- 11 Ocak 2018
- 546
- 401
-
- Konu Sahibi maydanozca04
- #1
Kızlar eşim şuan çalışmıyor.İşten çıkartılalı 1 buçuk sene oldu sonra bi kaç işe gitti geldi.benimd e netten satışlarım oldu az uz bu süreçte Eşimin ailesinin de durumu iyi olunca yardımda bulundular. Kirada vermiyoruz. Malum corona zamanı. Evlendiğimizden beri eşimin memleketindeyiz. Çiftçilik yapmak istiyor. Bu yüzden de başka memlekete gitmek istiyor yaşımız yirmilerin sonları. Kaynanam pek karışmıyor fenalıkları olsa da. Ama kayınbaba bizi asla rahat bırakmıyor bu konuda. Sürekli bi engel çıkartıyor . Aslında ikisi de felaket tellali asla iyiyi görmezler. Sürekli dolandırılmaktan insanların kötülüğünden bahsediyor. Tarla ekmek istediği şehir başka memleket ama burada ne eşim ne de ben mutlu değiliz. Arkadaşım bir iki tane çalıştıkları için görüşemiyoruz. Kaynana vs dert anlatmayı sevmem yanına iki de kendiler katıp başka yerlere götürüyorlar konuyu.Bu şehirde olmaktan asla mutluluk duymadık zaten 4 senedir. Bir çocuğumuz var. Artık ben birilerinden yardım alarak geçinmek istemiyorum. Bu ailesi de olsa. Adamın söylediği cümleyi söyleyeyim “sen bana çalış ben sana ayda şu kadar para veririm” yada işte eşini çocuğunu bırakacaksın da gideceksin tarlaya diyor. Eşimde diyor ki e ben iş dolayısıyla gidip üç gün gelmediğim oldu bırakmayıp da napacağım diyor. Babası aşırı gerikafalı ataerkil. E ben ilerde kendim de çalışmak istiyorum. Eşim hep destekçi İster tarlada eşimle istersem de okullara başvurarak. Başka memlekete göndermek istemiyor kısaca ama artık ben fiziksel olarak bedenimden tepki almaya başladım baş ağrısı çene sıkması saçlarımın beyazlaması. Stresten ötürü eklenen bir tane kronik rahatsızlık. Eşim de benimle aynı görüşte ve gitmek istiyor. Boş zamanlarında yevmiyeye gidecek arta kalan zamanda elinden geldiğince yaptığı bir kaç dönümle ilgilenecek. Ben netten devam o süreçte. Tüm smacımız bu. Bu arada gideceğimiz memlekette çok sevdiğimiz bi kaç arkadaşımızda bu işleri yapıyor.hem onlarla arkadaşlığımız olacak hem de çiftçiliği birlikte yürütme kararımız var. Ya konu çok dağınık oldu kusuruma bakmayın. Ama kayınbabamın 2 saat boyunca konuşmasını size tarif bile edemem adeta bir kadın gibi asla susmadı nefes almadı. Baş ağrısından ölüyorum diyebilirim. Ve daha kötüsü çocuğum hep bu kötülükten kaostan beslenen insanları dinliyor. Nedense hiç iyiye odakları yok hep kötü her şey kötü herkes kötü. Benim ailem başka memlekette ve asla kötü konuşmazlar tahsilleri olmadığı halde çok bilinçliler. Kötülük yerinde hep iyi olanı çekmek ve duanın peşindeler. Farklılıklara saygıları vardır. Yada en uç düşünce varsa karşı tarafın kavga yerine mesafeyi tercih ederler ama kırmadan dökmeden...O yüzden hep deriz ya okumak cahilliğini alır ama eşeklik baki diye. Allah okuyan cahillerden korusun bunlar bi de okumuş insanlar. Bu arada eşim söz verdi. Gideceğiz buradan dedi. Gitmezse boşanmayı düşünüyorum ailem arkamda her koşulda.