Kızlarrrr
beni hatırlayan olur mu bilemiyorum? Kasım ayında tüp bebek serüvenine birlikte başladık. Sanırım en çok
K kardelen yuce ile özelden görüştük ama buraya yazanların bir çoğunu hatırlıyorum : Oldukça uzuuuuuuuun bir yazı olabilir zira içimi dökmeye ihtiyacım var. Rahatsız olan olursa "Bir derdim var" postuna da açabilirim konuyu ama nedense buranın bana uğurlu geldiğini düşünüyorum
---38 yaşında tüp bebekle hamile kaldım Şu an maşallah diyelim 32.haftaya kadar geldim. Gebelik öncesinde eskilerin tabiriyle evhamlı
yenilerin tabiriyle kaygı bozukluğu tıp dilindeki adıyla Anksiyete Bozukluğu rahatsızlığım var. Gebelik öncesinde oldukça iyiydim fakat hamilelik ile birlikte uyuyan canavarın uyanması misali geri geldi bu durum.
---Fiziksel olarak rahat bir gebelik geçirdim bu güne kadar.Bir kere bile kusmadım,ağırlaşmadım.Ama psikolojik olarak çok zorlandım.
İlk 4 ay bebeğin kalbi atıyor mu kaygısından neredeyse her hafta doktor kontrollerine gittim arada bir doktordan utanınca da acillere gidip ultrason ile baktırdım.Oldukça zor bir süreçti.Sonra ikili test stresi başladı. Fetal DNA testi sonuçları falan derken bir süre böyle devam ettim.Sonra 20.hafta detaylı ultrason sıkıntısı başladı.Çok şükür onda da bir sıkıntı çıkmadı.
---Sonra yavaş yavaş bebek hareketlerini hissetmeye başladım .Tabi azıcık hissetmediğim her an hastaneye koşup ultrasonda baktırmaya devam ettim.
---Çok dikkat etmeme rağmen 2 kere covid oldum ama hafif atlattım.Sonra kafayı otizm e taktım.Biliyorsunuz ki down sendromu anne karnında belirlenebiliyor fakat otizme neyin sebep olduğu henüz belli değil.Şöyle youtube videolarına bi bakayım derken aşılar,sık ultrasona girmek,ileri anne yaşı, 26.hafta öncesinde annede şeker ,özellikle 2.trimester da geçirilen zatürre ve enfeksiyonların daha çok bu rahatsızlığa yol açtığı ile ilgili video izledim.Kaygısı yüksek olan biri olarak bir süre sadece bununla yatıp kalktım.Burayı okuyan ve bu konuda hassas olanlar için söylüyorum :bunların olması illa çocuğun otizmli olması anlamına gelmiyor.Yapılan çalışmalara göre bunları yaşayanlarda daha sık rastlanmış sadece.Biliyorum bir çok insan bunları düşünüp araştırma bile yapmaz.İşte anksiyete olunca ve hormonlar coşunca böyle oldum ben de:)
---Ardından gebelik şekerim çoook yüksek çıktı.Şansıma doktorum da dünyanın en rahat adamı.Biraz dikkat et dedi o kadar.:) 29 haftalıktı sanırım perinatolog a gittim o hemen diyet verdi.Tabii sanki dünyada bir tek ben de şeker çıkmış gibi tepki verdim.
---Sonra bebeğin ölçümlerini her kontrolden sonra gelip teker teker inceliyordum.30.haftadan sonra başı 2 hafta önde gitmeye başladım.Kendimce kıyameti kopardım.Yok bpd şu kadar ac geriden fl kısa derkennnn
Yine araştırmaya devam ediyorum.Tabiki bu konuda hazırlanmış güzel videolar var ama ben asla olumluları görmüyorum.Acaba beynin de sıvı var acaba hidrosefali mi mikrosefali mi makrosefali mi diye araştırmaya başladım.Yine bir video da mikrosefali bebeği olan bir annenin anne karnında çok hareketsiz olduğunu duydum.Başladım başka dr lara gitmeye.Yok haftasıyla uyumlu yok karın çevresi geriden geliyor derken dün ilk defa karnımda kasılma hissettim.Ben kasılma diyorum ama ne olduğunu tam olarak ben de bilmiyorum.Ağrı yok ama bebek sanki içerde kasılıyor ,geriliyor.Hani ayağını bi yere koyunca sertleşiyor ya onu tüm gün hissettim.Sanki bebek içerde bir yerimi tutuyor gibi .Bir nokta sertleşiyor aradan başka bir nokta sonra başka...Nst ye girfdim sancı çıkmadı.Bugün arada bir de olsa o his var. Bu arada epilepsi hastasıyım ve 29.haftada gittiğim perinatolog bunun üzerindee çok durdu.Keşke ayrıntılıya bana gelseydin dedi.Hatta benim epilepsimin sebebi kapalı tip şizensefali..Umarın detaylı da iyice bakmışlardır dedi.Bunu sööyledikten sonra umarım kaygınızı tetikler mi bu diye sordu :):):) ee tabiki tetikler
dünden beri acaba o kasılmalar bebekte de böyle bir risk var acaba atlanan bir şey mi var diye sorusunu aklıma getirdi.
Şimdi buraya kadar okuyan varsa öncelikle tebrik ediyorum :):):)
Anksiyetesi olanlar beni anladı olmayanlar "sen böyle nasıl yaşıyorsun " demeye başladı bile
DDD
Belki benim gibi bu hastalığı yaşayanlar için bir rehber olabilir diye yazıyorum.Lütfen ama lütfen asla internetten araştırma yapmayın.Çok zor biliyorum fakat yaptığınız her araştırma sizi başka bir soruya yönlendiriyor sonra onu çözmeye çalışıyorsunuz .Sonra bir başka şey duyuyorsunuz onunla uğraşmaya başlıyorsunuz
Doktor ayda 1 kez gel diyorsa 1 kez gitmeye çalışın.Çünkü ultrason cihazları birbirinden farklı ölçebiliyor.Bu da kaygınızı daha da artırıyor.
işte ben 32.haftayı böyle atlattım kızlar :) Sen bu halinle çocuğa nasıl bakacaksın da diyebilirsiniz.Hiç yadırgamıyorum.Haklılık payınız var.Ama şu da var.Ben zamanında evden çıkamazdım,dışarda gezemezdim işe gidemezdim.tedavi sayesinde bu noktaya kadar geldim.Doktorum çok destek.Çünkü benim gibi hastalığı yaşayan ve tedavi olmayan arkadaşlarım hala aynı hayatı yaşıyor.Evet ben çok zorlanıyorum ama her gün bir şey katmaya çalıiıyorum hayatıma.Ağlaya ağlaya işe gittim,tatillere gittim,uçağa bindim şimdi çocuk sahibi olma yolunda ilerliyorum .tedavi olmayanlar hala evden çıkamıyor maalesef.Zor ama emekliyorum .