kayınvalide ve görümcelerle başa çıkmanın yolları

yazılarınızı okudum.yaşamayan gerçekten anlayamaz içinde bulunduğunuz durumu ve en iyiyi yapacak olan da yine sizsiniz.arkadaşlar yazmış zaten işinizin olması,mesafeli,saygılı olmanız ama kendinizi de ezdirmemeniz vs vs.bu konu da çok fazla yorum yapmayacağım farklı olarak.son paylaşımınızı okudum.bununla ilgili yorum yapmak istedim.bu olayın içinde direkt eşinizin olması iyi olmuş en azından kendisi birebir yaşadığı için daha net anlar.aslında eşiniz de neyin ne olduğunu biliyor ama işte malesef bişey yapmıyor ya da yapamıyor.yalnız sadece şu nokta da fikrimi söylemek isterim.keşke eşinize 'annen benden ne istiyor?'demeseydiniz.o zaten o anda olayın için de olduğu için durumun farkında.ve bu anlamda da mahçup durumda.yani siz sakın ailesiyle ilgili yorum yapmayın haklı da olsanız.eşler zaten herşeyin farkındalar ve görüyorlar.hoş işlerine gelmiyor ama emin olun onların da bi patlama noktaları olur.evet içinde bulunduğunuz durum psikolojik açıdan yıpratıcı ama siz ruh ve beden sağlığınızı mümkün olduğunca korumaya çalışın.biliyorum demesi kolay diyeceksiniz.ama inanın önce siz geliyorsunuz.siz güçlü oldukça,sağlam ve moralli durdukça sorunlar daha kolay çözüme ulaşır.taktik uygulamaları falan yapmayın onlardan bi farkınız kalmaz.sadece bekleyin herşeyi eşinizin görmesni sağlayın ve evet eşiniz olmadan asla görüşmeeyin her anınıza şahit olsun.inanıyorum ki durumunuz düzelecek.eşiniz ilkini kaybetme nedeninin farkında ve sizi kaybetmeyi ASLA göze alamaz.göreceksiniz bak en yakın zamanda ayrı ev ve huzurlu yaşama kavuşacaksınız...herşey gönlünüzce olsun...

inston .!.:

yazılarınızı okudum.yaşamayan gerçekten anlayamaz içinde bulunduğunuz durumu ve en iyiyi yapacak olan da yine sizsiniz.arkadaşlar yazmış zaten işinizin olması,mesafeli,saygılı olmanız ama kendinizi de ezdirmemeniz vs vs.bu konu da çok fazla yorum yapmayacağım farklı olarak.son paylaşımınızı okudum.bununla ilgili yorum yapmak istedim.bu olayın içinde direkt eşinizin olması iyi olmuş en azından kendisi birebir yaşadığı için daha net anlar.aslında eşiniz de neyin ne olduğunu biliyor ama işte malesef bişey yapmıyor ya da yapamıyor.yalnız sadece şu nokta da fikrimi söylemek isterim.keşke eşinize 'annen benden ne istiyor?'demeseydiniz.o zaten o anda olayın için de olduğu için durumun farkında.ve bu anlamda da mahçup durumda.yani siz sakın ailesiyle ilgili yorum yapmayın haklı da olsanız.eşler zaten herşeyin farkındalar ve görüyorlar.hoş işlerine gelmiyor ama emin olun onların da bi patlama noktaları olur.evet içinde bulunduğunuz durum psikolojik açıdan yıpratıcı ama siz ruh ve beden sağlığınızı mümkün olduğunca korumaya çalışın.biliyorum demesi kolay diyeceksiniz.ama inanın önce siz geliyorsunuz.siz güçlü oldukça,sağlam ve moralli durdukça sorunlar daha kolay çözüme ulaşır.taktik uygulamaları falan yapmayın onlardan bi farkınız kalmaz.sadece bekleyin herşeyi eşinizin görmesni sağlayın ve evet eşiniz olmadan asla görüşmeeyin her anınıza şahit olsun.inanıyorum ki durumunuz düzelecek.eşiniz ilkini kaybetme nedeninin farkında ve sizi kaybetmeyi ASLA göze alamaz.göreceksiniz bak en yakın zamanda ayrı ev ve huzurlu yaşama kavuşacaksınız...herşey gönlünüzce olsun...

Genişletmek için tıkla...

saolun umarım öyle olur. Dün akşam yukarı çıktı eşim evvelki telefon tartışmasından sonra çıkmamıştık bir gece.
Dün "ben bir çıkayım anneyle küs durulmaz sende gel yoksa bişey oldu sanarlar" dedi. Bende "bişey oldu zaten hep üstünü örtüyorsun sen çık" dedim. çıktı yukarıdan bağrışmalar başladı tabii kayınvalidem "ben ona hiç bağırmadım sen yalnış duymuşsun" dediğini duyunca artık hakim olamadım kendime çıktım yukarı kayınvalidem
yine "ben sana bağırmadım dimi ben oğluma bağırdım sana niye bağırıyım diyor" misafir vardı evde o yüzden bide sakin konuşuyorki sormayın gitsin.
bende artık üstünü örtmek istemediğimden sen bana bağırdın dedim. "e benim en ufak bir yalnışımı bile kabul etmiyorsun sen benim kocam yok diye böyle yapıyorsun ben bazen yalnış şeyler söylesemde görmeyiver nolcak" dedi.
Dedim "madem ufak yalnışları görmemek lazım bir telefon için niye bu kadar uzattın peki. niye herşeyin altında bir bit yeniği arıyorsun, bazen annemde arıyor meşgul oluyorum onada 1 gün sonra dönüyorum üstelik sana anlatmaya çalışıyorum ama dinlemiyorsun bile" .
"ben kaynanayım bana saygı duyman gerek ama duymuyorsun diyor.
"ne yaptım ki ben sana, ama her yaptığını inkar ediyorsun" dedim.
"e o zaman bana hemen o an söyle" dedi.
Dedimki "ben sana 2,5 yıl önce bunu denedim benim yatağımı toplama rica ediyorum dedim sense 2,5 yıldır hep yatak konusunu açıp kavga çıkarıyorsun ben sana o an söylesem nolcak yine kavga çıkacak" dedim.
"benim kocam yok ben yetim acılı bir kadınım bana ona göre davranacaksın" dedi zaten orda bağlantım koptu.
"acılısın öyle mi dedim acıyı biliyorsun ben evladımı gömeli 3 ay olmadı daha hastaneden çıkar çıkmaz boş şeylerden kavgalar çıkardın hakaretler ettin bide kocama şikayet ettin. Ben acılı değilmiydim azcık vicdanlı olsaydında acıma saygı duysaydın ya" dedim.
"eee benimde torunum öldü bende acılıyım" dedi. "e işte benim acımı o hissettiklerinin 5 katıyla çarpta azcık anla dedim"
"Bak oğlum beni azarlar gibi konuşuyor görüyormusun" dedi.
"Oğlunamı güveniyorsun peki al işte oğlun işte sen" dedim.
Kocam orda "defol git aşağı" dedi bana.

Ben indim. Eşim annesine sende az değilsin hiç susmuyorsun o kötü bu kötü herkemi kötü demiş.

Ama hiçbirnin farkında olmadığı bişey vardı. Dün yani aralığın 13 ü evladımın doğması gereken tarihti. Herkes kucağına yavrusunu almıştı bense küçük bir yastığı aldım sanki kucağımda bebeğim varmış gibi sevdim ağladım, ağladım......Ve maalesef eşim ne niçin ağlıyorsun dedi, nede gece yanımda kaldı. Gitti salonda yattı. Bense yatak odasında kucağımda yastıktan bebeğimle, acılarımla, hayal kırıklıklarımla baş başa kaldım.

buseli .!.:

ahhhh yeni bir tartışma daha. yine yeni..

Eşimle aynı işyerindeyiz o ofiste toplantıdayken bende ayrı bir odaya geçtim. Benim telde orda kalmış. O arada kayınvalidem aramış beni. Eşimde haliyle meşgule atmış. Sonra toplantıdakilerle çıkıp gittiler. Benim haberim yok. Akşam geldi dediki annem aramıştı unuttum söylemeyi bir ara istersen. Bende aradım dedimki "böyle böyle toplantıda kapatmış eşim banada şimdi aklına geldi söyledi". Ama yok o bilemiş kendini. "Ama ben çok bozuldum, kafama kapatıyorsun telefonu bir dahada dönmüyorsun" dedim "anne söyledimya haberim yotu ee sen bir kez daha arasaydın ya" oooo parladı bir "ne arayacağımda terbiyesizlik bu vs... " eşim ordan duyuyor oda ordan anlatmaya çalışıyor ya ben unuttum diye ama yok susmuyor. En sonunda eşim ver telefonu dedi verdim " ne diyon anne dedi, oyun mu oynuyoruz burda söylüyoruz dimi toplantı vardı" yokk susamıyor kadın. onada bağırınca kapatamazsınız telefonu diye. Eşimde kapatırım al bak yine kapatıyorum dedi kapattı. Dedim " ne istiyor benden neden kavga çıkarmaya çalışıyor herşeyden" hiçbişey demedi eşim. Sonra baktık eşimin telefonundan yine arıyor. Açtı eşime yine bir saydırdı terbiyesiz vss.... Eşim de "anne işim var kapatıyorum dedi" kapattı.
Akşam yemeklerini yukarıda yiyorduk ama ikimizde başımıza geleceği bildiğimizden yukarı çıkmak istemedik. Eşim "akşamları meyve yiyen çabuk zayıflıyormuş bizde meyve yiyelim" dedi olur dedim. Çıkmadık akşam yukarı çünkü daha çok bağırmaktan başka bişey olmayacaktı. Şimdi o kendini daha çok biliyordur. Veee tüm bu olanların suçlusuda benimdir. Bakalım ilk karşılaşmamızda bana saydıracak. Ama burda bir arkadaş demişti ki asla yalnız kalmmaya bakın hep eşinizle gidin eşinizle dönün bende yalnız kalmıyacağım eşimle gidip eşimle döneceğim. Değerli fikirleirnizi bekliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ben önermiştim yalnız kalmayın diye, en doğrusu da bu. Çünkü yalnızken sizi üzecek lafları söylerler, damarınıza basarlar, sonra gelin bana bunu yaptı derler.

buseli .!.:

saolun umarım öyle olur. Dün akşam yukarı çıktı eşim evvelki telefon tartışmasından sonra çıkmamıştık bir gece.
Dün "ben bir çıkayım anneyle küs durulmaz sende gel yoksa bişey oldu sanarlar" dedi. Bende "bişey oldu zaten hep üstünü örtüyorsun sen çık" dedim. çıktı yukarıdan bağrışmalar başladı tabii kayınvalidem "ben ona hiç bağırmadım sen yalnış duymuşsun" dediğini duyunca artık hakim olamadım kendime çıktım yukarı kayınvalidem
yine "ben sana bağırmadım dimi ben oğluma bağırdım sana niye bağırıyım diyor" misafir vardı evde o yüzden bide sakin konuşuyorki sormayın gitsin.
bende artık üstünü örtmek istemediğimden sen bana bağırdın dedim. "e benim en ufak bir yalnışımı bile kabul etmiyorsun sen benim kocam yok diye böyle yapıyorsun ben bazen yalnış şeyler söylesemde görmeyiver nolcak" dedi.
Dedim "madem ufak yalnışları görmemek lazım bir telefon için niye bu kadar uzattın peki. niye herşeyin altında bir bit yeniği arıyorsun, bazen annemde arıyor meşgul oluyorum onada 1 gün sonra dönüyorum üstelik sana anlatmaya çalışıyorum ama dinlemiyorsun bile" .
"ben kaynanayım bana saygı duyman gerek ama duymuyorsun diyor.
"ne yaptım ki ben sana, ama her yaptığını inkar ediyorsun" dedim.
"e o zaman bana hemen o an söyle" dedi.
Dedimki "ben sana 2,5 yıl önce bunu denedim benim yatağımı toplama rica ediyorum dedim sense 2,5 yıldır hep yatak konusunu açıp kavga çıkarıyorsun ben sana o an söylesem nolcak yine kavga çıkacak" dedim.
"benim kocam yok ben yetim acılı bir kadınım bana ona göre davranacaksın" dedi zaten orda bağlantım koptu.
"acılısın öyle mi dedim acıyı biliyorsun ben evladımı gömeli 3 ay olmadı daha hastaneden çıkar çıkmaz boş şeylerden kavgalar çıkardın hakaretler ettin bide kocama şikayet ettin. Ben acılı değilmiydim azcık vicdanlı olsaydında acıma saygı duysaydın ya" dedim.
"eee benimde torunum öldü bende acılıyım" dedi. "e işte benim acımı o hissettiklerinin 5 katıyla çarpta azcık anla dedim"
"Bak oğlum beni azarlar gibi konuşuyor görüyormusun" dedi.
"Oğlunamı güveniyorsun peki al işte oğlun işte sen" dedim.
Kocam orda "defol git aşağı" dedi bana.

Ben indim. Eşim annesine sende az değilsin hiç susmuyorsun o kötü bu kötü herkemi kötü demiş.

Ama hiçbirnin farkında olmadığı bişey vardı. Dün yani aralığın 13 ü evladımın doğması gereken tarihti. Herkes kucağına yavrusunu almıştı bense küçük bir yastığı aldım sanki kucağımda bebeğim varmış gibi sevdim ağladım, ağladım......Ve maalesef eşim ne niçin ağlıyorsun dedi, nede gece yanımda kaldı. Gitti salonda yattı. Bense yatak odasında kucağımda yastıktan bebeğimle, acılarımla, hayal kırıklıklarımla baş başa kaldım.

Genişletmek için tıkla...

Acınızı nasıl paylaşabilirim bilmiyorum. Derler ya, insan herşeyin hayırlısını yaşar diye. Belki sizin için bu sınamayı, acıyı yaşamanız daha faydalı idi. Dilerim bir an evvel, sorunlarınızın çözümü ile birlikte bebeğinizi de kucağınıza alırsınız. K.valide konusunda ne diyeceğimi bilmiyorum. Allah kolaylık versin, derdi verdiği gibi dermanı da versin işallah.

her zaman söylerim ev ev üstünde olmaz. siz olmuşssunuz 3 aile aynı evde oturuyorsunuz.
bırak eşi kocayı eğer sağlığından kendinden benliğinden olmak istemiyorsan bir an önce taşın. kendi evine geç. bu arada eşinide kınıyorum. arada kalmamak için seni senden ediyor. sende insan evladısın sana da yazık.

canım hemen hemen bir dakika durma git taşın. ve hatta kendi mesleğini yap. ne güzel altın bileziğin kolunda. neden böyle çekiyorsun.
öyle kaynana insanı katil eder. allah yardımcın olsun.

buseli merhaba.son yazını okudum.ne diyeceğimi şaşırdım.kafamı toplamaya olanları,söylenenleri anlamaya çalışıyorum ama olmuyor.sen ne söylersen söyle seni anlamak yerine gardını alarak hücüma geçmeye çalışan birileri var karşında.eşinin yanında annesine söz söylemen çok kötü olmuş evet anlıyorum.dolmuştun,bardak taşmıştı,dayanma gücün yoktu ama ne olursa olsun şu an öyle davranabilecek durumda değlsin.çünkü zaten senin en ufak bir açığını gözeten ve bu açığını oğluna,etrafındakilere karşı kullanmaya çalışan birisi var karşında.o yüzden ne olursa olsun sinirlerine hakim ol herşeyden önce.o insanları hayatının odak noktası etmemete çalış.ben ya da bizler bu satırları yazarken bile kimbilir ne sorun yaşıyorsun.ama herşeyin çözümü sende.senin kaybedecek bişeyin yok ama karşındakilerin kaybedecek çok şeyi var.bi kere herşeyden önce senin üstünlüğün,kaliten,saygın,görgün onlardan çok fazla.o yüzden sende,sendeki bu farkın farkındalığını yaşa.ağız dalaşına girmen herzaman seni küçültür diğer insanlardan bi farkın kalmaz.susmak en büyük cevap evet ama anlayana diyeceksin.emin ol anlıyorlar.senin zayıf noktalarını yakalyıp damarına basmaya çalışıyorlar.rahatsızlıklarını dile getirme aksine memnunmuş gibi yap.bebeğin konusunda emin ol seni en iyi anlayanlardanım.bende bebeğimi kaybettim malesef.ve nedeni de belli hepimizin ortak sorunları,stres yüzünden.ne oldu değdi mi?tabi ki hayır.ama ne olursa olsun vazgeçmedim.daha bi tutundum evliliğime hayatıma kendime.belki de bebeğinin yaşaması daha kötü olacaktı bunu sen bilemezsin.çünkü annesi yani sen mutlu değilken bebeğini nasıl mutlu edecektin ve nasıl huzurlu bir ortamda büyütecektin.çocuk evliliğin kurtarılması değil.sorunlu bir evlilik varsa(sorun:eş,aile,maddiyat,maneviyat...)o evlilikten dünyaya gelen bebekte sorunlu bir şekilde büyüyor.ve o meleklerin ne günahı var ki.bizlerin sorunlarına ortak oluyor.anne adayları olarak bizler evliliğimizi rayına oturtup,kendi ayaklarımızın üstünde durup,pozitif ve mutlu olarak yaşalım ki aramıza katılacak ailemzin yeni üyesi de bu mutluluğumzun bir parçası olabilsin.o yüzden bebeğin için çok fazla üzülme.onlar bizim meleklerimiz olarak bekleyecekler bizi.ve evliliğindeki sorunları halletmeden çocuk düşünme.hayatındaki herşeyi sorun olarak görme artık.pozitif bakmaya çalış.en azından birçok bayandan şanslıyım ki işim var de.bir gün bunlardan kurtulma ümidim var de.hep olumlu şeyleri düşün olur mu????lütfen içinde bişey biriktirme.yaz buraya bizlerle paylaş ya da etrafındaki çok güvendiğin birlerine anlat.ama asla kendi içinde yaşama...

kaynana ve görümceyle başa çıkmanın püf noktasını açıklıyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuuummm
sohbet havası edasında, gülerek her laflarını ağızlarına tıkın
bunu egzersiz gibi düşünün
çok eğlenceli oluyo

bugdaytanesi82 .!.:

kaynana ve görümceyle başa çıkmanın püf noktasını açıklıyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuuummm
sohbet havası edasında, gülerek her laflarını ağızlarına tıkın
bunu egzersiz gibi düşünün
çok eğlenceli oluyo

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle katılıyorum onlar en çok bu taktigi deniyo

bugdaytanesi82 .!.:

kaynana ve görümceyle başa çıkmanın püf noktasını açıklıyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuuummm
sohbet havası edasında, gülerek her laflarını ağızlarına tıkın
bunu egzersiz gibi düşünün
çok eğlenceli oluyo

Genişletmek için tıkla...

canım sana katılıyorum onlar bir açığımızı ararken şaka yollu laflarını yedirmek iyi bir taktik:)))

inston .!.:

buseli merhaba.son yazını okudum.ne diyeceğimi şaşırdım.kafamı toplamaya olanları,söylenenleri anlamaya çalışıyorum ama olmuyor.sen ne söylersen söyle seni anlamak yerine gardını alarak hücüma geçmeye çalışan birileri var karşında.eşinin yanında annesine söz söylemen çok kötü olmuş evet anlıyorum.dolmuştun,bardak taşmıştı,dayanma gücün yoktu ama ne olursa olsun şu an öyle davranabilecek durumda değlsin.çünkü zaten senin en ufak bir açığını gözeten ve bu açığını oğluna,etrafındakilere karşı kullanmaya çalışan birisi var karşında.o yüzden ne olursa olsun sinirlerine hakim ol herşeyden önce.o insanları hayatının odak noktası etmemete çalış.ben ya da bizler bu satırları yazarken bile kimbilir ne sorun yaşıyorsun.ama herşeyin çözümü sende.senin kaybedecek bişeyin yok ama karşındakilerin kaybedecek çok şeyi var.bi kere herşeyden önce senin üstünlüğün,kaliten,saygın,görgün onlardan çok fazla.o yüzden sende,sendeki bu farkın farkındalığını yaşa.ağız dalaşına girmen herzaman seni küçültür diğer insanlardan bi farkın kalmaz.susmak en büyük cevap evet ama anlayana diyeceksin.emin ol anlıyorlar.senin zayıf noktalarını yakalyıp damarına basmaya çalışıyorlar.rahatsızlıklarını dile getirme aksine memnunmuş gibi yap.bebeğin konusunda emin ol seni en iyi anlayanlardanım.bende bebeğimi kaybettim malesef.ve nedeni de belli hepimizin ortak sorunları,stres yüzünden.ne oldu değdi mi?tabi ki hayır.ama ne olursa olsun vazgeçmedim.daha bi tutundum evliliğime hayatıma kendime.belki de bebeğinin yaşaması daha kötü olacaktı bunu sen bilemezsin.çünkü annesi yani sen mutlu değilken bebeğini nasıl mutlu edecektin ve nasıl huzurlu bir ortamda büyütecektin.çocuk evliliğin kurtarılması değil.sorunlu bir evlilik varsa(sorun:eş,aile,maddiyat,maneviyat...)o evlilikten dünyaya gelen bebekte sorunlu bir şekilde büyüyor.ve o meleklerin ne günahı var ki.bizlerin sorunlarına ortak oluyor.anne adayları olarak bizler evliliğimizi rayına oturtup,kendi ayaklarımızın üstünde durup,pozitif ve mutlu olarak yaşalım ki aramıza katılacak ailemzin yeni üyesi de bu mutluluğumzun bir parçası olabilsin.o yüzden bebeğin için çok fazla üzülme.onlar bizim meleklerimiz olarak bekleyecekler bizi.ve evliliğindeki sorunları halletmeden çocuk düşünme.hayatındaki herşeyi sorun olarak görme artık.pozitif bakmaya çalış.en azından birçok bayandan şanslıyım ki işim var de.bir gün bunlardan kurtulma ümidim var de.hep olumlu şeyleri düşün olur mu????lütfen içinde bişey biriktirme.yaz buraya bizlerle paylaş ya da etrafındaki çok güvendiğin birlerine anlat.ama asla kendi içinde yaşama...

Genişletmek için tıkla...

Cnm haklısın ama şimdi genelde bana kafana takmamaya çalış diyorlar. Ancak bence asıl takılması gereken bu. Çünkü ortada kanayan bir yara var onu yok saymak gözünü kapatıp görmemek yalnış gibi geliyor bana. Aksine üstüne gidip çözümlenmesi gerek. Çünkü seninde dediğin gibi mutlu çocuklar yetiştirmek için mutluluğumuzun önündeki sorunları çözmüş olmam gerek bence. Bide ben öyle duymamazlık, görmemezlik yapamıyorum.Yani o konu beni sarsıyorken hiç bişey yokmuş gibi davranamıyorum. Böyle yapmak rol yapmak ve tüm hayatımızı rol yaparak geçirirsek biz yaşammaış oluruz. Rolüne girdiğimiz karakter yaşamış olur. Ama hayatımızda bizden eserler olmaz. Ben böyle düşünüyorum bilmiyorum haksızmıyım. Ama hatada yapsak bize ait olmalı. Yalnız danışmayı ve herkesten fikir almayı tercih ediyorum çünkü akıl akıldan üstündür. Çoğu kez benim düşünemediğimi bir başkası kolaylıkla çözümleyebiliyor. İşyerime yakın eşimin bir köylüsü vardı. Çok iyi bir kadın bende onunla paylaştım olanları ve yorumları enteresan geldi. Sizlerlede paylaşayımda sizde fikrinizi söyleyin olur mu?

Diyor ki; "Senin kayınvaliden ve ailesi köydeki en beterleridir. Muska, gelini kıskanma, çocuklarını boşatma vss.. herşey var onlarda zaten köyden o yüzden kimse kız vermez onlara" (ki teyze çocukları 35-40 yaşında bekar hala) Benim tahminim o ki diyor "senin hazır bebeğinde ölmüşken ikinci kez hamile kalmadan seni göndermeye bakıyor. Bunları yapmasının nedeni bu bence. Çünkü bir çocuğun olursa kocan seni asla bırakmaz bunu biliyor. Sen ona fırsat verme tez zamanda al çocuğunu kucağına bak kocan nasıl değişicek. Zaten benim eşime de demiş sen hamileyken çocuk olunca bu tarafta oturucam. Çocukla o taraflara gidip gelemem. Anladığım çocuğu bahane ederek ordan kaçmaya çalışıyor kocanda"

Bende "aman ilk eşinide bir kızına rağmen annesi için bırakmadımı benide bırakır" dedim.

O da "hayırrrr sen yalnış biliyorsun, ilk eşi ayrı ev şartıyla evi terk edince kabul etmişti. yeterki çocuğumdan ayrı kalmıyım diye ayrı eve çıkacaktı. Ama o ilk eşinin annesi benim yanımdaki apartmanda oturursa olur demiş, oda iki evden de ayrı olalım diye diretince bitmiş."


aaaaa Not: Bende kayınvalidemi bırakmak istemedi diye ayrıldılar sanıyorum. Çünkü kaynanam bana hep "benim oğlum 40 karı boşar yinede beni bırakmaz bak birini bıraktı" diye aba altından sopa gösterirdi... pessssssssssss

Neyse sadete geleyim: Siz buna ne dersiniz. Sabır edeyim mi? Ama ya çocuk oluncada aynı ev diye diretirlerse bu sefer işim daha zor olur dimi? Öte yandan eşimin 2. bir boşanma ve çocuktan ayrı kalmaya dayanabileceğini de sanmıyorum. Hem niye herkesi bir arada tutmaya çalışıp hepimizi birden mutsuz ediyor ki, Kimse bir arada mutlu değil bence.

bugdaytanesi82 .!.:

kaynana ve görümceyle başa çıkmanın püf noktasını açıklıyoruuuuuuuuuuuuuuuuuuuummm
sohbet havası edasında, gülerek her laflarını ağızlarına tıkın
bunu egzersiz gibi düşünün
çok eğlenceli oluyo

Genişletmek için tıkla...

evet bunu birkez yaptım. Çok güzel ve eğlenceliydi.

yazdıklarını bazen büyük şaşkınlıkla bazen kendimden anımsayarak bazende üzüntüyle okudum.zor sınavlar geçirmişsin halende sürüyor anladığım kadarıyla ama pes dediğim yer çok oldu açıkçası.eşin baskın ve zor bir karakter anladığım kadarıyla yada bu misyon ona yüklenmiş babasının ölümüyle.çevremdede çok fazla var bu şekilde baba ölünce erkek evlat anne ve kızkardeşlerede koca baba abi herşey olmalı zaman zaman hiç düşünmedikleri bişey var o erkeğinde bir yaşamı özel hayatı ve gerçek eşi olduğu çok yanlış ama ülkemizde bu böyle malesef.Çok gel gitlerinin olduğunun farkındayım kafan karışık yazılarında bariz belli senin kadar olmasada benimde kaynana ve görümcelerimlede sorunlarım oldu bende o sinirle boşanacam senden çokı dedim eşime ama sağolsun hep sen haklısın diyerek geçiştirdi .belki onlarada siz haklısınız demiştir orasını Allah bilir bir şekilde idare etti bizi.ilk yıllarda bu şekilde geçti evliliğim oturdu çok şükür şimdi artık kimseye eyvallahım olmaz herkes bunun farkında herkes geri adım attı sabrettim ve kazandım çok şükür.çok mutluyum şu anda.anladığım kadarıyla evliliğinde şiddet yok aldatma yok hakaret yok sabret derim kazançlı çıkarsın.şu an evliliğin oturma aşamasında oturdumu senden iyisi olmaz bu kadar sınavdan başarı ile geçmişsin bunumu geçemeyeceksin ben inanıyorum sana gelişmelerden bizi haberdar et lütfen

biliyorum ki ne desem sizi teselli etmeyecek çünkü en iyi çeken biliyor ve içinde bulunduğunuz durum düzelmeden siz rahatlamayacaksınız ama herşeyi gören bir yaratıcı var bunu düşünün benimde kayınvalidem sizinkine benziyor ve bende de 1 adet boşanmış görümce var ne yazık ki kızını ezdirmeyeceğini benim gözüme soka soka söyleyen kayınvalidem bana gelince şeytan kesiliyor birde küçük görümce var onun sevgilisini gördüm facebookta hemen msj attım ALLAH BANA YAPTIKLARINI SANADA SEVGİLİNLE EVLEN SANADA TATTIRSIN DEDİM küçük görümceme eşimin tlf.nundan msj attım abimin tlf.nundan ne hakla msj atıyorsun dedi sanki eşimin değil başka birinin tlf.nundan yazdım okadar sinirlendim ki birdaha görümcemle konuşmadım tek yapılacak şey fazla muhattap olmamanız ve işinize geri dönün bence onlara muhtaç olmadığınızı gösterin HERŞEY GÖNLÜNÜZCE OLSUN İNŞLLH !!!

canım yaşadıkların çok üzücü gerçekten.eşini seviyorsan pes etme ama dik dur karşılarında.bence senin ev sorunundan önce işini yapmaya başlaman lazım.eşini iş konusunda ikna etmen daha kolay olacaktır.bu kadar güzel bir eğitimin ve mesleğin var heba etme kendini.kendine ait bir işin olduğunda eşinin karşısında daha güçlü oluyorsun.ben evliliğimin ilk 7 senesinde çalışmadım 2 yıldır çalışıyorum.daha önce eşim kendine muhtaç oduğumu düşünüyordu heralde çok ezdirirdi kayınvalideme ama artık kaybetme korkusu yaşıyor ve beni daha çok memnun etmeye çalışıyor

saolun arkadaşlar destekleriniz benim için çok önemli.

Şuan kayınvalidemle görüşmüyorum. Küstüm. En azından bunca zaman sonra küsmek gibi bir hakkı elde ettim. Eşimde karışmıyor illa görüşde demiyor. Bana yalancı demesini hazmedemedim bir türlü. o yüzden görmek dahi istemiyorum... Ama en çok zoruma giden evladımın acısıyla dalga geçiyor olmaları. Kayınvalideme "yapma yüreğim zaten yaralı ben acılıyım" dediğimde hiçde inanmıyor. Maalesef kocamda artık onun ağzıyla konuşuyor. Geçen yine ağır konuştu eşim. (her annesiyle alakalı konu açılınca hakaret etmeye devam ediyor)
Dedim ki eşime "günahtır benim zaten yüreğim yanıyor bari sen o yüreği daha fazla kıracak laf söyleme". Bana ne dese beğenirsiniz "vah vah acılımısın, tek acılı sensin sanki, vah zavallı" aynı kayınvalidemin tavrı aynı.... Bunu bana nasıl diyebiliyorlar anlamıyorum. Gelinim diye insan değilmiyim. Hangi insan evladının ölümünden acı duyma hakkına sahip olamaz...

Mali müşavirlik ruhsatımı aldım. Ücretsiz seminerler varmış onlara katılma bahanesiyle aldım. Tabii eşim halaaaa "senin gibi gerizekalıdan müşavir felan olmaz" diyor ama dün akşam kızdım artık bağırdım "sanane sanamı sorucam" dedim. Çünkü artık sabrımın sınırlarında limitlerinde duruyor. Sırf onu sevdim diye bana bunları yaşatma hakkı yok. Ve konuda daha fazla önümde engel olursa bu sefer bitiririm işime bakarım. Sürekli elinin altında olayımda istediği gibi ezsin istiyor ama artık yok... Son durum bu...

buseli .!.:

evet ilahi adelete bende inanırım. Ve sende tecelli de etmiş. Bence şimdi enkazım deme yaralarını sarma ve keyfine bakma zamanın gelmiş. Rabbim aynı acıalrı bir daha yaşatmasın. Benim içimden de sabret lafzı hep geçiyor ki eski eşi 11 ay dayanabilmiş çok şükür ben 3 yıla geliyorum. Ama öte taraftan bana söyledikleri bazı şeyler kafamı karıştırıyor. Örneğin hamileyken kavga etti umreye gidecekmiş eşim parasını vermemiş bana bağırdı çağırdı düşük tehlikem vardı bir işin ucundan tutayım demedi eve 6 ayda 2 kere temizlikçi geldi eşimi doldurdular niye temzilikçi geliyor diye vss.. doğmamaış çocuğuna beddua ederim dedi, hakaretler etti, iftira etti, eşime şikayet ett ve tehdit etti gitti. Yemeği yukarıda yiyorduk. kapısınıda kilitledi. bense gece 11-12 de karnım burnumda aç eve geliyordum. o saatte ayakta duracak halim olmuyordu aç yatıyordum vss...Eşim yukarı çıkar yerdi aşağı inerkende elinde kek, kısır vs.. gelirdi hamile olmama rağmen 1 lokma vermezdi. Annesinden özür dilemediğim için. Halbuki özür dilenecek hiçbişey dememiş ve yapmamıştım. Neyse böyle 6 ay geçti aç açına..En son bebeğimi kaybettim ve çaktırmadan bana dedikleri "ilahi adalet kayınvalideme yaptığımdan bebeğim ölmüş" işte bu noktada tıkanıyorum. Acaba hakkatten kötümüydümde bebeğim ondan gitti diye. Öte taraftan kayınvalidesini sokağa atanında evladı oluyor. Ben bunu Rabbimin sınavı olarak kanıksamaya çalıştıkça en ufak bişeyde "ee bana yaparsınız insanın başına böyle belalar gelir" diyor. Ama ben ona bir kötülük yapmadım, aç kaldım sesim çıkmadı.

Genişletmek için tıkla...

şu kısım çok ilginç sen hamilesin açsın ve eşin elinde kekle kısırla geliyo karşında yiyo sana vermiyo
burda eşinin hiçte merhamet sahibi olmadığı ortaya çıkıyoo
sen bunlarla yaşarım başederim diyosan devam et ama yapamayacağını anlıyosan bence dön ailene iş bulursun gerekirse ailenle gerekirse yanlız yaşarsın
çocuğun olunca bu ortamda büyütemezsin düşünsene neler olurr
eşimi seviyorum diyosunda o seni gerçekten seviyomu
öbür eşini bırakmış annesi yüzünden üstelik çocuğuna rağmen acaba seni bırakamazmı
öbür eşi ne sıkıntılar çekti çocuğu yetim kaldı şimdi ne zorluk çekiyo kimbilir
karısını değil çocuğunu görmemiş gözü annesini seçmişş
bu zamana kadar katlanmışsınn inşallah feraha kavuşursun
başkada ne denirki çokk zor bir durumm

ya kızlar ben sinirmden çıldırcam ya. benim derdim şu. sewglmn annesi gezme delisi resmen 3 senedir bu konu çok canımı sıkıyor. sewgilimi çok sewiorum ama coğu zaman annesi yüznden tartışıyoruz. buluştumuzda annesı hep arıyor gel beni şuraya götür gel beni buraya götür. weyada biz buluştumuzda bizle geliyo. ya tamam ara sıra olur ama annesi abartıyor. birde arabada önde oturma konusu war ben sewglmn yanında oturmak ıstıyorum arkada oturdgum zmn buluştumu bile anlamıyorum kadında inat gidiyo önde oturmak için. yani hiç mutlulumuzu düşünmüyo işi gücü gezsin bütün gün delircem. sewglmde annesıyle bu konuyu konustu tmm fln dedı ama yıne yapıyo aynı şeyi. napsamda annesi düzelse huyunamı gitmem gerek ama çok sinir bozuyor. benm annemle sewglm mesela cok yakın sewglm anneme annecm diyor annem swglme oglum fln ( ciddi oldgmz ıcn) ama ben hiç brzmn swglmn annesyle yakın olamadm cok soguk birisi annesi

buseli .!.:

saolun umarım öyle olur. Dün akşam yukarı çıktı eşim evvelki telefon tartışmasından sonra çıkmamıştık bir gece.
Dün "ben bir çıkayım anneyle küs durulmaz sende gel yoksa bişey oldu sanarlar" dedi. Bende "bişey oldu zaten hep üstünü örtüyorsun sen çık" dedim. çıktı yukarıdan bağrışmalar başladı tabii kayınvalidem "ben ona hiç bağırmadım sen yalnış duymuşsun" dediğini duyunca artık hakim olamadım kendime çıktım yukarı kayınvalidem
yine "ben sana bağırmadım dimi ben oğluma bağırdım sana niye bağırıyım diyor" misafir vardı evde o yüzden bide sakin konuşuyorki sormayın gitsin.
bende artık üstünü örtmek istemediğimden sen bana bağırdın dedim. "e benim en ufak bir yalnışımı bile kabul etmiyorsun sen benim kocam yok diye böyle yapıyorsun ben bazen yalnış şeyler söylesemde görmeyiver nolcak" dedi.
Dedim "madem ufak yalnışları görmemek lazım bir telefon için niye bu kadar uzattın peki. niye herşeyin altında bir bit yeniği arıyorsun, bazen annemde arıyor meşgul oluyorum onada 1 gün sonra dönüyorum üstelik sana anlatmaya çalışıyorum ama dinlemiyorsun bile" .
"ben kaynanayım bana saygı duyman gerek ama duymuyorsun diyor.
"ne yaptım ki ben sana, ama her yaptığını inkar ediyorsun" dedim.
"e o zaman bana hemen o an söyle" dedi.
Dedimki "ben sana 2,5 yıl önce bunu denedim benim yatağımı toplama rica ediyorum dedim sense 2,5 yıldır hep yatak konusunu açıp kavga çıkarıyorsun ben sana o an söylesem nolcak yine kavga çıkacak" dedim.
"benim kocam yok ben yetim acılı bir kadınım bana ona göre davranacaksın" dedi zaten orda bağlantım koptu.
"acılısın öyle mi dedim acıyı biliyorsun ben evladımı gömeli 3 ay olmadı daha hastaneden çıkar çıkmaz boş şeylerden kavgalar çıkardın hakaretler ettin bide kocama şikayet ettin. Ben acılı değilmiydim azcık vicdanlı olsaydında acıma saygı duysaydın ya" dedim.
"eee benimde torunum öldü bende acılıyım" dedi. "e işte benim acımı o hissettiklerinin 5 katıyla çarpta azcık anla dedim"
"Bak oğlum beni azarlar gibi konuşuyor görüyormusun" dedi.
"Oğlunamı güveniyorsun peki al işte oğlun işte sen" dedim.
Kocam orda "defol git aşağı" dedi bana.

Ben indim. Eşim annesine sende az değilsin hiç susmuyorsun o kötü bu kötü herkemi kötü demiş.

Ama hiçbirnin farkında olmadığı bişey vardı. Dün yani aralığın 13 ü evladımın doğması gereken tarihti. Herkes kucağına yavrusunu almıştı bense küçük bir yastığı aldım sanki kucağımda bebeğim varmış gibi sevdim ağladım, ağladım......Ve maalesef eşim ne niçin ağlıyorsun dedi, nede gece yanımda kaldı. Gitti salonda yattı. Bense yatak odasında kucağımda yastıktan bebeğimle, acılarımla, hayal kırıklıklarımla baş başa kaldım.

Genişletmek için tıkla...

canım başın sağolsun bunlarla başetmek zorr oğlundan yüz buluyo çünkü ne ederse etsin oğlu daha önce olduğu gibi yine annesini seçecek bunu biliyo ondan yapıyoo
bilmiyorum ne kadar dayanabilirsinn
eşindede suç çok

hugocuk .!.:

şu kısım çok ilginç sen hamilesin açsın ve eşin elinde kekle kısırla geliyo karşında yiyo sana vermiyo
burda eşinin hiçte merhamet sahibi olmadığı ortaya çıkıyoo

Genişletmek için tıkla...

..................................................

buseli .!.:

saolun arkadaşlar destekleriniz benim için çok önemli.

Şuan kayınvalidemle görüşmüyorum. Küstüm. En azından bunca zaman sonra küsmek gibi bir hakkı elde ettim. Eşimde karışmıyor illa görüşde demiyor. Bana yalancı demesini hazmedemedim bir türlü. o yüzden görmek dahi istemiyorum... Ama en çok zoruma giden evladımın acısıyla dalga geçiyor olmaları. Kayınvalideme "yapma yüreğim zaten yaralı ben acılıyım" dediğimde hiçde inanmıyor. Maalesef kocamda artık onun ağzıyla konuşuyor. Geçen yine ağır konuştu eşim. (her annesiyle alakalı konu açılınca hakaret etmeye devam ediyor)
Dedim ki eşime "günahtır benim zaten yüreğim yanıyor bari sen o yüreği daha fazla kıracak laf söyleme". Bana ne dese beğenirsiniz "vah vah acılımısın, tek acılı sensin sanki, vah zavallı" aynı kayınvalidemin tavrı aynı.... Bunu bana nasıl diyebiliyorlar anlamıyorum. Gelinim diye insan değilmiyim. Hangi insan evladının ölümünden acı duyma hakkına sahip olamaz...

Mali müşavirlik ruhsatımı aldım. Ücretsiz seminerler varmış onlara katılma bahanesiyle aldım. Tabii eşim halaaaa "senin gibi gerizekalıdan müşavir felan olmaz" diyor ama dün akşam kızdım artık bağırdım "sanane sanamı sorucam" dedim. Çünkü artık sabrımın sınırlarında limitlerinde duruyor. Sırf onu sevdim diye bana bunları yaşatma hakkı yok. Ve konuda daha fazla önümde engel olursa bu sefer bitiririm işime bakarım. Sürekli elinin altında olayımda istediği gibi ezsin istiyor ama artık yok... Son durum bu...

Genişletmek için tıkla...

Ahh be canım inan yaşadıklarına çok üzüldüm Allah sabır versin.Ama kendine yazık ediyorsun ne güzel mesleğin var kendi ayaklarının üzerinde dur ve sevgine sevgiyle karşılık vermeyen bir insana daha fazla hayatında yer verme.Eşin seni hiç haketmiyor.