En güzelini yapmışsınız karşı taraf da anlayışlı insanlarmış bizde o anlayış yok malesefBozmayın tavrınızı kendi gitmek istiyorsa gitsin. Valla ben kv kp gitmiyorum ki artık eşim diyor annem babam sürekli seni soruyor özlemişler diye hatta o kadr ki kv beni görünce gülerek açıyo kapıyıdüşün gitmiyorum ben olsam bana gelmeyen geline surat yaparım sitem ederim. Hee bi sorun mu var hayır yok severler beni ona rağmen gitmiyorum yani . Hem mesafe kalıyor hem saygı gittiğimde de yabancı gibi davranmam ama kahve yaparım içeriz kv laçkalaşmadık. Bence en önemlisi bu.
Evet bana da öyle geldi cagirsam geri adım attim sanar ertesi gün hiçbirşey olmamış gibi yine yemeğe çağırır..En güzeli başbaşa kutlamak.Sormayin ben hayatımda bu kadar kendi istediği olsun diye direten birini görmedim
Meraba arkadaşlar,konumu belki hatirlayanlariniz vardır ama kısaca özet geceyim.1,5 senedir evliyim.Kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz.Kayivalidem her gün orda yemek yememizi istiyordu,bunu direkt söylemiyordu ama her gün ısrarla davet etmesinden anlıyordum.4 kere konuştum anlamadı sandım ama anlamış kabul etmek istemiyormuş meğer.En son cagirdiginda "biz evde yiyeceğiz anne, sen yorulma bir de yemek hazırlamakla" dedim diye eşimle sonra konuşmuş ne konuşmuşsa eşimle aramizda konustugumuzda haklı olduğumu bildiği ve kabul ettiği halde aramizda sorun oldu.Ne konuştuysa kayinvalidem, o beni hakli bulan "evet önceden aşırıydı abarttık haklisin" diyen esim "ama aileme saygısızlık bu" diye birden degisince patladım.Eşimle ciddi bir şekilde tartıştık.Artik bağırdım cagirdim yeter artık dedim 1,5 sene gitmişim ben de evimde rahat rahat yemeğimi yiyip,eşimle film izlemek istiyorum ayaklarımı uzatıp dinlenmek istiyorum.Gidiyorum öyle yiyip inip aşağı da inemiyorum birakmiyor resmen.Otur otur ev sanki uzakmi,bak filmin en güzel yeri v.s v.s..Neyse tartışmamıza Kayinvalidem geldi.Sorun biz miyiz diyor ben de anne ben yukarda yemek yemek istemiyorum sana da söyledim dedim bizim aramizda sorun oluyor gördüğün gibi.Hala diyorki ama christmasda da yemedik paskalya' da da.Ben yurt disina gelin geldim Kayinvalidemler bu tarz şeyleri kutluyorlar ama bizim geleneklerimiz olan birşey değil ki mecburmuyum paskalya kutlayacaksınız diye sizinle birlikte yemek yemeye.Kadin resmen özel gün uyduruyor birlikte yemek yemek için.Neyse dedi ve gitti.Sonra eşimle konuşmadım.Gönlümü almak istedi oralı olmadım.Çünkü aşırı kırılmıştım ona.Hakli olduğumu söyleyip annesi konuştuktan sonra ona hak vermesi beni çok kırdı.Ki biz eşimle normalde çok çok iyi anlaşırız.Tek sorunumuz evliliğimize annesinin müdahil olması.1 hafta küstüm konuşmadım.O laf atıyor konuşmak istiyor ama istemedim uzattım ben de.Bana biletimi al Istanbul a gideceğim dedim.Aileni özlediğin icin böyle hircin davranıyorsun seni anlıyorum diyor hala.Biletim alındı.Gidececegim ama çok huzursuzum.Bu sorun evliligimdeki en büyük sorun.Eşim çözemiyor annesi aman oğlum mutlu olsun eşiyle birlikte yesinler evlerinde diye bir anlayış söz konusu değil.Anladığım ve gördüğüm kadariyla birbirinizi yiyorsaniz yiyin ne haliniz varsa görün ama o yemek birlikte yenecek benim istediğim olacak.Ne yapacağım ne yapacağım diye düşünürken eşimin bir arkadaşı var çocukluk arkadaşı onunla ve eşiyle hep beraber görüşürdük pandemiden önce.Ailede konuşabileceğim doğru düzgün bir insan olmadığı için birinin bize yardim etmesi lazimdi.Yoksa evliliğimiz çatırdıyor bir hiç ugruna.Arkadasina mesaj attim durumu anlattım.Beni haklı buldu merak etme dedi yarın ordayım hep birlikte konuşacağız.Geldi,herşeyi anlattım esim de dinliyor beni yalanlamadı.Evet siena haklı biz başta abarttık dedi.Ama şuan da haftada bir gidebiliriz dedi.Sen dedi çok geç kalmışsın başında cozseydin haftada bir giderdin ama kiz artik dolmuş dedi şuan haftada bir de olmaz.Sen ailenle konuşacaksın asla şu zamanlar geleceğiz diye bir söz vermeyeceksin dedi.Ne zaman gitmek isterse o zaman gidecek dedi.Bak bu problem çok büyük sen bunun farkında değilsin çok acilen ailenle konuşacaksın dedi.Çok acil hic zamanın yok dedi Bugüne kadar bu kadar şey yasanmis nasıl konuşmazsın dedi.Konustum ama annem anlamıyor yaşlı insanlar iste dedi.(Kayinvalidem 60 yaşında ve hala calisiyor çok dinç ) Anlayacak dedi anlamiyor diye birsey yok.Ben niye dedi dağ başı gibi yerde yaşıyorum aileme yakın değilim çünkü biliyorum yakın olsa sorun olacak ama akşam kafamı yastığa rahat koyuyorum dedi önemli olan bu.Bayağı konuştu.Haber bekliyorum annenle konuş dedi bana da eğer annesi seni davet ederse eşime sorun diyorsun esin de hayır diyecek dedi.Eger demezse beni arıyorsun ben geliyorum ben konuşacağım dedi.Neyse arkadaşını uğurladık,eşimi annesiyle konuşmak için gönderdim konuşmuş sonuç ne dedim."Eee iste zor tabi onlar icin ama konuştuk tamam dedi"Yani annesi istememiş ama mecburen tamam demiş.Belki başka şeyler de söyledi annesi ama söyleyemedi bana.Hatta esim kesinlikle sienayi davet etmiyorsunuz böyle devam ediyoruz gelecekte artik bakarız durumlar ne gösterirse demiş.Kayinvalidemi o tartıştığımız gunden sonra gormedim.Bahceye fln çıktığımda o işten gelmeden evvel çıkıyorum denk gelmek istemiyorum nedense,çok soğudum.Denk geldigimde de tavrim nasil olmali ne konuşmalıyım bilmiyorum sadece selam selam mi olmalıyız hal hatır sorup bırakayım mi nasil davranayim?Bana sorarsanız artik kendisine karşı içimden bise gelmiyor bizi bu duruma düşürdüğü için.Asıl meseleye gelecek olursak eşimin pazar günü doğum günü.Esim özel günlere çok önem verir benim hiçbir özel günümü atlamaz.Zaten pazar günü için yalandan plan yaptigimda hatırlamıyormuşum gibi yaptığımda ama aşkım pazar günü benim doğum günüm diyor:)) şimdi arkadaşlar ben olaylar tazeyken eş ailesini çağırıp onlarla kutlamak bana biraz tuhaf geliyor.Gecen sene onlarla kutlamıştık hem de bu sene de onlarla kutlarsak bu bir ritüel haline gelir her sene birlikte kutlamak zorundaymışız gibi düşünürler diye de temkinliyim.Kayinvalidem normal bir insan olsa evde ailecek beraber kutlamak elbette daha keyifli olurdu.Esimin zaten benden suan böyle bir isteği yok.Bunu isteyecek yüzü de yok diyelim.Pazar günü için esim akşam yemeğini disarda yemek istiyor.Uzun zamandır pandemiden dolayı hicbir yere çıkmadık herkes gibi.Ve bulunduğum ülkede suan her yer açıldı,acik havada yemek yemek serbest.Şoyle birşey düşündüm burda 1 saat uzağımızda bir kiz arkadaşım var burda tanıştığım.Kebap restaurantı var ailesinin.Bugün itibariyle acildik eşinle mutlaka bekliyorum demişti.Acaba öğlende ona gitsek pasta alsam orda birlikte sürpriz yapsak eşime olmaz mi.Tuhaf mi olur kebap restaurantı olduğu icin:) Ama şuan başka kimseyi toplayıp da doğum günü kutlama durumumuz yok.Aksam gideceğimiz restaurant da balık restaurantı orda pastayla sürpriz yapsam sadece ikimiziz burda arkadaşımız ve ailesi de var.O yüzden..Yanina da biseler yapsam götürsem nasil olur acaba.Normalde kebapçıda doğum günü kutlayacak kadar vizyonsuz değilim ama bu sene pandemi koşullarında sanki çok da siritmazBir de kayinvalideme karşı tavrım nasil olmalı karşılaştığımızda?
Valla yapacak bir şey yok isteseler olmasınlar anlayışlı ben gitmemedikten sonra .. gittim suratını assa ne olacak oğlu varken almaz suratını en fazla sitem edebilirdi etseydi keşke anne haklısın ama pandemiden dolayı evle uğraşmak fln anca geçiyor zaman der kapatırdım konuyu ve devam olurdu aynı şekilde..
Bu kaynana ile baş etmek zor. Ben olsam yemeği yer hemen evime inerimMeraba arkadaşlar,konumu belki hatirlayanlariniz vardır ama kısaca özet geceyim.1,5 senedir evliyim.Kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz.Kayivalidem her gün orda yemek yememizi istiyordu,bunu direkt söylemiyordu ama her gün ısrarla davet etmesinden anlıyordum.4 kere konuştum anlamadı sandım ama anlamış kabul etmek istemiyormuş meğer.En son cagirdiginda "biz evde yiyeceğiz anne, sen yorulma bir de yemek hazırlamakla" dedim diye eşimle sonra konuşmuş ne konuşmuşsa eşimle aramizda konustugumuzda haklı olduğumu bildiği ve kabul ettiği halde aramizda sorun oldu.Ne konuştuysa kayinvalidem, o beni hakli bulan "evet önceden aşırıydı abarttık haklisin" diyen esim "ama aileme saygısızlık bu" diye birden degisince patladım.Eşimle ciddi bir şekilde tartıştık.Artik bağırdım cagirdim yeter artık dedim 1,5 sene gitmişim ben de evimde rahat rahat yemeğimi yiyip,eşimle film izlemek istiyorum ayaklarımı uzatıp dinlenmek istiyorum.Gidiyorum öyle yiyip inip aşağı da inemiyorum birakmiyor resmen.Otur otur ev sanki uzakmi,bak filmin en güzel yeri v.s v.s..Neyse tartışmamıza Kayinvalidem geldi.Sorun biz miyiz diyor ben de anne ben yukarda yemek yemek istemiyorum sana da söyledim dedim bizim aramizda sorun oluyor gördüğün gibi.Hala diyorki ama christmasda da yemedik paskalya' da da.Ben yurt disina gelin geldim Kayinvalidemler bu tarz şeyleri kutluyorlar ama bizim geleneklerimiz olan birşey değil ki mecburmuyum paskalya kutlayacaksınız diye sizinle birlikte yemek yemeye.Kadin resmen özel gün uyduruyor birlikte yemek yemek için.Neyse dedi ve gitti.Sonra eşimle konuşmadım.Gönlümü almak istedi oralı olmadım.Çünkü aşırı kırılmıştım ona.Hakli olduğumu söyleyip annesi konuştuktan sonra ona hak vermesi beni çok kırdı.Ki biz eşimle normalde çok çok iyi anlaşırız.Tek sorunumuz evliliğimize annesinin müdahil olması.1 hafta küstüm konuşmadım.O laf atıyor konuşmak istiyor ama istemedim uzattım ben de.Bana biletimi al Istanbul a gideceğim dedim.Aileni özlediğin icin böyle hircin davranıyorsun seni anlıyorum diyor hala.Biletim alındı.Gidececegim ama çok huzursuzum.Bu sorun evliligimdeki en büyük sorun.Eşim çözemiyor annesi aman oğlum mutlu olsun eşiyle birlikte yesinler evlerinde diye bir anlayış söz konusu değil.Anladığım ve gördüğüm kadariyla birbirinizi yiyorsaniz yiyin ne haliniz varsa görün ama o yemek birlikte yenecek benim istediğim olacak.Ne yapacağım ne yapacağım diye düşünürken eşimin bir arkadaşı var çocukluk arkadaşı onunla ve eşiyle hep beraber görüşürdük pandemiden önce.Ailede konuşabileceğim doğru düzgün bir insan olmadığı için birinin bize yardim etmesi lazimdi.Yoksa evliliğimiz çatırdıyor bir hiç ugruna.Arkadasina mesaj attim durumu anlattım.Beni haklı buldu merak etme dedi yarın ordayım hep birlikte konuşacağız.Geldi,herşeyi anlattım esim de dinliyor beni yalanlamadı.Evet siena haklı biz başta abarttık dedi.Ama şuan da haftada bir gidebiliriz dedi.Sen dedi çok geç kalmışsın başında cozseydin haftada bir giderdin ama kiz artik dolmuş dedi şuan haftada bir de olmaz.Sen ailenle konuşacaksın asla şu zamanlar geleceğiz diye bir söz vermeyeceksin dedi.Ne zaman gitmek isterse o zaman gidecek dedi.Bak bu problem çok büyük sen bunun farkında değilsin çok acilen ailenle konuşacaksın dedi.Çok acil hic zamanın yok dedi Bugüne kadar bu kadar şey yasanmis nasıl konuşmazsın dedi.Konustum ama annem anlamıyor yaşlı insanlar iste dedi.(Kayinvalidem 60 yaşında ve hala calisiyor çok dinç ) Anlayacak dedi anlamiyor diye birsey yok.Ben niye dedi dağ başı gibi yerde yaşıyorum aileme yakın değilim çünkü biliyorum yakın olsa sorun olacak ama akşam kafamı yastığa rahat koyuyorum dedi önemli olan bu.Bayağı konuştu.Haber bekliyorum annenle konuş dedi bana da eğer annesi seni davet ederse eşime sorun diyorsun esin de hayır diyecek dedi.Eger demezse beni arıyorsun ben geliyorum ben konuşacağım dedi.Neyse arkadaşını uğurladık,eşimi annesiyle konuşmak için gönderdim konuşmuş sonuç ne dedim."Eee iste zor tabi onlar icin ama konuştuk tamam dedi"Yani annesi istememiş ama mecburen tamam demiş.Belki başka şeyler de söyledi annesi ama söyleyemedi bana.Hatta esim kesinlikle sienayi davet etmiyorsunuz böyle devam ediyoruz gelecekte artik bakarız durumlar ne gösterirse demiş.Kayinvalidemi o tartıştığımız gunden sonra gormedim.Bahceye fln çıktığımda o işten gelmeden evvel çıkıyorum denk gelmek istemiyorum nedense,çok soğudum.Denk geldigimde de tavrim nasil olmali ne konuşmalıyım bilmiyorum sadece selam selam mi olmalıyız hal hatır sorup bırakayım mi nasil davranayim?Bana sorarsanız artik kendisine karşı içimden bise gelmiyor bizi bu duruma düşürdüğü için.Asıl meseleye gelecek olursak eşimin pazar günü doğum günü.Esim özel günlere çok önem verir benim hiçbir özel günümü atlamaz.Zaten pazar günü için yalandan plan yaptigimda hatırlamıyormuşum gibi yaptığımda ama aşkım pazar günü benim doğum günüm diyor:)) şimdi arkadaşlar ben olaylar tazeyken eş ailesini çağırıp onlarla kutlamak bana biraz tuhaf geliyor.Gecen sene onlarla kutlamıştık hem de bu sene de onlarla kutlarsak bu bir ritüel haline gelir her sene birlikte kutlamak zorundaymışız gibi düşünürler diye de temkinliyim.Kayinvalidem normal bir insan olsa evde ailecek beraber kutlamak elbette daha keyifli olurdu.Esimin zaten benden suan böyle bir isteği yok.Bunu isteyecek yüzü de yok diyelim.Pazar günü için esim akşam yemeğini disarda yemek istiyor.Uzun zamandır pandemiden dolayı hicbir yere çıkmadık herkes gibi.Ve bulunduğum ülkede suan her yer açıldı,acik havada yemek yemek serbest.Şoyle birşey düşündüm burda 1 saat uzağımızda bir kiz arkadaşım var burda tanıştığım.Kebap restaurantı var ailesinin.Bugün itibariyle acildik eşinle mutlaka bekliyorum demişti.Acaba öğlende ona gitsek pasta alsam orda birlikte sürpriz yapsak eşime olmaz mi.Tuhaf mi olur kebap restaurantı olduğu icin:) Ama şuan başka kimseyi toplayıp da doğum günü kutlama durumumuz yok.Aksam gideceğimiz restaurant da balık restaurantı orda pastayla sürpriz yapsam sadece ikimiziz burda arkadaşımız ve ailesi de var.O yüzden..Yanina da biseler yapsam götürsem nasil olur acaba.Normalde kebapçıda doğum günü kutlayacak kadar vizyonsuz değilim ama bu sene pandemi koşullarında sanki çok da siritmaz
Eşimde ister gelsin ister gelmesin. Büyük ihtimalle tıpış tıpış gelir
Evet çok bile idare ettim aslında,ama 1,5 sene bekleyip de birden canıma tak edip mesafe koymadım aslında,yeni gelinim diye hevesleniyorlar da ilk zamanlar birlikte olmak istiyorlar diye normal karşılamıştım günden güne azalacak onlar da hevesini alacak biz karı koca kendi düzenimize geçeceğiz sandım kayinvalidemi hep iyi niyetli görmüştüm.Ama paçami kurtaramayınca artik anladimki bu sürekli birlikte yemek yeme olayi onların bencilliklerinden ileri geliyor.Ilk defa nasil davranayım diye birilerinden akıl istiyorum.O kadar değişik bir insanki hangi lisandan konuşmalıyım,nasil davranmalıyım bilemedim 4 kere konuştum 1 kere de whatsapptan uzun uzadıya mektup gibi kendimi yazılı ifade ettim belki öyle daha iyi anlar diye. Karsimda sanki bir duvar var sadece kendi istekleri olsun istiyor evimde yemek yemek için izin alacak duruma geldim.O yüzden çağırmayı düşünmüyorum bir pasta keseriz tamam
Evet gerçekten sağolsun hepsini yazamadım uzamasın diye konu,çok güzel konuştu.Eşim zaten bunun üzerine ailemle kutlayalım gibi bise de diyemedi normalde derdi ama artik geç olsa da bazi şeylerin farkına vardi diye düşünüyorum
Ben ortayı bulmak için çok çabaladım hani 1,5 yil oldu artik ben daha gelemem yeter bu kadar diye kestirip atmadım son zamanlar hep haftada 1'e düşürmeye çalıştım ama Kayinvalidem izin vermedi.Ben hayır dedigimde benim hayır demem önemli değilmiş gibi bu defa eşimi aradı.Esim hayır biz evde yiyeceğiz dediğinde beni arıyordu birlike yiyelim diye her gün pes etmeden üst üste.Biz evde yiyeceğiz dedigimde bu defa eşime gidip beni şikayet etmiş en son.Artik öyle bir duruma gelmiştik ki nerdeyse evimde eşimle yemek yemek için izin alacak hale geldim.Gidiyorum bu defa gece yarisindan önce bırakmıyor.Eve gece 12 de 1 de dönüyorduk,kendi de ertesi gün ise gidecek tv başında uyuyakaliyor uyandiriyorum anne yerine yat ben de eve geceyim yarin ise gideceksin diye,Yok yok içim geçmiş diyor kalkıyor bir iki konusuyor sonra tekrar uyuyakaliyor..Daha farklı sorunlarımız da vardi isten geliyor hadi arkadaşıma oturmaya gidelim,hadi markete gidelim hadi bilmemnereye gidelim uzak yerlere gidiyorduk bir de..Beni de araba tutuyor başım ağrıyor bir kaç kere esime söyledim sonra kendim de söyledim yavas gideriz basın ağrıyınca söyle diyor.Artik daha dayanamadım esim konuştu sonra daha çağırmadı bir de eve akşam vakti geliyorduk yemekler yetişmiyordu esim kızmıyordu ama neden önceden yapmadınki diyordu..Annesi bırakmıyordu ki..Daha bir çok şey vardı hepsini çok şükür çözdük ama bu sorunu atlatamadik neyseki suan çok kararlıyım ya çözülecek ya çözülecek artik sabrım kalmadı.Hicbir zaman gitmeyeceğim demedim ama zaman gösterecek artik öyle haftada bir gelirim ya da ayda bir gelirim diye bir kural koyup kendimi zorunlu hissetmek istemiyorum çok yıprandım çünkü psikolojim kaldirmiyor
Daha eğlenceli olur diye düşünmüştüm ikimizin de sevdiği bir arkadaşımız çünkü bir de beklemez orda bir kutlama olacağını diye sürpriz yaparım diye düşünmüştüm ama tabiki başbaşa da kutlayabiliriz ama zaten o gün akşam da başbaşa olacağız geceyim.Kayinvalidemden şuana kadar ses çıkmadı belki de benim davet etmemi bekliyor eve ama malesef davet etmeyecegim
Yok canım yemeği yiyip eve inmek nerdee:) Bırakmıyordu sürekli bahanelerle yanında tutuyorduBu kaynana ile baş etmek zor. Ben olsam yemeği yer hemen evime inerim
Ağlıyor eşimle gidiyor konuşuyor bu defa biz huzursuz oluyoruz aramız bozuluyor.Gelmiyoruz diyip gittigimiz hic olmadi yani hayır dediysek ona ikimiz de uyduk.Sadece sorun pes etmemesi,oğlumla gelinim benim her gun birlikte yemek yemek istememden dolayi aralarında huzursuzluk çıkıyor ben de gençleri biraz rahat bırakayım onlar yeterki mutlu olsunlar zaten gelirler diye düşünen bir kadim degil.Biz evde birbirimize girmişiz bağrış çağrış aşağı indi biz bu yüzden kavga ediyoruz diye açıkça söyledim hala diyorki bilmem ne zaman da gelmediniz birlikte yemek yemeye.Bu kadına ne yaparsın şimdi? Sürekli karşıma aldim konuştum anlattım biz boşanmaya doğru gidiyoruz dedim bu konudan dolayı daha ne yapabilirim neden eşimle konuşup fikrini değiştirmeye çalışıyor.Bekar gorumcem var neden kızıyla yemekleri birlikte yemiyorlar da illa bizle yemek istiyorlar? Kayınvalidemin 2 çocuğu var neden tek çocuğu esimmis gibi davraniyor
Evet sağolsun çok iyidir esim sayesinde ben de kendisiyle ve eşiyle tanıştığıma çok memnun oldum.Bir mesajımla geldi sağolsun.Bence artik ortamı yumusatmalari gereken çaba göstermesi gereken esimin ailesi diye düşünüyorum.Normalde geçen sene a dan z ye her seyi hazırlayıp çağırmıştım birlikte kutlamıştık bu olaylar olmasa gene de çağırır kutlardim ama bizim aramizda bu kadar sorunlara sebep oldukları için şuan içimden gelmiyor.Eşim özünde cok iyidir oraya gitmediğimizden beri evlendigimiz ilk günlere döndük ama ne zaman ordan bir baskı oluyordu biz aramizda geriliyorduk
Sen okurken duygu gecişi yaşadın bir de beni yaşarken düşünKonuda birsürü duygu geçişi yaşadım
konuşulması iyi olmuş ite kaka anlayacaklar ne yapayım. Bende aynı mücadeleyi veriyorum. Eşiniz kötü bi insan değil. Öyle olsa gidersen git bende görüşmem göndermem gidilcek tarzı saçmalardı. Yavaş yavaş çözümleniyor sabırlı olun
Akıl ve ruh sağlığımı korumaya çalışıyorum:))Biliyorum canim durumlarımız çok benziyor,acil mesafeni koy,kimse kirilacak diye benim gibi hiçbirşeyi alttan alma,zaten mesafe koyarken illaki birileri kırılacak ama evlilik 2 kişilik diger herkes teferruat.Bu süreç çok yoruyor ama insallah sonu güzel olur.Neyseki esim basta ailesiyle ilgili dengeyi pek kuramasa da bu konuda hakli olduğumu bildiği için bana karşı bir yaptırımı yok o da kendi hatasının bedelini ödüyor:)
Ne yaparsaniz yapin ama beraber plan yapmayin bence, en ufak bir bosluktan iceri sizacak gibiler :))) bnce kayinvalidenizi gorunce de halini hatrini sorun, mesafeli samimiyet kadar guzel bir sey yok bence. 2 senedir evliyim neredeyse bir sekilde denge kurmaya calisiyorum bugune dek hic sen demedim, kendim aramiyorum ama esim arayinca nasilsiniz diye mutlaka konusuyorum. Bence bu sekilde bir yol izleyebilirsiniz.Meraba arkadaşlar,konumu belki hatirlayanlariniz vardır ama kısaca özet geceyim.1,5 senedir evliyim.Kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz.Kayivalidem her gün orda yemek yememizi istiyordu,bunu direkt söylemiyordu ama her gün ısrarla davet etmesinden anlıyordum.4 kere konuştum anlamadı sandım ama anlamış kabul etmek istemiyormuş meğer.En son cagirdiginda "biz evde yiyeceğiz anne, sen yorulma bir de yemek hazırlamakla" dedim diye eşimle sonra konuşmuş ne konuşmuşsa eşimle aramizda konustugumuzda haklı olduğumu bildiği ve kabul ettiği halde aramizda sorun oldu.Ne konuştuysa kayinvalidem, o beni hakli bulan "evet önceden aşırıydı abarttık haklisin" diyen esim "ama aileme saygısızlık bu" diye birden degisince patladım.Eşimle ciddi bir şekilde tartıştık.Artik bağırdım cagirdim yeter artık dedim 1,5 sene gitmişim ben de evimde rahat rahat yemeğimi yiyip,eşimle film izlemek istiyorum ayaklarımı uzatıp dinlenmek istiyorum.Gidiyorum öyle yiyip inip aşağı da inemiyorum birakmiyor resmen.Otur otur ev sanki uzakmi,bak filmin en güzel yeri v.s v.s..Neyse tartışmamıza Kayinvalidem geldi.Sorun biz miyiz diyor ben de anne ben yukarda yemek yemek istemiyorum sana da söyledim dedim bizim aramizda sorun oluyor gördüğün gibi.Hala diyorki ama christmasda da yemedik paskalya' da da.Ben yurt disina gelin geldim Kayinvalidemler bu tarz şeyleri kutluyorlar ama bizim geleneklerimiz olan birşey değil ki mecburmuyum paskalya kutlayacaksınız diye sizinle birlikte yemek yemeye.Kadin resmen özel gün uyduruyor birlikte yemek yemek için.Neyse dedi ve gitti.Sonra eşimle konuşmadım.Gönlümü almak istedi oralı olmadım.Çünkü aşırı kırılmıştım ona.Hakli olduğumu söyleyip annesi konuştuktan sonra ona hak vermesi beni çok kırdı.Ki biz eşimle normalde çok çok iyi anlaşırız.Tek sorunumuz evliliğimize annesinin müdahil olması.1 hafta küstüm konuşmadım.O laf atıyor konuşmak istiyor ama istemedim uzattım ben de.Bana biletimi al Istanbul a gideceğim dedim.Aileni özlediğin icin böyle hircin davranıyorsun seni anlıyorum diyor hala.Biletim alındı.Gidececegim ama çok huzursuzum.Bu sorun evliligimdeki en büyük sorun.Eşim çözemiyor annesi aman oğlum mutlu olsun eşiyle birlikte yesinler evlerinde diye bir anlayış söz konusu değil.Anladığım ve gördüğüm kadariyla birbirinizi yiyorsaniz yiyin ne haliniz varsa görün ama o yemek birlikte yenecek benim istediğim olacak.Ne yapacağım ne yapacağım diye düşünürken eşimin bir arkadaşı var çocukluk arkadaşı onunla ve eşiyle hep beraber görüşürdük pandemiden önce.Ailede konuşabileceğim doğru düzgün bir insan olmadığı için birinin bize yardim etmesi lazimdi.Yoksa evliliğimiz çatırdıyor bir hiç ugruna.Arkadasina mesaj attim durumu anlattım.Beni haklı buldu merak etme dedi yarın ordayım hep birlikte konuşacağız.Geldi,herşeyi anlattım esim de dinliyor beni yalanlamadı.Evet siena haklı biz başta abarttık dedi.Ama şuan da haftada bir gidebiliriz dedi.Sen dedi çok geç kalmışsın başında cozseydin haftada bir giderdin ama kiz artik dolmuş dedi şuan haftada bir de olmaz.Sen ailenle konuşacaksın asla şu zamanlar geleceğiz diye bir söz vermeyeceksin dedi.Ne zaman gitmek isterse o zaman gidecek dedi.Bak bu problem çok büyük sen bunun farkında değilsin çok acilen ailenle konuşacaksın dedi.Çok acil hic zamanın yok dedi Bugüne kadar bu kadar şey yasanmis nasıl konuşmazsın dedi.Konustum ama annem anlamıyor yaşlı insanlar iste dedi.(Kayinvalidem 60 yaşında ve hala calisiyor çok dinç ) Anlayacak dedi anlamiyor diye birsey yok.Ben niye dedi dağ başı gibi yerde yaşıyorum aileme yakın değilim çünkü biliyorum yakın olsa sorun olacak ama akşam kafamı yastığa rahat koyuyorum dedi önemli olan bu.Bayağı konuştu.Haber bekliyorum annenle konuş dedi bana da eğer annesi seni davet ederse eşime sorun diyorsun esin de hayır diyecek dedi.Eger demezse beni arıyorsun ben geliyorum ben konuşacağım dedi.Neyse arkadaşını uğurladık,eşimi annesiyle konuşmak için gönderdim konuşmuş sonuç ne dedim."Eee iste zor tabi onlar icin ama konuştuk tamam dedi"Yani annesi istememiş ama mecburen tamam demiş.Belki başka şeyler de söyledi annesi ama söyleyemedi bana.Hatta esim kesinlikle sienayi davet etmiyorsunuz böyle devam ediyoruz gelecekte artik bakarız durumlar ne gösterirse demiş.Kayinvalidemi o tartıştığımız gunden sonra gormedim.Bahceye fln çıktığımda o işten gelmeden evvel çıkıyorum denk gelmek istemiyorum nedense,çok soğudum.Denk geldigimde de tavrim nasil olmali ne konuşmalıyım bilmiyorum sadece selam selam mi olmalıyız hal hatır sorup bırakayım mi nasil davranayim?Bana sorarsanız artik kendisine karşı içimden bise gelmiyor bizi bu duruma düşürdüğü için.Asıl meseleye gelecek olursak eşimin pazar günü doğum günü.Esim özel günlere çok önem verir benim hiçbir özel günümü atlamaz.Zaten pazar günü için yalandan plan yaptigimda hatırlamıyormuşum gibi yaptığımda ama aşkım pazar günü benim doğum günüm diyor:)) şimdi arkadaşlar ben olaylar tazeyken eş ailesini çağırıp onlarla kutlamak bana biraz tuhaf geliyor.Gecen sene onlarla kutlamıştık hem de bu sene de onlarla kutlarsak bu bir ritüel haline gelir her sene birlikte kutlamak zorundaymışız gibi düşünürler diye de temkinliyim.Kayinvalidem normal bir insan olsa evde ailecek beraber kutlamak elbette daha keyifli olurdu.Esimin zaten benden suan böyle bir isteği yok.Bunu isteyecek yüzü de yok diyelim.Pazar günü için esim akşam yemeğini disarda yemek istiyor.Uzun zamandır pandemiden dolayı hicbir yere çıkmadık herkes gibi.Ve bulunduğum ülkede suan her yer açıldı,acik havada yemek yemek serbest.Şoyle birşey düşündüm burda 1 saat uzağımızda bir kiz arkadaşım var burda tanıştığım.Kebap restaurantı var ailesinin.Bugün itibariyle acildik eşinle mutlaka bekliyorum demişti.Acaba öğlende ona gitsek pasta alsam orda birlikte sürpriz yapsak eşime olmaz mi.Tuhaf mi olur kebap restaurantı olduğu icin:) Ama şuan başka kimseyi toplayıp da doğum günü kutlama durumumuz yok.Aksam gideceğimiz restaurant da balık restaurantı orda pastayla sürpriz yapsam sadece ikimiziz burda arkadaşımız ve ailesi de var.O yüzden..Yanina da biseler yapsam götürsem nasil olur acaba.Normalde kebapçıda doğum günü kutlayacak kadar vizyonsuz değilim ama bu sene pandemi koşullarında sanki çok da siritmaz
Kebapcinin neyi var yahu vizyonsuz falan ? Zevkler ve renkler tartisilmaz nerde mutluysa insanlar kutlasinlar. Bence arkadasinizin ailesi falan dahil etmeyin. Basbasa ikinizin oldugu romantik bir yemek organize edin bak basbasada mutluyuz vakit gecirebiliyoruz diye gostermis olursunuz. Diger turlu ailesinin yerine arkadasinizin ailesini koymus oluyorsunuz.Meraba arkadaşlar,konumu belki hatirlayanlariniz vardır ama kısaca özet geceyim.1,5 senedir evliyim.Kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz.Kayivalidem her gün orda yemek yememizi istiyordu,bunu direkt söylemiyordu ama her gün ısrarla davet etmesinden anlıyordum.4 kere konuştum anlamadı sandım ama anlamış kabul etmek istemiyormuş meğer.En son cagirdiginda "biz evde yiyeceğiz anne, sen yorulma bir de yemek hazırlamakla" dedim diye eşimle sonra konuşmuş ne konuşmuşsa eşimle aramizda konustugumuzda haklı olduğumu bildiği ve kabul ettiği halde aramizda sorun oldu.Ne konuştuysa kayinvalidem, o beni hakli bulan "evet önceden aşırıydı abarttık haklisin" diyen esim "ama aileme saygısızlık bu" diye birden degisince patladım.Eşimle ciddi bir şekilde tartıştık.Artik bağırdım cagirdim yeter artık dedim 1,5 sene gitmişim ben de evimde rahat rahat yemeğimi yiyip,eşimle film izlemek istiyorum ayaklarımı uzatıp dinlenmek istiyorum.Gidiyorum öyle yiyip inip aşağı da inemiyorum birakmiyor resmen.Otur otur ev sanki uzakmi,bak filmin en güzel yeri v.s v.s..Neyse tartışmamıza Kayinvalidem geldi.Sorun biz miyiz diyor ben de anne ben yukarda yemek yemek istemiyorum sana da söyledim dedim bizim aramizda sorun oluyor gördüğün gibi.Hala diyorki ama christmasda da yemedik paskalya' da da.Ben yurt disina gelin geldim Kayinvalidemler bu tarz şeyleri kutluyorlar ama bizim geleneklerimiz olan birşey değil ki mecburmuyum paskalya kutlayacaksınız diye sizinle birlikte yemek yemeye.Kadin resmen özel gün uyduruyor birlikte yemek yemek için.Neyse dedi ve gitti.Sonra eşimle konuşmadım.Gönlümü almak istedi oralı olmadım.Çünkü aşırı kırılmıştım ona.Hakli olduğumu söyleyip annesi konuştuktan sonra ona hak vermesi beni çok kırdı.Ki biz eşimle normalde çok çok iyi anlaşırız.Tek sorunumuz evliliğimize annesinin müdahil olması.1 hafta küstüm konuşmadım.O laf atıyor konuşmak istiyor ama istemedim uzattım ben de.Bana biletimi al Istanbul a gideceğim dedim.Aileni özlediğin icin böyle hircin davranıyorsun seni anlıyorum diyor hala.Biletim alındı.Gidececegim ama çok huzursuzum.Bu sorun evliligimdeki en büyük sorun.Eşim çözemiyor annesi aman oğlum mutlu olsun eşiyle birlikte yesinler evlerinde diye bir anlayış söz konusu değil.Anladığım ve gördüğüm kadariyla birbirinizi yiyorsaniz yiyin ne haliniz varsa görün ama o yemek birlikte yenecek benim istediğim olacak.Ne yapacağım ne yapacağım diye düşünürken eşimin bir arkadaşı var çocukluk arkadaşı onunla ve eşiyle hep beraber görüşürdük pandemiden önce.Ailede konuşabileceğim doğru düzgün bir insan olmadığı için birinin bize yardim etmesi lazimdi.Yoksa evliliğimiz çatırdıyor bir hiç ugruna.Arkadasina mesaj attim durumu anlattım.Beni haklı buldu merak etme dedi yarın ordayım hep birlikte konuşacağız.Geldi,herşeyi anlattım esim de dinliyor beni yalanlamadı.Evet siena haklı biz başta abarttık dedi.Ama şuan da haftada bir gidebiliriz dedi.Sen dedi çok geç kalmışsın başında cozseydin haftada bir giderdin ama kiz artik dolmuş dedi şuan haftada bir de olmaz.Sen ailenle konuşacaksın asla şu zamanlar geleceğiz diye bir söz vermeyeceksin dedi.Ne zaman gitmek isterse o zaman gidecek dedi.Bak bu problem çok büyük sen bunun farkında değilsin çok acilen ailenle konuşacaksın dedi.Çok acil hic zamanın yok dedi Bugüne kadar bu kadar şey yasanmis nasıl konuşmazsın dedi.Konustum ama annem anlamıyor yaşlı insanlar iste dedi.(Kayinvalidem 60 yaşında ve hala calisiyor çok dinç ) Anlayacak dedi anlamiyor diye birsey yok.Ben niye dedi dağ başı gibi yerde yaşıyorum aileme yakın değilim çünkü biliyorum yakın olsa sorun olacak ama akşam kafamı yastığa rahat koyuyorum dedi önemli olan bu.Bayağı konuştu.Haber bekliyorum annenle konuş dedi bana da eğer annesi seni davet ederse eşime sorun diyorsun esin de hayır diyecek dedi.Eger demezse beni arıyorsun ben geliyorum ben konuşacağım dedi.Neyse arkadaşını uğurladık,eşimi annesiyle konuşmak için gönderdim konuşmuş sonuç ne dedim."Eee iste zor tabi onlar icin ama konuştuk tamam dedi"Yani annesi istememiş ama mecburen tamam demiş.Belki başka şeyler de söyledi annesi ama söyleyemedi bana.Hatta esim kesinlikle sienayi davet etmiyorsunuz böyle devam ediyoruz gelecekte artik bakarız durumlar ne gösterirse demiş.Kayinvalidemi o tartıştığımız gunden sonra gormedim.Bahceye fln çıktığımda o işten gelmeden evvel çıkıyorum denk gelmek istemiyorum nedense,çok soğudum.Denk geldigimde de tavrim nasil olmali ne konuşmalıyım bilmiyorum sadece selam selam mi olmalıyız hal hatır sorup bırakayım mi nasil davranayim?Bana sorarsanız artik kendisine karşı içimden bise gelmiyor bizi bu duruma düşürdüğü için.Asıl meseleye gelecek olursak eşimin pazar günü doğum günü.Esim özel günlere çok önem verir benim hiçbir özel günümü atlamaz.Zaten pazar günü için yalandan plan yaptigimda hatırlamıyormuşum gibi yaptığımda ama aşkım pazar günü benim doğum günüm diyor:)) şimdi arkadaşlar ben olaylar tazeyken eş ailesini çağırıp onlarla kutlamak bana biraz tuhaf geliyor.Gecen sene onlarla kutlamıştık hem de bu sene de onlarla kutlarsak bu bir ritüel haline gelir her sene birlikte kutlamak zorundaymışız gibi düşünürler diye de temkinliyim.Kayinvalidem normal bir insan olsa evde ailecek beraber kutlamak elbette daha keyifli olurdu.Esimin zaten benden suan böyle bir isteği yok.Bunu isteyecek yüzü de yok diyelim.Pazar günü için esim akşam yemeğini disarda yemek istiyor.Uzun zamandır pandemiden dolayı hicbir yere çıkmadık herkes gibi.Ve bulunduğum ülkede suan her yer açıldı,acik havada yemek yemek serbest.Şoyle birşey düşündüm burda 1 saat uzağımızda bir kiz arkadaşım var burda tanıştığım.Kebap restaurantı var ailesinin.Bugün itibariyle acildik eşinle mutlaka bekliyorum demişti.Acaba öğlende ona gitsek pasta alsam orda birlikte sürpriz yapsak eşime olmaz mi.Tuhaf mi olur kebap restaurantı olduğu icin:) Ama şuan başka kimseyi toplayıp da doğum günü kutlama durumumuz yok.Aksam gideceğimiz restaurant da balık restaurantı orda pastayla sürpriz yapsam sadece ikimiziz burda arkadaşımız ve ailesi de var.O yüzden..Yanina da biseler yapsam götürsem nasil olur acaba.Normalde kebapçıda doğum günü kutlayacak kadar vizyonsuz değilim ama bu sene pandemi koşullarında sanki çok da siritmaz
Benim için kebapçı olmuş başka bir yer olmuş sorun değil amaç hatırlamak,hatırlanmak.Eşim de böyle şeylere takılan biri degil belki arkadaşlar öyle değerlendirir diye yazdım ama başka alternatifim yoktu.Orda yaptık doğumgününü.Aksaminda da başbaşa yemeğe gittik hediyesini de verdim çok mutlu oldu..
