kalbim kırılmadan bir günüm olsa nasıl olurdu? bir gün öğrenebilecek miyim?


neden geri adım atacaksınki ,böyle ikilemde kalırsan asla mutlu olmak için kendine bir şans veremezsin..
 

ablam da az çekmedi ama evinin babamlara uzak olması, h. içi işte olması, torun durumu olmaması onları uzaklaştırdı.. bir de eşinin ailesi ile sık görüşüyor babamlara ayıracağı vakitte bölünüyor.. benim eşimin ailesi çok ilgisiz bize karşı.. ayda 1 kere ararım kv mi işte o kadar.. gelmezler bize 6 ayda 1.. o da ben aramak çağırmak istediğimden kv beklemez birşey.. ablamı 10 yıllık erkek arkadaşına vermedi.. ayrıldılar.. ne kıyametler koptu.. ablamı sildi.. "allah korkusundan" hala kızım diyorum diyor.. evine gitmek istemiyorum çenesini çekemem onun diyor.. damadını da pek sevmiyor.. ama yan yana geldiklerinde aşk yaşıyorlar.. ablam çok sinir krizi geçirdi çocukluğundan beri.. ben de geçirecektim belki o hızlı mı davranıyordu ne onu tutmaktan bana fırsat kalmadı şeker hastası olunca iyice kendine döndü.. kendini sağlığına ve işine adadı.. babaanneme ben bakıyordum aradım son aylarda "gel bi gör bak babaannem iyiye gitmiyor" diye.. hep erteledi.. cenazeye geldi.. ve arkadaşım evet.. babam da ve babaannem de allah korkusu yok sanırım.. ama onlara sorsan var tabiki.. hem de en alasından..
 
neden geri adım atacaksınki ,böyle ikilemde kalırsan asla mutlu olmak için kendine bir şans veremezsin..

küs kalamıyor hemen acındırıyor kendini.. olmadı ağlıyor sarılıyor "kızım canım herşeyim" diye.. ben de uzatamıyorum.. uzatırsam daha beter hasta oluyor.. kolu uyuşuyor vs vs..
 

Babanız aşırı derecede memnuniyetsiz ve mutsuz bir insan Muhakkak ki sebepleri vardır, bir de ondan dinlesek içinde kopan fırtınaları, kim bilir o neler anlatır. İnsan çok garip bir varlık. Bir yandan onu tanımamama rağmen ona karşı içimde büyük bir nefret oluştu ama bir yandan da ona şefkatle yaklaşma hissi uyandı bende. Onun adına da çok samimi bir şekilde üzüldüm, hayatı yaşayamadan/yaşatamadan bir gün toprak olacak. Onun aklını başına getirmeyi denemelisiniz belki de. Bilemiyorum kızısınız, sövün sayın ama bir şey yapın işte.
 



ama bir vakitten sonra insanlar yalnızca kendileri için var. ablanız nasıl mesafe koydu babanızla? kendi kendini yıpratırsın sağlıklı düşünemez hale gelirsin sonra ne olacak senın evladının hali? sen bir evlat olarak düşünüyorsun ve yufka tertemiz bir yüreğin var evet ama seniinde bir ailen evladın var. ve anne olarak onu en iyi şekilde yetiştirmen gerek. 10 kere kalbini kırsın 1 kere güzel laf etsin ne anlamı varki senden gidenleri derinlerden kopanları görmedikten sonra? Nasıl babakii ufacık sinirlenmede o kadar laf ediyor sana. yarın o kız çocuğu büyüyecek büyürken bunlara tanık olacak, Allah korusun belkide sağlıklı bir birey olamayacak? (rabbim esirgesin)

Babanız nasıl olduda böyle üzücü biir rahatsızlığa manyak gibi bi tabir kullandı.

Hayatta ne olursa olsun kimse kendinden değerli olmuyor insanın. Ben babamla görüşmeyen bir insanım NEDEN? çünkü zararından başka birşey görmüyorum hakaretinden küfürlerinden başka birşey duymuyorum. Hep ananemin yanında kaldım ki sizin babanızın yanında melek kalıyor ananem. ama görüşmüyorum. NEDEN? çünkü sadece beni zedeliyor. Piskolojimi bozuyor.

tek felsefemde şudur hayatta. (anne değilim ama) Eğer ben sağlıklı bir birey olamazsam sağlıklı bir anne olamam... Çocuğum nasıl sağlıklı olacak?

Yarın büyüdüğü zaman çocuğunuz kaşlarınızın neden olmadını soracak biraz daha büyüdüğünde eğer dedesi yaşarsa zaten durmak istemeyecek.

Evli bir insansınız artık artık sizin yuvanız var. Ablanız gibi sınır koyun bence.. siz yıpranmayın..
 
küs kalamıyor hemen acındırıyor kendini.. olmadı ağlıyor sarılıyor "kızım canım herşeyim" diye.. ben de uzatamıyorum.. uzatırsam daha beter hasta oluyor.. kolu uyuşuyor vs vs..

babamda yaptı aynı şeyi ağladı gidincede kavga etti..hastalıklı bir sevgi şekli işte buna izin vermekte sağlıklı değil arkadaşım maalesef öyle..
 
bence insiyatifi eşinin alması lazım. onun ayrılma fikrini ortaya atıp gerçekleştirmesi gerekir.

eşim de istiyor.. ama önümüzdeki ay terfi alacak ve 1,5 sene daha sürecek bu proje.. istifa ederse biteriz..
1,5 yıl sonra şehir dışındaki şantiyelere gitmek isteyecek söz verdi.. ama proje olursa..
 
Nasıl üzüldüm durumuna çaresiz oluşuna gitmek istesen gidemiyorsun kalmak istesen kalmak istemiyorsun nasıl zor nasıl acı nasıl üzücü Allah yardımcın olsun arkadaşım
 
kızkardeşime ve bana ,
iyi çocuk bakamıyorsunuz..
yaptığınız yenmiyor
kendinizi geliştiremediniz
zengin koca bulamadınız
hep sinirlisiniz nedense vs..vs..
 

deli kavgalar ettik, mektup bile yazdım, oturdum konuşmaya çalıştım, yalvardım, anlattım..

ne olur babaannem seni nasıl üzdü sen de bize yapma dedim..

babannen beni hiç üzmediki demez mi..

ölmeden önce nefret ediyordu çok kızıyordu ama ölümünden sonra annesine toz kondurmuyor.. adeta örnek alıyor.. taklit ediyor..
 
kızkardeşime ve bana ,
iyi çocuk bakamıyorsunuz..
yaptığınız yenmiyor
kendinizi geliştiremediniz
zengin koca bulamadınız
hep sinirlisiniz nedense vs..vs..

babanız mı söylüyordu bunları..

babam da durur durur "seda çok sinirli, şükretmeyi bilmiyor ondan" der..
 

Şu saatten sonra yapılabilecek pek bir şey kalmamış o halde. Mutluysa öyle o kendi küçük dünyasında yaşasın. Size zarar vermesine izin vermeyin. Çok iyi bir anne olduğumu söylerler demişsiniz ama çocuklar ne kadar da küçük olsalar hissederler. İyi ama mutsuz bir annesi olduğunu eminim o da biliyordur.
 



kızımın yanında beni ya da eşimi üzerse o zaman sanırım ipler kopar şalter atar ben de..
kızım doğduktan sonra aramız daha açık bu sebepten.. kızımı korumak için daha fazla cevap veriyorum ona.. deliriyor..
ablam mesafe koyamadı.. babam ona kızgın ve kırgın.. o uzak duruyor daha çok.. zaten vakit olarak da görüşemiyorlar..
ben ev hanımıyım o yüzden beni zırt pırt ziyaret etmek ve çağırmak kolay..
sanırım ne kadar sevsem de babamı.. böyle devam edemeyeceğim.. ciddi bir uyarı bir patlama olacak..
ama şu an "iyi davranma" modunda.. şu an açamam konuyu.. 1-2 güne yine çıldırdığında belki..
kaç kere söyledim.. "baba beni üzünce kızımı da üzmüş oluyorsun onun hatırı için yapma" diye..
cevabı "onun üzüldüğü falan yok, anneliği bu kadar abartma"
 



antidepresanla kısmen tedavisi var dediğimde "ilaç" kullanınca kendimde olmayacağımı çocuk bakamayacağımı o noktada çocuk konusunda devreye gireceğini ima edip tehdit edilir gibi hissedince bir daha ağzımı açmadım.. kaşımı boyamadan karşısına çıkmadım.. herşeyi beklerim babamdan..
 

Yapma kendine bunu abla ya valla bak uyar yeter artık de. onun yanlışlarını yüzüne vur. atma içine bu kadar.

Bi gün hiç unutmuyorum 39 derece ateşim var düşürmek için kendim gidip duş falan alıyorum. babamı aradım (ilaç alıp gelecekler zannediyordum meğersem geziyorlarmış üvey annemle) baba ilaçları getir ölüyorum dedim. koca bir kahkaha kötüye birşey olmaz biz gezmedeyiz birazdan geliriz.....

o gunden sonra anladımki babalık ve analık öyle kolay şeyler değil. herkes ana baba olamıyor. bir kedi bile yavrusuna babamın bana davrandığından daha özenli davranıyor. sana yemin ederim. buz gibi suyun altına girdim sinirden Rabbimn yardımıylada ateşim düştü ve bavulumu hazırladım. babam geldiğinde bavul hazırladığım için bi dayak yedim ama kararımdan vazgeçmedim. Gidicem ben anneannemın yanına dedim. defol dedi . Anneannemde paraya takıntısıı wardı 2 aylık alıyordu ama para gitmesin ama para bitmesin modundaydı. kendi paramla kendime kıyafet alamıyordum " senın pantolonun var neden alıyorsun alma bi daha" baktım artık kendime bazı şeyleri gizli gizli almaya başladım dedim ki dur bahar... gene topladım bavulumu. birikmiş paramla ev tuttum 1 çekyat 1 tv 1 halı mini buz dolabı çıktım kendi evime...

sende bir daha böyle kötü davrandığı zaman "hop" de artık olanlara. hasta olmakta senın elinde iyileşmekte......
 

canım anlatmak istediğim babamın kızı evlenirken ne bana ne kendisine 1 kuruş harcatmamış olması.. gelinlik damatlık vs geçtim çeyiz denen şeyi bile eşim yaptı.. yatak odasını eşim aldı.. zaten bana verilmiş evi bana verdiği için.. normal mi bu? insanlar evlatlarına ev alıyorlar kira mı istiyorlar.. ki biz teklif ettik.. babam ASLA dedi.. eşim erkek tarafına düşeni yapsa daha ucuza gelirdi onun için.. babamın durumu çoook iyi.. buna rağmen "evi" kullanarak elini cebine atmadı.. benim maaşımı da elimden aldı.. bana da aldırmadı..

eşya almak istedik ama babaannemin cenazesi ile düğünün arası 3 ay bile değildi.. 1 aydır nişanlıydık daha yeni bakmaya başlamıştık.. HAYIR dedi.. bildiğin HAYIR.. biraz üstelesek düğünü de sildirteceksiniz bana dedi.. hiç mi acıma saygınız yok dedi.. babaannenin güzelim mobilyaları niye batıyor size dedi.. aileler birbirine girecekti.. resmen kaçtık eşimle.. sustuk.. ablamı 10 yıllık sevgilisinden ayırmış biri babam.. "eşya" için değmez sonra hallederiz acısı hafiflesin dedik.. ama olmadı.. inada bindirdi babam.. tapu benim üstüme değil.. babam asla yapmaz öyle birşey.. ben de teklif etmem.. onun üzerine olsun yeterki mutfağa aldığım çöpü 3 yıldır kafama kakmasın.. susmuyor, unutmuyor..
 

üst satırdakiler birebir babamı anlatıyo sanki
 
Ağır konuşmak için yazmıyorum biraz kendini toparlaman için yazıyorum, annemi erken kaybettim üvey annem gerçekten nefret ötesi bir insandır kimse sevmez kendi kardeşleriyle ve eşleriyle dahi görüşemez bu yüzden evlerine almazlar bunu, neyse ben evi genç yaşta terkettim evlendim okulu bitirdim şimdi rest çektiğim babam her sene gelir kalır ve gençken yaptıklarının onda birini yapamaz üvey annem yalakalık yapar durur gelip kalabilmek için çok açgözlüdür bana yaptıklarını unutup yiyip içmeye gelir, sen baban da olsa haksızsa haksızsın diyeceksin diyemiyorsan çekip gideceksin yoksa baban 90 yaşına kadar yaşar merak etme ama sen çocuğunu büyütemeden hastalıklarla pençeleşirsin, bütün hastalıkların kaynağı stres ve üzüntüdür, senin sağlığın gittikten sonra da bizim yüzümüzden oldu demezler seni dertlerinle başbaşa bırakırlar.
 
Son düzenleme:
BABAM ARADI..

Dün teklif ettiği şeye "tamam gideriz" demiştim sadece.. teşekkürler baba, ne güzel yapmışsın hadi gidelim" dememişim havalara uçmamışım vs vs vs diye 10 dakika kadar telefonda ne kötü yanlış bir insan olduğumu saydırmıştı.. baba "tamam" dedim "hayır" demedimki dediğimde de "çene mi kesmemi" söylemiş kapamıştı..

bunun üzerine dün resmen hastalanıp buraya içimi dökmüştüm.. nasıl görüşmeyebilirim dedim defalarca sizlere...

az önce aradı pat diye dediki..

"şimdi beni iyi dinle.. sakın konuşma.. ben artık dayanamıyorum senin bu hallerine.. anneni de beni de hasta ettin.. kalp krizi geçirttin.. seni tepemize çıkasın bize hayatı dar edesin diye mi doğurduk okuttuk yedirdik biz? torunumun hatrına sana tahammül ediyoruz ama artık yeter.. artık beni arama.. ablana da söyledim o da aramasın.. yazlığa ben çağırana kadar da gelmeyeceksiniz o zaman da ister gelirsiniz ister gelmezsiniz.. babasız hayat nasılmış gör bakalım.. kaşını yoluyorsan bu senin hastalığın.. biz seni dövmedik sövmedik aç bırakmadık.. sen sinir hastasısısn.. ve bizden çıkarıyorsun acısını.. ne halin varsa gör.. ben artık üzülmek hasta olmak istemiyorum"

daha neler neler.. konuşmasının yarısında telefonu kulağıma tutmadım o yüzden kaçırdığım binlerce hakaret olabilir..

dedi.. inanın güleyim mi şu an ağlayayım mı bilemiyorum.. garip bir sevinç var içimde.. 5 yıl önce de benzer şeyler söyleyip ertesi gün arayıp ağlamıştı.. umarım bu sefer arama derken ciddidir.. belki bu noktadan kendime bir çıkış yolu bulabilirim..

aslında evi terketmek içinde güzel zaman ama şu an yapamayız.. daha önce söylemiştim geçen ay elimizde avucumuzda ne varsa görümcemin evine harcadık..

olsun.. ev bana babam geldiğinde batıyor.. o yoksa.. o konuşmazsa ev tahammül edilir olur..

ya arayıp ağlarsa yine.. ya yine aynısına dönersek????

bu fırsat elime geçmez.. kendi dedi artık benim yüzümü görmek istemiyormuş..

sen bana bunu dedin desem 2 gün sonra kabul etmeye de bilir..

ne yapacağım..

allah günah yazmasın ama mutlu oldum.. bunca lafa mutlu olunur mu?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…