Kanserin hayatı bitirmesi

Rabbim ne derse o. Oncelikle teslimiyet onadir bunun bilincinde olunca hastaligimida kabullendim. Ve atlattim. Hayatimda hicbirzaman kanser degil ben gucluyum demedim. Cunku guçlu. Bunu bir kanser hastasi olarak acik soyluyorum. Ama duydugum ilk andan beri hicbir zaman bu neden basima geldi demedim. Olabilir ailede cok vardi benide buldu dedim hic sasiramadim bile. Zorlu surec basladi ama cevrem o kada
Sizdede mi o hastalık var. Hangisi acaba
Rabbım size de bize de bu durumda olan herkese de güç kuvvet versin
 
Öncelikle cok gecmis olsun Allah şifalar versin babacıgınıza. Bir ark babası ve yine bir tanıdığımız mide ca, ameliyat surecinden sonra on yıl gecmis. Hayat boyu takip ilacla devam ediyorlar. Eğer uygunsa ameliyat sonrası akıllı ilac kullanıyor bu hastalar.
Sizin hissettiginiz agrılar cok buyuk ihtimalle psikolojik üzüntü kaynaklı oluyor. Aynı durumları ben ve kardeslerimde yaşadık. Üç yıl once bobrek ve akciger ca dan abimi kaybettik. Abime tanı koyulduktan snra ailecek hepimizde abimin agrı hissettigi her bolgede bizimde aynı sekilde agrılarımız oluyordu. Hepimizin icine bu hastalık korkusu dustu, bir yerimiz agrıyınca kesin bizde de var diyorduk. En son surekli bas agrım olunca beynimde oldugunu dusundum ve norolojiye bile gittim beyin mr ı cekildim. Fr strese baglı agrılar dedi. Uzun sure devam edebilir dedi ve depresan ilac verdi. Bu durumlsr kanser yakınlarında sıkca goruluyormus. Bunu ogrendikten snra kendimi dinlemeyi bıraktım..
Simdi de babam akciğer ca oldu, iki sene oldu tedavisi devam ediyor. Akciğer den beyine sıcrama yaptı. Hem beyin hem akciğer ameliyatı oldu. Yine aynı strese baglı vucutta surekli agrılar oluyor ama eskisi gibi kendimi dinleyip evham yapmıyorum.
Tabi siz yine gidin dr a içiniz rahatlasın o ayrı..
Bu hastalık birinci derece aile yakınlarını derinden sarsıyor. Surecin zorlugu ve kaybetme korkusu bedensel ve zihinsel olarak yıpratıyor. Bu surecte imkan varsa aslında hasta ve yakınları terapi alırsa cok faydalı olur.
 
Ben 43 yaşındayım ama hala Babamın küçük kızıyım
Babam 72
Evet inşallah atlatır. İnşallah torunlarının murvetini görür
Sizede Allah sabır versin
Hayatin sillesini yedik
Umarım yaşadıklarımız ahirette günahlarımızı siler
Bende inşallah hasta değilimdir bu psikolojiyi atlatırım
Bazen deliren insanlara bakıyorum. Boşuna delirmemisler diyorum
 
Ben 43 yaşındayım ama hala Babamın küçük kızıyım
Babam 72
Evet inşallah atlatır. İnşallah torunlarının murvetini görür
Sizede Allah sabır versin
Hayatin sillesini yedik
Umarım yaşadıklarımız ahirette günahlarımızı siler
Bende inşallah hasta değilimdir bu psikolojiyi atlatırım
Bazen deliren insanlara bakıyorum. Boşuna delirmemisler diyorum
Bu cevabı darkideas a yazmıştım
Alıntı yapmamışım sanirim
 
Öncelikle cok gecmis olsun Allah şifalar versin babacıgınıza. Bir ark babası ve yine bir tanıdığımız mide ca, ameliyat surecinden sonra on yıl gecmis. Hayat boyu takip ilacla devam ediyorlar. Eğer uygunsa ameliyat sonrası akıllı ilac kullanıyor bu hastalar.
Sizin hissettiginiz agrılar cok buyuk ihtimalle psikolojik üzüntü kaynaklı oluyor. Aynı durumları ben ve kardeslerimde yaşadık. Üç yıl once bobrek ve akciger ca dan abimi kaybettik. Abime tanı koyulduktan snra ailecek hepimizde abimin agrı hissettigi her bolgede bizimde aynı sekilde agrılarımız oluyordu. Hepimizin icine bu hastalık korkusu dustu, bir yerimiz agrıyınca kesin bizde de var diyorduk. En son surekli bas agrım olunca beynimde oldugunu dusundum ve norolojiye bile gittim beyin mr ı cekildim. Fr strese baglı agrılar dedi. Uzun sure devam edebilir dedi ve depresan ilac verdi. Bu durumlsr kanser yakınlarında sıkca goruluyormus. Bunu ogrendikten snra kendimi dinlemeyi bıraktım..
Simdi de babam akciğer ca oldu, iki sene oldu tedavisi devam ediyor. Akciğer den beyine sıcrama yaptı. Hem beyin hem akciğer ameliyatı oldu. Yine aynı strese baglı vucutta surekli agrılar oluyor ama eskisi gibi kendimi dinleyip evham yapmıyorum.
Tabi siz yine gidin dr a içiniz rahatlasın o ayrı..
Bu hastalık birinci derece aile yakınlarını derinden sarsıyor. Surecin zorlugu ve kaybetme korkusu bedensel ve zihinsel olarak yıpratıyor. Bu surecte imkan varsa aslında hasta ve yakınları terapi alırsa cok faydalı olur.
Aman Allahim neler yaşamışsınız. Allah dayanma gücü versin. Ben sürecin başında çökmüş durumdayım.
Babanıza şifalar dilerim. Abiniz bir melek olmus zaten.
İnşallah benimki de psikolojiktir
Biliyorum Allah sabrını verir ama şu an için kaldıramayacak gibi hissediyorum
Ailem zaten ne olur bilmiyorum
 
2 ya da 3 arası ise olumsuz düşünmeyin. Birçok tanıdığım kişi bu evrelerde kurtuldu. Başka organlarda sıçrama yoksa endişeye gerek yok. Benim annem 4. evreydi meme kanseri maalesef başka organlara sıçramıştı. İlk başta ameliyat edilemedi kemoterapi almaya başladı. Sonra ameliyat oldu. 3 yıl yoğun bir tedavi süreci geçirdi. Maalesef vücudu kaldıramadı. O nedenle sizin yaşadıklarınızı çok iyi anlayabiliyorum bende o yollardan geçtim. Umutla, güzel düşüncelerle günlerinizi geçirin hayat çok kısa. Dediğim gibi erken teşhis edilmiş, tıp çok ilerledi. İnanıyorum ki babacığınız en kısa sürede sağlığına kavuşacak. Kendinizi harap etmeyin. Birlikte geçirecek güzel anlarınız varken zehir etmeyin. Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama annemin kanserini öğrendiğimizde küçük kardeşim 8 yaşındaydı.
Size cevabımı aşağıda alıntı yapmadan yazmisim
 
Herkese merhaba
Hani derler ya derdim dağlardan büyük diye
Babama 1 ay önce mide kanseri teşhisi kondu ve kemoterapi süreci başladı. Hersey yolunda giderse ameliyat olacak. Kemoterapiden hep korkardım ama başka çare yokmuş
Bu arada tüm bu yaşananlar hiç beklenmedik anda mutlu mesut yaşarken gelişti. Hayat bitti. Gecemiz gündüzüm belli değil.
Benim bütün vücut sistemim çöktü. Yaşamıyorum sadece nefes alıyorum
Hata onu da yapamıyorum. Şimdi de kendime kanser tanısı koydum. Çünkü 1 haftadır mide ve bağırsaklarda tuhaflık var.Kac gündür olan mide yannasi sırtıma vurmaya başladı. Sürekli kilomu olcuyorum zayıfladım mi diye. Biraz kilom eksik çıkınca panik oldum. Doktor randevusu aldım korktuğum basima gelirse ailecek akıl hastanesine gideriz. Kanser olanlar olur. Bunları düşünüyorum.
Kendim iyi olsam babacığımı motivasyon edilemez yapamıyorum. Çevrenizde mide kanseri olup atlatan var mi, bir umut Allah'm
Dua edin nolur
Benim de annem kanserdi. Süreç içinde çok stresliydim. Depresyon, mide sorunları (midem çok çok kötüydü), egzema, diş gıcırdatma gibi pekçok fiziksel sorun yaşadım. Kanser korkusu bende de vardı habire doktora gidiyordum bana da mı bi şey oldu diye. Ama bunlar olurken büyük oranda, ne kadar başarabildim bilmesem de tabi, çevreme yansıtmadım diye düşünüyorum. Çoğu zaman düşünmemeye çalıştım. Tavsiyem babanıza destek olmanız. Düşünmeyi erteleyin, ne yapabilirim diye düşünün bence. Beslenme kanser hastaları için çok önemli, yiyebileceği yemekler yapabilirsiniz. Güzel şeyler anlatabilirsiniz o kendini iyi hissettiğinde. Hastalıgını sürekli hatırlatmak da yanlış, hiç olmamış gibi davranmak da. Ama ameliyat ihtimali varsa bu çok iyi bi şey çoğu hastanın ameliyat ihtimali bile olmuyor. Bunlaru yaparken kendinizi de ihmal etmeyin. Sosyalleşin, gezin hava alın kendinize de zaman ayırın. Bir dengede götürmeye çalışın. Bazen düşünmeyin. Hayat kısa ve hepimiz zor zamanlar yaşıyoruz, üzüldüğünüz gün de olur elbet ama diğersi gün güçlü durun. Bırakın hayat kendi akışında aksın. Kendinize ve sevdiklerinize değer verin ama hastalık hastası olmayın. Ben de öyleydim ve bu iyi bi şey değil.
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. En kısa sürede düzene girerseniz inşallah. Sinir ve stresin en çabuk vurduğu yer sindirim sistemi. Sizin belirtileriniz strestendir diye düşünüyorum.

Babanız için konuşursak; annesi ve babası, hatta şuan köpeği kanser olan bir birey olarak söylüyorum, böyle karamsarlığa bürünerek iyileşemezsiniz. Bu öyle 1-2 ayda iyileşecek bir hastalık değil. Daha yolun başındasınız. Yıllarca sürecek bir tedaviden bahsediyoruz. İyi günler de olacak, kötü günler de. Ama sizi savaşmaya iten, içinizdeki umut olacak. Yapabileceğiniz tek şey iyi bir doktor ve hastane bulup, tedavinizi hep en iyisi olacak diye düşünerek geçirmek. Eğer tek başınıza bunu beceremiyorsanız, psikolojik destek alın.

Mesela kemoterapiden korkmanın manası nedir. Evet çok zor, vücuda çok zarar veriyor ama tedavinin devam ettiği anlamına geliyor. Bu da umut demek. Biz öyle zamanlar yaşadık ki, kemo alamadı diye üzüldük çünkü sağlığı elvermiyordu.

Daha yolun çok başındasınız, sağlıkla atlatırsınız inşallah.
 
Herkese merhaba
Hani derler ya derdim dağlardan büyük diye
Babama 1 ay önce mide kanseri teşhisi kondu ve kemoterapi süreci başladı. Hersey yolunda giderse ameliyat olacak. Kemoterapiden hep korkardım ama başka çare yokmuş
Bu arada tüm bu yaşananlar hiç beklenmedik anda mutlu mesut yaşarken gelişti. Hayat bitti. Gecemiz gündüzüm belli değil.
Benim bütün vücut sistemim çöktü. Yaşamıyorum sadece nefes alıyorum
Hata onu da yapamıyorum. Şimdi de kendime kanser tanısı koydum. Çünkü 1 haftadır mide ve bağırsaklarda tuhaflık var.Kac gündür olan mide yannasi sırtıma vurmaya başladı. Sürekli kilomu olcuyorum zayıfladım mi diye. Biraz kilom eksik çıkınca panik oldum. Doktor randevusu aldım korktuğum basima gelirse ailecek akıl hastanesine gideriz. Kanser olanlar olur. Bunları düşünüyorum.
Kendim iyi olsam babacığımı motivasyon edilemez yapamıyorum. Çevrenizde mide kanseri olup atlatan var mi, bir umut Allah'm
Dua edin nolur
Öncelikle geçmiş olsun, Allah şifalar versin.. Bittik, tükendik, hayat kalmadı gibi düşünceleri hemen kafanızdan çıkarın ve "Allah'tan geldi, Allah büyük" diyerek tevekkül edin.. Şimdiki zamanda biçok hastalığın tedavisi mümkün, ailemde en az üç kişi annem dahil kansere yakalandı, kemoterapi, ameliyat, ışın tedavisi gördüler ve atlattılar.. Bu süreçte motivasyon önemli.. Kendinize gelin..
 
Öncelikle geçmiş olsun, Allah şifalar versin.. Bittik, tükendik, hayat kalmadı gibi düşünceleri hemen kafanızdan çıkarın ve "Allah'tan geldi, Allah büyük" diyerek tevekkül edin.. Şimdiki zamanda biçok hastalığın tedavisi mümkün, ailemde en az üç kişi annem dahil kansere yakalandı, kemoterapi, ameliyat, ışın tedavisi gördüler ve atlattılar.. Bu süreçte motivasyon önemli.. Kendinize gelin..
Benim de annem kanserdi. Süreç içinde çok stresliydim. Depresyon, mide sorunları (midem çok çok kötüydü), egzema, diş gıcırdatma gibi pekçok fiziksel sorun yaşadım. Kanser korkusu bende de vardı habire doktora gidiyordum bana da mı bi şey oldu diye. Ama bunlar olurken büyük oranda, ne kadar başarabildim bilmesem de tabi, çevreme yansıtmadım diye düşünüyorum. Çoğu zaman düşünmemeye çalıştım. Tavsiyem babanıza destek olmanız. Düşünmeyi erteleyin, ne yapabilirim diye düşünün bence. Beslenme kanser hastaları için çok önemli, yiyebileceği yemekler yapabilirsiniz. Güzel şeyler anlatabilirsiniz o kendini iyi hissettiğinde. Hastalıgını sürekli hatırlatmak da yanlış, hiç olmamış gibi davranmak da. Ama ameliyat ihtimali varsa bu çok iyi bi şey çoğu hastanın ameliyat ihtimali bile olmuyor. Bunlaru yaparken kendinizi de ihmal etmeyin. Sosyalleşin, gezin hava alın kendinize de zaman ayırın. Bir dengede götürmeye çalışın. Bazen düşünmeyin. Hayat kısa ve hepimiz zor zamanlar yaşıyoruz, üzüldüğünüz gün de olur elbet ama diğersi gün güçlü durun. Bırakın hayat kendi akışında aksın. Kendinize ve sevdiklerinize değer verin ama hastalık hastası olmayın. Ben de öyleydim ve bu iyi bi şey değil.
Bende yansıtmamaktadır çalışıyorum ama başaramıyorum galiba
Tedaviniz kac yıl sürdü acaba
 
Öncelikle çok geçmiş olsun. En kısa sürede düzene girerseniz inşallah. Sinir ve stresin en çabuk vurduğu yer sindirim sistemi. Sizin belirtileriniz strestendir diye düşünüyorum.

Babanız için konuşursak; annesi ve babası, hatta şuan köpeği kanser olan bir birey olarak söylüyorum, böyle karamsarlığa bürünerek iyileşemezsiniz. Bu öyle 1-2 ayda iyileşecek bir hastalık değil. Daha yolun başındasınız. Yıllarca sürecek bir tedaviden bahsediyoruz. İyi günler de olacak, kötü günler de. Ama sizi savaşmaya iten, içinizdeki umut olacak. Yapabileceğiniz tek şey iyi bir doktor ve hastane bulup, tedavinizi hep en iyisi olacak diye düşünerek geçirmek. Eğer tek başınıza bunu beceremiyorsanız, psikolojik destek alın.

Mesela kemoterapiden korkmanın manası nedir. Evet çok zor, vücuda çok zarar veriyor ama tedavinin devam ettiği anlamına geliyor. Bu da umut demek. Biz öyle zamanlar yaşadık ki, kemo alamadı diye üzüldük çünkü sağlığı elvermiyordu.

Daha yolun çok başındasınız, sağlıkla atlatırsınız inşallah.
Kemoterapi vücudu çok dusuruyor
 
Birde bu süreci yaşayan kişilere bir sorum olacak. Kemoterapi tedavisi bitince zarar goren vucut dokuları yeniden iyileşiyor değil mi
 
Boşuna sıra almışsın.babanın hastalığını somatize etmişsin stres ve sıkıntıdan çok geçmiş olsun bence destek al.
 
Herkese merhaba
Hani derler ya derdim dağlardan büyük diye
Babama 1 ay önce mide kanseri teşhisi kondu ve kemoterapi süreci başladı. Hersey yolunda giderse ameliyat olacak. Kemoterapiden hep korkardım ama başka çare yokmuş
Bu arada tüm bu yaşananlar hiç beklenmedik anda mutlu mesut yaşarken gelişti. Hayat bitti. Gecemiz gündüzüm belli değil.
Benim bütün vücut sistemim çöktü. Yaşamıyorum sadece nefes alıyorum
Hata onu da yapamıyorum. Şimdi de kendime kanser tanısı koydum. Çünkü 1 haftadır mide ve bağırsaklarda tuhaflık var.Kac gündür olan mide yannasi sırtıma vurmaya başladı. Sürekli kilomu olcuyorum zayıfladım mi diye. Biraz kilom eksik çıkınca panik oldum. Doktor randevusu aldım korktuğum basima gelirse ailecek akıl hastanesine gideriz. Kanser olanlar olur. Bunları düşünüyorum.
Kendim iyi olsam babacığımı motivasyon edilemez yapamıyorum. Çevrenizde mide kanseri olup atlatan var mi, bir umut Allah'm
Dua edin nolur
Allah şifalar versin, benim bi akraba son evre kanseri atlattı ya. kadın iyileşeli 10 sene oldu. başta göğüs kanseriydi sonra akciğere sıçramıştı ameliyatlar kemoterapiler falan ama atlattı kurtuldu, hep iyi örneklere odaklanın pozitife odaklanın.

bu arada geçenlerde de birinden şöyle bişey duydum, bi kızın bi yakınına kanser teşhisi konmuş alternatif tedavi araştırmışlar ve aktardan zerdeçal ekstratı almışlar sıvı şurup gibi bişeymiş. her gün bir yemek kaşığı içmiş düzenli şekilde. 2 ay sonra tekrar kontrol edildiğinde gerileme olduğunu görmüşler.
 
Herkese merhaba
Hani derler ya derdim dağlardan büyük diye
Babama 1 ay önce mide kanseri teşhisi kondu ve kemoterapi süreci başladı. Hersey yolunda giderse ameliyat olacak. Kemoterapiden hep korkardım ama başka çare yokmuş
Bu arada tüm bu yaşananlar hiç beklenmedik anda mutlu mesut yaşarken gelişti. Hayat bitti. Gecemiz gündüzüm belli değil.
Benim bütün vücut sistemim çöktü. Yaşamıyorum sadece nefes alıyorum
Hata onu da yapamıyorum. Şimdi de kendime kanser tanısı koydum. Çünkü 1 haftadır mide ve bağırsaklarda tuhaflık var.Kac gündür olan mide yannasi sırtıma vurmaya başladı. Sürekli kilomu olcuyorum zayıfladım mi diye. Biraz kilom eksik çıkınca panik oldum. Doktor randevusu aldım korktuğum basima gelirse ailecek akıl hastanesine gideriz. Kanser olanlar olur. Bunları düşünüyorum.
Kendim iyi olsam babacığımı motivasyon edilemez yapamıyorum. Çevrenizde mide kanseri olup atlatan var mi, bir umut Allah'm
Dua edin nolur
Çok geçmiş olsun. İnşallah en kısa zamanda babacığınız sağlığına kavuşur mutlu, mesut devam edersiniz 🍀 acil şifalar diliyorum 🤲🏻🌸
 
Allah şifalar versin, benim bi akraba son evre kanseri atlattı ya. kadın iyileşeli 10 sene oldu. başta göğüs kanseriydi sonra akciğere sıçramıştı ameliyatlar kemoterapiler falan ama atlattı kurtuldu, hep iyi örneklere odaklanın pozitife odaklanın.

bu arada geçenlerde de birinden şöyle bişey duydum, bi kızın bi yakınına kanser teşhisi konmuş alternatif tedavi araştırmışlar ve aktardan zerdeçal ekstratı almışlar sıvı şurup gibi bişeymiş. her gün bir yemek kaşığı içmiş düzenli şekilde. 2 ay sonra tekrar kontrol edildiğinde gerileme olduğunu görmüşler.
Allah razı olsun çok sagolun
Bitkisel araştırıyoruz ama o konuda da herkes farklı şeyler söylüyor
İşe yarasa kanser vakası kalmaz gibi
Denemekten zarar gelmez diyoruz
Bakalım
Ben kendime bir gelsem
 
Bende yansıtmamaktadır çalışıyorum ama başaramıyorum galiba
Tedaviniz kac yıl sürdü acaba
Annemin tedavisi 6 ay sürdü, o sadece kemoterapi aldı, diğerlerini hatırlamıyorum.. Kanser grip gibi şimdiki zamanda herkes de çıkabilir ve atlatılabilir bir şey, takmamaya çalışın o kadar.. Benim hem anne hem baba tarafımda var, yani kansere yakalanma ihtimalim epey yüksek olabilir, Allah korusun, ama başa gelen de çekiliyor her ne kadar yıpratıcı olsada..

Allah'a sığının, o kadar etkileniyorsanız psikolojik destek almanızı tavsiye ederim, bir yakınım kansere yakalandıktan sonra psikolojikmen çöktü ölüm korkusu başladı, kanseri atlattı ama o korkuyu atlatamadı ve yaşamdan keyif alamıyor.. Kendi kendinizi sakinleştiremiyorsanız profesyonel destek alın..
 
X