benim kaynana çok şeytandır. zamanında neler neler yaşadık ama ben hep kuyruğumu dik tuttum hep karşı durdum, eşim tabi arada kaynadı ama ona kalsa anasına beni ezdirecekti. bende ilk zamanlar sıkıntı çektim. eşim zorla anasına götürmeye kalktı gitmek istemediğim halde, bende gittim suratına bakmadım telefonumla oynadım yemeğini yemedim gıcık gıcık konuştum bir daha gitme konusu açılmadı. telefonumu aradı hı hı he he gibisinden konuştum ve kesinlikle evime davet etmedim. ayda yılda bir bayramda falan gittim soğuk soğuk takıldım, özel günlerde bile aramadım. şimdi iyiyim nadiren görüşüyoruz, ben onu hiç görmüyorum, lazım olmazsa da konuşmuyorum, konuşursamda aynı onun taktikleriyle laf soka soka. dediğim gibi eşime kalsa beni anasına ezdirecekti ama benim karakterim sayesinde şu an hiç sesi çıkmıyor.sana tavsiyem şöyle olur, telefonu bir aç bir açma duymamışım dersin, davet etme araya laf sok, habersiz gelince kapıyı açma banyodaydım tuvaletteydim duymadım dersin, bari gelirken bir ekmek alsaydın de, yorgunum ama kimsede acıyıp bir tabak kaldırmıyo de, bir konu olunca bilezik meselesine benzetip sende böyle yapmıştın de, aç mısın diye sorma, yemeği beğenmezse daha güzelini yapta yiyelim de. bazı insanlara bu hareketler müstehak. yapmazsan sen kaybedersin.