- 1 Ekim 2010
- 3.035
- 1.182
- 373
- Konu Sahibi Ichliebedich1
-
- #61
Allah kurtarsın.
bende çalışmayı düşünüyorum eve taşınmadan önce hamile kaldım bu arada tam bir yıl olmadı yani daha eşim sorun olmaz ailesinin evinde diye düşünüyordu çünkü evlenirken onlarda beni sevmiş beğenmiş eşimede demişler bana iyi davranmışlardı hatta bana evine gelmemi istiyomuş gibi ev sakin bişey olmaz demişti ama böyle olduğunu bilseydim bende istemezdim işte insan tahmin edemiyorMadem eşin işini kaybetti, sen çalışsaydın. Birbirinize yardım ederdiniz ve rahatiniz bozulmazdi. Ben olsam senin yerine, tek odalı evde otururum, zeytin ekmek yerim ama katiyyen rahatımı bozmam ve hemen iş ararım. Mesleğim yoksa, temizlik işine giderim. 10 kişi bir evde olmaz. Evin 10 odası mı var? Nerde kalıyor bu kadar insan?
Aynen nekadar sevdirmeye çalışsamda yinede görmüyor dışlıyorKira da veriyor olduktan sonra niye daha o evde kalasınız? Bir oda bir salon olsun sizin olsun. Başınız dinç olsun. Sevdirmeye de çalışmayın. Kendi bilir. Ağzınızla kuş tutsanız elinle tutamıyorsun da ondan derler.
bazisina ne yaparsan yap kizim demez.. sen hep elin kizisindir.. ogullari daha kiymetlidir vs vs.. dert etme derim. yuvanda esinle huzurluysan bebegin sgalikliysa onemli olan o.Aynen nekadar sevdirmeye çalışsamda yinede görmüyor dışlıyor
Ya neden sevdirmeye çalışıyorsunuz? Ağzınızla kuş tutsan yaranamazsın kaynana kısmına. Boş yere kürek çekme. Ezildikçe ezerler. Ayrıca eşinle konuş kararlı olduğunu söyle ayrı eve çıkın. Başta hatayı etmişsiniz zaten birlik yaşayarak. Bunun başka çözümü yok.Aynen nekadar sevdirmeye çalışsamda yinede görmüyor dışlıyor
Bu sekilde 6 ay yasamis biri olarak evinizde yavan ekmek yiyin kira verin ama kendi yuvanız olsun. Hicbir para su anki cektiginiz sıkıntılari stresi geri kazandıramaz. Bu kar degil adeta kendinize aldiginiz bir hastalıktır. Sizi bosandirmaya çalışırlar, sinirinizle oynarlar, begenmezler, istemezler evliliginizi zedelerler... Bunlari yasamaniza ne gerek var. Sizi sevmemelerini takmayin hatta muhattap dahi olmayin.İyi günler arkadaşlar bi derdim var sizinle paylaşmak fikirlerinizi almak istiyorum.. 2 yıllık evliyim ve severek evlendik eşimin aileside ilk başta beni sevdi ve beğendi ilk evlendiğimizde ayrı evde yaşıyorduk ama sonra 1 yıldır ailesinin evinde yaşamaya basladık hem eşim işten çıktıgı hemde kira vermemek için.. Ben kaynanamın evine geldiğimden beri hiçbir saygısızlık ve yanlış bir hareket yapmamama rağmen annesi beni istemiyor sevmiyor bunu hareketleriylede belli ediyo çok üzülüyorum ne yapmam gerek bilmiyorum evde kalabalık yaşıyoruz 5 kardeşler ve birisi evli ama neredeyse hergün annesinin evine geliyor çocuklarıyla eşiyle ve başka akrabalrda geliyor ev hep kirleniyor kaynanam görümcemde benden sürekli iş yapmamı bekliyor evde 10 kişiyiz nerdeyse bide başkalarıda geliyor ben herkesin arkasını toplamak zorunda değilim yinede iş yapıyorum gücüm yettiğince ama bu onlara yetmiyo.. hamileyken bile sürekli onların yanında hep beraber oturmamı iş yapmamı bekledi.. ve herşeye karısıyor sonrada sen daha kaynana görmemişsin ne kötü kaynanalar var diye kendini övmeye çalışıyor bana emretmiyor ama eşime söylüyo ve ben genelde odadan çıkıyorum onlarla oturup sohpet ediyorum ama sık sık yanlarında oturmamı istiyor doğumum yaklaştığında bile beni hastaneye götürmek istemedi taksiyle gidin dedi doğum yaptım bebeğime kendi bakmak elimden almak istedi ve benim anneliğimi dışladı ben onlara iyi davrandığıma rağmen hiçbi saygısızlık yapmamama rağmen bana karşı böyleler en son ben sinirlendim söyledim ben annesiyim sizden daha çok ben düşünüyorum çocugumu dedim bana hakaret etti sen nebiçim bi kızsın felan diye azarladı eşime dedi ben dayanamıyorum sen nekadar dayancaksın boşan dedi. ablasıda hakaret edip bağırdı eşim bazı konularda beni savunuyor ama busefer anneme sert konuşma diye annesini savundu hep iyi geçiniyordum susuyordum ama artık dayanamadım.çok aşağıladılar kendimi çok kötü hissediyorum eşim boşver annemle konuş yinede küsme diyor şimdi ben konuşmuyorum onlarla bu hakaretlerden sonra.. Çok üzgünüm neyapmaliyim bi akıl verin(( yazmayı unutmuşum kusura bakmayın yanlış anlaşıldı.. ilk eve geldiğimizde hiçbir kira vermiyorduk ama şimdi eşim çalışıyor azda olsa yardım ediyor ailesine..
Sen esinle o evde kalıyorsun diğer oğlu hergün gelemezmi sonuçta annesinin evi onunda niye buna takıldınız siz oraya yerleşince sorun olmuyor ama diğer evldı gelince sorun mu5 kardeşler ve birisi evli ama neredeyse hergün annesinin evine geliyor çocuklarıyla eşiyle ve başka akrabalrda geliyor ev hep kirleniyor kaynanam görümcemde benden sürekli iş yapmamı bekliyor evde 10 kişiyiz nerdeyse bide başkalarıda geliyor ben herkesin arkasını toplamak zorunda değilim yinede iş yapıyorum
Ben söyledim ailesini kırmamak için uygun birşekilde söylüyor eşim ama annesi kendini üstün gören biri.. oyuzden kavga çıkmasın diye bosver diyo eşim beni savundugu için o varken bişey diyemiyor sdece.. ama son hakaretlerden sonra eşimle konustum oda çıkmak istiyor artık..Eminim forum sahibide istemiştir kendi gül gibi evini, rahatını bozup kv yanına gidip hizmet etmeyi. Maddi durumları bozulduğundan eşinin ısrarları yüzünden boyun eğmiştir.
Eşiniz anneme karşılık verme diyeceğine evliliğinizin devamı için verdiğiniz şu tavize şükretsin, ailesini de sustursun.
Farkında değilse siz hatırlatın kendisine. Açtırma kutuyu söyletme kötüyü diye bir söz var, çok ağrına giderse bunu söylersiniz.
Bebeğiniz ne kadarlık bilmiyorum ama eşinizle konuşun kv yada anneniz bakabiliyorsa işe girip, ayırın evinizi. İlk başta kabul edeceğini sanmıyorum, biraz zorlamanız lazım, tartışmalar çıkabilir. Ama depremler olmadan taşlar yerine oturmaz unutmayın."Ben senin için bir fedakarlık yaptım, huzurumuz için sıra sende" deyin eşinize.
Belki sen daha çok gençsin, belki de evde anne ve babadan örnek olarak başka bir şey görmedin. Ben seni ve aileni tanımıyorum. Ama her kadın, önce kendine güvenmeli ve başkasına bakmamali, beni istiyorum, seviyorum, hic önemli değil. Sen kendini sevip, güvenliğini ve geleceğini sağlayıp hareket edeceksin ve önemli kararları alacaksın. Her annenin esasinda bunu kızına söylemesi lazım. Kendi ayaklarının üzerinde duran, kendine güvenen, geleceğini kendisi garantiye alan kadınlardan, erkekler korkuyorlar, kötü davranmaya. Cünkü gideceğini biliyor ve gidince yıkılıp kalmayacağını biliyor. Çok yazık, cok anneler evlenmeden önce, hic önemli olmayan şeyleri öğretiyorlar kızlarına, yanlış nasihat veriyorlar ama en önemlisini solda bırakıp gidiyorlar. İnsallah çocuğun, sevgisiz, saygisiz, husursuz bir evde büyümez.bende çalışmayı düşünüyorum eve taşınmadan önce hamile kaldım bu arada tam bir yıl olmadı yani daha eşim sorun olmaz ailesinin evinde diye düşünüyordu çünkü evlenirken onlarda beni sevmiş beğenmiş eşimede demişler bana iyi davranmışlardı hatta bana evine gelmemi istiyomuş gibi ev sakin bişey olmaz demişti ama böyle olduğunu bilseydim bende istemezdim işte insan tahmin edemiyor
Annesinin evine gelir tabiki ama sadece gelip evi kirletip yardım etmeden gidiyolar..(Eşin acil işe gitsin kendi evine çık ayrıca şu cümleyi kullanmışsın
Sen esinle o evde kalıyorsun diğer oğlu hergün gelemezmi sonuçta annesinin evi onunda niye buna takıldınız siz oraya yerleşince sorun olmuyor ama diğer evldı gelince sorun mu
Hayır yok odalarda iki üç kişi kalıyoruz ve hiç sessiz değil..(Belki sen daha çok gençsin, belki de evde anne ve babadan örnek olarak başka bir şey görmedin. Ben seni ve aileni tanımıyorum. Ama her kadın, önce kendine güvenmeli ve başkasına bakmamali, beni istiyorum, seviyorum, hic önemli değil. Sen kendini sevip, güvenliğini ve geleceğini sağlayıp hareket edeceksin ve önemli kararları alacaksın. Her annenin esasinda bunu kızına söylemesi lazım. Kendi ayaklarının üzerinde duran, kendine güvenen, geleceğini kendisi garantiye alan kadınlardan, erkekler korkuyorlar, kötü davranmaya. Cünkü gideceğini biliyor ve gidince yıkılıp kalmayacağını biliyor. Çok yazık, cok anneler evlenmeden önce, hic önemli olmayan şeyleri öğretiyorlar kızlarına, yanlış nasihat veriyorlar ama en önemlisini solda bırakıp gidiyorlar. İnsallah çocuğun, sevgisiz, saygisiz, husursuz bir evde büyümez.
Yalnız çok merak ettiğim şey, eviniz okadar büyük mü, her 10 kişinin sessizlik ve yalnız kalmak isteği olunca, çekilecek bir odası varmi?
Hayır yok odalarda iki üç kişi kalıyoruz ve hiç sessiz değil..(
İyi günler arkadaşlar bi derdim var sizinle paylaşmak fikirlerinizi almak istiyorum.. 2 yıllık evliyim ve severek evlendik eşimin aileside ilk başta beni sevdi ve beğendi ilk evlendiğimizde ayrı evde yaşıyorduk ama sonra 1 yıldır ailesinin evinde yaşamaya basladık hem eşim işten çıktıgı hemde kira vermemek için.. Ben kaynanamın evine geldiğimden beri hiçbir saygısızlık ve yanlış bir hareket yapmamama rağmen annesi beni istemiyor sevmiyor bunu hareketleriylede belli ediyo çok üzülüyorum ne yapmam gerek bilmiyorum evde kalabalık yaşıyoruz 5 kardeşler ve birisi evli ama neredeyse hergün annesinin evine geliyor çocuklarıyla eşiyle ve başka akrabalrda geliyor ev hep kirleniyor kaynanam görümcemde benden sürekli iş yapmamı bekliyor evde 10 kişiyiz nerdeyse bide başkalarıda geliyor ben herkesin arkasını toplamak zorunda değilim yinede iş yapıyorum gücüm yettiğince ama bu onlara yetmiyo.. hamileyken bile sürekli onların yanında hep beraber oturmamı iş yapmamı bekledi.. ve herşeye karısıyor sonrada sen daha kaynana görmemişsin ne kötü kaynanalar var diye kendini övmeye çalışıyor bana emretmiyor ama eşime söylüyo ve ben genelde odadan çıkıyorum onlarla oturup sohpet ediyorum ama sık sık yanlarında oturmamı istiyor doğumum yaklaştığında bile beni hastaneye götürmek istemedi taksiyle gidin dedi doğum yaptım bebeğime kendi bakmak elimden almak istedi ve benim anneliğimi dışladı ben onlara iyi davrandığıma rağmen hiçbi saygısızlık yapmamama rağmen bana karşı böyleler en son ben sinirlendim söyledim ben annesiyim sizden daha çok ben düşünüyorum çocugumu dedim bana hakaret etti sen nebiçim bi kızsın felan diye azarladı eşime dedi ben dayanamıyorum sen nekadar dayancaksın boşan dedi. ablasıda hakaret edip bağırdı eşim bazı konularda beni savunuyor ama busefer anneme sert konuşma diye annesini savundu hep iyi geçiniyordum susuyordum ama artık dayanamadım.çok aşağıladılar kendimi çok kötü hissediyorum eşim boşver annemle konuş yinede küsme diyor şimdi ben konuşmuyorum onlarla bu hakaretlerden sonra.. Çok üzgünüm neyapmaliyim bi akıl verin(( yazmayı unutmuşum kusura bakmayın yanlış anlaşıldı.. ilk eve geldiğimizde hiçbir kira vermiyorduk ama şimdi eşim çalışıyor azda olsa yardım ediyor ailesine..
Yardım etmeleri gerekir ama kalabalıktan şikayet etmemen lazım sonuçta sen seçmişin bu hayatı bi hata yapmışsın belki böyle olacağını tahmin edemiyordun bende sen gibiydim taaki kadınlar kulübüne üye olana kadar burda çoğu kadının sorunları benzer şeyler fikirlerimi çok değiştirdi .Annesinin evine gelir tabiki ama sadece gelip evi kirletip yardım etmeden gidiyolar..(
Aynen kararlıyım evden biran önce çıkmaya calisicam esimde ikna oldu gbi inş fikri değişmez çok zormuş gerçekten insan yaşamadan bilemiyor..Aman kardeşim, kendini geliştir, cocugun 3 yaşına basınca hemen çalışmaya başla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?