Öneriniz için çok teşekkür ederim öncelikle. Fakat işte benim problemim sizin düşündüğünüzün aksine eşimin gelip bana sürekli hiç bir şey yokken neden annemi aramıyorsun neden annemi sevmiyorsun diye tartışma çıkarması. Hatta ben ona seninle annen yüzünden kavga etmiycem demiştim bile ama o tartışmalarımızı aramızda halletmemize ve aramızda hiç bir sorun olmamasına rağmen gelip bana trip atıyor. Sebebi de aynı tahmin ettiğim gibi annesiyle 1 saatten fazla telefon görüşmesi yapması. Ama ben hala eşime gidip şu sıratının hali bu telefon konuşması mı diye sormuyorum. Çünkü gerçekten annesi için kavga etmek istemiyorum. Sorunum kayınvalidemle değil. O gerçekten benim umrumda olamaz bu saatten sonra. Sorunum eşimle... ortada hiç bir sorun yokken annesinin dolduruşuna gelip bana trip atmasına inanın çok sinirleniyorum!
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kayınvalidem ve kocam
- Konu Sahibi didofurby
- Başlangıç Tarihi
İnanın gelde kayınvalidem yada biz gitsek mesafeli bir şekilde konuşurum zaten. Ama eşimin gelip bana sürekli tartışma çıkarması beni deli ediyor. Arasam sorun kalmıycak belki biliyorum ama asla aramak istemiyorum asla. Yapmacık biri olamadım hiç. Sevmediğim hatta nefret duyguları beslediğim birini arayıp yapmacık yapmacık nasılsın anne diyemem. Anne dememi hak edecek 1 tane şey yapmadı zaten şimdiye kadar.
- 5 Mart 2017
- 1.786
- 1.988
- 133
Yani siz de haklısınız ben de kesinlikle aramazdım. Karşınıza alıp sakince konuşsanız içinizi dökseniz eşinize? Belki anlar yani konuştukça. Ben olsam şöyle bir konuşma yapardım. "Aramızın bozulmasını istemiyorsan beni zorlama, sen istediğin kadar görüş konuş annen o senin ama sevmediğim bir insanla görüşmeye konuşmaya zorlamaya hakkın yok, yapmadığını bırakmadı ( tüm ayrıntılarıyla yaptıklarını hatırlatırım, hatırlatmak kafasında olayların oturmasını sağlar çünkü ) neden arayayım asla affetmem anneni, öte yandan hadi diyelim ki senin güzel hatrın için aradım konuştum zoraki, isteksizce samimiyetsizce. İçimden gelmeden konuşup mutsuz olmam seni mutlu edecek mi? İçine sinecek mi gerçekten? Çünkü arayıp konuşmaya devam edersem tüm yaptıklarını yutmuş olacağım. Beni böyle ezdirmek mi istiyorsun? Bu mu benim sendeki değerim? Bana ve kararlarıma, duygularıma olan saygın bu mu senin? Buysa ille de hala ara diyorsan ararım ama benden bir daha asla eski samimiyeti göremezsin. Seçim senin." Şeklinde konuşurum. Bence böyle uzun hatırlatmalı bir konuşmadan sonra biraz düşünür hak verir adaletli bir insansa. Ama sert çıkmayın damardan girin hatta acıtasyon gerekiyorsa acıtasyon yapın. Fevri konuşup sert çıkmak eşinizi daha da kızıştırır. Benim eşim teyzeme demediğini bırakmazdı ama içten içe haklı olduğunu sezsem de karşı çıkardım kavga ederdim kabul etmezdim. Gururum incinirdi. Bunun sebebi utanmak aslında. Aslında teyzemden utanıyordum eşime karşı. Beni eşime karşı mahçup ettiği için utanıyordum. Ve çok utandığım için eşimin ithamlarını kabul etmez reddederdim. Ama zamanla evliliğimiz oturdukça dedim ki kimi kime koruyorum? Benim en yakınım eşim, ailemden biri yüzünden beni hor görecek değil ya dedim ve rahatladım. Haklıymışsın dedim. Kilit nokta şu, sakın eşine cephe alıp da sen de ailen gibisin, diyerek sinirle küçümseyici laflar söyleme tamamen ters teper kendisini sana karşı aklamak annesini savunmaya devam eder.
Konuşmanda annesi gibi biri olmadığını vurgula gururunu okşa. "Bak sen annen gibi değilsin adaletli bir insansın iyi düşün bana haksızlık etme, eşinim ben senin. Bizim artık en yakınımız birbirimiz olmalıyız." diyerek gir kanına.
Eşim taraf tutuyor evet. Ben asla eşime gidip annenle kavga et bunların hesabını sor falan demedim. Eşim annesinin haksız olduğunu göre göre annesinin tarafını bariz bir şekilde tutuyor. Benim de sinirlendiğim ve kaldıramadığım nokta da bu zaten... Ben hiç bir zaman gidipte annen böyle böyle yaptı demedim. Aksine eşim hep gelip annemi neden aramadın annemi neden sevmiyorsun diye dırdır yaptı. Ve en son Yeter artık diyip ağızıma geleni söyledim.
- 24 Aralık 2015
- 4.405
- 6.189
- 158
Benimde eşime takılan altınlar alındı kv cadısı tarafından(bana söylenmeden borcumuz ihtiyacımız denmeden, aksine hava atıldı durumumuz iyi diye), sonradan öğrendim ki yeni evlenen akrabalarının eşlerinin 2 kişinin bileziklerini almışlar hala ödememişler, benimde bileziklerimi alacaktı zor kurtardım, gözümde sıfır bir insan hiç sevmiyorum, eşim bile sevmiyor artık bence, atsan atılmaz satsan satılmaz herkes anne olamıyor
İşte bu kadın olaylar böyle gelişmesin diye önceden herşeyi ayarlamış
3 dakika takı yöreni mi olur ya 3 dakika sürdü. Herkes şaşırdı. Gelip para veren altın veren oldu takı töreninden sonra. Ne oldu hiç bir şey anlamadık diyenler oldu. Kayınvalidem gelen herşeyi elindeki keseye attı takılmasına izin bile vermedi ve keseyi falan alıp koşarak gitti. Ya inanamazsınız öyle bir tiyatronun içine düştüm ki... Teyzem hatta çok sinirlendi kavga etcekti zor tuttum aman teyze düğünde olay çıkmasın ben sonra halletcem dedim. Bizim kaldığımız evde kocaman bir kasa vardı ki ev de kayınvalidemin babasının evi. Her gün orda duran takılar o gece o eve girmedi bile. Başka akrabasının evine götürmüş biz görüpte sayamayalım diye. Ya gerçekten düşündükçe çıldırıyorumİyi kurtarmışsınız. Biz hiç bir şey anlamayıp duğun boyu bir güzel oynadık göbek attık. O ara zaten kayınvalide yapacağını yapmış. Herşey için çok geçti... Bir de senin eşin anlamış kimin en olduğunu. Benimkisi anlamıyor! Ben de böyle bir adamla nasıl bir ömür geçireceğim diye kara kara düşünüyorum
Bunları konuştuk çok. Her tartışma çıkarışında söyledim. Eşim benim sanırım adaletsiz ve bencil bir insan. Ve ben yırtınsam da o yine annesinin lafı ile gelip bana surat asabilecek kadar kendi düşüncesi olmayan biri. İnanın 3 ay önceye gitsem tekrar evlenir miydim bilmiyorum...Yani siz de haklısınız ben de kesinlikle aramazdım. Karşınıza alıp sakince konuşsanız içinizi dökseniz eşinize? Belki anlar yani konuştukça. Ben olsam şöyle bir konuşma yapardım. "Aramızın bozulmasını istemiyorsan beni zorlama, sen istediğin kadar görüş konuş annen o senin ama sevmediğim bir insanla görüşmeye konuşmaya zorlamaya hakkın yok, yapmadığını bırakmadı ( tüm ayrıntılarıyla yaptıklarını hatırlatırım, hatırlatmak kafasında olayların oturmasını sağlar çünkü ) neden arayayım asla affetmem anneni, öte yandan hadi diyelim ki senin güzel hatrın için aradım konuştum zoraki, isteksizce samimiyetsizce. İçimden gelmeden konuşup mutsuz olmam seni mutlu edecek mi? İçine sinecek mi gerçekten? Çünkü arayıp konuşmaya devam edersem tüm yaptıklarını yutmuş olacağım. Beni böyle ezdirmek mi istiyorsun? Bu mu benim sendeki değerim? Bana ve kararlarıma, duygularıma olan saygın bu mu senin? Buysa ille de hala ara diyorsan ararım ama benden bir daha asla eski samimiyeti göremezsin. Seçim senin." Şeklinde konuşurum. Bence böyle uzun hatırlatmalı bir konuşmadan sonra biraz düşünür hak verir adaletli bir insansa. Ama sert çıkmayın damardan girin hatta acıtasyon gerekiyorsa acıtasyon yapın. Fevri konuşup sert çıkmak eşinizi daha da kızıştırır. Benim eşim teyzeme demediğini bırakmazdı ama içten içe haklı olduğunu sezsem de karşı çıkardım kavga ederdim kabul etmezdim. Gururum incinirdi. Bunun sebebi utanmak aslında. Aslında teyzemden utanıyordum eşime karşı. Beni eşime karşı mahçup ettiği için utanıyordum. Ve çok utandığım için eşimin ithamlarını kabul etmez reddederdim. Ama zamanla evliliğimiz oturdukça dedim ki kimi kime koruyorum? Benim en yakınım eşim, ailemden biri yüzünden beni hor görecek değil ya dedim ve rahatladım. Haklıymışsın dedim. Kilit nokta şu, sakın eşine cephe alıp da sen de ailen gibisin, diyerek sinirle küçümseyici laflar söyleme tamamen ters teper kendisini sana karşı aklamak annesini savunmaya devam eder.
Konuşmanda annesi gibi biri olmadığını vurgula gururunu okşa. "Bak sen annen gibi değilsin adaletli bir insansın iyi düşün bana haksızlık etme, eşinim ben senin. Bizim artık en yakınımız birbirimiz olmalıyız." diyerek gir kanına.
- 24 Aralık 2015
- 4.405
- 6.189
- 158
Gözleri kör oluyor, benim eşime kendi annesinin yaptıklarını arkadaşıma kaynanası şunu yapmış desem küfür eder eminim, ama kendi anneleri olunca dilleri tutuluyor, kendi paramla aldığım mobilyaya onun istediğini beğenmedim diye surat mi yapmadı, altınlarımımı çalmadı, perdeleri alma ben alırım kendi beğendiğimi dememe rağmen kendi beğendiği olsun diye kendi seçip aldı ve bak biz size şunları aldık yani altınlarda hakkımız var mi demedi, nişanlılıkta annemimi ağlatmadı, sürekli eşimi arayıp kendi akrabalarıyla oturmayamı çağırmadı, daha unuttuğum neler neler, seninkinde ne mal olduğunu biliyordur emin ol, ne diyim arkadaşım birde senin yanında olmazsa hiç çekilmez o adam, çocuk olmadan ne yapacaksan yap derim, bu adama çocuk yapma sakın.
- 5 Mart 2017
- 1.786
- 1.988
- 133
O zaman çekin resti eşyaları toplayın gidin annenize yalnız kalsın biraz. Belki aklı başına gelir gözü korkarsa. "Evlendik diye beni avcuna aldın sanma şu evden bir kere çıkarsam bir daha dönmem sabrımı zorlama." derdim ben olsam. Ve muhtemelen akıllanmazsa işin içine ailemi katardım iş ciddiye binerdi.
Ben unuturum hiç umursamam. Hatta cidden umursamıyorum allaha uzak bana yakın olsunlar. Benim sorunum eşimin bana gelip annemi neden aramıyorsun neden sevmiyorsun diye sürekli tartışma çıkarması. Yani ben gidip tartışmıyorum o herşey iyiyken güzelken anasının dolduruşuna gelip benimle tartışmaya çalışıyor. Haa ben dr 3 aydır susuyorum daha en son kavgamızda ağzıma gelen herşeyi söyledim artık bu kadar haksızlığa gelemeyip. Ayrıca hakaret etmek insana örneğin hayvan öküz demekle olur. Ama bir elma kırmızıysa ona kızmızı demek bence hakaret değil, gerçekleri söylemektir. Bu arada darısı başıma inşallah benim de evimin yolunu bilmezler. Çünkü senin de tecrübe ettiğin gibi böyle insanlarla görüşmek daha da bir zarar verir... Ama maalesef benim öyle bir ihtimalim yok gibi görünüyor...
Annemlere şunları söylesem kadın ölür üzüntüden. Ama ben de biraz gitmeyi düşünüyorum açıkcası. Fakat akıllancak mı eşim, orasından pek emin değilim hatta hiç...O zaman çekin resti eşyaları toplayın gidin annenize yalnız kalsın biraz. Belki aklı başına gelir gözü korkarsa. "Evlendik diye beni avcuna aldın sanma şu evden bir kere çıkarsam bir daha dönmem sabrımı zorlama." derdim ben olsam. Ve muhtemelen akıllanmazsa işin içine ailemi katardım iş ciddiye binerdi.
Para konusunda sesimi çıkarmadım çünkü o kadar ucuz olmak istemedim. Bariz belliydi zaten ne yaptığı ben orda yırtınsam bile o para zaten gitmişti biz anladığımızda... biz düğünde habersiz göbek atarken yapmıştı çünkü yapacağını. Annemlere laf söylediğinde ağlattım onu bişey yapmamışsınız demişsiniz de ağlayarak özür diledi. Balayına gittim evet çünkü eşimle hiç bir alakası yoktu ve böyle bir kadın için evliliğimi bozacak değildim. Eşim de benimle beraber paraları çalmasına şok oldu, eşim de annesine o cümleyi kurduğunda ne demek istiyorsun diye yüklendi ta ki annesi gözyaşlarını silah olarak kullanıp ağlayana kadar. Haaa şimdi ne oldu da yazıyorsun buralara derseniz... Eşimin herşeyi bilip hala gelip bana annemi neden aramıyorsun diye tartışıp trip atmasını kaldıramadığım için yazıyorum. Buna göre cevap verirseniz sevinirim. Boşanıyım mı?
Hah işte ben nankörlüklere üzülme evresindeyim. Gerçekten yazık. Ben bir de yeni gelinim. Böyle şeyler gördükçe soğuycam kocamdan diye korkuyorum. Çok sabırlı birisi de değilimdir. Hayırlısı diyorum sadece
- 5 Mart 2017
- 1.786
- 1.988
- 133
Yani akıllanmazsa zaten böyle bir evlilik yürümez bence. Size saygısı yok anladığım kadarıyla ya ama yazık yani gerçekten yazık 3 aylık evlilik daha. Eşinize anlam veremiyorum. Tamam gerekirse annesine toz kondurmasın laf ettirmesin ama sizi aramaya zorlaması katlanılacak gibi değil bence.
Çok güzel yazmışsınız. Peki asıl sorunum olan eşimin gelip neden annemi aramadın sorularına ve triplerine nasıl karşılık vereyim sizce? Bi öneride bulunun ben de yapıyım da ne olur bitsin artık bu işkence
Benzer Konular
