Bu arada benim kayınpederim bu durumda olsa benim açımdan hiç sıkıntı olmaz .Ben 42 yaşına gelmiş zaten evinde iki çocuğu olan ,hergün iş çıkışı eve koşa koşa gelmek zorunda olan birisiyim.Üstelik seveyim /sevmeyeyim ben o insanların ekmeğini yedim,suyunu içtim. Ama samimi olarak söylüyorum (konu gerçekse) aynı durumda olsam evliliği erteleyen en başta ben olurdum."Biz 4 yıldır birlikteydik..annen artık bakıma ihtiyaç duyulacak evreye gelene kadar neden benimle evlenmek istemedin ?" derdim. Adamın annesi bir gecede kalp krizi geçirmemiş ..aşama aşama ilerleyen bir hastalığı vardı ,hayatını kaybedeceği aşamaya gelince nasıl aklı annesinde babasında kalmadan bu kızla evlenme tantanasına girebilmiş(eşyası ,istemesi ,yaptılarsa düğünü evlilik hazırlığı çok vakit alan bir süreç) Dediğim gibi ben evden işe işten eve geldiğim bir evredeyim ama yeni evliyken işten eve gelip üstümü değiştirip arkadaşlarıma geçtiğim de olurdu ,eşimle konsere sinemaya gittiğimiz de olurdu..3/4 aile bir evde toplanıp yiyip içtiğimiz büyük sofralar kurduğumu da olurdu.Eve sabaha karşı gider 2 saat uyku ile işe geçerdik.Ama bu durumda zaten adam babası olsun olmasın saydıklarımı yapmak istemeyecek.Konu sahibi resmen bile bile sıkıntılı bir sürecin içine kendisi girmiş