kayınvalide ve görümcelerle başa çıkmanın yolları

buseli

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
24 Mart 2010
1.160
0
156
İstanbul
Artık tıkandım acil yardım istiyorum tüm arkadaşlardan....

Ne yapacağımı şaşırdım. Kayınvalidemle dubleks evin altını ben üstünü o kullanıyor. üstte birde boşanmış görümcem ve kızı da var. kayınvalidem evlenmeden önce çok iyiydi. "ben ileri görüşlü bir kadınım hiçç bişeyinizi karışmam" diyordu. bende bir kadıncağızdan nolur otururuz dedim. ama kına gecemde görümcemde bizim evlenmemmizi bekliyormuş geldi kondu. Napıyım dedi eşim kardeşimi bir kızıyla kapıya mı atayım. baktım haklı ben hep iyi niyetle düşündüğümden. Ama ondna sonrası kabus oldu bana. düğün gecemde birde ablası çocukalrıyla oturmaya geldi biz böyle 7-8 kişiyiz evde. Hiç bu gece yalnız kalsınlar yok. sonra görümcemin çocuğuna iyi bakmıyormuşum, kayınvalidem hafta sonları hep gezermiş onu 50 yere değilde 45 yere götürüyormuşuz, yemekler beraber yenilecek, sofrayı kuracam kaldıracam elli kere sofradan kaldırıyorlardı, işten geliyordum mecbur yukarıda oturacakmışız, o arada çay servisi vs.. direk yukarı gel baktım herşeye karışıyor, heryere bizimle geliyor, hafta sonunu o programlıyor, bayramları bile o programlıyor benim akrabalarımada bayramda ya 1 saat ayırtıyor yada hiç... sabır diye diye geçti 2 yıl... bu arada hamile kaldım. o zamanda geldi bağırdı çağırdı yalan yere kavga çıkardı tabii kızlarınıda kışkırttı onlarda bir laf sokmalar telefonla tacizler vss. altı aylık bebeğimi kaybettim. kaybedeli 3 ay oldu. insan evlat acısı çekiyor azcık rahat vereyim der dimi yok hakaretlerini, kavgalarını hırsını daha çok biledi. kendi 6 yıl önce kaybettiği kocasındna dolayı acılı kadınmış ona iyi davranılacakmış ama ben acılıydım hiç umursamadı. eşimse arada kaldı. Çünkü sonuçta anne dövecek hali yok. ee bazen bağırıyor ama yok annesi daha çok bağırıyor. zaten bir başladımı taramalı tüfek gibi kouşmaya onu susturanda olamıyor. nerdeyse evleneli 3 yıl olacak ben alttan altıkça iyice azıttı. bense bağırıp çağırmayı kavgayı sevmediğimden uzatmasın diye kısa kesiyorum ama yok bu seferde bak haksızsın konuşmuyorsun diyor. Evimden alıp götürdüklerini hiç söylemiyorum bile ama çöp bile vermemeye bakar. hep almak ister ondan bişey istenmesin. onlar alır güzel şeyleri gizlice yerler bizdeki güzel şeyleride mutlaka paylaşacağız. aslında bizden alması için güzel şey olmasınada gerek yok mumu bile paylaşağım. Hadi paylaşmak dan bişey çıkmaz diyorum bu seferde eşim alırken bir araba laf ediyor. Ben kendi mesleğimi yapamıyorum onun yerine eşimin işyerinde sekreterlik yapıyorum. ben aslında mali müşavirim ama yaptırmıyorlar. bide işyeri onlarınmışda bana sekreter hanım diye sesleniyorlar. görümcemler ilk okul mezunu olduklarından beni aşağılamak onların egosunu tatmin ediyor. Ayrı bir eve de çıkamıyoruz annesinin tarafı çok baskı yapıyor anneni bırakma diye eşimde bırakmaz zaten. Yani düşünün emekli olunca memelekete yerleşelim diye hayal kuruyoruz eşimle kayınvalidem akrabalarına şikayet edip eşimi arattıyor siz yerleşmeyin annen memlekete gelmek istemiyor diye. ya ben emekli olunca sen yaşayacanmı yada ben o günleri görecekmiyim. anlıycağınız hayal bile kayınvalidenin iznine tabi.Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum. boğuluyorum sanki. Akli dengem bozulacak diye korkmaya başladım. cebimde 5 kuruş para yok, kredi kartıyla bişeyler almam yasak. Eve et tahtası aldım diye bile laf işitiyorum. Ailemin pek gönlü yoktu evlendirirken o yüzden geri gitmekte istemiyorum. üstelik eşimide seviyorum sırf bunlar yüzünden yuvamıda yıkmak istemiyorum. Ama kayınvalidemin ve görümcemin kocası yok öbür görümcemin kocasıda bir halta yaramıyor benim kocam her işlerine koşuyor. Resmen 3 kişiyle kocamı paylaşıyorum ve tabii görümcelerimin çocuklarınada ebeveynliği biz yapmak zorundaymışız.bide söyledikleri herşeyi inkar ediyorlar kayınvalidem oğluna "yalancı oğlum bu yalancı, kafasından uyduruyor herşeyi" diyor.Ben içinden çıkamadım çıkabilen varsa bana yardımcı olsun lütfen.
 
off içim şişti valalhi.
bastan cok yüz göz olmuşsunuz herseye tavız vermişsinz.
mesafelı olmalıydınız.dik durmalıydınız.
malı musavırmışsınız meslegınızı yapamıyorsunuz.
maaşınız yok cebınızde para yok eve bısey alamıyorsunuz bu nasıl iştir boyle.
eşiniz annesini bırakıp baska yere geçemeza dıyorsunuz.
boyle hayat geçmez.
ailenız neden tasdıklememişti evlılıgınızı_?

baska eve gecmekten baska carenız yok eşiniz ailesinden vazgecemez sizde eşinizden
ozaman yakın bi yerlerden ev alacaksınız arada bır gideceksınız.
benım evım ayrı yuvam ayrı diyeceksınız.
en azından bıraz mesafe koymuş olacaksınız.
baskada bısey gelkmıyor aklıma baska çözümü yok cunku.
 
Allh yardımcın olsun ne diyim bi arkadasımın kardesi aynıydı .kayınvalıde 4 görümce evlilier ama hep annedeler kız bunaldı çekti gitti annesigile oğlanda kızda seviyor. geri gelmemn sartı ayrı ev dedi. oğlan annesine rağmen kabul etti . şimdi iyler çok şükür. sende ayrı eve çıkmalısın eşinle hiç tartisma bence asla annesigille olumsuzluklarını anlatma akıllı ol idare et içten içten hallat. kötüleyen onlar olsun seni. ayrı bir hayat istiyorum de kendi kendimize olmak istiyorum de. evimiz ayrı olsun ben yine her aksam gelirim buraya falan de sonra azalır gider ilk asamada evini ayırmalısın
 
allah yardımcın olsun her daraldığında bir yol göstersin iyiki çalışıyorsun yoksa bütün gün evde olsan insan katil bile olabilir eşine evliliğinizin çerçevelerini çizmesi için bence rest çekin ve ailenizden yardım isteyin...
 
Öncelikle allah sana sabır versin.Bana göre tek kurtuluş yolun var o da ayrı eve çıkmak.Bu kadınların düzelceği yok sadece sen kafayı yediğinle kalırsın.Hem kaynanan tek değilmiş ki yanında boşanmış kızı var.
 
madem kızıda gelmiş kaynanan yalnız kalmazki.
kızıyla torunuyla kayınvaliden orda kalsın.
sizde başka bir eve çıkın.
çok biliyorlarsa o baskı yapanlar onlar kalsın kayınvalidenle.
kocanı alıp bir güzel konuşacaksın.
güzelde bir mesleğin varmış.
işini yap bence.
o kadar yıl boşuna mı okudun.
 
ahhhhh ahhhh eşim ilk eşinden bir kızı varken zaten ayrı ev istiyor diye boşanmış. bir kızına rağmen. anamı bırakmam seni bırakırım demiş. ama bana öyle anlattılar ki kadın çokkk kötüymüş annesine kötülükler yapıyormuş anneside kardeşleride çok iyiymiş. nişanlıyken felan iyiydiler aman el üstünde tutyorlardı bende kandım. Ailemse şim evlenip boşanmış ve bir kzıı var bense hiç evlenmemiştim diye istemiyordu. Babam "kızım yalandır hep gelin suçlu değildir" dedi ama dinlemedim.
 
Ailen razı değilmiş ama olan olmuş herhangi bi mani yoksa atıverecek halleri yok demi seni.Birde başkalarının lafına bakarlarmı bilmem ama millet onu bunu diyo bişeyler uydur laf yapıyolar bizim için felan de lafları soru değilde sana söylendimi bana ağır geliyo de.altına kaçarak belki gururuna dokunur ne bileyim ..Bir seçenek daha var annenlerle iş birliği yapsan yukarda arkadaşın dediği gibi yapsan ben kendimden geçtikten sonra ne sana faydam olur ne kendime ben gidiyorum diye blörf yapsan ev olmadanda dönmem diye..Bunlar geldi aklıma..
 
eşim tabii ilk eşinde annesine kanmış. babsınıda yeni kaybetmiş diye annesine inanıyormuş. baktı ki sonra annesi aynı şeyleri banada diyor anne herkes mi yalancı dedi. Ama maalesef kayınvalidem yalan yere çok büyük yeminler edip inkar ediyor. Kızının eski kocasıda yuvamızı kayınvalidem yıktı diyor. Çok istiyor evlatları hep yanında olsun. öbür kızınıda ayırtıp getirecekti eşim müsaade etmedi. yoksa hepsi boşansın yanımda kalsın ister yani... Şimdi de evdeki kızı daha 25 yaşında evlenmesin ben yalnız kalmıyım diyor. hep kendini düşünüyor.
 
ne olursa olsun ev ev üstüne olmuyor.bir kişide olsa başta ayrı ev olmalı.sonrası acı oluyor maalesef.herkesin kendine ait evi olmalı.gelinsin gidilsin.yerine göre kalınsın ama gideceği ayrı ev olsunki insanlar nefes alsın.bir yere evlenecekler birkez daha düşünsün:34:

inşallah konu sahibide feraha tez zamanda ulaşır.:50:
 
Ailen razı değilmiş ama olan olmuş herhangi bi mani yoksa atıverecek halleri yok demi seni.Birde başkalarının lafına bakarlarmı bilmem ama millet onu bunu diyo bişeyler uydur laf yapıyolar bizim için felan de lafları soru değilde sana söylendimi bana ağır geliyo de.altına kaçarak belki gururuna dokunur ne bileyim ..Bir seçenek daha var annenlerle iş birliği yapsan yukarda arkadaşın dediği gibi yapsan ben kendimden geçtikten sonra ne sana faydam olur ne kendime ben gidiyorum diye blörf yapsan ev olmadanda dönmem diye..Bunlar geldi aklıma..

Bir kere gittim ailemin yanına bizimki çok guruludur. aramadı sormadı babam çağırdı rest çekti gitti bizimkilerde git yuvana sahip çık madem ayırmaya çalışıyorlar onların ekmeğine bal sürme dediler bende döndüm. Tabii bu onları acayip şımarttı.
 
ahhhhh ahhhh eşim ilk eşinden bir kızı varken zaten ayrı ev istiyor diye boşanmış. bir kızına rağmen. anamı bırakmam seni bırakırım demiş. ama bana öyle anlattılar ki kadın çokkk kötüymüş annesine kötülükler yapıyormuş anneside kardeşleride çok iyiymiş. nişanlıyken felan iyiydiler aman el üstünde tutyorlardı bende kandım. Ailemse şim evlenip boşanmış ve bir kzıı var bense hiç evlenmemiştim diye istemiyordu. Babam "kızım yalandır hep gelin suçlu değildir" dedi ama dinlemedim.

sen iyi olmaya devam et eşin anne herkes mi kötü dediyse bişeylerin farkında demektir sen iyi ol arada annene söyle yaptım ama o söle dedi çok kırıldım ya yaşlı kadın allah rızası için bakıyorum gönlümü kırıyor üzülüyorum falan de asla annen böle dır dır etme
 
sen iyi olmaya devam et eşin anne herkes mi kötü dediyse bişeylerin farkında demektir sen iyi ol arada annene söyle yaptım ama o söle dedi çok kırıldım ya yaşlı kadın allah rızası için bakıyorum gönlümü kırıyor üzülüyorum falan de asla annen böle dır dır etme

Yok cnm dır dır etmiyorum. Söylüyorum güzelce bak bu iyiliği yaptım böyle ters cevap aldım kırıldım amacım iyilikti diyorum. Anlıyorda ama işte onun istediğide görme duyma böyle yaşa gitsin ama bende sabır kalmadı yani. Ne iyilik yapsam altından bişey çıkarmaya çalışıyorlar. Genede iyilik yapmaya çalışıyorum ama duydum ki şimdi yine diş biliyormuş bana eşimin kuzeni söyledi. Çok seviyor beni. Dikkat et yenge dedi şimdi misafir var onlar gidince bir kavga daha beni bekliyor. Hiç bulaşmamaya hiç bişey dememeye çalışıyorum ama öküzün altından buzağı çıkartıp kavga çıkarıyorlar. Sürekli laf sokuyorlar. İyiliğe sürekli böyle kötülükle cevap verenide görmemiştim.
 
eşini ayrı ev için ikna etmekten başka çaren yok canım.huzurlu olmak istiyorsan evini ayırmalısın.bunu yaparken biraz sabırlı ol kaynanan görümcen ne yaparsa yapsın sen saygısızlık yapma eşine sürekli şikayet etme bırak sana yapılanları eşin görsün haksızlığı o farkesin.eşinin bir kötü evlilik tecrübesi olmuş.şimdi daha olgunca düşünecektir.annesine herkes mi yalancı dediğine göre gerçekleri görmeye başlamış.sen sadece sakin ve sabırlı ol tartışmaya girme ama diğer taraftan tatlılıkla eşini ayrı ev için ikna etmeye çalış:31:umarım eşin kısa zamanda ikna olur
 
Artık tıkandım acil yardım istiyorum tüm arkadaşlardan....

Ne yapacağımı şaşırdım. Kayınvalidemle dubleks evin altını ben üstünü o kullanıyor. üstte birde boşanmış görümcem ve kızı da var. kayınvalidem evlenmeden önce çok iyiydi. "ben ileri görüşlü bir kadınım hiçç bişeyinizi karışmam" diyordu. bende bir kadıncağızdan nolur otururuz dedim. ama kına gecemde görümcemde bizim evlenmemmizi bekliyormuş geldi kondu. Napıyım dedi eşim kardeşimi bir kızıyla kapıya mı atayım. baktım haklı ben hep iyi niyetle düşündüğümden. Ama ondna sonrası kabus oldu bana. düğün gecemde birde ablası çocukalrıyla oturmaya geldi biz böyle 7-8 kişiyiz evde. Hiç bu gece yalnız kalsınlar yok. sonra görümcemin çocuğuna iyi bakmıyormuşum, kayınvalidem hafta sonları hep gezermiş onu 50 yere değilde 45 yere götürüyormuşuz, yemekler beraber yenilecek, sofrayı kuracam kaldıracam elli kere sofradan kaldırıyorlardı, işten geliyordum mecbur yukarıda oturacakmışız, o arada çay servisi vs.. direk yukarı gel baktım herşeye karışıyor, heryere bizimle geliyor, hafta sonunu o programlıyor, bayramları bile o programlıyor benim akrabalarımada bayramda ya 1 saat ayırtıyor yada hiç... sabır diye diye geçti 2 yıl... bu arada hamile kaldım. o zamanda geldi bağırdı çağırdı yalan yere kavga çıkardı tabii kızlarınıda kışkırttı onlarda bir laf sokmalar telefonla tacizler vss. altı aylık bebeğimi kaybettim. kaybedeli 3 ay oldu. insan evlat acısı çekiyor azcık rahat vereyim der dimi yok hakaretlerini, kavgalarını hırsını daha çok biledi. kendi 6 yıl önce kaybettiği kocasındna dolayı acılı kadınmış ona iyi davranılacakmış ama ben acılıydım hiç umursamadı. eşimse arada kaldı. Çünkü sonuçta anne dövecek hali yok. ee bazen bağırıyor ama yok annesi daha çok bağırıyor. zaten bir başladımı taramalı tüfek gibi kouşmaya onu susturanda olamıyor. nerdeyse evleneli 3 yıl olacak ben alttan altıkça iyice azıttı. bense bağırıp çağırmayı kavgayı sevmediğimden uzatmasın diye kısa kesiyorum ama yok bu seferde bak haksızsın konuşmuyorsun diyor. Evimden alıp götürdüklerini hiç söylemiyorum bile ama çöp bile vermemeye bakar. hep almak ister ondan bişey istenmesin. onlar alır güzel şeyleri gizlice yerler bizdeki güzel şeyleride mutlaka paylaşacağız. aslında bizden alması için güzel şey olmasınada gerek yok mumu bile paylaşağım. Hadi paylaşmak dan bişey çıkmaz diyorum bu seferde eşim alırken bir araba laf ediyor. Ben kendi mesleğimi yapamıyorum onun yerine eşimin işyerinde sekreterlik yapıyorum. ben aslında mali müşavirim ama yaptırmıyorlar. bide işyeri onlarınmışda bana sekreter hanım diye sesleniyorlar. görümcemler ilk okul mezunu olduklarından beni aşağılamak onların egosunu tatmin ediyor. Ayrı bir eve de çıkamıyoruz annesinin tarafı çok baskı yapıyor anneni bırakma diye eşimde bırakmaz zaten. Yani düşünün emekli olunca memelekete yerleşelim diye hayal kuruyoruz eşimle kayınvalidem akrabalarına şikayet edip eşimi arattıyor siz yerleşmeyin annen memlekete gelmek istemiyor diye. ya ben emekli olunca sen yaşayacanmı yada ben o günleri görecekmiyim. anlıycağınız hayal bile kayınvalidenin iznine tabi.Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum. boğuluyorum sanki. Akli dengem bozulacak diye korkmaya başladım. cebimde 5 kuruş para yok, kredi kartıyla bişeyler almam yasak. Eve et tahtası aldım diye bile laf işitiyorum. Ailemin pek gönlü yoktu evlendirirken o yüzden geri gitmekte istemiyorum. üstelik eşimide seviyorum sırf bunlar yüzünden yuvamıda yıkmak istemiyorum. Ama kayınvalidemin ve görümcemin kocası yok öbür görümcemin kocasıda bir halta yaramıyor benim kocam her işlerine koşuyor. Resmen 3 kişiyle kocamı paylaşıyorum ve tabii görümcelerimin çocuklarınada ebeveynliği biz yapmak zorundaymışız.bide söyledikleri herşeyi inkar ediyorlar kayınvalidem oğluna "yalancı oğlum bu yalancı, kafasından uyduruyor herşeyi" diyor.Ben içinden çıkamadım çıkabilen varsa bana yardımcı olsun lütfen.

Bir an evvel kendi işinizi yapmaya başlayın ve k.valideniz ile mümkün mertebe başbaşa kalmayın. Biraz dik durmaya çalışın.
 
"ben ileri görüşlü bir kadınım hiçç bişeyinizi karışmam"

Bir İnsan Kendi Kendini Övmez !!
Bana Birisi Böyle Dese, Kesinlikle İleri Görüşlü Bir İnsan Olduğuna İnanmazdım..
Aksi Halde Geri Kafalı, Sabit Fikirli Olduğunu Düşünürdüm..

Neyse..
Bir Şey Söylediğinde Sen Hiç Cevap Vermiyor musun?:26:
 
Bir İnsan Kendi Kendini Övmez !!
Bana Birisi Böyle Dese, Kesinlikle İleri Görüşlü Bir İnsan Olduğuna İnanmazdım..
Aksi Halde Geri Kafalı, Sabit Fikirli Olduğunu Düşünürdüm..

Neyse..
Bir Şey Söylediğinde Sen Hiç Cevap Vermiyor musun?:26:

Oda ayrı bir mevzu... veriyorum edepsiz oluyorum, susuyorum bana cevap bile vermeye tenezzül etmiyor diyor, Bağırmasına bağırsam ona bağırdı oluyorum, sessiz cevap versem kalbim kurtlu sinsi iş yapıyo oluyorum. Yani herhalde ben suçluyum. Birde hakaretler edip, beddua edip, kocama şikayet edip iyice bağırıp hırsını alınca "şimdi benden özür dile" demiyormu. Anne olmak pişkin olmak mı acaba? Ben Allah'tan korkuyorum acaba yalnışı ben mi yapıyorum, acaba anne babaya off bile denmemesi gerekirken kırmış olup günaha mı giriyorum diye hepp sustum. Aslında eşimden habersiz çevirdikleri dolapları söylesem fırtına kopucak ama ispiyon edip günaha girmekten çekiniyorum. Yoksa onları birbrine düşürmek te kolay ama işte insanların arasına nifak sokmayın diyor Rabbim yine susuyorum. Öte taraftan bne bunlara susuyorum ama içim susmuyor. sürekli düşünüyorum aklımı başka yerlere vermeye çalışıyorum ama olmuyor. Kafamdan gitmiyor konuştukları çünkü zoruma gitmiş, çünkü onurumu, gururumu, kişiliğimi zedelemişler ve ben bu durumu kendime yediremiyorum. Aslında söyledikleri gibi değilim onları sevip kötülüklerini istemeyen biriyim. Bunca şeye rağmen sevmiyorum onları diyemiyorum. Yine bişey olunca üzlüyorum onlar için. Ama onlar bir başın sağolsun demeyi çok gördüler evladımın cenazesine bile gelmedi küçük görümcem. Evladım doğdu 1 gün yaşadı hayırlı olsun demediler aramadılar, hatta hastane evimizden 1 sokak ötedeyken gelip bir halime bakmadı oo "hep onun evladıyla ilgilendiğim" görümcem. Belkide ben bunların kavgasını çıkarmalıydım sustum içime attım. Ama birde üstüne onlar kavga edip şikayet ettiler eşime. Belkide söylediğiniz gibi susmamam lazım ama o ana elim ayağım titremeye başlıyor ve konuşamıyorum düşünemiyorum bile. Sakinleşince düşünüp iyice sinir oluyorum.
 
Oda ayrı bir mevzu... veriyorum edepsiz oluyorum, susuyorum bana cevap bile vermeye tenezzül etmiyor diyor, Bağırmasına bağırsam ona bağırdı oluyorum, sessiz cevap versem kalbim kurtlu sinsi iş yapıyo oluyorum. Yani herhalde ben suçluyum. Birde hakaretler edip, beddua edip, kocama şikayet edip iyice bağırıp hırsını alınca "şimdi benden özür dile" demiyormu. Anne olmak pişkin olmak mı acaba? Ben Allah'tan korkuyorum acaba yalnışı ben mi yapıyorum, acaba anne babaya off bile denmemesi gerekirken kırmış olup günaha mı giriyorum diye hepp sustum. Aslında eşimden habersiz çevirdikleri dolapları söylesem fırtına kopucak ama ispiyon edip günaha girmekten çekiniyorum. Yoksa onları birbrine düşürmek te kolay ama işte insanların arasına nifak sokmayın diyor Rabbim yine susuyorum. Öte taraftan bne bunlara susuyorum ama içim susmuyor. sürekli düşünüyorum aklımı başka yerlere vermeye çalışıyorum ama olmuyor. Kafamdan gitmiyor konuştukları çünkü zoruma gitmiş, çünkü onurumu, gururumu, kişiliğimi zedelemişler ve ben bu durumu kendime yediremiyorum. Aslında söyledikleri gibi değilim onları sevip kötülüklerini istemeyen biriyim. Bunca şeye rağmen sevmiyorum onları diyemiyorum. Yine bişey olunca üzlüyorum onlar için. Ama onlar bir başın sağolsun demeyi çok gördüler evladımın cenazesine bile gelmedi küçük görümcem. Evladım doğdu 1 gün yaşadı hayırlı olsun demediler aramadılar, hatta hastane evimizden 1 sokak ötedeyken gelip bir halime bakmadı oo "hep onun evladıyla ilgilendiğim" görümcem. Belkide ben bunların kavgasını çıkarmalıydım sustum içime attım. Ama birde üstüne onlar kavga edip şikayet ettiler eşime. Belkide söylediğiniz gibi susmamam lazım ama o ana elim ayağım titremeye başlıyor ve konuşamıyorum düşünemiyorum bile. Sakinleşince düşünüp iyice sinir oluyorum.

Senin Gibi İyi Niyetli, Temiz İnsanların Malesef Toplumda Yeri Yok..
İyi İnsan Olmak Her Zaman İyi Sonuç Getirmez.. :50:
Çok Susarsan Böyle Ezerler..
Sana Kavga Et Kayınvalidene Çemkir Demiyorum..
Ama Al Karşına Konuş..
Ben Senin Evladın Değil miyim?
Niye Bana Zulmediyorsun De !!

Ya Gerçekten Bu Kadar Kötü İnsanlar Var mı ?? :44:
 
Degerli Arkadasim,

Tamamen beni anlattiniz, ortak noktalarimiz o kadar cokki birde benim hikayemi dinlemenizi isterim uzunda olsa, Sonra benim eksilerim, artilarim ve yanlislarim dogrularim ile dusunerek siz kendi kararinizi verirsiniz..Siz benden cok daha sanslisiniz bence...

Bende Universite mezunuyum ve 2 yabanci dil bilen bir insanim ve 25 yasimda evlendim esimle, su an 32 yasimdayim,esimin babasi yillar once vafat etmisti bir annesi vardi birde bekar erkek kardesi ve bir evli kiz kardesi yani 3 kardesler, dugunden once annesininde sozleri su idi: ben cok kayinvalide sikintisi cektim asla gelinimle yada gelinlerim ile ayni evde olmayacagim, ki kayinvaldem gorunuste o kadar dini vecibeleri kuvvetli gorunen birisiki buda beni tatmin etmisti sonradan neler olacagini bilemeden herneyse bana gayet guzel gelen bu dusunceler cercevesinde evlendim..

Benim esim ve ailesi yurtdisinda yasiyor , guvenlik sorunun oldugu bir ulkede yasiyorlar ve kendi sirketi var esimin, aynen soyledigin gibi evimiz dublex ev ...
neyse evlendim ve akabinde yurtdisina vize vs.islemleri icin 4 ay sonra gidebildim, bu 4 ay cercevesinde kiz kardesi esini birakmis ve Esimin yanina gelmis durumdaydi sonrasinda bosanmasida geceklesti ve erkek kardeside benim dugunumde tanistigi kiz ile ben daha yurtdisina gelemeden nisanlandi ve kisa bir sure sonrada evlendi..
Bu durumda ne oluyor bu dublex evimizde ben esim annesi, kiz kardesi , erkek kardesi ve onun esi yasamaya basliyoruz, esime gelince cok iyi niyetli icinde Allah korkusu olan bir insan ancak ne kadin ruhundan anladi nede ailesine karsi beni savunabildi taki simdilere kadar...

Bende sizin gibi bunlarin sirketinde calismaya basladim, muhasebe sorumlusu olarak ve gittigim ilk gunden itibaren, darmadigin olmus sirketin su an en iyi sirketler arasinda olmasindaki rolum icin hic alcak gonullu olamayacagim cunku onlar icin yillarca gecmise yonelik calistim benden onceki tum hesaplar icin geceli ve gunduzlu...Ki sonradan hirsizlikla bile suclandim aile tarafindan binlerce kez Allah buyuk dedim her zaman...

Gelelim aile iliskilerine, ben sabah 8 aksam 6 disarda calisiyorum, aksam eve geliyor bu kalabalik evdekilere yemek yapiyorum, haftasonu camasir vs.ne gorumcemin neden gelinlerinin bir ise ellerini surdugu yok, oyle zor yetisiyorumki herseye, biraz yardim istesem hep ben zaten yemiycem olmustur cevaplari, birde bunlar yetmez gibi henuz 55 yasinda olan kayinvalidemin banyo yaptirmasi , afedersiniz tirnaklarinin kesimi bile bana aitti kizi varken,aynen sizin gibi bir kraketerim var yeterki sorun olmasin, huzursuzluk olmasin ben yaparim...
gelin hanimin birde cocugu oldu bu arada , benim hala cocugum yok, esimden kaynakli sorun var ve defalarca basarisiz tup bebek tedavim oldu...
yillar yillari kovaladi, sayili gun gercekten geciyor, benim tek sorunum insanlara karsi soguk olmam kimse ile kisa surede samimi olamam ki birde karsidanda boyle bir yaklasim gelmez ise hic olamam,bunun ailesi benim suratsizligimi bahane ederek yillarca beni asagiladilar, ozellikle gorumcemin esinden ayrildiktan sonra oldugunu dusundugum psikolojik sorunlari ile beni ailesine karsi yillarca doldurdu, birde ailede tek egitimli benim belkide bundan dolayida komplexe girdiler, esime her anlattigimda ailesinin hakli oldugunu benim soguk oldugumu onlara yaklasmadigimi soyledi durdu, esim her gece tv.basindan odaya gec saatte gelir ve sabah gec kalkardi yillarca dusunun ve surekli is seyahatleri ve ben bunlarin icinde kulkedisi misali...

Neden katlandin derseniz ben hep icimden gecen sesi dinlerim, beni hic yaniltmadi simdiye kadar, iliskimi milyonlarca kez sorguladigimda kendimle hep icimden sabret diyen bir ses oldu ve ona yoneldim, birazda inancli bir insan olmanin verdigi guc vardi ustumde, ve bu yurtdisi gecici bir surec Turkiye'ye dondugumuzde ayri bir duzenim olur diye bekledim durdum, ve bu yasananlarin hic birinide aileme anlatmadim cunku yurtdisindaydim ve sadece yapabilecekleri uzulmek olacakti...

Aksam cay servisi ve bulasiklardan sonra tek oda olan odamiza gectigimde offf derdim her aksam, huzur bulurdum, cok geceler biliyorum hemde cok aglayip uyudugum, herseyi Rabbime havale ederek uykuya daldigim...

sonra neler oldu biliyormusun bu sure 5 yil devam ettikten sonra olaylar oyle ani gelistiki, Ilahi adalet diye ben buna diyorum, Gorumcem bu ulkeden bir insan ile evlendi bende olayi dugun gunu duydum, cunku 7 gun calistigim icin kimse bana haber vermeye gerek duymamis neyse zaten evliligim boyunca kayinvaldem kizi ile bazen diger gelini ile surekli gizli odalarda, sessiz sessiz konustu durdu, ilk zamanlar aliniyordum ustume ama sonradan ben kendimi biliyorum ne konusursa konussun diye gecmistim...
evlendi gorumcem evliligi bir ay surdu esi professional dolandiricymis,bir dunya sahte fatura vb.dokumanlar ile dolandirdi bizi ,ki ben bu surede Turkiyede tup bebek tedavisindeydim, esimi borclu gostererek cezaevine attirdi ben hemen yetistim muhasebeci olarak herseyi kanitladim esim cikti ve bu olay ile gorumcem Tukiyeye yerlesti esinin korkusundan, tekrar bir olaya meydan vermemek icin, hala Turkiyede ve hic bir ise yaramaz oyle evde oturur yillardir 11 lerde kalkar , ve surekli gezer....

erkek kardesi ve esine gelince, cocuklari oldu diye her daim el ustunde oldular her zaman, ben kulkedisi durumlari...
cocugun bir saglik sorunu ve tedavisi icin Turkiyede 2-3 ay gibi sure kaldilar, ve suredede uzatmamak icin aciklamak istemedigim nedenlerden ayrildilar, resmi olarak degil ama 3 yildir ayri yasiyorlar ve gorusmuyorlar aileler bile kavgali, bu durumda erkek kardeside kiz kardesinin yanina dondu bizden ayrilarak ....
kaldik esim, kayinvalidem ben... buda bir sure devam ettikten sonra birgun nasil oldu konu bu kadar detaya indi anlayamadigim sekilde esimle konusurken yillari animsarken neden ailen beni hic sevemedi, neler oldu hepsinin yuvasi dagildi derken esim bana sana guvenmediler, maddi ve manevi acidan vs,vs.diyerek o kadar icimi acittiki iste o arife gunu benim miladim oldu artik o evde is yapmamaya karar verdim ve yapmadim, ilk zamanlar tabiki suratlar asildi kayinvalide tarafindan yemek beklendi, hizmet beklendi ama bir sure gecince eve yardimci aldilar ve bende kurtulmus oldum..

buda bir yil kadar surdu ve kayinvalidem cocuklarinin bu basina gelenlerden dolayi olsa gerek o hiddetli halini birakti ve akabindede kendisininde ciddi olmayan saglik sorunlarininda gerekcesiyle cocuklarinin yanina gitti su an hepsi Turkiyede evde yasiyorlar hepside ilkokul mezunu , calismiyorlarda, kendilerinide gelistirdikleri yok, esim maddi olarak ihtiyaclarini karsiliyor..

yillarca bana dar ettikleri bu ulke, bu sirket ve en onemlisi keske bir odam fazla olsaydi kendime ait bir lavabom olsaydi diye cok iclendigim koca ev bana kaldi , nemi yapiyorum bu aralar hala eskisi gibi yogun calisiyorum, yillarca beni hirsizlikla sucladiklari sirkette bana kaldi, artik guvenmeyide ogrendiler her sey benim elimde tum sirketi yonetiyorum yalniz esim yine surekli is seyahatlerinde uzun uzun sureli....

yillardir her gunumu gunluk tutarak yazdim gunun sonunda esim asagida tv izlerken birbasima odamda, siirler yaziyorum su an, kitaplastirmayi dusunuyorum bu sene ,yuksek lisansa baslayacagim bu yil yine basvurdum,islerim ve kariyerim birbiri ile yarisiyor, vicdanim oyle rahatki, hic bir keskem yok bu iliskide Hizmetse hizmet verdim, saygiysa saygi diyorum...
sabretmenin bedeli bu olsa gerek, evet sagligim, sinirlerim yiprandi ama ayrilmis olsamda sanirim aynisi olacakti bence diyorum,,,Hatta neden onceden tepkimi koymadim bak koyunca nasil yardimci bile almislardi dedigimde cok oluyor ama yasanilmasi gerekiyormuski yasandi en azindan icim rahat onun icin cok desmiyorum simdilerde gecmisi...

esimde yillardan sonra benim degerimi anladi, ilgileniyor olmazsa olmazi sag koluyum , cocugum yok donem donem deniyorum tup bebek , bakalim hayirlisi olsun herseyin diyorum, iste bir enkaz oldum ve ciktim, benim hayatim boyle degerli arkadasim en basit olarak , daha benden gizledikleri neler neler cikti ortaya, ben girmiyim diye odalarini kilitlediler , benim odama daima kapiyi calmadan girdiler ciktilar neler neler....vs vs vs..
Ama su an o kadar huzurlu ve o kadar iyiyimki umremide yaptim geldim, cok sukur Rabbime diyorum....

Bence sizde cabuk karar vermeyin, mesafeli olun benim gibi derim ben, inanin sabretmek kadar guzel bir sey yok, ayrilmakta cozum degil, daha fazla sorumluluk getiriyor beraberinde , icinizden gelen sesi daima dinleyin derim ben mutlaka vardir bildigi, herkesin ayri bir hikayesi var, kimse cok iyi durumda degil, hepimizin imtihani farkli kulvarlarda, ve inanin Allah herkese yasadiginin mukafaatini veriyor yasatanlarada cezasini ,Hersey her daim gonlunuzce olsun insaallah...
 
canm ısın cok zor ya sana nasıl bı tavsıye verılırkı bılemedım gercektende rabbım yardımcın olsun ama esınle bunu konus ...ve o evde durma yakınlarında bı ev tut kendıne ya emeklılıgı dusunuyosun ozamana kadar cekıcen mı? bole hayat gecmez esının akrabaları cok bılıyolarsa kendılerı gelıp baksınlar annesını atsın demıyrm herzaman ıslerını gorun ama gorumcelerınde var evde nıye yanlız kalsın valla bıze dısardan yorum yapmak kolay gelır ama ınan okurken ıcım sıstı allahım sana yardım etsın....:50:
 
Back