• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hissettiğim duyguyu anlamıyorum

Hayır değil. Kendi ne isterse yapsın ama çocuklarına bunu yapamaz, böyle adamla aynı ortamda tutmaz. Aşk falan değil, bildiğin eziklik. Metres de değil metresler, yuh. İnsanda biraz mide olur. Adam bin bir hastalık kapmıştır, bırak yatağı eve almaması gereken adamı her seferinde kabul etmiş. Boynuz üstüne boynuz yiyip de aşığım diyen kadın eziğin gurursuzun önde gidenidir. Beni halam da böyleydi. Eniştemin her yaz bir sevgilisi olurdu, halam da çocuklarım babasız kalmasın adım çıkmasın diye bahane edip kocasını arardı ev ev. Artık kimin evinde basarsa. Dayağı ye, hakareti işit aldatılmayı sineye çek sonra da melek gibi kadın ol. Annelik kutsal falan değil. Çektiğin rezilliği aşağılanmayı çocuklarına da reva göremezsin.
Bir sevgilisiyle 3 sene beraber yaşadı bizi bir gün olsun arayıp sormadı.
Diğeriyle 5 sene beraber yaşadı yine o dönemde bir kez olsun arayıp sormadı.Zaten biz bebekkende ortada yokmuş yurtdışından senelerce dönmemiş ulaşamamışlar yine sevgilsi vardı eminim.Daha hatırlamadığım bir sürü sevgilisi var hepsiylede beraber yaşadı.Parası olmadığında bize gelirdi çocuk halimle babamı tanıyamazdım geldiğimde aaa bu babam mı diye.Ayrı kaldığı dönemlerdede bir kuruş maddi yardımı olmazdı.Zaten anneme açtığı bir boşanma davası vardı ama annem asla boşanmadı ondan.Sevgililerinin çocuklarına babalık ederdi onları özel okula yollardı en güzel hastanelere götürürdü ama kendi öz çocukları umrunda değildi.Zaten bana da babannem baktı ortada bir aile bir yuva yoktu açıkçası,ben ailecek bir masada bir kez olsun yemek yediğimizi hatırlamam.Zaten aileden bazıları bize bakmak için bölüştüler beni babanneme diğerlerini amcamlara falan verdiler.Çünkü annem kocası gidince yatak döşek ağlayıp hasta olurdu.Zaman geçti herkes kendi yoluna baktı şimdi annemle babam yine beraberler babamın yine sevgilisi var şimdide kumar sevgili ilerletiyor annemde de değişen bişey olmadı hala kocamda kocam kafasında.
 
Anladım.. Herşey geçmişte gizli aslında.. Öncelikle sizin çok iyi bir uzmandan sağlam bir terapi almaniz gerekir. Aksi takdirde sadece bu eşinizle değil başkasıyla da mutlu olamazsınız. Sonrasında da çift terapisi belki, uzman doğru yönlendirecektir. Evliliğiniz bu şartlar altındayken de sakın çocuk sahibi olmayın. Günahsız bir çocuk sizin kaderimizi yaşamasın. İyi olmanızı dilerim ama lütfen gayret edin..
Ben bir dönem gidiyordum psikologa sonra bıraktım ilaçlar yıpratıyo beni nedense. Ama terapist ekstra benim yardım almamı söyledi zaten o yüzden gideceğim. Bizim kavgalarımızda da eşimin hiç bir suçu yok aslında başka adam olsa kafayı yer evi terk ederdi ben de maalesef babamdan gördüklerimi yapıyorum heralde.Gerçekten çocukken yaşanan şeyler çok önemli.
 
Ben bir dönem gidiyordum psikologa sonra bıraktım ilaçlar yıpratıyo beni nedense. Ama terapist ekstra benim yardım almamı söyledi zaten o yüzden gideceğim. Bizim kavgalarımızda da eşimin hiç bir suçu yok aslında başka adam olsa kafayı yer evi terk ederdi ben de maalesef babamdan gördüklerimi yapıyorum heralde.Gerçekten çocukken yaşanan şeyler çok önemli.
Ebeveynlerimizin en sevmediğimiz hatta nefret ettiğimiz yönlerini kapıyoruz maalesef..Yanlış olduğunu bilmek yetmiyor. Ama bu şekilde eşiniz de birgün sıkılır ve gitmeyi seçer. Yavaş yavaş yıpratıyorsunuz bir anda keser gider, döndüremezsiniz, o yüzden toparlanmalısınız
 
Ebeveynlerimizin en sevmediğimiz hatta nefret ettiğimiz yönlerini kapıyoruz maalesef..Yanlış olduğunu bilmek yetmiyor. Ama bu şekilde eşiniz de birgün sıkılır ve gitmeyi seçer. Yavaş yavaş yıpratıyorsunuz bir anda keser gider, döndüremezsiniz, o yüzden toparlanmalısınız
Şuanda o konuda aksiyon aldım zaten,çünkü eşim gerçekten mutsuzdu bu soruyu sorma sebebim de mermad ben mutsuzum seviyorum ama ayrılalım olmuyor dediği içindi ama ayrılamıyorduk işte.Terapistte umarım herşey düzelir bu sefer düzenli gideceğim zaten.Bu narsist kişilik bozukluğu olan insanlar çevresindeki herkesi hasta ediyor zaten.
 
Kötü çocukluk geçirenler hep kaos ortamını yaratıyor, sorun yokken bile sorun çıkarıyor. Yaşın genç, ilerde bu ortama katlanamaz hale geleceksin. İflas edebilir dayanma gücün, psikolojin. Tükeniyorsun bir süre sonra bünye fazlasını kaldırmadığı noktada, sen de bitiyorsun. Kendimden biliyorum bunları. Şimdiden önlemini al. Evliliğin ya da ayrılmak için değil kendin için bunu yapmalısın.
 
Gülerek anlattığımı nerden çıkardın durum artık anormal bir hal aldı buna gülmüyorum mutsuzuz çünkü.
Ayrıca kavga anında ne yapıyorsunuz hanfendi,adam mı keselim kavga ediyoruz diye. Adliyeye veya polise gitmiyor musunuz.Ben hakaret bile işitsem polise gidiyorum şikayet için.Sokakta biri maç için silahla kurşun atar polisi ararım,komşum rahatsız eder uyarırım baktım olmuyor polise giderim. Benim burada polise gitmem anormal değil.Bizim sürekli barışmamız anormal.
Bişey yazacam da ben de adliyelik olurum diye yazmıyorum😬😬
 
NOT: Toksik olduğumuzu biliyorum arkadaşlar zaten ikimizde biliyoruz ve artık yapamıyoruz bu kadar kavga gürültüyle,ben nasıl ayrılabileceğimizi soruyorum buna göre yanıt verirseniz sevinirim.



Herkese merhaba..
İki seneye yaklaşacak bir ilişkim var,evliyiz.Zaten evlenmeden öncede aynı evdeydik bişey değişmedi evlenince sadece soyadım değişti.Başlarda herşey mükemmeldi sonra sonra sürekli kavga gürültü olmaya başladı.2-3 günde bir kesin kavga çıkıyor (kavgaların %90ı benden kaynaklı)Asla affedemeceğim bir şey vardı oda şiddet onu yaptığı zamanlarda oldu hemen boşanma davası açtım zaten ama yaptığında alkollü idi normal kafada olsa asla öyle bişey yapmaz onu biliyorum tabi alkollü olması durumu meşrulaştırmıyor… Biz tanıştığımızdan beri kaç kere ayrıldık kaç kere polise gittik inanın hatırlamıyorum.Ama bir türlü ayrılamadık kıyametler kopardı polislik olurduk sabahına birbirimizi merak edip arardık,akşamına kıskançılık krizlerimiz başlardı ayrılmak istiyoruz dediğimiz halde sen nerdesin kimlesin napıyosun diye hesap sorardık biz beraberken aynı evin içindeyken ikimizde mutsuzsuz ama ayrıldığımızda o başka yere geçince kedi gibi oluyoruz.Mesela geçen ay olan kavgamızı anlatayım ben ailemden biriyle sabaha kadar kavga ettim sonra eşim uyandı mermad sen düzelmeyeceksin senle ne konuştuk hani artık böyle şeyler yok dedi adliyeye gideceksin madem bende geleceğim boşanma davası açıcam dedi benim adliyede başka bir işim vardı oda bunu biliyordu o yüzden benle geldi neyse adliyenin orada bi kafede oturduk madem boşanma davası açtın evraklar nerde dedim,yırttım attım dedi sonra bana dilekçenin fotosunu gösterdi artık ne yaptığın beni ilgilendirmiyor boşanma aşamasındayız dedi neyse biz o gün ayrıldık 1-2gün sonra akşamına dışarı çıkacaktım bu saatte nereye diye krizine girdi kavga ettik bana saldırdı tabi bende ona saldırdım ben ertesi gün boşanma davası açtım çünkü kendisi boşanma davası açmamış,blöf yapmış…Ama ben gerçekten boşanma davası açtım başlarda inanmadı bana harç evraklarını attım öyle inandı.Nafaka tazminat boşuna isteme ödemem aldıkların yeter dahada bişey vermem dedi bende tamam dedim zaten.Neyse bu evden eşyalarını aldı annesine gitti biz tabi özlüyoruz birbirimizi o bana aşk mesajları atıyor seni sevmiştim özlüyorum nerdesin kimlesin falan ben de aynı şeyleri yazıyorum tabi 3 gün sonra dayanamadık tekrar barıştık eve gelince nedenini bile hatırlamadığım bişeyden dolayı kavga ettik otele gitti yine bu sefer bitti kesin falan dedik gecesine yine özlemeye başladık ben otele gittim yanına..Neyse otelden geldi biz yine barıştık derken dün yine kavga ettik ve valizini topladı gidiyordu bugün yine barıştık.
Ana konuya geliyorum ikimizde bu ilişkide mutsuz olduğumuzun farkındayız ama ayrılamıyoruz her defasında kesin bu sefer bitti diyoruz gecesine herkesten gizli yine konuşuyoruz.O bana diyor ki senle asla olmuyor ama sensiz de yapamıyorum ben de ona aynı şeyi diyorum.Bu duygunun adı ne alışkanlık mı aşk mı bilmiyorum ama koparmıyoruz ayrılmamız gerekiyor buna ikimizde hemfikiriz ama buna bir türlü geçemiyoruz ya o bana geliyor ya ben ona gidiyorum sevgili olduğumuz dönem hattını herşeyini değiştirdi ayrılabilmek için numaramı bile sildi iki gün sonra dayanamayıp yine mesaj attı unutamıyorum diye ne olacak bu halimiz bilmiyorum..Çevremiz bile bizi ciddiye almıyor artık bu sefer kesin bitti naparsa kimle olursa olsun diyoruz kimse inanmıyor siz ayrılmazsınız iki güne barışırsınız diye.Ben bu boşanma davası açtığım zaman kesinlikle nettim bu sefer bitecek keşke başka biriyle olsa diyodum sonra yine kıskançlık krizlerim başladı.İkimizde şuanda ayrılmak istiyoruz ama maalesef ayrılamıyoruz.Bana artık birbimize çok zarar veriyoruz bak evlendik karı koca olduk çirkinleşmeyelim diyor tamam bencede ayrılmak mantıklı diyorum en iyisi diyorum bu konuşmayı yapıp beraber uyumak nedir ya ? kendimizi aynı yatakta bulduk.Asıl sorum şu,BİZ NASIL AYRILACAĞIZ ? T
Terapi deneyin olmazsa sehir degistirip ayrilin bu sekidle olmaz bebek falan olsa Allah korusun cocuga yazik
 
Terapi deneyin olmazsa sehir degistirip ayrilin bu sekidle olmaz bebek falan olsa Allah korusun cocuga yazik
Durum güncellemesi yapayım,bu sorudan sonra terapiye başladım.Şuanda sıfır kavga sıfır gürültü adamda rahat nefes almaya başladı,zaten onun iyiliği için gittim.Terapiden sonra eski halime döner miyim onu düşünüyorum :( öyle bir yaşamda hayat dayanılmaz hal alıyor hem eşimi hem çevremdekileri üzüyorum ama ömrüm terapilerde geçmeyecek heralde.Umarım geçici bir düzelme değildir.
 
Back