Kayınvalidem beni sevmiyor mu?

Cucuthecatt .!.:

Yuh bu kadar nefretin sebebi ne :) 16 yaşından beri çalışan bir kadınım erken yaşta ailemden ayrılıp istanbul gibi bir yerde çalışıp ev geçindirdim ben tek başıma kendi ayaklarımın üzerinde durdum senelerce. Hayatında hiç çalışmamış koca sözü dinleyen kara cahil biri zannettiniz heralde beni:) şimdi ki aklım olsa bunların hiçbirine tamam demeyeceğimi de yazdım ayrıca ben asla bana evini açtı benim düzenime uyacak demedim? Ben onun düzenine uydum. Sanırım bu zamana kadar biraz fedakarlık yapacak kadar sevip sevilmediniz şimdiye kadar.

Genişletmek için tıkla...

Aksine çok fedakar biriyim ama enayi değilim. Hak edene hak ettiği kadar. Çalışmama izin vermeyen kocam olamaz, ailesi hele hiç olamaz. Çalışamayıp annesinin yanında kalıp temizliği yemeği işleri falan yapmak, bekar gibi odada tek kişilik yatakta yatmak fedakarlık değil ezikliktir. Koca sözü dinlemişsiniz işte, yok öyle olmaz ben de işe gireyim daha çabuk toparlanırız dememişsiniz. Ben 16 yaşından beri çalışıyorum, evlendik diye sahibim mi oldun, sana veya anana babana mı soracağım çalışıp çalışmamayı dememişsiniz. 3 sene kayınvalidenizin uygun gördüğü yerde yatmış, önünüze koyduğunu yiyebilmişsiniz. Hem evlerinde beş kuruş vermeden 3 sene yaşamışsınız hem de uyumayayım diye odanın önünde gürültü yaptı diye şikayet etmişsiniz.

Hadi bunlar geçmişte kalmış diyelim ama kayınvalide aynı tas aynı hamam. O çok sevdiğiniz eşiniz annesini dışarıda tutmayı beceremiyor hala. Ne demek 2 aylık bebeği alıp koynuma sokucam, benle uyuyacak falan kendine gel diyor mu annesine? Hayır, bütün anneci ezik kocalar gibi annesinin iyi niyetli olduğunu düşünüyor. Düşünme yetisi olsa evli barklı adamım, yuh bana 3 senedir annemin salonunda kanepesinde yatıp kalkıyorum derdi.

Kendinizi kıyaslamışsınız ama benim kocam için ben ne dersem o. Ne istersem yaparım ne istemezsem yapmam, nereye istersem giderim alırım yerim içerim. Bizde izin söz konusu olamaz. Söyleme, haber verme, bilgilendirme olur. Anası babası hele hiç karışamaz. Evliliğimin başında karışma haddini göstermişlerdi ama o günden beri destursuz konuşamazlar bile benimle. Eşimi gerekirse tepemde gezdiririm çünkü bana karşı çok saygılı düşünceli ve anlayışlıdır. Olmasaydı ne sever ne de saygı duyup yanımda yöremde tutardım.

Cucuthecatt .!.:

Ayrıca evlendirmişler ev kurmuşsunuz masraf yapmışlar derken? Biz her şeyi kendimiz yaptık, zaten kurulu bir düzenimiz vardı kimseden hiçbir şey istemedik. Mecbur kaldık kısmının neresini anlamadınız? Eşim tek çocuk ve ailesinin durumu gayet iyi. Sorun yaşayan bendim ve eşime ailesiyle arası bozulmasın diye bunlardan bahsetmedim haberi bile yok yoksa çeker giderdik bi daha da konuşmazdı ailesiyle. Öyle yapsam daha iyi olurdu herhalde size göre :)

Genişletmek için tıkla...

Ben kayınvalidemin bir odasında tek kişilik yatakta yatmaktansa ailemin evindeki bekar odamda kalırdım. İyi ki durumları çok iyiymiş o yatağı size vermişler. Karun kadar zengin olsalardı çift kişilik bir yatak alırlardı belki. Mecbur kaldık, yanlarına geldik diyorsunuz da bari kaldığınız odaya biraz özenseydi eşiniz. 3-5 ay önemsenmez geçiştirilir ama benim eşim 3 sene salonda kanepede yatsa eşim gözüyle bakmazdım. Adam hiç gocunmamış hiç utanmamış, beni eşime rezil ettiniz dememiş rahat rahat takılmış salonda.

Her neyse herkesin kişiliği, evliliği, mekanizması farklı. Bundan sonra bari süreçleri durumları ölçün tartın, adamın önüne sermeyin her şeyi. Benim yerime anneni dinlemeyi onun dediğini yapmayı tercih edersen topla eşyanı git falan diyin. Bu aileye ve maddi durumlarına güvenmeyin mutlaka kendi geliriniz olsun.

Cucuthecatt .!.:

Merhaba biraz uzun olacak içimi dökmek istedim. Eşimle 6 senedir birlikteyiz 4 senedir evliyiz. Eşimin annesine evlenmeden önce x teyze diye hitap ediyordum. Evlilik muhabbetleri açılınca bana abla dersen abla, teyze dersen teyze, anne dersen de annen gibi davranırım dedi bana çok garip geldi bu. Neyse ailelerden farklı bir şehirde yaşıyorduk corona zamanı işlerimiz bozulduğu için geçici süreyle eşimin ailesinin yanına yerleştik ama bu 3 sene sürdü. Kayınvalidemin beni bir türlü beğenemediğini hissettim sürekli saçıma makyajıma giyimime karışmaya başladı kendisi gibi olmam için beni manipüle etmeye çalıştı artık o kadar üstüme geliyodu ki giyinip evden çıkmak istemiyordum. İş yapış tarzımı beğenmedi habire laf soktu her şeyin en iyisini ben bilirim havasındaydı sürekli. Sabahları bilerek odamın önünde ses yapıyodu uyumama gıcık oluyodu. Bunları yaşamaya başladıktan sonra anne demek içimden gelmedi ben anne demeyince iyice kudurdu eşimle sürekli kavga etmeme sebep oldu gidip ona ağlıyodu ben anne denmeyi hak etmiyor muyum diye. Herkesim yanında özellikle kocamın yanında bana kızım annecim vs diyor ve bu durum beni kötü gösteriyor. Asla ama asla anne demek istemiyorum içimden gelmiyor kesinlikle. Evleri ayırdık bu arada 1 seneyi geçti. Bebeğim oldu kendi evine park yatak aldı? 10 dakika mesafede yaşıyoruz habire "oğluşum" benim evimde ne zaman uyuyacak ah aynı evde olsaydık gece koynuma alırdım ben "çocuğumu" falan diyor bebek daha 2 aylık. Deliriyorum ben mi abartıyorum? Bu kadın beni sevmiyor bence başından beri değil mi? Eşim annesinin tamamen iyi niyetli olduğuna inanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Duymayın zaten aynı evde değilsiniz artık. Konuşsun dursun

Ben henuz gelinini seven bir kayinvalideye rastlamadım bunu niye dert ediyorsunuzki kendinize. Bırakın sevmesin. Benim kaynanam hamileliğimin tam aşerme dönemlerinde ekmeğe evde var olan tum taze kaymağı sürüp burnumun önünde eşime al oğlum bunu senin için hazırladım ye dedikten sonra kaynanalarin gelinlerine asla niyet beslemediklerine tüm kalbimle ikna oldum.

Cucuthecatt .!.:

Merhaba biraz uzun olacak içimi dökmek istedim. Eşimle 6 senedir birlikteyiz 4 senedir evliyiz. Eşimin annesine evlenmeden önce x teyze diye hitap ediyordum. Evlilik muhabbetleri açılınca bana abla dersen abla, teyze dersen teyze, anne dersen de annen gibi davranırım dedi bana çok garip geldi bu. Neyse ailelerden farklı bir şehirde yaşıyorduk corona zamanı işlerimiz bozulduğu için geçici süreyle eşimin ailesinin yanına yerleştik ama bu 3 sene sürdü. Kayınvalidemin beni bir türlü beğenemediğini hissettim sürekli saçıma makyajıma giyimime karışmaya başladı kendisi gibi olmam için beni manipüle etmeye çalıştı artık o kadar üstüme geliyodu ki giyinip evden çıkmak istemiyordum. İş yapış tarzımı beğenmedi habire laf soktu her şeyin en iyisini ben bilirim havasındaydı sürekli. Sabahları bilerek odamın önünde ses yapıyodu uyumama gıcık oluyodu. Bunları yaşamaya başladıktan sonra anne demek içimden gelmedi ben anne demeyince iyice kudurdu eşimle sürekli kavga etmeme sebep oldu gidip ona ağlıyodu ben anne denmeyi hak etmiyor muyum diye. Herkesim yanında özellikle kocamın yanında bana kızım annecim vs diyor ve bu durum beni kötü gösteriyor. Asla ama asla anne demek istemiyorum içimden gelmiyor kesinlikle. Evleri ayırdık bu arada 1 seneyi geçti. Bebeğim oldu kendi evine park yatak aldı? 10 dakika mesafede yaşıyoruz habire "oğluşum" benim evimde ne zaman uyuyacak ah aynı evde olsaydık gece koynuma alırdım ben "çocuğumu" falan diyor bebek daha 2 aylık. Deliriyorum ben mi abartıyorum? Bu kadın beni sevmiyor bence başından beri değil mi? Eşim annesinin tamamen iyi niyetli olduğuna inanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Ben zaten çok karşıyım hiçbir kan bağın olmayan birine anne denmesine hele sevilmiyorsa anne demek çok koyuyor insana. Bazı üyeler park yatak almasını normal karşılamış ama bence değil benim de oğlum 2 aylık şu an benimki de oğlum falan diye seviyor ama çok takılmıyorum ama asla kaç yaşında olursa olsun gidip kaynanamın koynunda uyumayacak bence biraz önünü kesin yoksa aşırıya kaçacak gibi