dili alışmadan uyarırım demesinin nesi tuhaf?konuşmayı sökmüş, 2-3 yaşlarına gelmiş bir çocuğa annem demekle konuşmayı öğrenecek olan bir çocuğa demek aynı değil ki.çünkü bebeklere babayı gösterip baba baba dersiniz falan öyle öğrenir.babaannesi kendini çocuğa gösterip annem annem diye severse öyle öğrenebilir.tamam biraz büyüdükten sonra doğrusunu öğretirler, düzelir ama ne gerek var yani, baştan doğru öğrensin.bizim eski komşumuzun torunları ona anne diyorlar, kendi annelerine de bazen diyorlar bazen demiyorlar.anneannenin çocukla çok küçükken kendisininmiş gibi ilgilenmesi vs çocuğu annesinden uzaklaştırabilir.demin bahsettiğim eski komuşunun torunları onu bellemişler anne olarak.ben konu sahibine de aynı şey olacak ya da herkese aynı şey olacak demiyorum ama olması mümkün.siz de demişsiniz, yeğenlerinizin biri 3 biri 15'miş, alışıp da size anne diyecek yaşta değiller.sizin yeğenlerinizi annem annem diye sevmeniz kimseyi rahatsız etmiyor olabilir, başkalarını da etmemesi gerektiği anlamına gelmez bu.ben de çocukları mıncıra mıncıra severim, öperim, anneleri gelse bana "fazla sıkmadan sev" tarzı bir şey dese belki bozulurum ama olabilir, hoşlanmayabilirler.sizin de bir insana sırf "benim cocugum bi bana anne demeli uyaririm iyice dili alismadan" dedi diye(ki haklı, çocuğun annesi o) "kalbiniz kararmış sizin bence" demeniz de pek kalbi ak birinin söyleyeceği tarzda değil.