Sizinle bu konuda orta yolu bulmuyorsa zaten evlendiğinizde ailesiyle çok sıkıntı çekersiniz. Bu dik duruşunuzdan taviz vermeyin. Siz doru olanı söylemişsiniz. Bir arada olmuyor. Yok beraber yiyelim. Yok bana gel yok ben sana geleyim, evimi temizle vs vs bir sürü problem çıkıyorYaklaşık 4 yıllık bir ilişkim var biz mutlu bir çiftiz ancak işler ciddiye gittiğinde sevgilim ailesinin alt katında oturmamızı istiyor ben İzmir'de çalışıyorum sevgilim Hatay'da , bu durumda benim İzmir'den Hatay-Antakya'ya taşınmam gerekiyor, hem şehir değiştirmek hem de altlı üstlü oturmak bana haksızlık gibi geliyor, son 1 yıldır bu konu ile boğuşuyoruz. Ben kaygılarımı güzelce anlatıyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. Sevgilim diyor ki bir gün onlara bir şey olur da yetişemezsem vicdan azabı çekerim diyor onu anlıyorum da o beni anlamıyor. E benim ailem de Bursa'da yaşıyor ben haksızlık olmasın diye iki şehirde de olmayalım diyorum hiç yanaşmıyor, sana kimse bir şey diyemez sürekli yukarı çıkmayız, istediğimiz gibi gezer tozarız diyor ,zaten ben kendim şu an sürekli alt kattayım evlenince arada çıkarız diyor , hem kira vermeyiz evi de istediğin gibi dekore et döşe nasıl istersen öyle olsun diyor ama ben bunları değil ufacık da olsa huzurlu bir yuva istiyorum. Normal bir apartman dairesi olsa hani komşu vs. olsa kabul ederim belki ama aile apartmanına hiç sıcak bakmıyorum. Erkekler en başta bir şey olmayacak diyor evlenince iş değişiyor ben düzenimiz ayrı olsun , çok yana yana olunca bir sıkıntı çıkacak diye düşünüyorum. Saygılı güzel bir ilişkimiz olsun ailesiyle istiyorum ama durumlar yüzünden olamıyor. Gerçi ben çalışıyorum ama akşam eve geldiğimde dinlenmek istiyorum yani doğal olarak misafiri geldi çık olacak, sürekli beraber yeme içme vs. olacak diye düşünüyorum, ailesi illa alt katta oturun diyormuş ben de 1 artı 1 bile olsa ayrı istiyorum diyorum ama anlamıyor ve bu yüzden 4 yıllık ilişkimizi sonlandırdık, o da çok üzgün şu an ben de ama orta yolda buluşamıyoruz . Hem o kadar işim için emek verdim oraya gidince kariyer imkanım da daha az olacak. Bu konuda tecrübesi olan varsa paylaşabilir mi ?
Şu an 4 yılım boşa gitmiş gibi hissediyorum, şu an 25 yaşımı bitirmeye 26 ya girmeye az kaldı bir yandan ona kızıyorum zamanıma emeğime yazık .Çevremde herkes yavaş yavaş nişan düğün aşamalarına girdi , ben bu durumu atlatıp sonra yeni birini nasıl tanıyacağım diye düşünüyorum. O kadar güzel zamanlarımız geçti güven, saygı vs bunlarda hiç problemimiz olmadı benim derdimi kendi derdi bildi ben de aynı şekilde tabi ki. Bu aileleri anlamıyorum böyle müdahele edince kendi çocukları da mutsuz oluyor ama gerçekten istemiyorum ya yeni evlenen kişi kendi evi ile ilgili bile söz sahibi olmaması nedir ya hangi çağda yaşıyoruz ?Sizinle bu konuda orta yolu bulmuyorsa zaten evlendiğinizde ailesiyle çok sıkıntı çekersiniz. Bu dik duruşunuzdan taviz vermeyin. Siz doru olanı söylemişsiniz. Bir arada olmuyor. Yok beraber yiyelim. Yok bana gel yok ben sana geleyim, evimi temizle vs vs bir sürü problem çıkıyor
Gerçekten hangi çağdayız kafayı yicem alt katta oturtmak nedir herkesin düzeni ayrı olacak bu kadar basit ama olmuyor işte gelecekte daha mutsuz olmamak için ayrıldım yapacak başka çare kalmadı.Bütün düzenini, hayatini, yasamini boz onun yasadigi yere tasin sonra adam gelsin sana aile apartmani diye sayiklasin. Sakin ama sakin kendine bunu yapma. Eger seni gercekten gönülden seviyor olsaydi ailemlere yakin tutalim diyebilirdi. Cizgini sakin bozma aynen böyle devam kardesim. Unutma senden degerlisi yok bu hayatta!!
en iyisini yapmissin. Belki belirli bir süre üzüleceksin aglayacaksin ama hepsi gececek. Sonra iyikide vermisim bu karari diyeceksin inan bana.Gerçekten hangi çağdayız kafayı yicem alt katta oturtmak nedir herkesin düzeni ayrı olacak bu kadar basit ama olmuyor işte gelecekte daha mutsuz olmamak için ayrıldım yapacak başka çare kalmadı.
Evlenip boşanmak daha zordur. Seninde ailen var. Senin ailene birşey olsa sen yetişemesen nolur, sen vicdan azabı çekmez misin? Bence dogru bir karar vermişsin. Aile ile aynı şehirde yaşamak bile gerçekten zor. Çünkü sürekli ilgi bekliyorlar. Altlı üstlü olsaydım şimdiye boşanırdık herhalde ki 6aydır evliyim. Yakın arkadaşım kv si ile binalar yan yana diye 1 sene sonunda boşanmaya kalktı. Evi taşıdılar ve barıştılar. O kadar zor şeyler yaşadı ki. Kvsi hergün oglunun evi diye gelir saatlerce otururdu.Benden sana tavsiye net ol. Ben evlenmeden eşime kesin olarak aynı mahallede istemiyorum. Bak aynı mahallede olursa zili sökerim, telefonu kapatırım, bana daral geliyor dedim.Bedava villa verseler aynı binada gene taşınmam.Net sınırım bu. Gerekirse biter ama aynı mahallede degil aynı binada yapamam. Sen evlenirsen buraya çok konu açarsın. Yol yakınken dön derimYaklaşık 4 yıllık bir ilişkim var biz mutlu bir çiftiz ancak işler ciddiye gittiğinde sevgilim ailesinin alt katında oturmamızı istiyor ben İzmir'de çalışıyorum sevgilim Hatay'da , bu durumda benim İzmir'den Hatay-Antakya'ya taşınmam gerekiyor, hem şehir değiştirmek hem de altlı üstlü oturmak bana haksızlık gibi geliyor, son 1 yıldır bu konu ile boğuşuyoruz. Ben kaygılarımı güzelce anlatıyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. Sevgilim diyor ki bir gün onlara bir şey olur da yetişemezsem vicdan azabı çekerim diyor onu anlıyorum da o beni anlamıyor. E benim ailem de Bursa'da yaşıyor ben haksızlık olmasın diye iki şehirde de olmayalım diyorum hiç yanaşmıyor, sana kimse bir şey diyemez sürekli yukarı çıkmayız, istediğimiz gibi gezer tozarız diyor ,zaten ben kendim şu an sürekli alt kattayım evlenince arada çıkarız diyor , hem kira vermeyiz evi de istediğin gibi dekore et döşe nasıl istersen öyle olsun diyor ama ben bunları değil ufacık da olsa huzurlu bir yuva istiyorum. Normal bir apartman dairesi olsa hani komşu vs. olsa kabul ederim belki ama aile apartmanına hiç sıcak bakmıyorum. Erkekler en başta bir şey olmayacak diyor evlenince iş değişiyor ben düzenimiz ayrı olsun , çok yana yana olunca bir sıkıntı çıkacak diye düşünüyorum. Saygılı güzel bir ilişkimiz olsun ailesiyle istiyorum ama durumlar yüzünden olamıyor. Gerçi ben çalışıyorum ama akşam eve geldiğimde dinlenmek istiyorum yani doğal olarak misafiri geldi çık olacak, sürekli beraber yeme içme vs. olacak diye düşünüyorum, ailesi illa alt katta oturun diyormuş ben de 1 artı 1 bile olsa ayrı istiyorum diyorum ama anlamıyor ve bu yüzden 4 yıllık ilişkimizi sonlandırdık, o da çok üzgün şu an ben de ama orta yolda buluşamıyoruz . Hem o kadar işim için emek verdim oraya gidince kariyer imkanım da daha az olacak. Bu konuda tecrübesi olan varsa paylaşabilir mi ?
Kaç yaşına gelmiş adam annesinin dizinin dibinden ayrılamıyorsa evlenmesin. Çok sorun yaşarsın. Yaşın çok genç. Evlenmek başarı degildir. Evlenip boşanmak ya da mutsuz olmak daha mı iyiŞu an 4 yılım boşa gitmiş gibi hissediyorum, şu an 25 yaşımı bitirmeye 26 ya girmeye az kaldı bir yandan ona kızıyorum zamanıma emeğime yazık .Çevremde herkes yavaş yavaş nişan düğün aşamalarına girdi , ben bu durumu atlatıp sonra yeni birini nasıl tanıyacağım diye düşünüyorum. O kadar güzel zamanlarımız geçti güven, saygı vs bunlarda hiç problemimiz olmadı benim derdimi kendi derdi bildi ben de aynı şekilde tabi ki. Bu aileleri anlamıyorum böyle müdahele edince kendi çocukları da mutsuz oluyor ama gerçekten istemiyorum ya yeni evlenen kişi kendi evi ile ilgili bile söz sahibi olmaması nedir ya hangi çağda yaşıyoruz ?
Ben de öyle diyorum ben de çok ailemin yakınında olmak istememe rağmen kimseye haksızlık olmasın diye ikimizde ayrı şehirlerde olalım dedim. Bana lafa gelince sen de haklısın diyor ama ailesi kesin orada oturun rahat edersiniz falan diyormuş. Ne rahatlık ne rahatlık... Ayrıca ben çalışıyorum akşam evime geldiğimde ayağımı uzatıp dinlenmek istiyorum canım isterse evden yemek yapıp canım isterse dışarıdan da söyleyebilirim ama bunun gibi şeyler bile göze batacak gibi hissediyorum. Ailesiyle bir kere mezuniyet töreninde karşılaştık kötü bir elektrik almadım Allah var bana sürekli arada hediye olsun gıda olsun koli vs yolluyordu kötü niyetli insan olduklarında düşünmüyorum ama evlenince malesef işin rengi değişiyor. Net olarak sınırımı çizdim bu yüzden de yolları ayırdık kader diyorum artık yapacak bir şey yok ama giden zaman ve emeğe insan üzülüyor.Evlenip boşanmak daha zordur. Seninde ailen var. Senin ailene birşey olsa sen yetişemesen nolur, sen vicdan azabı çekmez misin? Bence dogru bir karar vermişsin. Aile ile aynı şehirde yaşamak bile gerçekten zor. Çünkü sürekli ilgi bekliyorlar. Altlı üstlü olsaydım şimdiye boşanırdık herhalde ki 6aydır evliyim. Yakın arkadaşım kv si ile binalar yan yana diye 1 sene sonunda boşanmaya kalktı. Evi taşıdılar ve barıştılar. O kadar zor şeyler yaşadı ki. Kvsi hergün oglunun evi diye gelir saatlerce otururdu.Benden sana tavsiye net ol. Ben evlenmeden eşime kesin olarak aynı mahallede istemiyorum. Bak aynı mahallede olursa zili sökerim, telefonu kapatırım, bana daral geliyor dedim.Bedava villa verseler aynı binada gene taşınmam.Net sınırım bu. Gerekirse biter ama aynı mahallede degil aynı binada yapamam. Sen evlenirsen buraya çok konu açarsın. Yol yakınken dön derim
Canım o işler biz istediğimiz gibi yaşarız olmuyor. sevgiline inanma hayatını hiç etme. çok arkadaşım var. hatta geneli hatayda. daha hiç birinden ay bana karışan yok rahatım sözünü duymadım. aksine hepsi kurtulma derdinde ama hiçbirinin eşi de yanaşmıyor annemi nasıl bırakayım modunda. o yüzden en baştan ayrı eve gidersen evlen ama alt üst yada yan apartman yan komşu moduna asla girme. umarım gerçekten bizi dinlemek için konu açmışsındır. sevgilini üzmemek için tamam dersen yakarsın kendini haberin olsun.Yaklaşık 4 yıllık bir ilişkim var biz mutlu bir çiftiz ancak işler ciddiye gittiğinde sevgilim ailesinin alt katında oturmamızı istiyor ben İzmir'de çalışıyorum sevgilim Hatay'da , bu durumda benim İzmir'den Hatay-Antakya'ya taşınmam gerekiyor, hem şehir değiştirmek hem de altlı üstlü oturmak bana haksızlık gibi geliyor, son 1 yıldır bu konu ile boğuşuyoruz. Ben kaygılarımı güzelce anlatıyorum olmuyor kavga ediyoruz olmuyor. Sevgilim diyor ki bir gün onlara bir şey olur da yetişemezsem vicdan azabı çekerim diyor onu anlıyorum da o beni anlamıyor. E benim ailem de Bursa'da yaşıyor ben haksızlık olmasın diye iki şehirde de olmayalım diyorum hiç yanaşmıyor, sana kimse bir şey diyemez sürekli yukarı çıkmayız, istediğimiz gibi gezer tozarız diyor ,zaten ben kendim şu an sürekli alt kattayım evlenince arada çıkarız diyor , hem kira vermeyiz evi de istediğin gibi dekore et döşe nasıl istersen öyle olsun diyor ama ben bunları değil ufacık da olsa huzurlu bir yuva istiyorum. Normal bir apartman dairesi olsa hani komşu vs. olsa kabul ederim belki ama aile apartmanına hiç sıcak bakmıyorum. Erkekler en başta bir şey olmayacak diyor evlenince iş değişiyor ben düzenimiz ayrı olsun , çok yana yana olunca bir sıkıntı çıkacak diye düşünüyorum. Saygılı güzel bir ilişkimiz olsun ailesiyle istiyorum ama durumlar yüzünden olamıyor. Gerçi ben çalışıyorum ama akşam eve geldiğimde dinlenmek istiyorum yani doğal olarak misafiri geldi çık olacak, sürekli beraber yeme içme vs. olacak diye düşünüyorum, ailesi illa alt katta oturun diyormuş ben de 1 artı 1 bile olsa ayrı istiyorum diyorum ama anlamıyor ve bu yüzden 4 yıllık ilişkimizi sonlandırdık, o da çok üzgün şu an ben de ama orta yolda buluşamıyoruz . Hem o kadar işim için emek verdim oraya gidince kariyer imkanım da daha az olacak. Bu konuda tecrübesi olan varsa paylaşabilir mi ?
Bu süreci atlatıp yeni bir insan tanıyabilecek miyim düşünceleri dönüyor kafamda ya da çok taze olduğu için şu an böyle düşünüyorum bilmiyorum.4 senene bende üzüldüm ama sonradan evlensen çocuğun olsa o zaman çok daha yazık olur en doğrusunu yapmış
bunu yapamazsın işte yakın olunca. dışardan söylesen bi tencere yemek yapmıyor olur. evde uzansan pat gelirler. istediğini giyemezsin. evin dağınık kalsa laf olur. baştan akıllılık et. 4 yılımı yakmayım deme. ömrünü yakarsınAyrıca ben çalışıyorum akşam evime geldiğimde ayağımı uzatıp dinlenmek istiyorum canım isterse evden yemek yapıp canım isterse dışarıdan da söyleyebilirim
bu cümleni yeni gördüm. umarım net karar vermişsindir. sevgilinin iyi olması anlaşmanız bunlar tabiki de güzel ama yakın ev meselesi evlendiğin zaman sizi mutsuz edecekti. bu da gelir geçer unutursun. evlendikten sonra nasıl ayrılacağım demenden iyidir.Gerçekten hangi çağdayız kafayı yicem alt katta oturtmak nedir herkesin düzeni ayrı olacak bu kadar basit ama olmuyor işte gelecekte daha mutsuz olmamak için ayrıldım yapacak başka çare kalmadı.
Evlenip mutsuz olmandan iyidir inanki aha 20 yasindayim 2 yillik evliyim bosanacagim gunu iple cekiyorum nefret ettirir huzursuz yuva artik kimseye guvenin kalmaz ..Şu an 4 yılım boşa gitmiş gibi hissediyorum, şu an 25 yaşımı bitirmeye 26 ya girmeye az kaldı bir yandan ona kızıyorum zamanıma emeğime yazık .Çevremde herkes yavaş yavaş nişan düğün aşamalarına girdi , ben bu durumu atlatıp sonra yeni birini nasıl tanıyacağım diye düşünüyorum. O kadar güzel zamanlarımız geçti güven, saygı vs bunlarda hiç problemimiz olmadı benim derdimi kendi derdi bildi ben de aynı şekilde tabi ki. Bu aileleri anlamıyorum böyle müdahele edince kendi çocukları da mutsuz oluyor ama gerçekten istemiyorum ya yeni evlenen kişi kendi evi ile ilgili bile söz sahibi olmaması nedir ya hangi çağda yaşıyoruz ?
Hayır zaten bitirdik , ben de bu söylediklerimi yaşayacağımı düşündüğüm için yolun yarısından döndüm burada bunu yaşayan kişiler vardır diye konuyu açtım.Canım o işler biz istediğimiz gibi yaşarız olmuyor. sevgiline inanma hayatını hiç etme. çok arkadaşım var. hatta geneli hatayda. daha hiç birinden ay bana karışan yok rahatım sözünü duymadım. aksine hepsi kurtulma derdinde ama hiçbirinin eşi de yanaşmıyor annemi nasıl bırakayım modunda. o yüzden en baştan ayrı eve gidersen evlen ama alt üst yada yan apartman yan komşu moduna asla girme. umarım gerçekten bizi dinlemek için konu açmışsındır. sevgilini üzmemek için tamam dersen yakarsın kendini haberin olsun.