Karnı burnunda aile, ev sorunları

Kimseye üstten bakmam... Değer verdiğim, sevdiğim üyelere, onları kızdırmak hatta linç edilmek pahasına gerçekleri söylerim, ise yarayabileceğini ve acil olduğunu duşunuyorsam bazen defalarca soylerim...Herkes beni sevsin, minnoş minnoş yorumlarla takilayim da kimse rahatsız olmasın gibi bir kaygım da yok sizin gibi...Ayrıca ne burda ne başka bir konuda sizi alintilayip "minnoş olmayan" bir yorum yaptigimi da hatırlamıyorum, sevsem size de yapardim, demek değer gormuyorum...Lütfen siz de görmezden gelin geçin , yorumlarıma karişmayin, beni alintilamayin....bu kadar basit....
Bahsi geçen üyeyle arkadaşlığımı, bana yaptığı linç yorumları üzerine kurdum. Çünkü buna ihtiyacım olan zamanlardı. Ama siz annem hakkında hiçbir şey bilmeden ona hakaret ediyorsunuz. Sizce bu normal mi?
 
Konudan yasaklama, üyeyi göz ardı etme gibi özellikler neden var?
 
Bahsi geçen üyeyle arkadaşlığımı, bana yaptığı linç yorumları üzerine kurdum. Çünkü buna ihtiyacım olan zamanlardı. Ama siz annem hakkında hiçbir şey bilmeden ona hakaret ediyorsunuz. Sizce bu normal mi?
Birincisi ben annenize hakaret kabul edilebilecek tek bir kelime dahi kullanmadım,ima bile etmedim... Varsa lütfen gösterin hemen özür dileyeyim...ikincisi ; dostu düşmanı , hakliyi haksızı zaman gösterecek...Acı söyleyen herkes düsman , sırtımızı sıvazlayan herkes de dost değildir maalesef.... İnanmasaniz da canı yürekten bundan sonrası için bebeğinizle iyiliginizi diliyorum....Umarım hayatta şansiniz yolunuz açik olur...Çünkü huzuru mutlulugu hakediyorsuniz...
 
Son düzenleme:
Göz aldı ettiğimiz üye hala alıntılayıp yazmaya devam etsin diye mi
Cevap vermeme hakkınızı kullanırsınız edanaz, Louder isterse konusuna yorum yazmasını istemediği üyeleri yasaklama özelliğini kullanarak konudan yasaklayabilir, sizlerin alıntılayıp cevap vermesinin konuya bir yararı yok değil mi?
 
Cevap vermeme hakkınızı kullanırsınız edanaz, Louder isterse konusuna yorum yazmasını istemediği üyeleri yasaklama özelliğini kullanarak konudan yasaklayabilir, sizlerin alıntılayıp cevap vermesinin konuya bir yararı yok değil mi?
Taciz derecesinde ısrarlı yorumlara Kişisel haklara özen gösterilmesi için yazdığımıza fahri moderatör demek ?????
 
Birincisi ben annenize hakaret kabul edilebilecek tek bir kelime dahi kullanmadım,ima bile etmedim... Varsa lütfen gösterin özür dileyeyim...ikincisi dostu düşmanı , hakliyi haksızı zaman gösterecek...Acı söyleyen herkes düsman , sırtımızı sıvazlayan herkes de dost değildir... İnanmasaniz da canı yürekten bundan sonrası için bebeğinizle iyiliginizi diliyorum....Umarım hayatta şansiniz yolunuz açik olur...
Ben sizin kötülüğümü düşündüğünüzü düşünmüyorum. Öyle olsa saygısızlaşırdım dürüst olayım. Ama asla farklı bir hikaye olabileceğini kabul etmiyorsunuz. Anneme beni kullanan, bencil, çıkarları uğruna torununu bile görmeyen biri damgası yapıştırıyorsunuz. Biri de UTANMADAN “el kadar torununu da düşünmüyor” falan yazmış. Neremle güleceğimi şaşırdım. Yahu ne biliyorsunuz bu kadar? Benim salak biri olmadığımı az çok biliyorsunuz değil mi? Öyle değil diyorum, öyle değil. Ama inatla aynı çizgide devam ediyorsunuz.
 
Peki, bu tehditvari cümlenizden sonra bir daha asla konularınıza yorum yapmayacağıma dair teminatta bulunuyorum. Hayatınızda başarılar diliyorum, iyi forumlar.
Eğer siz de annemi hiç tanımadan “sırtıma binmek, evlat kullanmak, el kadar torununa acımamak” ile suçlayacaksanız buna mutlu olurum. Zannetmem öyle düşündüğünüzü ama belirtmek iyi olur.
 
Bu konuyu yıllardır çözüme kavuşturamıyorum. Kavuşturabileceğimi de sanmıyorum.

Annemle babam ayrı, ben 1 yaşındayken ayrılmışlar. 19’uma kadar annem abilerim anneannem yaşıyorduk. Sonra küçük abimin uyuşturucu bağımlılığı alkol sorunları nedeniyle babam abimi yanına aldı. Anneannemi kaybettik, büyük abim çalışmaya gitti şehir dışına, evlendi. Kaldık annemle baş başa.

20 yaşından beri çalışıyorum, kendi işimi yapıyorum, annemle beraber çok güzel zamanlar geçirdik. Gayet mutluyduk maddi manevi hiçbir sorunumuz olmazdı. Sonra ben hayatımın hatasını yaparak berbat bir adam ve ailesi ile evlendim 2019’da. Küçük abim yeniden annemin yanına taşındı. Her şey de burada başladı.

Ben boşandım, birkaç ay beraber yaşadık üçümüz, kavga ettik abimle tek yaşadım bir süre de, sonra yeniden evlendim. Konuyu da çok uzatmadan güncel durumu anlatayım en iyisi, aklınıza takılan durum olursa cevaplayayım çünkü çook karmaşık hikaye.

Şu an annemle yakın oturuyorum. Ben eşimle, annem abimle yaşıyor. Abim 32 yaşında ve son 6 aydır çalışıyor. Öncesinde babamın şirketinde çalışıyordu ama ofise gidip geliyordu, yazları babamın şehir dışında işleri yoğunlaştığı zamanlar onunla beraber şehir dışına gidiyordu.

Abimin bağımlılık sorunu için vesayetini aldım 2 sene önce. Türkiye’de verilen en iyi bağımlılık tedavisini gördü. Maddi külfetinin büyüğünü (tedavi ücreti vs) babam, gidiş geliş masrafları götürülen yemek vs. ufak yükleri de ben üstlendim. Aldığı maddelerden kalbi durduğu günün ertesinde mahkemeye gidip dava açmıştım, artık yeter diyerek. Kendisinin tedavi niyeti yoktu çünkü. Yapmasaydım ölecekti.

Tedaviden sonra bir süre iyi devam etti. Gerçekten her şeyin düzeldiğine inandık. Sonra eskisi kadar olmasa da alkol ve madde sorunları yeniden başladı. Bu konuda hiçbirimiz hiçbir şey yapamıyoruz. Babam zaten hastalandı yatalak gibi bir şey oldu, 1.5 sene hastanede yattı, babamdan çok ama çok korkardı eskiden ama babamın durumundan sonra öyle bir unsur da kalmadı ortada.

Arada içki içer, sıklıkla madde kullanır (ot kullanıyor). Alkol aldığı zamanlar hepimiz için kabustur. Saldırganlaşır, inanılmaz güçlü kuvvetlidir, korkarız hepimiz. Bense dayanamayıp söylenirim, mutlaka kavga ederiz ve ortamı terk ederim. Uzun zamandır böyle.

Gelin görün ki ben yıllardır zaten ailesi ve eski lanet evliliği için çalışmış biri olarak, artık kendim için yaşamak istiyorum.

Annemin maaşı kesintiler sonrası evlerinin kirası ve ufak tefek faturalara gidiyor. Abim de asgari ücretle çalışıyor (son 6 ayda eline bir kere düzgün para geçmedi, işyerindeki sorunlardan kesintiler oldu, telefonunu torbacılara kaptırdı gidip idareten bir telefon alan yine ben oldum, çünkü annemin telefonunu alıp işe gidiyordu).

Büyük abim ve ben diyoruz ki bu evin geçiminden sen sorumlusun. Ancak aylardır hiçbir şey yapmadığı gibi ikisinin de sigarasını ben alıyorum (anneme harcadığım para beni asla rahatsız etmiyor, zaten her zaman teşekkür eden ve azla yetinen, zorla destek olduğum biridir annem). Eve alışveriş vs. ben yapıyorum, iki aydır büyük abim de ben kafayı yemiş halde olduğum için destek atıyor.

Taşınma masrafları var, evden çıkmaları gerekiyor, abimin aldığı paralardan hiçbir ses soluk yok. “Önceki işimden alacağım vardı” diyor, alacağı tutar her görüşmemizde daha da azalmış oluyor. “Ya zaten 300 lira bişeydi” diye diye para harcandı gitti mesela.

Sık sık para istiyor. Bugün de para istedi. Gönderemeyeceğimi söyledim. Babamdan da hemen her gün, en kötü gün aşırı günlük masraflarını karşılayacak parayı alıyor çünkü. Vereceğim paranın gideceği yer belli. Göndermedim. Bana “kendim için değil ama annem için evde bir şeyler yok annem aç kalıyor” dedi. Annemi aradım, böyle diyor diye, annem de yok tabii öyle bir şey falan dedi. Abim de mesajlarımızı okumuş benim “esrar parası için çalışamam” dediğimi falan görmüş, bana küfürler dolusu mesajlar gönderdi. Evime gelip eşimi de beni de dövmekle tehdit etti, kapıyı açmazsanız kırarım dedi. Babamı aradım ve babam tuttu onu.

Ya konuyu çok dağınık anlatıyorum berbat ötesi haldeyim kusura bakmayın. Toparlamaya çalışacağım.

Konu özetle şöyle. Ben annemi mahrum bırakmak istemiyorum. Ama ona gıda sigara vs. alsam abime yok diyemediği için kendisine kalmayacak şekilde abim tüketiyor bunları, mecburen ona da alıyorum. Mesela anneme sigara götürüyorum biliyorum ki abime almazsam o içecek, annem yine sigarasız kalacak (keşke sigara içmesek bu arada, o başka bir konunun detayı olsun. bu kadar çok sigara lafı geçince rahatsız edici oldu afedersiniz).

Alkol aldığı zamanlar saçma saçma şeyler yapıyor, olay çıkarıyor, insanlarla kavgaya karışıyor, evde huzur bırakmıyor. Anneme büyük abim de ben de defalarca teklif ettik bizle yaşa diye, bizzat eşim de söyledi gel bir süre de olsa kal, sensizliği anlasın, aklı başına gelsin.

Annem asla ona kıyamıyor. Onunla ilgili söylendiğim zaman “benim ne suçum var” diye hemen üste çıkıyor. “Nasıl bırakayım nereye gidecek sanki” diyor mesela. Onla bu şekilde yaşamayı gerçekten seviyor mu yoksa çaresizlik içinde mi anlayamıyorum. Biz büyük abimle taşınma masrafını toparlamaya çalışırken canla başla, anneme bir maaş farkı yatmış güzel de bir tutar, hiçbirimizin haberi olmadı mesela. Ben sürüne sürüne çalıştığım esnalarda annemde o para vardı ve ben bunu tesadüfen öğrendim. Hüngür hüngür ağlayıp anneme “sen beni hiç sevmiyor musun, neden asla acımıyorsun bana, bu masraf bu eve ait neden sen eline geçen parayla katkı sağlamıyorsun” dedim. Özür diledi, haklısın dedi, kalbim parçalandı dedi…

Abimden asla vazgeçmiyor, “ben ne yapayım çarem yok” diyor. Babam da abimi evinde istemiyor, tedavi öncesi en berbat olayları babamın evinde yaptı çünkü. Anlatamayacağım kadar iğrenç şeyler.

Bana bugünkü tartışmadan sonra iğrenç küfürlerle dolu şekilde annemi de beni de rahatsız etme yazmış. Eşime ağza alınmayacak küfürler yazıyor, bana “senin önceliğin kocan olmuş” diye suçlayıcı şeyler söylüyor. Ne yazık ki önceliğim abimin rahatça içmesi olamaz, bunu algılamıyor. Daha önce de içip içip eşime (sevgiliydik o zamanlar) küfürler ettiği mesajlar attı. Babamın eşimi “o ciddiye alınacak biri değil” diye sakinleştirmesiyle duruldu ortalık.

Her kavgamızda “paranın da ….”, “yedi kocalı hürmüz” (ikinci evliliğimi yaptım), sen şöyle para yedirdin, eski kocana şunu harcadın, şimdi annemin şu masrafı mı gözüne geliyor gibi şeyler söylüyor. Ama ben anneme destek vermekten rahatsız olmuyorum ki. Abimin yapması gerekenleri yapmaya mecbur bırakılmaktan rahatsız oluyorum.

Nankörlükte sınır tanımadığı gibi annemin bana sırt dönmüş olması durumuna da şok geçiriyorum.

Abim eve yapılması gereken masrafların tutarlarını içkiyle ortamlarla harcıyor, ben hep yerine koymak zorunda kalıyorum. Gasp edilmiş gibi hissediyorum. Doğalgaz kesilecek, sigara yok, evde yiyecek ekmek yok… yapmamaya dayanamıyorum, yıllardır bu şekilde çürüyorum. Yaptığım şey abimin iğrenç hayat tarzının masraflarını karşılamak aslında.

Çok dağınık ve uzun bir yazı oldu. Özür diliyorum. Temel sorum ben bu durumda nasıl davranmalıyım, desteğimi tamamen kesmeli miyim, anneme de gıda sigara vs. için destek olmamalıyım? Yarın öbür gün anneme bir şey olursa çok acı çekeceğim, onu böyle çaresiz bıraktım diye hissedeceğim, anneme olan duygularım yüzünden kendimi abime kullandırtmaktan nasıl kurtulabilirim?

Teşekkürler…

Elimden gelenin de fazlasını yaptım, anneme yetişkin olduğum günden itibaren hiçbir mağduriyet yaşatmadım, maddi manevi hep destektim. Ama sanki oğlu evlat da ben değilmişim gibi hissediyorum. Onun ne durumda olduğunu bilmeden nasıl uyuyacağım bunu düşünüyorum hep.
Sanırım piraye piraye nin attığı mesajların sebebi bu konunuz. Ne yalan söyleyim bende öyle düşündüm. En sonunda yine siz mağdur olacaksınız ve daha çok uzuleceksiniz gibi
 
Eğer siz de annemi hiç tanımadan “sırtıma binmek, evlat kullanmak, el kadar torununa acımamak” ile suçlayacaksanız buna mutlu olurum. Zannetmem öyle düşündüğünüzü ama belirtmek iyi olur.
Bu söylediklerinizi ben söylemedim. Şimdi bana niye iftira atıyorsunuz? Lütfen herhangi bir konuda bir daha beni alıntılamayın. Bu mesajım da dahil olmak üzere sizi son mesajım olmasını istiyorum, başka konular da dahil olmak üzere bir daha sizinle diyaloga girmek istemiyorum, anlayışla karşılayacağınızı umuyorum.
 
Eğer siz de annemi hiç tanımadan “sırtıma binmek, evlat kullanmak, el kadar torununa acımamak” ile suçlayacaksanız buna mutlu olurum. Zannetmem öyle düşündüğünüzü ama belirtmek iyi olur.

Acıyor mu hanımefendi anneniz emin misiniz? Herkese esip gürlemişsiniz de, abiniz o bıçağı size ya da eşinize saplasaydı ne olacaktı? Siz bu ihtimalleri hiç düşüniyor musunuz?
 
Off cok zor bilemedim ne desem. Babaniz kesin sorunu cozebilecegi halde cozmuyorsa rest cekip el atmasina israr etseniz? Tasinmak falan gecici cozumler cunku anneniz hakli olarak abinizi birakamaz ama sizin de dusunmeniz gereken oncelikli olan cekirdek aileniz var. Mumkunse bebeginiz dayisiyla hic yanyana gelmemeli.
 
Bu söylediklerinizi ben söylemedim. Şimdi bana niye iftira atıyorsunuz? Lütfen herhangi bir konuda bir daha beni alıntılamayın.

Sizi kast etmemiş yani siz de piraye gibi aynı cümleleri söyleyecekseniz yorum yapmayın diyor. Annesi ile patolojik bir bağ var arasında konu sahibinin. Sağlıklı düşünemiyor ve burda bize kusuyor öfkesini.
 
Sanırım piraye piraye nin attığı mesajların sebebi bu konunuz. Ne yalan söyleyim bende öyle düşündüm. En sonunda yine siz mağdur olacaksınız ve daha çok uzuleceksiniz gibi
Herkesin ailesiyle arasında sorunları olabilir. Annemin abimle barışması da beni mağdur etmez. Ben anneme birimizi seç demedim. İstediği sürece benle olabilir. Ona sırt dönüp de git oğlunla kal demem.
 
Sizi kast etmemiş yani siz de piraye gibi aynı cümleleri söyleyecekseniz yorum yapmayın diyor. Annesi ile patolojik bir bağ var arasında konu sahibinin. Sağlıklı düşünemiyor ve burda bize kusuyor öfkesini.
Siz nereden çıktınız? Konuda kedi yok, lütfen patolojik bağlarla ilgili çıkarımlarınızı başka bir yerde yapın. Nazikçe rica ediyorum.
 
konu sahibinin doğumuna çok az bir süre kalmış, o yüzden kelimelerimi seçerek yazmaya çalışacağım. hiç hamile kalmadım, içinde bulunduğu ruh halini çok da anlayamıyorum ama önceden böyle agresif değildi ve annesine karşı da daha objektifti diye hatırlıyorum. hayatında çok büyük bir değişiklik olmak üzere, korkması ve birine sığınmak istemesi çok normal. bundan dolayı sanırım annesini melekleştirmiş, kusursuzlaştırmış kafasında.

daha önceki konularında çizdiği anne profili bu değildi. annesi kızını tüm sorunlarına ortak etmiyordu sadece, kızının mutluluğundan da rahatsız oluyordu. konu sahibi yine bu uyuşturucu bağımlısı ağbisiyle sıkıntılı olduğu bir dönemde, kendi eşiyle birlikte diğer ağbisine gitmişlerdi. çok eğlendiklerini ve iyi geldiğini söylemişti. cıvıl cıvıl bir sesle annesini aradığında, annesi "ohh, senin keyfin yerinde tabii" diye laf sokmuştu konu sahibine. konu sahibi de bozulmuştu, annem mutluluğumdan rahatsız oluyor diyerek. hatta sonra annesi arayıp özür dilemişti, "başka bir şeye kafam bozuktu" diyerek.

başka bir zaman da konu sahibi annesinin evini taşıyabilmek için para ayarlamaya çalışyordu, meğerse annesi bir yerden birikmiş bir para almış, bunu da konu sahibine söylememiş ve keyfince harcamış, kendi taşınma masraflarına harcamak yerine. ortaya çıkınca da kızına çemkirmişti, "gönlümce harcayacağım bir param olamayacak mı?" diye. tabii harcasın da kendi evinin taşınma masraflarını kızına yıkıp değil ama.

neyse, bu iki husus çok aklımda kalmış. bunun dışında piraye piraye 'nin her yazdığının altına imzamı atarım. konu sahibi kızıyor, çünkü onun haklı olduğunu biliyor. ne diyeyim, zaman aksini göstersin inşallah. bebeğinizi hayırlısıyla kucağınıza almanızı dilerim. sanırım bu konuda benim de üzüldüğüm tek kişi bebek oldu., daha anne karnında yaşadığı ve sonrasında yaşayacağı kaosu düşünerek.
 
Bu söylediklerinizi ben söylemedim. Şimdi bana niye iftira atıyorsunuz? Lütfen herhangi bir konuda bir daha beni alıntılamayın. Bu mesajım da dahil olmak üzere sizi son mesajım olmasını istiyorum, başka konular da dahil olmak üzere bir daha sizinle diyaloga girmek istemiyorum, anlayışla karşılayacağınızı umuyorum.
Tabi ki istemediğiniz halde alıntılamam, sadece bir yanlış anlaşılmayı düzeltmek isterim bundan önce. “Zannetmem ama” derken sizin bunları söylemediğinizi ve düşünmediğinizi bildiğimi, eğer öyle düşünecekseniz yorum yapmamanızdan mutlu olacağımı belirterek, aslında bu tepkilerimin size değil de böyle konuşanlara olduğunu vurgulamak istemiştim. Yanlış anlaşılma için özür dilerim.
Bugüne kadarki kıymetli desteğiniz için teşekkürler.
 
X