- 23 Mart 2017
- 2.468
- 3.753
- 53
- Konu Sahibi hayranayse990
-
- #21
Aslında söylediğiniz ilk madde çok mantıklı sesinizi yukseltmeeden ılımlı konuşmaya çalışarak sonrasında ne var derse ben tek başına evde durmak için evlenmedim benimde beklentilerim var . Güzel ve mutlu evlilik için seninle hayatimi birlestirdim ama bunu basaramiyoruz diye de ekleyebilirsinizEvet aklımda iki seçenek var. Duygusal bir karar almamak adına size sunuyorum . Objektif bakıp bana yardımcı olabilir misiniz?
1. Şuan yemek yapıyorum, geldiğinde birlikte yiyelim, yemek sonrası kahve esnasında ona "içimdeki sevginin sonuna geldiğimi hissediyorum. Önceden sen geldiğinde heyecanlanırdım. Şimdi 50 yıllık karı koca gibiyiz i. Heyecan da yok kavgalardan da sıkıldım. Ben benden beklediğin tarz bir insan değilim. Beni sokmaya çalıştığın kalıpta ısrarcıysan burda bırakalım. Evde oturup seni bekleyen, ne zaman gelip gideceğini senin söylediğin biri olamam. Bu hafta senden hiçbir şey istemedim; talep etmedim. Dinlen diye. Halen yorgun olduğunu söylüyorsun ama görüyorum ki yorgunluğun salt bana. Pazar günü kendine ait bir plan yapıyorsun. Öfkeyle değil kalpten yanıt ver. Değiştiremeyeceğim geçmişimle,hatalarımızdan ders alarak yeniden ve sıfırdan son kez başlamaya, bu ilişkiye son şans vermeye var mısın?"
2. Hiçbir şey demeyerek, surat asarak (istemsiz bir şekilde) günlerce kendimi mutlu etmek için oyalanarak ve nihayetinde yıpranmama bir pay daha katatak devam etmek.
Ya valla o suratı gözümün önüne geliyor allah güç versinAslında söylediğiniz ilk madde çok mantıklı sesinizi yukseltmeeden ılımlı konuşmaya çalışarak sonrasında ne var derse ben tek başına evde durmak için evlenmedim benimde beklentilerim var . Güzel ve mutlu evlilik için seninle hayatimi birlestirdim ama bunu basaramiyoruz diye de ekleyebilirsiniz
İnşallah Allah yardımcınız olsun ama artık neredeyse tüm evliliklerde var bu sorunlar. Eskiden TV lerde ki gibi pembeli mintli hayaller kurardik ama gerçek hayat malesef böyleYa valla o suratı gözümün önüne geliyor allah güç versin
Açıkçası hiÇ halim yok konuşmaya. Birbirimizi görmezden geliyoruz geldiğinden beri. Eşlik görevimi yerine getiriyorum ama tek kelime etmiyorum. Bu böyle sürüp gidecek. Kendimi zorlayıp bu akşam konuşmam gerek. Acaba duygusal mı davranıyorum, biraz soğusa mı?İnşallah Allah yardımcınız olsun ama artık neredeyse tüm evliliklerde var bu sorunlar. Eskiden TV lerde ki gibi pembeli mintli hayaller kurardik ama gerçek hayat malesef böyle
Merhabalar konunuzu baştan okudum ben henüz evli değilim ama tanımlarına benzer biriyle birlikteyim. Ve senle karakterlerimiz nerdeyse aynı olduğu için çok iyi anlıyorum seni. Bende sevgilimle aynı durumlardan muzdaribim. Sana tavsiyem bundan sonra kendine odaklanman biraz daha kednine bir uğraş bul. Sürekli ısıtıp ısıtıp bu konuları düşünmek yerine dışarı çık kafanı dağıt. Kendin mutlu olursan ev içinde de farklılıklar olduğunu farkediceksin. Ayrıca dediğim gibi karakterlerimiz benzer ben şu an kendimi olabildiğince törpülemeye çalışıyorum. Kocana mı sinirlendin bir nefes al kendini sakinleştir olmuyorsa da biraz yalnız kal kendinle sinirin azalsın öyle konuş. Sesini yükselterek veya kavga çıkarark değil ama sen bunu yapıyorsun şeklinde söylersen hep ters etki görür onu kışkırtırsın. Cümlelerini genelde ben böyle hissediyorum şeklinde değiştir. Sen şunu neden yapıyosun modunda olma tam tersi neden böyle yapıyorsun ne gerek var böylebirşeye ikimizinde artık kırılmasını istemiyorum olanların üstüne bir örtü çekip tekrar düzelelim demeyi dene ama hep ılımlı ses tonu kullanmayı unutma. Yani ben yavaş yavaş kendimi düzeltmeye başladım inşallah sende yapabilirsin. Sevgini belli etme konusunda da gururlu olmak yerine açık ol o an sarılmak mı geçiyo içinden sarıl özledim demek mi geçiyor söyle. Bak yavaş yavaş nasıl düzelmeye başlıcak birşeyler :) hakkında hayırlısı olsunKonuştuk ve tabi ki anlaşamadık. Ya ben anlatamadım kendimi.
Böyle giderse sevgim bitiyor dedim. Dolu olduğunu hiç görmediğini söyledi, gözleri dolarak. Sanırım eksikliklerimden biri de bu.
Benden beklediğin ne varsa yapacağım allah aşkına artık her gün kavga etmekten yoruldum'a geldi olay.
Şimdi kendimi yarın sabah uyandığımda bir koli Prozac almışçasına mutlu hissetmek, ona tam bir insan olarak kendimi göstermek, elimden gelenin en iyisini yapmak ve olmazsa sonrasında ayrılmak istiyorum. Önerileriniz var mı bunun için?
Denedim, çözmedi bu yöntem.Bir süre üstüne düşmeyıp, onu yok saysanız. Sizde kendi kendinize planlar yapın. Ailenize gidin o olmadan. Bakalım ne yapacak.
Kızlar hayati bir karar vermek üzereyim, kafam çok karışık, yardımınıza ihtiyacım var. Her şeyi açıklıkla, en baştan anlatıyorum... Lütfen kardeşinize akıl verir gibi akıl verin. Çünkü ben tüm çıplaklığı ile buraya yazıyorum, sağlıklı yorumlara ihtiyacım var.
5 aylık evliyim. Eşimle severek evlendik Kayınvalidemle aynı binada kalıyoruz. Eşim tek çocuk ve babası küçükken ölmüş. Kv de sonra kimseyle evlenmemiş.
Eşimle uzun yıllar flört ettik, ayrıl-barış sonunda evlenmeye karar verdik. Mantıklı, eleştirel, dürüst bir insandır. İçkisi de alkolü de vardır. Yeri gelir birlikte içeriz, yeri gelir çıkar arkadaşları ile içer. Evlendiğimiz süre zarfında bir sürü sorunlarımız oldu. Birkaç ay öncesine kadar eşyalarımı toplayıp ben gidiyorum baba evine dedim. Kavga ettik, bağırdık çağırdık, gitmedim. Nitekim benzer sorunlarımız devam etti. Gerek annesi ile tartışmalarımız saygısız boyuta ilerledi, gerek eşimle kavgalarımız bitmedi.
Artık öyle bir aşamaya geldik ki tek kelime edesimiz yok ikimizin de. Geçen hafta pazar günü en son kavga ettiğimizde kendi kendini tatmin ettiğini sandım, trip attım. Böyle yapınca iftira atıyorsun, kafanda kuruyorsun'a geldi mesele. Haftada en az 2 gün kavgalı, 4 gün surat asarak geçiyor. Onun kadar beni de yordu artık bu durum. Konuşmak kelimesi geçince ikimizin de tüyleri diken diken oluyor.
Artık birbirimizden uzaklaşmaya başladık. Bir hafta birlikte vakit geçirmedik bile. Şimdi de çıktı, önce kahve içmeye sonra maç seyretmeye. "Birlikte vakit geçiririz diye düşünmüştüm" dediğimdeyse yanıt "Niye böyle yapıyorsun anlamıyorum, yarın ayrılıyor muyuz" oluyor.
Özet ve sorun şu ki ben boşanmayı düşünüyorum. Ama hatalı yönlerim var. Çabalamadan bıraktığımda geriye pişmanlık kalacak, biliyorum. Sürekli yorgun, ilgisiz tavırlı ve sinirli bir adamla birlikte olmaktan çok sıkıldım. Beni geleneksel tarz kafasına sokmaya çalışıyor. Bazı konularda kuruyorum, ona kızıyorum durduk yere farkındayım. Kendimi düzeltmeden suçlu olarak da ayrılmak istemiyorum. Henüz bu kadar yeni bir ilişkide boşanmayı gündeme getirmek yahut ilk seçenek bu olması doğru olmaz diyerek alternatif yollar arıyorum. Çünkü ben insan idare etmeyi bilmiyorum. İlk sorunda pes edip eyvallah diyorum.
Çok açık olmadığının bilincindeyim. Kendi içimde o kadar tartıştım ki bu konularda, buraya neyi ne kadar yazmalıyım bilemedim. Anlaşılmayan noktada sorularınızla konuyu beslemek ve sonuca ulaştırmak istiyorum.
Artık son tartışmalarda bunu yapıyorum. Dün de aynı böyle yaptım. Buraya yazdıktan sonra da konuşmaya devam ettik. O bağırsa da ben sesimi yükseltmedim. Belli bir süre sonra sakinleşti.Merhabalar konunuzu baştan okudum ben henüz evli değilim ama tanımlarına benzer biriyle birlikteyim. Ve senle karakterlerimiz nerdeyse aynı olduğu için çok iyi anlıyorum seni. Bende sevgilimle aynı durumlardan muzdaribim. Sana tavsiyem bundan sonra kendine odaklanman biraz daha kednine bir uğraş bul. Sürekli ısıtıp ısıtıp bu konuları düşünmek yerine dışarı çık kafanı dağıt. Kendin mutlu olursan ev içinde de farklılıklar olduğunu farkediceksin. Ayrıca dediğim gibi karakterlerimiz benzer ben şu an kendimi olabildiğince törpülemeye çalışıyorum. Kocana mı sinirlendin bir nefes al kendini sakinleştir olmuyorsa da biraz yalnız kal kendinle sinirin azalsın öyle konuş. Sesini yükselterek veya kavga çıkarark değil ama sen bunu yapıyorsun şeklinde söylersen hep ters etki görür onu kışkırtırsın. Cümlelerini genelde ben böyle hissediyorum şeklinde değiştir. Sen şunu neden yapıyosun modunda olma tam tersi neden böyle yapıyorsun ne gerek var böylebirşeye ikimizinde artık kırılmasını istemiyorum olanların üstüne bir örtü çekip tekrar düzelelim demeyi dene ama hep ılımlı ses tonu kullanmayı unutma. Yani ben yavaş yavaş kendimi düzeltmeye başladım inşallah sende yapabilirsin. Sevgini belli etme konusunda da gururlu olmak yerine açık ol o an sarılmak mı geçiyo içinden sarıl özledim demek mi geçiyor söyle. Bak yavaş yavaş nasıl düzelmeye başlıcak birşeyler :) hakkında hayırlısı olsun
1. 4-5 yıl ayrıl barış bir ilişkiydiCanim ccok uzuldum. Bende 6 aylik evliyim. Konumu okuyabilirsin.
1. Ne kadar sure sevgili kaldiniz?
2. Sevgiliykende boyle miydi?
3.siddet yoksa vazgecmek yok. Eger esini seviyorsan tabiki?
4. Kv ile ayni binada olman uzucu hele de anlayisli bir insan degilse. Kv ile sorun cikaran konular genelde ne?
5. Kv ni esine kotuleme. Kv ile kendin halletmeye calis.
6. Esin sana kizmaya basladiginda suan sinirlisin konusmak istemiyorum lutfen sakinlesince konusalim de. Eger ustune geliuorsa dinle cevap verme haklisin de ama sakinlestiginde kendini ifade et ben oyle yapiyorum.
Aklima gelenler bunlar canim ama 5 ay sizde cok yenisiniz siddet yoksa kurtarmaua bakin evliliginizi. Bir ev ne emeklerle kuruluyor.
1. 4-5 yıl ayrıl barış bir ilişkiydi
2. Biraz daha sakin ve sabırlıydı.
3. Bazen emin olamıyorum. Sevgim azalıyor bu kavgalarla.
4. Benden yakınlık ve ilgi bekliyor. Anlayışsız diyrmem aslında. Haksızlık etmiş olurum.
5. Öyle yaptım ve büyük kavga çıktı.
6. Ben kendimi sakinleştirmekte güçlük çekiyorum. O sinirlenince ben daha çok sinirleniyorum. Dediğinizi son tartışmalarda az az yapabiliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?