" Diyor. Eşim" ya sen kimsin benim özelime karışıyorsun? " Bile demedi. Eve gelince onlar doğru söylüyor, onlar haklı onlar bilmem ne. Beni hiç haklı görmüyor, hiç benim tarafımdan bakmıyor. Bu durum beni eşimden bile soğutmaya başladı artık. Bunu kendisine söyledim. " Bi kavgamızda soyuyacak kadar seviyorsan, sevmemişsin" diyor bana. Yine de kendini haklı çıkarmaya çalışıyor. Arkadaşlar sizce bu durumu nasıl düzelte bilirim?
Akıllanırsa akıllanır ama belli ki eşiniz annesinin koynundan çıkamamış bir oğlan çocuğu. Siz bir şey yapamazsınız. Tavsiyem şimdilik çocuk düşünmemeniz. Keşke evinizi ayırabilseniz maddi olarak kendinize özel biraz birikim yapmaya bakın siz ne olur ne olmaz.. Sevgi saygı karşılıklı olur, o size sevgi saygı hissettirmezse , yüzsüzce soğuyorsan sevmemişsindir demesi uyardığınız halde görmezden gelmesi sadece sevginize değer vermediğini gösterin. Şunu deneyebilirsiniz; bir gün eşiniz size gelip bir şey yapmaktan bahsedince bir dakika diyin, hemen annenizi arayın ve anneciğim kocamla şunu bunu yapabilir myiim diye sorun. Bakalım eşiniz ne tepki verecek. Kaldı ki evi temizlemenizi bile istemiyor kayınvalideniz bu sizi ev sahibi gibi değil de daha çok yabancı gibi gördüğünü, kişiselleştiemenizi istemediğini gösterir. . kadın hakimiyet istiyor. Sizin yerinizde olsam eşime giderim aşkım evimizin şurasını şöyle yaptıralım böyle yaptıralım gibi iyi niyetli sözlerle alanda hakimiyet sağlamaya çalışırım bunu yaparkende kaynanamın gözüne gözüne sokarım. Kendi alanında kontrolğ ele geçirdiğinizi görsün kendini tehdit altında hissetsin. Az yüzsüz olun. Dekorasyon falan yapın eşinizide ikna ederek beraber kaynananız gelsn size bağırsın çağırsın eşinizde anneside beraber yaşamanın zorlukarıyla yüzleşsin. Çok prenses olmayın yani sahiplenin evi.. Burası aslında benim evim siz misafirsiniz der gibi davranın biraz. Rahatsız olacaktır kayınvalideniz mutlaka.Öncelikle merhaba. Ben 7 aylık evliyim henüz çocuk yok ama çox istiyoruz. Eşimle 2 ay sevgili olduktan sonra nişanlandık. Eşim beni yıllardır seviyordu. Bana açıldıktan 2 ay sonra nişan, nişandan 2 sy sonra da düğünümüz oldu. Sevgiliyken görümcemin boşandığını ve küçük kız çocuğunun olduğunu biliyordum. Eşim bana anne ve ablasının çok iyi insanlar olduğunu söylemişti. Aslında da öyleler. Neyse nişanlıyken eşim bana ayrı yaşayavağımızı sadece bi süreliğine annemlerle kalacağımızı söylemişti. Neyse bi, evlendik düğün falan. Evlendikten 10 gün sonra kayınvalidemin bana karşı tavırları değişti. Nişanlandıöımız günden itibaren bugüne kadar başkalarının gelinlerink bana misal çekiyor. Bunu eşime söylemiştim o da annesiyle konuşmuştu ama ne fayda. Yeni evliyken kendi odamı tezmiledikten sonra diğer odaları temizlemeğe keçerken kaynanam bana " yapma ben yaparım" diyordu. Bu böyle 3-4 ay çekti. Daha sonra ben de yalnızca kendi odamı temizlemeye başladım. Kayınvalidem köye gittiğinde eşimle dışarıya dolaşmaya çıktık kayınvalidem bana " bana neden söylemediniz? Bana neden teklif etmediniz? Onun gelini kaynanasını götürüyo bunun gelini napıyo falan filan" bu durum beni oldukça sıkmaya başladı. Ve ben istemsizce kaynanama karşı agresif olmaya başlsdım. Ve bunu herkes görüyordu. Kaynanam hiç durmuyordu yaptığım yemekleri kötülüyor, beni hiç beğenmiyordu. Kötü yemeklerimi anneme anlatıyordu. Görümcemse beni tutuyordu hep. Kaynanam daha sonra eşimle bana" bir yere giderken benden izin alın!" Dedi. Şimdi de diyor. Ama görümcem nereye giderse annesine söylemiyor. Göremcem temmuzda kavgamız olana kadar gözümde kötü biri değildi aslında. Temmuzun ilk günlerinde hiç birşey yapmadığım halde bana surat astı. Selamımı almadı. Bende evleri temizledim, çamaşır falan derken akşam oldu. Eşim geldi çamaşırları asarken görümcem eşimin yanına gitti ve beni çekiştirmeye başladı. İşte böyle yapıyor öyle yapıyor falan filan. Ben de kızdım hiçbirşey söylemeden odama bavulumu toplamaya başladım. Annemlere gidecektim. Eşim geldi izin vermedi. Kaynanam geldi görümcem geldi gitmememe izin vermediler. O an ayrı yaşamayı dile getirdim. Kaynanam " Neeee? Ben oğlumdan ayrı yaşayamam, oölumsuz kalamam oğlum oğlum oğlum falan filan. Eşimse hiçbirşey söylemedi. Kayınvalidem olur olmaz yerler herkesin yanında evimizin sözlerini söyleyor. İnsanlsr da bana o senin kaynanan böyle yap öule yap diyor. Eşime " evimizin sözünü neden heryerde söyleyor?" Dediğimde eşim annesini tutuyor. İlk başlarda ne söylersem, " tamam hall edicem sen sıkma canını" falan diyordu. Ama son 5 ayda falan hiç benim sözlerimi umursamıyor. Sen yanlışsın, sen böylesin, sen öylesin diyor. Beni hiç anlamamasız artık kalbimi kırmaya başladı. Bu az gibi dışarıya falan da çıkartmıyo beni. Nişanlandığımız zamandan sayarsak 9 ayda 6 defa ikimi, dışarı gezmeye çıkmışlığımız var. Arkadaşlarla buluşuyoruz onu da arkadaşlar davet ediyor. Eşimden olsa hiç çıkarmaz yani. Kendisi her gün arkadaşlarıyla zaman geçiriyor. Her defasında eşime bana zaman ayır demekten dilimde tüy bitti. 27 temmuz tanışlığımızın 1 yılıydı. İşten vana tebrik mesajı attı. Bu kadar. Özel gün diye 1 çiçek ya da 1 çikolata bile almadı. Çalışıyorum kendim. Eşimin boeçları var. Düğünden bu yana çalışıp eşimin borçlarını ödemekte yardım ediyorum. Her zaman yanında olmaya çalışıyorum. O da ne istersem alıp getiriyor. Ama annesi ablası artık bunalttı. Diğer ablasının ailesi bile bize " kaynanadan izinsiz hiç bir yere gitme!" Diyor. Eşim" ya sen kimsin benim özelime karışıyorsun? " Bile demedi. Eve gelince onlar doğru söylüyor, onlar haklı onlar bilmem ne. Beni hiç haklı görmüyor, hiç benim tarafımdan bakmıyor. Bu durum beni eşimden bile soğutmaya başladı artık. Bunu kendisine söyledim. " Bi kavgamızda soyuyacak kadar seviyorsan, sevmemişsin" diyor bana. Yine de kendini haklı çıkarmaya çalışıyor. Arkadaşlar sizce bu durumu nasıl düzelte bilirim?
Annem yalnız azda onunla kalalım diyeblrsn bi başlangıç olur. Kayınvalidenizin en azından kızı varmış annenizle ilgilenin azda hem eşiniz iyi biriyse bunu kabul eder etmezse bilin ki bu adamdan kurtulmanız gerek.Babam çoktan vefat etti. Bir tek aannem var. Onu da kendi sorunlarımla yıpratmak istemiyorum
Ya gerçekten oha ama.Öncelikle merhaba. Ben 7 aylık evliyim henüz çocuk yok ama çox istiyoruz. Eşimle 2 ay sevgili olduktan sonra nişanlandık. Eşim beni yıllardır seviyordu. Bana açıldıktan 2 ay sonra nişan, nişandan 2 sy sonra da düğünümüz oldu. Sevgiliyken görümcemin boşandığını ve küçük kız çocuğunun olduğunu biliyordum. Eşim bana anne ve ablasının çok iyi insanlar olduğunu söylemişti. Aslında da öyleler. Neyse nişanlıyken eşim bana ayrı yaşayavağımızı sadece bi süreliğine annemlerle kalacağımızı söylemişti. Neyse bi, evlendik düğün falan. Evlendikten 10 gün sonra kayınvalidemin bana karşı tavırları değişti. Nişanlandıöımız günden itibaren bugüne kadar başkalarının gelinlerink bana misal çekiyor. Bunu eşime söylemiştim o da annesiyle konuşmuştu ama ne fayda. Yeni evliyken kendi odamı tezmiledikten sonra diğer odaları temizlemeğe keçerken kaynanam bana " yapma ben yaparım" diyordu. Bu böyle 3-4 ay çekti. Daha sonra ben de yalnızca kendi odamı temizlemeye başladım. Kayınvalidem köye gittiğinde eşimle dışarıya dolaşmaya çıktık kayınvalidem bana " bana neden söylemediniz? Bana neden teklif etmediniz? Onun gelini kaynanasını götürüyo bunun gelini napıyo falan filan" bu durum beni oldukça sıkmaya başladı. Ve ben istemsizce kaynanama karşı agresif olmaya başlsdım. Ve bunu herkes görüyordu. Kaynanam hiç durmuyordu yaptığım yemekleri kötülüyor, beni hiç beğenmiyordu. Kötü yemeklerimi anneme anlatıyordu. Görümcemse beni tutuyordu hep. Kaynanam daha sonra eşimle bana" bir yere giderken benden izin alın!" Dedi. Şimdi de diyor. Ama görümcem nereye giderse annesine söylemiyor. Göremcem temmuzda kavgamız olana kadar gözümde kötü biri değildi aslında. Temmuzun ilk günlerinde hiç birşey yapmadığım halde bana surat astı. Selamımı almadı. Bende evleri temizledim, çamaşır falan derken akşam oldu. Eşim geldi çamaşırları asarken görümcem eşimin yanına gitti ve beni çekiştirmeye başladı. İşte böyle yapıyor öyle yapıyor falan filan. Ben de kızdım hiçbirşey söylemeden odama bavulumu toplamaya başladım. Annemlere gidecektim. Eşim geldi izin vermedi. Kaynanam geldi görümcem geldi gitmememe izin vermediler. O an ayrı yaşamayı dile getirdim. Kaynanam " Neeee? Ben oğlumdan ayrı yaşayamam, oölumsuz kalamam oğlum oğlum oğlum falan filan. Eşimse hiçbirşey söylemedi. Kayınvalidem olur olmaz yerler herkesin yanında evimizin sözlerini söyleyor. İnsanlsr da bana o senin kaynanan böyle yap öule yap diyor. Eşime " evimizin sözünü neden heryerde söyleyor?" Dediğimde eşim annesini tutuyor. İlk başlarda ne söylersem, " tamam hall edicem sen sıkma canını" falan diyordu. Ama son 5 ayda falan hiç benim sözlerimi umursamıyor. Sen yanlışsın, sen böylesin, sen öylesin diyor. Beni hiç anlamamasız artık kalbimi kırmaya başladı. Bu az gibi dışarıya falan da çıkartmıyo beni. Nişanlandığımız zamandan sayarsak 9 ayda 6 defa ikimi, dışarı gezmeye çıkmışlığımız var. Arkadaşlarla buluşuyoruz onu da arkadaşlar davet ediyor. Eşimden olsa hiç çıkarmaz yani. Kendisi her gün arkadaşlarıyla zaman geçiriyor. Her defasında eşime bana zaman ayır demekten dilimde tüy bitti. 27 temmuz tanışlığımızın 1 yılıydı. İşten vana tebrik mesajı attı. Bu kadar. Özel gün diye 1 çiçek ya da 1 çikolata bile almadı. Çalışıyorum kendim. Eşimin boeçları var. Düğünden bu yana çalışıp eşimin borçlarını ödemekte yardım ediyorum. Her zaman yanında olmaya çalışıyorum. O da ne istersem alıp getiriyor. Ama annesi ablası artık bunalttı. Diğer ablasının ailesi bile bize " kaynanadan izinsiz hiç bir yere gitme!" Diyor. Eşim" ya sen kimsin benim özelime karışıyorsun? " Bile demedi. Eve gelince onlar doğru söylüyor, onlar haklı onlar bilmem ne. Beni hiç haklı görmüyor, hiç benim tarafımdan bakmıyor. Bu durum beni eşimden bile soğutmaya başladı artık. Bunu kendisine söyledim. " Bi kavgamızda soyuyacak kadar seviyorsan, sevmemişsin" diyor bana. Yine de kendini haklı çıkarmaya çalışıyor. Arkadaşlar sizce bu durumu nasıl düzelte bilirim?
O enerjiyi bence direk kocasına baskı şeklinde ev değiştirmesi için kullansın.O kişiler bunu anlayabilecek kapasitede olsaydı zaten sacma sapan davranışlarda bulunmazlar.İs dekorasyonla anlatmaya gelmeden önce daha mahrem olması gereken konular var şimdi koca koca kayınvalide bunu dusunemiyor mu ki dekorasyonla anlasınAkıllanırsa akıllanır ama belli ki eşiniz annesinin koynundan çıkamamış bir oğlan çocuğu. Siz bir şey yapamazsınız. Tavsiyem şimdilik çocuk düşünmemeniz. Keşke evinizi ayırabilseniz maddi olarak kendinize özel biraz birikim yapmaya bakın siz ne olur ne olmaz.. Sevgi saygı karşılıklı olur, o size sevgi saygı hissettirmezse , yüzsüzce soğuyorsan sevmemişsindir demesi uyardığınız halde görmezden gelmesi sadece sevginize değer vermediğini gösterin. Şunu deneyebilirsiniz; bir gün eşiniz size gelip bir şey yapmaktan bahsedince bir dakika diyin, hemen annenizi arayın ve anneciğim kocamla şunu bunu yapabilir myiim diye sorun. Bakalım eşiniz ne tepki verecek. Kaldı ki evi temizlemenizi bile istemiyor kayınvalideniz bu sizi ev sahibi gibi değil de daha çok yabancı gibi gördüğünü, kişiselleştiemenizi istemediğini gösterir. . kadın hakimiyet istiyor. Sizin yerinizde olsam eşime giderim aşkım evimizin şurasını şöyle yaptıralım böyle yaptıralım gibi iyi niyetli sözlerle alanda hakimiyet sağlamaya çalışırım bunu yaparkende kaynanamın gözüne gözüne sokarım. Kendi alanında kontrolğ ele geçirdiğinizi görsün kendini tehdit altında hissetsin. Az yüzsüz olun. Dekorasyon falan yapın eşinizide ikna ederek beraber kaynananız gelsn size bağırsın çağırsın eşinizde anneside beraber yaşamanın zorlukarıyla yüzleşsin. Çok prenses olmayın yani sahiplenin evi.. Burası aslında benim evim siz misafirsiniz der gibi davranın biraz. Rahatsız olacaktır kayınvalideniz mutlaka.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?